Αποσπάσματα από " Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας

[gkou]

[ Το όραμα του ησυχαστού

Η νοερά προσευχή , η ευχή του Ιησού, είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου « Νηπτική θεωρία ». Ο συγγραφέας του, ο ανώνυμος ησυχαστής ,ο αυτοαποκαλούμενος « Απελπισμένος » ,αποκαλύπτει τα βιώματά του και προσφέρει την πείρα του στον αναγνώστη, σαν οδηγό για την κατάκτηση της νοεράς προσευχής.
Αυτός ο πρακτικός δάσκαλος παρουσιάζει με φυσικότητα και ιδιαίτερη γλυκύτητα τις εμφανίσεις και συνομιλίες του με τον Κύριο, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους αγίους Αγγέλους ,προβάλλοντας συχνά από μετριοφροσύνη άλλο πρόσωπο στη δική του θέση. Τέτοιο είναι και το όραμα που ακολουθεί:
« Κάποιος μοναχός ,διηγείται ο ησυχαστής, ήρθε σε έκσταση την ώρα που προσευχόταν και είδε πλήθος δαιμόνων , σαν την άμμο της θάλασσας. Έμοιαζαν με στρατιώτες και ορμούσαν εναντίον του με πολλή μανία για να τον εξοντώσουν.
Φοβισμένος εκείνος έτρεξε να καταφύγει στην εκκλησία. Μπαίνοντας μέσα βλέπει τον Κύριο και τη Θεοτόκο στις εικόνες τους σαν ζωντανούς και με βασιλική δόξα.
Το πρόσωπο του Κυρίου είχε μία ανέκφραστη ωραιότητα και άστραφτε πιο δυνατά από τον ήλιο. Για αυτό ο αδελφός δεν μπόρεσε να ξανακοιτάξει. Προσκύνησε όμως και ασπάστηκε με φόβο και χαρά τη δεξιά Του.
Κατόπιν πλησίασε στην εικόνα της Παναγίας. Προσκύνησε, ασπάστηκε το παρθενικό της χέρι και τόλμησε να την κοιτάξει στο πρόσωπο.
Στην αγία της αγκάλη είδε καθισμένο το Θείο Βρέφος σαν σε θρόνο χερουβικό. Κι ήταν τόσο ταιριαστό το θεϊκό αυτό σύμπλεγμα, όσο και η ομορφιά και η ευωδία σε ένα τριαντάφυλλο.
Η Θεοτόκος κοίταζε τον αδελφό με τόση πραότητα , ώστε εκείνος πήρε το θάρρος και την ρώτησε:
- Παναγία μου! Γλυκειά μου Παναγία, και μητέρα του Ιησού μου! Πώς θα γλυτώσω από τους δαίμονες που με κυνηγούν;
Και η Κυρία Θεοτόκος , η σωτηρία των « επʼ αυτή πεποιθότων », αποκρίθηκε:
- Με το όνομα του Υιού μου και με το όνομα το δικό μου θα νικάς και θα εξολοθρεύεις τους δαίμονες.
Ο μοναχός έκανε βαθειά υπόκλιση, βγήκε από την εκκλησία και φώναξε μέσα από την καρδιά του.
- Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με! Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία!
Αμέσως οι ανίσχυροι δαίμονες εξαφανίστηκαν από μπροστά του ». ]

Από το βιβλίο « Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας »
Ιερά Μονή Παρακλήτου

[gkou]

[ Το τρακτέρ



Ο σεβαστός ηγούμενος της ι. μονής Σταυροβουνίου Κύπρου αρχιμ. Αθανάσιος, καθώς ο ίδιος δηλώνει σε σχετικό άρθρο του έχει πολλές φορές ευεργετηθεί στη ζωή του από την Υπεραγία Θεοτόκο. Το ακόλουθο περιστατικό ,ένα ολοφάνερο θαύμα , αποτελεί για τον ίδιο ένα μικρό δείγμα της αντιλήψεώςτης:

« Ήταν η 9η Φεβρουαρίου 1960, και ο αείμνηστος Γέροντάς μου Γερμανός μου έδωσε εντολή να οδηγήσω το τρακτέρ της μονής από το μετόχι μας του αγίου Μοδέστου στο μετόχι της αγίας Βαρβάρας.

Ήταν η απόδοση της εορτής της Υπαπαντής και καθώς οδηγούσα έψελνα προς τιμήν της Παναγίας: « Ακατάληπτόν εστι το τελούμενόν εν σοι και αγγέλοις και βροτοίς. Μητροπάρθενε Αγνή » και « Θεοτόκε , η ελπίς πάντων των χριστιανών ,σκέπε, φρούρει, φύλαττε τους ελπίζοντας εις σε ».

Ξαφνικά, ενώ βρισκόμουν μπροστά σε ένα κατήφορο , το τρακτέρ ξέφυγε από τον έλεγχό μου και αυξήθηκε επικίνδυνα η ταχύτητα. Κάποια βλάβη είχε συμβεί , αλλά κι εγώ δεν ήμουν επιδέξιος οδηγός ,ώστε να κάνω τους αναγκαίους χειρισμούς. Τα φρένα δεν λειτουργούσαν, μα ούτε και να αλλάξω ταχύτητα κατόρθωσα. Σε κάθε στιγμή υπήρχε κίνδυνος ανατροπής, με αποτέλεσμα κάποιο σοβαρό τραυματισμό ή και τον ίδιο τον θάνατο.

Αμέσως ανέθεσα « την πάσα ελπίδα μου » στην Υπεραγία Θεοτόκο.

- Παναγία μου, βοήθα με! Παναγία μου ,σώσε με! φώναζα με αγωνία.

Το τρακτέρ ολοταχώς κατέφθανε στην όχθη του ποταμού. Σύμφωνα με τα ανθρώπινα δεδομένα δεν μου απέμεναν παρά λίγες μόνο στιγμές ζωής. Αλλά ω των θαυμάτων σου, Υπερευλογημένη Θεοτόκε ! Το τρακτέρ, αφού έπεσε σε μερικούς θάμνους , σταμάτησε αναπάντεχα στο χείλος ακριβώς του ποταμού και της καταστροφής.

Ευχαρίστησα από τα βάθη της ψυχής μου την Αειπάρθενο, που άκουσε την κραυγή της δεήσεώς μου. Ύστερα κατέβηκα από το μηχάνημα και πήγα πεζός στο μετόχι της αγίας Βαρβάρας, όπου συνάντησα τον Γέροντά μου.

- Παρά λίγο να σκοτωθώ! του είπα. Το τρακτέρ σταμάτησε την τελευταία στιγμή με τη χάρη της Παναγίας .

Η υπακοή στον Γέροντά μου και η προστασία της Θεοτόκου , που της έψελνα τα μεγαλυνάρια, με έσωσαν. Κοντά στην όχθη του ποταμού ήταν ένα μεγάλο πεύκο. Σε κάποια στιγμή του τοποθέτησα μία εικόνα της Παναγίας. Και κάθε φορά που περνούσαμε από εκεί ,σταματούσαμε για λίγο να προσκυνήσουμε » .



Από το βιβλίο « Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας »

Ιερά Μονή Παρακλήτου

[gkou]

[ Παναγία η Παραμυθία

Ιανουάριος του 807. Ο αλγερίνος ληστοπειρατής Βαρδουχάν, έχοντας σαν βάση εξορμήσεως τη Μήλο, λυμαίνεται με τα δεκαεπτά πειρατικά του πλοία τα νησιά του Αιγαίου, τα παράλια της Θράκης και της Μ. Ασίας.
Τον μήνα αυτό αποφασίζει να στραφεί εναντίον του Αγίου Όρους. Ετοιμάζει δέκα πλοία , παίρνει μαζί του διακόσιους πειρατές και ξεκινά για τη μονή Βατοπεδίου.
Με το χάραμα της 21ης Ιανουαρίου προσορμίστηκαν στο λιμανάκι του μοναστηριού, βγήκαν στη στεριά και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης για να εισορμήσουν.
Οι μοναχοί μόλις είχαν τελειώσει την ορθρινή ακολουθία , και αποσύρονταν στα κελλιά τους για να ησυχάσουν. Στην εκκλησία έμεινε μόνος ο ηγούμενος και συνέχισε την προσευχή του.
Ξαφνικά ακούει μια φωνή από την εικόνα της Παναγίας:
- Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες . Ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές.
Γυρίζει απορημένος από το παράδοξο άκουσμα και κοιτάζει τη Θεοτόκο. Βλέπει τότε άλλο θαύμα εκπληκτικότερο: Τα πρόσωπα της Παναγίας και του θείου Βρέφους είχαν ζωντανέψει. Την ίδια στιγμή ο μικρός Ιησούς απλώνει το χέρι ,σκεπάζει το στόμα της Παναγίας Μητέρας Του, και στρέφοντας το πρόσωπό Του προς αυτήν της λέει:
- Όχι, μητέρα, μην το λες! Άφησέ τους να τιμωρηθούν ,όπως τους αξίζει!
Η Παναγία όμως πιάνει το χέρι του Υιού της ,στρέφει λίγο δεξιά το πρόσωπό της και ξαναλέει:
- Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες της μονής!
Ο ηγούμενος συγκλονισμένος σύναξε τους μοναχούς και τους διηγήθηκε όσα θαυμαστά είδε και άκουσε . Κι εκείνοι διαπίστωσαν με δέος ότι τα ιερά πρόσωπα στην εικόνα της Θεομήτορος είχαν αλλάξει στάση και έκφραση. Ύστερα, αφού ευχαρίστησαν την Παναγία για τη σωτήρια πρόνοιά της , ανέβηκαν στα τείχη.
Ήταν καιρός. Οι πειρατές με σκάλες και τσεκούρια ετοιμάζονταν για την αναρρίχηση. Ο ηγούμενος ,όρθιος στις επάλξεις, τους άφησε πρώτα να πλησιάσουν. Ύστερα, υψώνοντας το τίμιο σταυρό , έδωσε το σύνθημα για την απόκρουση.
Δέκα πειρατές έπεσαν αμέσως νεκροί, άλλοι τραυματίστηκαν ,και οι υπόλοιποι μπήκαν στα πλοία κι έφυγαν.
Οι μοναχοί κατέβηκαν συγκινημένοι στον ναό και ευχαρίστησαν για μία κόμη φορά τη Θεοτόκο. Από τότε η εικόνα πήρε την προσωνυμία « Παραμυθία» ,δηλαδή παρηγορία, και παραμένει μέχρι σήμερα αλλαγμένη, για να θυμίζει το θαυμαστό εκείνο γεγονός. ]

Από το βιβλίο « Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας »
Ιερά Μονή Παρακλήτου