Το μεγάλο ψέμα για την Εκκλησία
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Το μεγάλο ψέμα για την Εκκλησία
Αφιερωμενο σε οσους νοιωθουν υπερανω κρινοντας
και κατακρινοντας ανθρωπους και καταστασεις !
"Συνήθως όταν δημοσιοποιηθούν κάποια σκάνδαλα κληρικών, επισκόπων ή ιερέων, και αρχίσει ο σκανδαλισμός των λαϊκών, παρουσιάζονται κάποιοι αυτόκλητοι κληρικοί ή λαϊκοί, με καλή πρόθεση, που θέλουν να διασφαλίσουν το «κύρος της Εκκλησίας», προσπαθώντας να αποδείξουν ότι υπάρχουν και «καλοί-ηθικοί» κληρικοί, ή ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Αυτή όμως η προσπάθεια κρύβει τον κίνδυνο να παρουσιάζεται η Εκκλησία ως χώρος των τελείων ανθρώπων, στον οποίο οι όποιοι ανήθικοι δεν έχουν θέση. Κι ακόμα, να δίνεται το μήνυμα ότι «για να έχεις θέση στην Εκκλησία, πρέπει πρώτα νʼ απαλλαγείς από τις αμαρτίες και τα πάθη σου».
Αλλά στο Ευαγγέλιο διαπιστώνουμε το εντελώς αντίθετο: Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, εξαιρώντας τους Φαρισαίους οι οποίοι αυτοδικαιώνονταν καθώς θεωρούσαν ότι διαφέρουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους που ζουν στην αμαρτία. Ο Ιησούς συναναστρεφόταν «μετά τελωνών και αμαρτωλών». Ο Απόστολος Πέτρος συναισθάνεται την αθλιότητά του, όταν ο Κύριος τον επισκέπτεται στη βάρκα του και γίνεται αιτία να πιάσει «πλήθος ιχθύων», και Τον παρακαλεί: «έξελθε απʼ εμού Κύριε, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί». Και ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι «ο Χριστός ήλθε στον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ον πρώτος ειμι εγώ».
Στις προσευχές των αγίων διαβάζομε την ειλικρινή τους μετάνοια, καθώς ζητούν την άφεση για αμαρτήματα που διερωτάσαι πως είναι δυνατό να υπέπεσαν σʼαυτά και νάναι άγιοι. Η συναίσθηση λοιπόν ότι «πάντες δούλοι αχρείοι εσμέν» κι ότι κι αν κάτι αισχρό δεν έγινε στην πράξη, η διάνοια δεν μένει αμέτοχη, οδηγεί στην εσωτερική συντριβή ως αρχή της μετάνοιας κι ως έκφραση αληθινής ταπείνωσης, που ελκύει τη Χάρη του Θεού και διενεργεί την όντως αναγέννηση.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας βεβαιώνουν ότι η αυτοδικαίωση είναι απουσία του Θεού από την καρδιά μας, καθώς, όσο Τον πλησιάζουμε τόσο συναισθανόμαστε την αμαρτωλότητά μας. Κι επειδή «η Εκκλησία δεν είναι η κοινωνία των τελείων, αλλά η σωτηρία αυτών που χάνονται» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος), αν την προσεγγίσουμε επικριτικά παύει να ενεργεί αποτελεσματικά, θεραπευτικά και σωτήρια. Όσοι προσέρχονται σʼαυτή «κρίνοντες και επικρίνοντες» απορρίπτοντας όποιον «ανήθικο, διεφθαρμένο και χαμένο»θελήσει να πλησιάσει το Χριστό όπως είναι ζητώντας τη σωτηρία του, δεν μπορούν να εννοήσουν το λόγω Του ότι «οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την Βασιλείαν του Θεού».
Η Εκκλησία προσκαλεί τον καθένα όπως είναι, ό,τι και ναʼναι , για να του δώσει ζωή, χαρά, ελπίδα, και νόημα ύπαρξης. Είναι το μυστικό σώμα του Χριστού, που σώζει τον κόσμο ανεξάρτητα από την αμαρτωλότητα των μελών της. Τη σωτηρία δεν την παρέχουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, κληρικοί ή λαϊκοί. Δεν σώζουν αυτοί, ο Χριστός σώζει. Και σκανδαλίζονται από τις πράξεις των άλλων παραβλέποντας τις δικές τους αστοχίες, μόνο όσοι βρίσκουν δικαιολογίες για να μη ζήσουν Θεό που δεν Τον θέλουν.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η προσοχή δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τη ζωή μας ως χριστιανών, κληρικών και λαϊκών. Ο Χριστός μίλησε με αυστηρά λόγια για όσους αδιαφορούν για τους αδύνατους που πέφτουν και για όσους με θρασύτητα σκανδαλίζουν τους αδελφούς τους «υπέρ ων χριστός απέθανε».
Αλλά η Εκκλησία δεν χάνει την αγιαστική της χάρη ούτε από τους σκανδαλίζοντες ούτε από τους σκανδαλιζόμενους. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο της και να φράξει την πορεία της για τη σωτηρία του κόσμου".
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
και κατακρινοντας ανθρωπους και καταστασεις !
"Συνήθως όταν δημοσιοποιηθούν κάποια σκάνδαλα κληρικών, επισκόπων ή ιερέων, και αρχίσει ο σκανδαλισμός των λαϊκών, παρουσιάζονται κάποιοι αυτόκλητοι κληρικοί ή λαϊκοί, με καλή πρόθεση, που θέλουν να διασφαλίσουν το «κύρος της Εκκλησίας», προσπαθώντας να αποδείξουν ότι υπάρχουν και «καλοί-ηθικοί» κληρικοί, ή ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Αυτή όμως η προσπάθεια κρύβει τον κίνδυνο να παρουσιάζεται η Εκκλησία ως χώρος των τελείων ανθρώπων, στον οποίο οι όποιοι ανήθικοι δεν έχουν θέση. Κι ακόμα, να δίνεται το μήνυμα ότι «για να έχεις θέση στην Εκκλησία, πρέπει πρώτα νʼ απαλλαγείς από τις αμαρτίες και τα πάθη σου».
Αλλά στο Ευαγγέλιο διαπιστώνουμε το εντελώς αντίθετο: Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, εξαιρώντας τους Φαρισαίους οι οποίοι αυτοδικαιώνονταν καθώς θεωρούσαν ότι διαφέρουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους που ζουν στην αμαρτία. Ο Ιησούς συναναστρεφόταν «μετά τελωνών και αμαρτωλών». Ο Απόστολος Πέτρος συναισθάνεται την αθλιότητά του, όταν ο Κύριος τον επισκέπτεται στη βάρκα του και γίνεται αιτία να πιάσει «πλήθος ιχθύων», και Τον παρακαλεί: «έξελθε απʼ εμού Κύριε, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί». Και ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι «ο Χριστός ήλθε στον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ον πρώτος ειμι εγώ».
Στις προσευχές των αγίων διαβάζομε την ειλικρινή τους μετάνοια, καθώς ζητούν την άφεση για αμαρτήματα που διερωτάσαι πως είναι δυνατό να υπέπεσαν σʼαυτά και νάναι άγιοι. Η συναίσθηση λοιπόν ότι «πάντες δούλοι αχρείοι εσμέν» κι ότι κι αν κάτι αισχρό δεν έγινε στην πράξη, η διάνοια δεν μένει αμέτοχη, οδηγεί στην εσωτερική συντριβή ως αρχή της μετάνοιας κι ως έκφραση αληθινής ταπείνωσης, που ελκύει τη Χάρη του Θεού και διενεργεί την όντως αναγέννηση.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας βεβαιώνουν ότι η αυτοδικαίωση είναι απουσία του Θεού από την καρδιά μας, καθώς, όσο Τον πλησιάζουμε τόσο συναισθανόμαστε την αμαρτωλότητά μας. Κι επειδή «η Εκκλησία δεν είναι η κοινωνία των τελείων, αλλά η σωτηρία αυτών που χάνονται» (άγιος Ισαάκ ο Σύρος), αν την προσεγγίσουμε επικριτικά παύει να ενεργεί αποτελεσματικά, θεραπευτικά και σωτήρια. Όσοι προσέρχονται σʼαυτή «κρίνοντες και επικρίνοντες» απορρίπτοντας όποιον «ανήθικο, διεφθαρμένο και χαμένο»θελήσει να πλησιάσει το Χριστό όπως είναι ζητώντας τη σωτηρία του, δεν μπορούν να εννοήσουν το λόγω Του ότι «οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την Βασιλείαν του Θεού».
Η Εκκλησία προσκαλεί τον καθένα όπως είναι, ό,τι και ναʼναι , για να του δώσει ζωή, χαρά, ελπίδα, και νόημα ύπαρξης. Είναι το μυστικό σώμα του Χριστού, που σώζει τον κόσμο ανεξάρτητα από την αμαρτωλότητα των μελών της. Τη σωτηρία δεν την παρέχουν οι άνθρωποι της Εκκλησίας, κληρικοί ή λαϊκοί. Δεν σώζουν αυτοί, ο Χριστός σώζει. Και σκανδαλίζονται από τις πράξεις των άλλων παραβλέποντας τις δικές τους αστοχίες, μόνο όσοι βρίσκουν δικαιολογίες για να μη ζήσουν Θεό που δεν Τον θέλουν.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η προσοχή δεν πρέπει να χαρακτηρίζει τη ζωή μας ως χριστιανών, κληρικών και λαϊκών. Ο Χριστός μίλησε με αυστηρά λόγια για όσους αδιαφορούν για τους αδύνατους που πέφτουν και για όσους με θρασύτητα σκανδαλίζουν τους αδελφούς τους «υπέρ ων χριστός απέθανε».
Αλλά η Εκκλησία δεν χάνει την αγιαστική της χάρη ούτε από τους σκανδαλίζοντες ούτε από τους σκανδαλιζόμενους. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει το έργο της και να φράξει την πορεία της για τη σωτηρία του κόσμου".
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 614
- Εγγραφή: Κυρ Αύγ 12, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Ελένη@Αττική
Τι λέει ο π. Νικόλαος Χατζηνικολάου για τα σκάνδαλα.
(Απόσπασμα από τον Ενθρονιστήριο Λόγο του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, στις 26 Ιουνίου του 2004)
"Καλῶ τοὺς ἱερεῖς μας -ὅλους ἀνεξαιρέτως- νὰ θυμηθοῦν δύο μέρες τῆς ζωῆς τους· τὴν ἡμέρα τῆς χειροτονίας τους καὶ τὴν ἡμέρα τῆς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου παραστάσεώς τους. Καὶ οἱ ἱερομόναχοι τὴν ἡμέρα τῶν μοναχικῶν ὑποσχέσεών τους. ῾Ο ἱερέας εἶναι γιὰ νὰ «βαστάζει τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ» (Γαλ. στ´ 17), νὰ φέρει τὴ μαρτυρία ἑνὸς ἄλλου κόσμου ποὺ ὅμως εἶναι ὑπαρκτός, ἀληθινὸς ἀλλὰ καὶ μεθεκτὸς ἀπὸ ὅλους μας. ῾Η ζωή του πρέπει νὰ προσκαλεῖ, ὄχι νὰ ἀποτρέπει· νὰ ἀνοίγει πόρτες, ὄχι νὰ τὶς κλείνει· νὰ προκαλεῖ δέος, ὄχι ἀποστροφή.
᾿Αγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ δική σας ἐπίμονη προσδοκία καὶ ἀπαίτηση γιὰ ἐξαγιασμένο κλῆρο, ἀνάλογο τῆς ἀποστολῆς του, προστατεύει τὴν ἱερωσύνη καὶ γεννᾶ τοὺς διακόνους της, ἐνῶ ὁ συμβιβασμὸς τῶν δικαιολογιῶν τὴν καταρρακώνει. ᾿Αντὶ νὰ δικαιολογοῦμε τοὺς ἱερεῖς πρέπει νὰ περιφρουροῦμε τὴν ἱερωσύνη. Νὰ ἀπαιτεῖτε ἀπὸ μᾶς, τοὺς ἱερεῖς σας, τὴ συνέπεια, τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, τὴ μαρτυρία τοῦ ἁγίου βίου, τὴ δύναμη τῆς πνευματικῆς λογικῆς. Καλύτερα δέκα ἱερεῖς ποὺ βεβαιώνουν μὲ τὴ ζωή τους τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ παρὰ ἑκατὸ ποὺ τὴ διαψεύδουν. Δὲν χρειαζόμαστε παπάδες ποὺ βαπτίζουν μὲ νερὸ ἀλλὰ ἱερεῖς ποὺ βαπτίζουν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι. Οὔτε παπάδες ποὺ μεταμορφώνουν τὴν ᾿Εκκλησία ἀπὸ ζωντανὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ σὲ κοσμικὸ σωματεῖο μὲ ὀπαδοὺς καὶ ἐξωτερικὰ σχήματα, σύμβολα, ὑποχρεώσεις καὶ συνήθειες. Δὲν μπορεῖ ἡ ᾿Εκκλησία νὰ παντρεύει τοὺς ἀνθρώπους μεταξύ τους καὶ μὲ τὸν τρόπο της νὰ προσυπογράφει τὸ διαζύγιό τους ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν πίστη καὶ τὴ χάρι Του. ῾Ιερεῖς ποὺ ἀντὶ νὰ προσβλέπουν στὰ θυσιαστήρια τῶν ψυχῶν ἐπικεντρώνουν τὸ ἐνδιαφέρον τους στὰ παγκάρια τῶν ναῶν εἶναι ξένοι πρὸς τὸ ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴν ἀποστολή τους. Μοναχοὶ ποὺ ἐπέλεξαν τὸν σταυρὸ τῆς ἀγαμίας καὶ ἀρνοῦνται τὰ καρφιὰ τῆς συνεποῦς μοναχικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας μοιάζουν μὲ παπάδες δίχως ράσα, μὲ διακονητὲς δίχως ποδιά, μὲ καντήλια δίχως φλόγα, μὲ ἐκκλησίες χωρὶς σταυρό, εἰκόνες καὶ δισκοπότηρο. "
Δεν ξέρω, ρε παιδιά, αλλά όταν ακούω αυτόν τον άνθρωπο μου έρχεται αυθόρμητα ο λογισμός: "Μα πώς τους ξέφυγε και τον κάνανε Μητροπολίτη; Δεν φοβούνται;"
Όλος ο λόγος είναι υπέροχος και θα τον βρείτε στην Ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής μαζί με πολλά άλλα ενδιαφέροντα.
Ελένη
"Καλῶ τοὺς ἱερεῖς μας -ὅλους ἀνεξαιρέτως- νὰ θυμηθοῦν δύο μέρες τῆς ζωῆς τους· τὴν ἡμέρα τῆς χειροτονίας τους καὶ τὴν ἡμέρα τῆς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου παραστάσεώς τους. Καὶ οἱ ἱερομόναχοι τὴν ἡμέρα τῶν μοναχικῶν ὑποσχέσεών τους. ῾Ο ἱερέας εἶναι γιὰ νὰ «βαστάζει τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ» (Γαλ. στ´ 17), νὰ φέρει τὴ μαρτυρία ἑνὸς ἄλλου κόσμου ποὺ ὅμως εἶναι ὑπαρκτός, ἀληθινὸς ἀλλὰ καὶ μεθεκτὸς ἀπὸ ὅλους μας. ῾Η ζωή του πρέπει νὰ προσκαλεῖ, ὄχι νὰ ἀποτρέπει· νὰ ἀνοίγει πόρτες, ὄχι νὰ τὶς κλείνει· νὰ προκαλεῖ δέος, ὄχι ἀποστροφή.
᾿Αγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ δική σας ἐπίμονη προσδοκία καὶ ἀπαίτηση γιὰ ἐξαγιασμένο κλῆρο, ἀνάλογο τῆς ἀποστολῆς του, προστατεύει τὴν ἱερωσύνη καὶ γεννᾶ τοὺς διακόνους της, ἐνῶ ὁ συμβιβασμὸς τῶν δικαιολογιῶν τὴν καταρρακώνει. ᾿Αντὶ νὰ δικαιολογοῦμε τοὺς ἱερεῖς πρέπει νὰ περιφρουροῦμε τὴν ἱερωσύνη. Νὰ ἀπαιτεῖτε ἀπὸ μᾶς, τοὺς ἱερεῖς σας, τὴ συνέπεια, τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, τὴ μαρτυρία τοῦ ἁγίου βίου, τὴ δύναμη τῆς πνευματικῆς λογικῆς. Καλύτερα δέκα ἱερεῖς ποὺ βεβαιώνουν μὲ τὴ ζωή τους τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ παρὰ ἑκατὸ ποὺ τὴ διαψεύδουν. Δὲν χρειαζόμαστε παπάδες ποὺ βαπτίζουν μὲ νερὸ ἀλλὰ ἱερεῖς ποὺ βαπτίζουν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι. Οὔτε παπάδες ποὺ μεταμορφώνουν τὴν ᾿Εκκλησία ἀπὸ ζωντανὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ σὲ κοσμικὸ σωματεῖο μὲ ὀπαδοὺς καὶ ἐξωτερικὰ σχήματα, σύμβολα, ὑποχρεώσεις καὶ συνήθειες. Δὲν μπορεῖ ἡ ᾿Εκκλησία νὰ παντρεύει τοὺς ἀνθρώπους μεταξύ τους καὶ μὲ τὸν τρόπο της νὰ προσυπογράφει τὸ διαζύγιό τους ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν πίστη καὶ τὴ χάρι Του. ῾Ιερεῖς ποὺ ἀντὶ νὰ προσβλέπουν στὰ θυσιαστήρια τῶν ψυχῶν ἐπικεντρώνουν τὸ ἐνδιαφέρον τους στὰ παγκάρια τῶν ναῶν εἶναι ξένοι πρὸς τὸ ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴν ἀποστολή τους. Μοναχοὶ ποὺ ἐπέλεξαν τὸν σταυρὸ τῆς ἀγαμίας καὶ ἀρνοῦνται τὰ καρφιὰ τῆς συνεποῦς μοναχικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας μοιάζουν μὲ παπάδες δίχως ράσα, μὲ διακονητὲς δίχως ποδιά, μὲ καντήλια δίχως φλόγα, μὲ ἐκκλησίες χωρὶς σταυρό, εἰκόνες καὶ δισκοπότηρο. "
Δεν ξέρω, ρε παιδιά, αλλά όταν ακούω αυτόν τον άνθρωπο μου έρχεται αυθόρμητα ο λογισμός: "Μα πώς τους ξέφυγε και τον κάνανε Μητροπολίτη; Δεν φοβούνται;"
Όλος ο λόγος είναι υπέροχος και θα τον βρείτε στην Ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής μαζί με πολλά άλλα ενδιαφέροντα.
Ελένη
Re: Το μεγάλο ψέμα για την Εκκλησία
Συγνώμη, αυτό δεν είναι κατάκριση;;;;;;;;;;;;;;;;NIKOSZ έγραψε:Αφιερωμενο σε οσους νοιωθουν υπερανω κρινοντας
και κατακρινοντας ανθρωπους και καταστασεις !
(Οι παλοιοί του forum καταλαβαίνουμε ποιους εννοείς.................)
Κάποιοι εδώ μέσα αν ζούσαν στην εποχή του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου δε θα τους ενοχλούσε η ανομία του Ηρώδη αλλά θα κατακρίνανε τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο επειδή έπεσε σε κατάκριση ελέγχοντάς τον !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
- nemesis123
- Βασικός Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 137
- Εγγραφή: Τρί Ιαν 23, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: Σαλαμίνα
Re: Το μεγάλο ψέμα για την Εκκλησία
Κατακριση η αφιερωση ε ;sakis έγραψε:Συγνώμη, αυτό δεν είναι κατάκριση;;;;;;;;;;;;;;;;NIKOSZ έγραψε:Αφιερωμενο σε οσους νοιωθουν υπερανω κρινοντας
και κατακρινοντας ανθρωπους και καταστασεις !
(Οι παλοιοί του forum καταλαβαίνουμε ποιους εννοείς.................)
Κάποιοι εδώ μέσα αν ζούσαν στην εποχή του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου δε θα τους ενοχλούσε η ανομία του Ηρώδη αλλά θα κατακρίνανε τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο επειδή έπεσε σε κατάκριση ελέγχοντάς τον !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Οτι πεις !
Ασε φιλε δεν ξερεις !
Η μηπως ξερεις και δεν το λες ;
Οσο για το τελευταιο που ειπες
γι'αυτους που πηγαινε η αφιερωση ταιριαζει γαντι!
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3145
- Εγγραφή: Παρ Δεκ 29, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Κων/νος@Μόντρεαλ-Καναδά.
- Επικοινωνία:
==============================================
Η strumfi έγραψε :
Τους αγωνιστές, ομολογιτές, που είναι και οι πραγματικά επικίνδυνοι
τους καθαρίζουν, ούτως ή άλλως.
============================================
Η strumfi έγραψε :
Ελενάκι από τι να φοβούνται; Από άδεια σμπάρα;Δεν ξέρω, ρε παιδιά, αλλά όταν ακούω αυτόν τον άνθρωπο μου έρχεται αυθόρμητα ο λογισμός: "Μα πώς τους ξέφυγε και τον κάνανε Μητροπολίτη; Δεν φοβούνται;"
Τους αγωνιστές, ομολογιτές, που είναι και οι πραγματικά επικίνδυνοι
τους καθαρίζουν, ούτως ή άλλως.
============================================