Περί μοναξιάς

[theophania]

πως μπορουμε να καταπολεμησουμε την μοναξια που καποιες φορες μασ επισκεπτεται

[plagiaskepsi]

Αν έχεις Χριστό δεν έχεις μοναξιά.
Αν έχεις μοναξιά Χριστό χρειάζεσε.
Δεν εξαιρω τον εαυτό μου απο τον κανόνα

[konstantinoupolitis]

Μεγάλη μάστιγα η μοναξιά σήμερα.

Ανοίγοντας την καρδιά σου στην αγάπη του άλλου και σκεπτόμενος τους άλλους, κάποιον άλλον / άλλη με αγάπη. Και φυσικά προσευχή.

Κωνσταντίνος

[Melpomeni]

Αν έχεις Χριστό δεν έχεις μοναξιά.
Αν έχεις μοναξιά Χριστό χρειάζεσε.
Δεν εξαιρω τον εαυτό μου απο τον κανόνα

=D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D> =D>

Μπραβο αδελφε μου ! πολυ σωστα ! και δεν εξαιρειται κανενας απο τον κανονα !

[Melpomeni]

Μεγάλη μάστιγα η μοναξιά σήμερα.

Ανοίγοντας την καρδιά σου στην αγάπη του άλλου και σκεπτόμενος τους άλλους, κάποιον άλλον / άλλη με αγάπη. Και φυσικά προσευχή.

Κωνσταντίνος

Ακριβως ! οσο πιο εγωκεντρικοι ειμαστε ,τοσο πιο μονοι...
Ξεχνωντας Θεο και συνανθρωπο, καταδικαζομαστε στη πραγματοποιηση της επιθυμιας μας : να ζουμε με τον εαυτο μας και για τον εαυτο μας...

[Merkourios]

Βλέποντας στήν καθημερινή ζωή μοναχικούς ανθρώπους, σκέπτομαι αρκετές φορές τό πώς μπορούν οί άνθρωποι αυτοί να περνάνε τίς ημέρες τους, καί τί μπορεί να κάνουν γιά να ξεπεράσουν τό πρόβλημα, ανάλογα βέβαια καί μέ τίς δυνατότητές τους...

Καλώς ή κακώς ζούμε σε μιά κοινωνία ανθρώπων πού εάν απομονωθούμε κλεισμένοι στόν εαυτό μας εντελώς, στό τέλος θα αγριέψουμε ή καί θά καταντήσουμε, καθόλου παράξενο, με κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα...

Ο ίδιος ο Θεός έδωσε σύντροφο στόν Αδάμ τήν Εύα, αλλά βέβαια καί όλοι οί άνθρωποι δέν παντρεύονται καί μερικοί δεν κάνουν καί γιά γάμο...

Πρέπει λοιπόν να διοχετεύσουν αυτή τήν "ψυχολογική απαίτηση επικοινωνίας" σε κάποιους άλλους υγιείς δρόμους.

Ποιούς όμως;

Κάναμε λοιπόν τίς καθημερινές μας προσευχές, διαβάσαμε τήν Αγία Γραφή καί κάποια Ιερά βιβλία, κάναμε καί κάποιο κομποσχοίνι, έστω...

Καί μετά τί;

Δέν είμαστε ασκητές τών σπηλαίων, ούτε ζούμε σε Μοναστήρι, καί μοιραίως θά έλθει καί ο ψυχολογικός κόρος, η "αηδία" , όπως χαρακτηριστικά καί με τήν καλή έννοια τό σημειώνει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος...

Πώς θα περάσουν οί ατέλειωτες ώρες τής μοναξιάς;

Άς πηγαίνουμε πιό τακτικά στήν Εκκλησία ( έστω καί σβήνοντας τα κεριά βοηθώντας καί τόν νεωκόρο), άς πηγαίνουμε καί σε κάποιους Εσπερινούς (πού χτυπάει η καμπάνα σε μιά Ενορία 20.000 κατοίκων καί πατάνε μόνο πέντε άνθρωποι), έστω καί να κλείσουμε κάποιες ώρες παίρνοντας όμως καί ανάλογη ευλογία...

Άς γραφτούμε ακόμη καί σε κάποιο Χριστιανικό σύλλογο, άς βγούμε έξω να πάμε σε μία ομιλία, νά πάμε σε μία καλή έκθεση ζωγραφικής, να παρακολουθήσουμε έστω ένα Συνέδριο γιά θέματα πού αφορούν τήν κοινωνία πού ζούμε, άς πάρουμε τηλέφωνο τήν ΠΕΦΙΠ πολυτέκνων πού ζητάνε άτομα γιά συσκευασία δεμάτων καί δέν βρίσκουνε, άς κάνουμε καί μερικές γυμναστικές ασκήσεις μη σκουριάσουμε, άς περπατήσουμε λίγο στόν καθαρό ( ;) αέρα γιά ευεξία...

Καί τέλος πάντων, άς μη κλεινόμαστε μέ τίς ώρες στόν υπολογιστή μας αλλά ούτε καί μέσα στό σπίτι μας γιατί κάπου θ΄ αρρωστήσουμε...

Μέ πολύ αγάπη

[pNektarios]

"Ζώ εν μέσω πολλών και μόνος ειμί εγώ ο τάλας
Άνθρωπον αναζητώ και πού τούτος εστίν;
Μόνος εν μέσω πολλών και εν μέσω πολλών μόνος;
Δός μοι Κύριε τον Μόνον ίνα μόνος ου μένω
δός μοι Κύριε τον Ξένον ίνα μη ξενωθώ
δός μοι Κύριε αγάπην δός μοι δός μοι"
Γέροντος Ιουλιανού του Θεσβίτου μακκαριστού αδελφού της Ι.Μ. Αγίας Αικατερίνας Σινά

[Nici-D]

Pote den eisaste monos Patir giati anthropos pou krataei mesa tou aneidioteli agapi exei aderfia kai den menei pote monos tou ma oute kundineuei na xasei pote tin epafi, exoume kai tin agkalia tou Patera mas kaii einai gemati agapi.

[theophania]

πατερ αυτο που γραψατε πολυ με συγκλονισε.τελικα ο θεος μπορει να μας δωσει κατι αν του το ζητησουμε απλα να το ζητησουμε? :

[lazarr]

Σε ένα ίδρυμα ανιάτων νοσημάτων στον Ασπρόπυργο επισκεφτήκαμε με μια σχολική τάξη ασθενείς και αναπήρους διαφόρων ηλικιών.Καταλαβαίνετε τη συναισθηματική φόρτιση όλων.Εκεί που όλοι όμως πραγματικά λυγίσαμε, ήταν μια γερόντισσα κάπου 90 ετών , η οποία μας κρατούσε το χέρι σφιχτά χωρίς να θέλει να το αφήσει , έκλαιγε και μας έλεγε:Παιδάκια μου μείνετε λίγο ακόμα σας παρακαλώ, έχει 10 χρόνια να ΄ρθεί να με δει άνθρωπος....