Στη σκιά του Άθωνα...

[NIKOSZ]

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΘΩΝΑ
Ιεροδ. Χερουβείμ

Το καραβάκι με το μονότονο αλλά ρυθμικό θόρυβό του πλησίαζε στη Δάφνη, το λιμανάκι ή κατʼ άλλους την πύλη του Αγίου Ορους. Εχουμε περάσει τα πρώτα μοναστήρια, ενώ στο βάθος ξεπροβάλλει επιβλητική η κορμοστασιά του Αθωνα που Σα σπαθί μοιάζει να σχίζει τα συννεφα που περιβάλλουν τη μυτερή κορφή του. Η θάλασσα γαλήνια, ο ήλιος λαμπερός και το αεράκι που δημιουργείται από την κίνηση του καικιόυ όλως ευχάριστο. Δίπλα μου κάθεται ένας νεαρός από τις ερωτήσεις που κάνει φαίνεται πως είναι το πρώτο ταξίδι στο «Περιβόλι της Παναγιάς». Πιο δίπλα ένα γεροντάκι, ταπεινός ασκητής που επιστρέφει στη γαλήνη του κελλιού του. Ανοίγουν διάλογο κι εγώ μη θέλοντας ακούω τη συζήτησή τους.

-Ευλογείτε, Γέροντα.

-Ο Κύριος, παιδί μου.

-Γέροντα, γιατί γυρνάτε συνέχεια το κομποσκοίνι στα χέρια σας λέτε προσευχές.

-Το κομβοσχοίνι είναι εργαλείο των μοναχών, αλλά και καθενός που θέλει να προσεύχεται αδιαλείπτως. Η προσευχή που λέμε, ή αλλιώς η «Ευχή», είναι απλή και σύντομη και περιέχει το κύριο αίτημα του ανθρώπου για τη σωτηρία. Αλλά βλέπω πως στο χέρι σου έχεις κι εσύ κομβοσχοίνι, γιατί το φοράς ;

-Δεν ξέρω ...για το καλό...περάζει;

-Δεν πειράζει, όμως πρόσεξε !Πολλοί σήμερα περνούν στο χέρι τους κομβοσχοίνι χωρίς να γνωρίζουν τι είναι και σε τι χρησιμεύει. Το φορούν επειδή έτσι κάνουν όλοι, αποτελεί δηλαδή μόδα, κι αν αυρίο αλλάξει αυτή η μόδα, όλοι θα τα πετάξουν. Είπαμε: είναι εργαλείο προσευχής και κατασκευάζεται κυρίως από μοναχούς. Κάθε κόμπος του έχει επάνω του εννιά σταυρούς και τον τρόπο πλέξεώς του τον εδίδαξε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στον Οσιο Παχώμιο. Είναι θεόσδοτο όπλο και όταν χρησιμοποιείται διώχνει μακριά το Διάβολο. Δεν έχει «μαγικές» ιδιότητες, δεν υπάρχει άλλωστε κάτι τέτοιο στην Ορθοδοξία αλλά η Νοερά Προσευχή είναι αυτή που επιδρά ευεργετικά στον άνθρωπο.

-Τι είναι η «Νοερά Προσευχή»;

-Λέγεται και «Ευχή» είναι η μονολόγιστη προσευχή, το «Κύριε,Ιησού Χριστέ ελεησόν με». Περιέχει, εκτός από τη συναίσθηση της αμαρτολώτητά μας, την επίκληση και δοξολογία του Θεού Λόγου και την παράκληση για την απελευθέρωση από τα πάθη που μας υποδουλώνουν και τελικά για τη σωτηρία μας. Γιʼ αυτό και είναι τόσο δυνατή κι όταν λέγεται αδιαλείπτως (συνέχεια) θωρακίζει και ισχυριποιεί πνευματικά τον άνθρωπο.

-Πως μπορώ , Γέροντα, να τη λέω κι εγώ;

-Θα κρατάς κάθε φορά έναν κόμπο και θα λές την «ευχή» ύστερα τον επόμενο ξανά και ξανά κα σύντομα θανιώσεις μέσα σου τη διαφορά.

-Κύριε Ιησού Χριστέ ελεησόν με... Ετσι απλά;

-Ετσι συνέχεια από μέσα σου ρυθμικά και ακατάπαυστα σε κάθε σου βήμα και σε κάθε σου αναπνοή.

Το καίκι έφτασε ήδη στον πολυάνθρωπο μώλο, το μόνο μέρος του Αγίου Ορους που σπάει κάπως η ησυχία και η γαληνεμένη μόνωση του Αθωνα. Πατήσαμε το πόδι μας στο Πριβόλι της Πναγιάς, το άγριο και ήμερο συνάμα, το ερημικό και πολυάριθμ. Καθώς αποχωρίζομαι τους συνταξιδιώτες μου σκέφτομαι πόσοι νέοι σήμερα κρατούν στα χέρια του αυτό το σπουδαίο εργαλείο και πανίσχυρο όπλο και δεν γνωρίζουν πως να το χρησιμοποιήσουν, πως να πατήσουν τη σκανδάλη...