Η μικρή Λυδία χρειάζεται βοήθεια από τις προσευχές μας

[XPHSTOS_IKL]

Παρακαλώ θερμά να βοηθήσουμε όσο μπορούμε με την προσευχή μας για την
μικρή Λυδία.....


http://lydia-tigria.blogspot.com/

[KIXEM]

Το παιδάκι παλεύει με τον καρκίνο από 5 μηνών...
Αν μπορείτε να εύχεστε και για την Ειρηνούλα. Είναι 5 χρονών και έει ένα μόρφωμα στο στομάχι. Κατά πάσα πιθανότητα......

[lovethink]

Εστειλα σε έναν ιερέα το όνομά της για να το διαβάζει
Κάπου υπάρχει και στο φόρουμ μια ενότητα για προσευχή που αφορά ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά δεν μπορώ να το βρω
Αν μπορεί κάποιος διαχειριστής ....

[friend]

ΣΑς παρακαλω οποτε μπορεσετε αυριο ολοι καποια στγμη ο καθενας μας ασ περασει απο την ενορια του να αναψει ενα κερακι υπερ υγειας αυτον των παιδιων και να δωσει τα ονοματα του στους ιερεις.μπορουμε επισης και να προσευχηθουμε ολοι το βραδυ μαζι για την υγεια τους. :) :)

[NIKOSZ]

Εστειλα σε έναν ιερέα το όνομά της για να το διαβάζει
Κάπου υπάρχει και στο φόρουμ μια ενότητα για προσευχή που αφορά ανθρώπους που έχουν ανάγκη αλλά δεν μπορώ να το βρω
Αν μπορεί κάποιος διαχειριστής ....

Mανωλη μηπως εννοεις αυτη ;

http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... opic&t=499

[lovethink]

Mανωλη μηπως εννοεις αυτη ;

http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... opic&t=499

Ναι Νικόλα μου ευχαριστώ

[NIKOSZ]

Ζωή σε αναστολή

Λίγο καιρό μετά την διάγνωση της Λυδίας και όντας στην μέση του τυφώνα, μια αίσθηση κυριαρχούσε στο μυαλό μου: η ζωή μου είχε ανασταλεί για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Ο χρόνος έπαψε να είναι γραμμικός και ακολουθούσε τους κύκλους της χημειοθεραπείας. Οι μέρες είχαν τόσες ώρες όσες χρειαζόταν το φάρμακο να κυλήσει στις φλέβες Της, μετρημένες με τον εκκωφαντικά αχνό θόρυβο της ηλεκτρικής αντλίας.

Και ο χρόνος σταματούσε όταν τα μάτια της, πλημμυρισμένα από το δηλητήριο των βαρέων μετάλλων, σταματούσαν να με κοιτάζουν με την αιχμηρή αθωότητά τους. Σταματούσε όταν στον ύπνο της η αναπνοή της σταματούσε για λίγα δευτερόλεπτα, μια παράδοξα ήρεμη αντανάκλαση των πιο σκληρών και απαίσιων στιγμών της μάχης.

Πριν από λίγους μήνες είχαμε αρχίσει να σκεφτόμαστε να κάνουμε "αίτηση" άρσης της αναστολής...Μετά όμως ήρθαν οι μαγνητικές με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η αναστολή της ζωής μου, όσο κι αν παλεύω να κρατήσω τον βηματισμό μου απέναντι στα παιδιά μου, στην γυναίκα μου, στην δουλειά μου, συνεχίζεται. Δεν ξέρω πότε θα λήξει... δεν ξέρω αν θα λήξει. Ο χρόνος δεν ξέρω αν θα ξαναπάρει την μορφή που είχε πριν. Δεν ξέρω εάν θέλω να πάρει την μορφή που είχε πριν. Μάλλον κάποια στιγμή δεν θα έχω πια κύκλους φαρμάκων, ενδιάμεσα μεταξύ μαγνητικών, προ- και μετεγχειρητικές περιόδους, δόσεις ακτινοβολίας να κυβερνούν για μένα την ζωή μου. Θα έχω όμως πάντα μπροστά μου δυο μάτια λαμπερά σαν βότσαλα να μου "κάνουν θάλασσα" την καρδιά και την ζωή μου.


http://lydia-tigria.blogspot.com/