Νʼ αποκτήσεις υπομονή για τον εαυτό σου. Στην Αγία Γραφή αναφέρεται: "Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς ημών" (Λουκ. καʼ 19). Χωρίς υπομονή δεν μπορεί να κτιστεί ούτε πρόσκαιρο σπίτι, όχι μόνιμο. Η υπομονή γεννάει την παρηγοριά κι η παρηγοριά αυτή είναι γνήσια. Εμείς όμως ζητάμε πάντα το εύκολο. Αλλʼ αυτό που είναι εύκολο για το σώμα δεν είναι ωφέλιμο για την ψυχή. Κι αυτό που είναι ωφέλιμο για την ψυχή είναι κουραστικό για το σώμα. "Δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού" (Πραξ. ιδʼ 22).
Στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα
Η υπομονή χαριτώνει τον άνθρωπο...
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΕΤΗ
«Αν συμβουλέψεις μια φορά και δεν πείσεις και αν επαναλάβεις τις συμβουλές και δεύτερη και Τρίτη και πολλές φορές μην αποκάμεις να επαναλαμβάνεις τα ίδια λόγια, χωρίς όμως αποστροφή και χωρίς αγανάκτηση αλλά με ευχάριστη διάθεση».
«Δεν έπεισα σήμερα; Αλλʼ ίσως μπορέσω να πείσω αύριο. Αλλʼ ούτε αύριο; Ίσως μεθαύριο ή και αργότερα. Αυτός που άκουσε σήμερα και απέκρουσε τις συμβουλές, ίσως αύριο τις ακούσει και τις δεχθεί. Αν αυτός πάλι που τις καταφρόνησε σήμερα και αύριο, ίσως μετά από πολλές ημέρες προσέξει αυτά που του είπαμε. Ο ψαράς ενώ πολλές φορές την ημέρα τραβάει το δίχτυ αδειανό, το βράδυ που πρόκειται νʼ αναχωρήσει, κατορθώνει να συλλάβει το μεγάλο ψάρι, που κυνηγούσε όλη την μέρα και έτσι φεύγει ικανοποιημένος. Και ο γεωργός αν εγκαταλείψει το γεωργικό επάγγελμα, επειδή δυσμενείς καιρικές συνθήκες καταστρέφουν την παραγωγή και μια και δυο και πολλές φορές, τότε θα πεθάνουμε όλοι από την πείνα. Και ο πλοίαρχος επίσης αν εξ αιτίας των συχνών τρικυμιών εγκαταλείψει τη θάλασσα, τότε δεν θα μπορούμε πλέον να διαπλεύσουμε το πέλαγος και η ζωή μας θα είναι άχρηστη».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
«Αν συμβουλέψεις μια φορά και δεν πείσεις και αν επαναλάβεις τις συμβουλές και δεύτερη και Τρίτη και πολλές φορές μην αποκάμεις να επαναλαμβάνεις τα ίδια λόγια, χωρίς όμως αποστροφή και χωρίς αγανάκτηση αλλά με ευχάριστη διάθεση».
«Δεν έπεισα σήμερα; Αλλʼ ίσως μπορέσω να πείσω αύριο. Αλλʼ ούτε αύριο; Ίσως μεθαύριο ή και αργότερα. Αυτός που άκουσε σήμερα και απέκρουσε τις συμβουλές, ίσως αύριο τις ακούσει και τις δεχθεί. Αν αυτός πάλι που τις καταφρόνησε σήμερα και αύριο, ίσως μετά από πολλές ημέρες προσέξει αυτά που του είπαμε. Ο ψαράς ενώ πολλές φορές την ημέρα τραβάει το δίχτυ αδειανό, το βράδυ που πρόκειται νʼ αναχωρήσει, κατορθώνει να συλλάβει το μεγάλο ψάρι, που κυνηγούσε όλη την μέρα και έτσι φεύγει ικανοποιημένος. Και ο γεωργός αν εγκαταλείψει το γεωργικό επάγγελμα, επειδή δυσμενείς καιρικές συνθήκες καταστρέφουν την παραγωγή και μια και δυο και πολλές φορές, τότε θα πεθάνουμε όλοι από την πείνα. Και ο πλοίαρχος επίσης αν εξ αιτίας των συχνών τρικυμιών εγκαταλείψει τη θάλασσα, τότε δεν θα μπορούμε πλέον να διαπλεύσουμε το πέλαγος και η ζωή μας θα είναι άχρηστη».
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ γῆ πού γονιμοποιεῖται ἀπό τή βροχή τῆς Θείας Χάριτος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι συμπυκνωμένη Θεία Ἐνέργεια στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ στέγη τῶν κοινοβιατῶν πού θέλουν νά εἶναι «μωροί διά Χριστόν».
— Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι ἀποτυχία, ἀλλά πηγάζει ἀπό τό βίωμα τῆς ἐν Χριστῷ εὐστοχίας καί ἐπιτυχίας.
— Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι καρπός δειλίας· εἶναι ἀνάπτυξις καί καλλιέργεια γενναιοφροσύνης.
— Ἡ ὑπομονή μαρτυρεῖ τήν ἀδιάκοπη παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν ζωή ἐκείνου πού τήν ἔχει.
— Ἡ ὑπομονή φανερώνει τήν ἐρωτική προσκόλλησι στή «ζωή τοῦ Σταυροῦ».
— Ἡ ὑπομονή κυοφορεῖ οὐράνια χαρίσματα, εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν Ἁγίων καί ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ καλοῦ.
— Ἡ ὑπομονή δίνει τό χρῖσμα τοῦ «ἀπείρου» στίς μικρές ἀρετές τῆς καθημερινῆς ζωῆς.
— Ἡ ὑπομονή κάμνει ἔγκυρη τήν ἐπαγγελία τῶν μεγάλων καί «θεολογικῶν» ἀρετῶν τῆς Πίστεως, τῆς Ἐλπίδος καί τῆς Ἀγάπης·
— ὑπομονή χωρίς πίστι εἶναι πλοῖο ἔξω ἀπό τή θάλασσα
— ὑπομονή χωρίς ἐλπίδα εἶναι πλοῖο χωρίς προορισμό ταξιδίου
ὑπομονή χωρίς ἀγάπη εἶναι πλοῖο χωρίς πλήρωμα καί καπετάνιο
— Ἡ ὑπομονή ἔχει γλῶσσα τή σιωπή καί χρησιμεύει γιά τροφή της.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἐχθρός τῆς προσωποληψίας καί τῆς ἐκλεκτικότητος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι προϋπόθεσις τῆς ὀρθῆς διακρίσεως προσώπων καί πραγμάτων.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ θρόνος τῆς ταπεινώσεως καί τό ἅρμα τῆς εἰρήνης.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ σπόγγος πού ἐσπόγγισε τούς θρόμβους τοῦ Ἰησοῦ στόν Κῆπο τῆς Γεσθημανῆ.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ ταξιθέτης μας στή χώρα τῆς αἰωνίου μακαριότητος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι τό χαλί-διάδρομος πάνω στό ὁποῖο βηματίζει ἡ Ἁγία Τριάδα γιά νά εἰσέλθει στήν ψυχή μας.
— Διδάσκαλος τῆς ὑπομονῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐνῶ τῆς ἀνυπομονησίας ὁ σατανᾶς.
ΠΕΡΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑΣ
— Ἡ ἀνυπομονησία ἔχει στενή συγγένεια μέ τή δραστηριότητα τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι τό ἆγχος τοῦ ἐγωϊσμοῦ ἤ ἡ κραυγή τοῦ πεινασμένου στομαχιοῦ του.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι καρπός ὑπαρξιακῆς ἀνασφάλειας καί μαρτυρία δαιμονικῆς ἀναμίξεως στίς ὑποθέσεις μας.
— Ἡ ἀνυπομονησία φανερώνει ἀστοχία καί ἀποτυχία στά μεγάλα θέματα τῆς ζωῆς μας.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἐχθρός τῆς εἰρήνης καί σύμβουλος τῆς ἐγκληματικότητος.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι δειλία πού πολλάκις παρουσιάζεται μέ ἔνδυμα γενναιότητος.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ Σταυροῦ, πρόδρομος τῆς ἀπελπισίας καί μητέρα τῆς αὐτοκτονίας.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἄγνωστος στόν ἡρωϊσμό.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι πρόδρομος τοῦ θυμοῦ καί συνοδός μας στήν κόλασι.
— Ἡ ἀνυπομονησία γεννᾶ στεῖρα δάκρυα, ἀδιακρισία καί πνευματική τυφλότητα.
— Μικρή ἀνυπομονησία κηλιδώνει τίς μεγάλες ἀρετές καί μεγάλη τίς σκοτώνει.
— Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ ὑστερική καί ἄτεκνη γυναῖκα, ἐνῶ ἡ ὑπομονή μοιάζει μέ χαριτωμένη καί πολύτεκνη μητέρα ἤ μέ «Μαρία παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».
— Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ τούς πολύγλωσσους ἀπατεῶνες τῆς σύγχρονης κοινωνίας· πότε ὁμιλεῖ μέ ψεύδη καί προφάσεις, πότε μέ κολακεῖες ἤ ἀπειλές, πότε μέ ὕβρεις καί συκοφαντίες, πότε μέ νοσηρούς συναισθηματισμούς καί ὑστερικότητες, πότε μέ διαπληκτισμούς καί ἐγκληματικότητες.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἡ πόρτα ἀπό τήν ὁποία ὑποχρεώνουμε τόν Κύριο νά φύγει ἀπό τή ζωή μας.
Ἀρχιμ. Ἀντώνιος Ρωμαῖος
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ γῆ πού γονιμοποιεῖται ἀπό τή βροχή τῆς Θείας Χάριτος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι συμπυκνωμένη Θεία Ἐνέργεια στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἡ στέγη τῶν κοινοβιατῶν πού θέλουν νά εἶναι «μωροί διά Χριστόν».
— Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι ἀποτυχία, ἀλλά πηγάζει ἀπό τό βίωμα τῆς ἐν Χριστῷ εὐστοχίας καί ἐπιτυχίας.
— Ἡ ὑπομονή δέν εἶναι καρπός δειλίας· εἶναι ἀνάπτυξις καί καλλιέργεια γενναιοφροσύνης.
— Ἡ ὑπομονή μαρτυρεῖ τήν ἀδιάκοπη παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν ζωή ἐκείνου πού τήν ἔχει.
— Ἡ ὑπομονή φανερώνει τήν ἐρωτική προσκόλλησι στή «ζωή τοῦ Σταυροῦ».
— Ἡ ὑπομονή κυοφορεῖ οὐράνια χαρίσματα, εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν Ἁγίων καί ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ καλοῦ.
— Ἡ ὑπομονή δίνει τό χρῖσμα τοῦ «ἀπείρου» στίς μικρές ἀρετές τῆς καθημερινῆς ζωῆς.
— Ἡ ὑπομονή κάμνει ἔγκυρη τήν ἐπαγγελία τῶν μεγάλων καί «θεολογικῶν» ἀρετῶν τῆς Πίστεως, τῆς Ἐλπίδος καί τῆς Ἀγάπης·
— ὑπομονή χωρίς πίστι εἶναι πλοῖο ἔξω ἀπό τή θάλασσα
— ὑπομονή χωρίς ἐλπίδα εἶναι πλοῖο χωρίς προορισμό ταξιδίου
ὑπομονή χωρίς ἀγάπη εἶναι πλοῖο χωρίς πλήρωμα καί καπετάνιο
— Ἡ ὑπομονή ἔχει γλῶσσα τή σιωπή καί χρησιμεύει γιά τροφή της.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ἐχθρός τῆς προσωποληψίας καί τῆς ἐκλεκτικότητος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι προϋπόθεσις τῆς ὀρθῆς διακρίσεως προσώπων καί πραγμάτων.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ θρόνος τῆς ταπεινώσεως καί τό ἅρμα τῆς εἰρήνης.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ σπόγγος πού ἐσπόγγισε τούς θρόμβους τοῦ Ἰησοῦ στόν Κῆπο τῆς Γεσθημανῆ.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι ὁ ταξιθέτης μας στή χώρα τῆς αἰωνίου μακαριότητος.
— Ἡ ὑπομονή εἶναι τό χαλί-διάδρομος πάνω στό ὁποῖο βηματίζει ἡ Ἁγία Τριάδα γιά νά εἰσέλθει στήν ψυχή μας.
— Διδάσκαλος τῆς ὑπομονῆς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐνῶ τῆς ἀνυπομονησίας ὁ σατανᾶς.
ΠΕΡΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑΣ
— Ἡ ἀνυπομονησία ἔχει στενή συγγένεια μέ τή δραστηριότητα τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι τό ἆγχος τοῦ ἐγωϊσμοῦ ἤ ἡ κραυγή τοῦ πεινασμένου στομαχιοῦ του.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι καρπός ὑπαρξιακῆς ἀνασφάλειας καί μαρτυρία δαιμονικῆς ἀναμίξεως στίς ὑποθέσεις μας.
— Ἡ ἀνυπομονησία φανερώνει ἀστοχία καί ἀποτυχία στά μεγάλα θέματα τῆς ζωῆς μας.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἐχθρός τῆς εἰρήνης καί σύμβουλος τῆς ἐγκληματικότητος.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι δειλία πού πολλάκις παρουσιάζεται μέ ἔνδυμα γενναιότητος.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ὑπαρξιακή ἄρνησις τοῦ Σταυροῦ, πρόδρομος τῆς ἀπελπισίας καί μητέρα τῆς αὐτοκτονίας.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἄγνωστος στόν ἡρωϊσμό.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι πρόδρομος τοῦ θυμοῦ καί συνοδός μας στήν κόλασι.
— Ἡ ἀνυπομονησία γεννᾶ στεῖρα δάκρυα, ἀδιακρισία καί πνευματική τυφλότητα.
— Μικρή ἀνυπομονησία κηλιδώνει τίς μεγάλες ἀρετές καί μεγάλη τίς σκοτώνει.
— Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ ὑστερική καί ἄτεκνη γυναῖκα, ἐνῶ ἡ ὑπομονή μοιάζει μέ χαριτωμένη καί πολύτεκνη μητέρα ἤ μέ «Μαρία παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ».
— Ἡ ἀνυπομονησία μοιάζει μέ τούς πολύγλωσσους ἀπατεῶνες τῆς σύγχρονης κοινωνίας· πότε ὁμιλεῖ μέ ψεύδη καί προφάσεις, πότε μέ κολακεῖες ἤ ἀπειλές, πότε μέ ὕβρεις καί συκοφαντίες, πότε μέ νοσηρούς συναισθηματισμούς καί ὑστερικότητες, πότε μέ διαπληκτισμούς καί ἐγκληματικότητες.
— Ἡ ἀνυπομονησία εἶναι ἡ πόρτα ἀπό τήν ὁποία ὑποχρεώνουμε τόν Κύριο νά φύγει ἀπό τή ζωή μας.
Ἀρχιμ. Ἀντώνιος Ρωμαῖος
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Η δύναμη της υπομονής
Κάποιος νέος που είχε στην ψυχή του θερμό πόθο να γίνει Μοναχός, άφησε τον κόσμο και προχώρησε βαθιά στην έρημο, αναζητώντας Πνευματικό Οδηγό, για να υποταχθεί. Διέκρινε τέλος πάντων από μακριά μέσα σʼ εκείνη την αχανή έρημο ένα κελί μʼ ένα πυργάκι.
Όποιον βρω στον πύργο, είπε στον εαυτό του, θα μείνω κοντά του και θα τον υπηρετήσω σʼ όλη μου τη ζωή.
Έφτασε κατάκοπος. Χτύπησε την πόρτα και του άνοιξε ένας ηλικιωμένος Καλόγερος.
Τι γυρεύεις, Αδελφέ; Τον ρώτησε απρόθυμα.
Έχω κάποιο τάξιμο, αποκρίθηκε εκείνος, και γιʼ αυτό έφτασα ως εδώ.
Είχε πια νυχτώσει. Ο Καλόγερος αναγκάστηκε να βάλει μέσα το παλικάρι για να μη κινδυνεύσει σʼ εκείνη την άγρια ερημιά.
Σκοπεύεις να βρεις Γέροντα; Τον ρώτησε, καθώς του ετοίμαζε κάτι πρόχειρο να φαει.
Όχι, είπε ο νέος, ήλθα αποφασισμένος να μείνω εδώ μαζί σου.
Η σταθερή απάντηση του παλικαριού κατατάραξε το γέρο – Μοναχό. Αυτό δα έλειπε τώρα, να μαζευτούν παρείσακτοι στο κελί του. Ο δυστυχισμένος είχε από καιρό παραστρατήσει και συζούσε με γυναίκα της αμαρτίας. για νʼ απαλλαγή από τον ενοχλητικό επισκέπτη δε δίστασε να του ειπεί:
Αν θέλεις νʼ ακούσεις τη συμβουλή μου, νεαρέ, ψάξε να βρεις Μοναστήρι να μείνεις. Εγώ δε μπορώ να σε κρατήσω. Έχω γυναίκα.
Είτε γυναίκα έχεις, είτε αδελφή, είναι δικός σου λογαριασμός, Αββά. Εμένα αυτό δε μʼ ενδιαφέρει καθόλου. Εγώ υποσχέθηκα στον Κύριό μου, καθώς ερχόμουν, πως θα μείνω κοντά σου και μέχρι θανάτου να σε υπηρετώ, εξήγησε ο νέος.
Έτσι κι έγινε. Αρκετό καιρό υπηρετούσε μʼ όλη του την προθυμία και με απονήρευτη καρδιά το παράνομο ζευγάρι. Όσα όμως το παλικάρι φρόντιζε για την ψυχή του, τόσο η συνείδησης των άλλων επαναστατούσε.
Δε μας αρκεί η αμαρτία μας έλεγαν μεταξύ τους. Τώρα θα είμαστε υπόλογοι και για την ψυχή τούτου εδώ. Ας φύγωμεν και ας τʼ αφήσομε το κελί.
Μια νύχτα, λοιπόν ξεκίνησαν κρυφά να φύγουν. Δεν είχαν όμως προχωρήσει πολύ, σαν είδαν το νέο να τρέχει λαχανιασμένος να τους προφθάσει. Πήρε είδηση πως φεύγανε.
Μέχρι πότε θα μας καταδικάζεις με την παρουσία σου του είπαν ταραγμένοι, όταν πλησίασε. Κράτησε το κελί και κοίταξε να σώσεις τη ψυχή σου. Άφησε κι εμάς ήσυχους.
Εγώ δεν ήλθα εδώ για το κελί, Αββά, είπε λυπημένος στον Καλόγερο ο Αδελφός. Θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας.
Η απόκριση του Αδελφού έφερε συντριβή στον παραστρατημένο Γέροντα. Η αγιότητα του νέου του έδειξε καθαρά το βούρκο που είχε πέσει. Έδιωξε παρευθύς την αμαρτωλή γυναίκα, που κι εκείνη είχε αρχίσει να μετανοεί και γύρισε στο κελί του καινούργιος άνθρωπος.
Με την υπομονή του ο νέος έσωσε δύο ψυχές!
Από το Γεροντικό
Κάποιος νέος που είχε στην ψυχή του θερμό πόθο να γίνει Μοναχός, άφησε τον κόσμο και προχώρησε βαθιά στην έρημο, αναζητώντας Πνευματικό Οδηγό, για να υποταχθεί. Διέκρινε τέλος πάντων από μακριά μέσα σʼ εκείνη την αχανή έρημο ένα κελί μʼ ένα πυργάκι.
Όποιον βρω στον πύργο, είπε στον εαυτό του, θα μείνω κοντά του και θα τον υπηρετήσω σʼ όλη μου τη ζωή.
Έφτασε κατάκοπος. Χτύπησε την πόρτα και του άνοιξε ένας ηλικιωμένος Καλόγερος.
Τι γυρεύεις, Αδελφέ; Τον ρώτησε απρόθυμα.
Έχω κάποιο τάξιμο, αποκρίθηκε εκείνος, και γιʼ αυτό έφτασα ως εδώ.
Είχε πια νυχτώσει. Ο Καλόγερος αναγκάστηκε να βάλει μέσα το παλικάρι για να μη κινδυνεύσει σʼ εκείνη την άγρια ερημιά.
Σκοπεύεις να βρεις Γέροντα; Τον ρώτησε, καθώς του ετοίμαζε κάτι πρόχειρο να φαει.
Όχι, είπε ο νέος, ήλθα αποφασισμένος να μείνω εδώ μαζί σου.
Η σταθερή απάντηση του παλικαριού κατατάραξε το γέρο – Μοναχό. Αυτό δα έλειπε τώρα, να μαζευτούν παρείσακτοι στο κελί του. Ο δυστυχισμένος είχε από καιρό παραστρατήσει και συζούσε με γυναίκα της αμαρτίας. για νʼ απαλλαγή από τον ενοχλητικό επισκέπτη δε δίστασε να του ειπεί:
Αν θέλεις νʼ ακούσεις τη συμβουλή μου, νεαρέ, ψάξε να βρεις Μοναστήρι να μείνεις. Εγώ δε μπορώ να σε κρατήσω. Έχω γυναίκα.
Είτε γυναίκα έχεις, είτε αδελφή, είναι δικός σου λογαριασμός, Αββά. Εμένα αυτό δε μʼ ενδιαφέρει καθόλου. Εγώ υποσχέθηκα στον Κύριό μου, καθώς ερχόμουν, πως θα μείνω κοντά σου και μέχρι θανάτου να σε υπηρετώ, εξήγησε ο νέος.
Έτσι κι έγινε. Αρκετό καιρό υπηρετούσε μʼ όλη του την προθυμία και με απονήρευτη καρδιά το παράνομο ζευγάρι. Όσα όμως το παλικάρι φρόντιζε για την ψυχή του, τόσο η συνείδησης των άλλων επαναστατούσε.
Δε μας αρκεί η αμαρτία μας έλεγαν μεταξύ τους. Τώρα θα είμαστε υπόλογοι και για την ψυχή τούτου εδώ. Ας φύγωμεν και ας τʼ αφήσομε το κελί.
Μια νύχτα, λοιπόν ξεκίνησαν κρυφά να φύγουν. Δεν είχαν όμως προχωρήσει πολύ, σαν είδαν το νέο να τρέχει λαχανιασμένος να τους προφθάσει. Πήρε είδηση πως φεύγανε.
Μέχρι πότε θα μας καταδικάζεις με την παρουσία σου του είπαν ταραγμένοι, όταν πλησίασε. Κράτησε το κελί και κοίταξε να σώσεις τη ψυχή σου. Άφησε κι εμάς ήσυχους.
Εγώ δεν ήλθα εδώ για το κελί, Αββά, είπε λυπημένος στον Καλόγερο ο Αδελφός. Θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας.
Η απόκριση του Αδελφού έφερε συντριβή στον παραστρατημένο Γέροντα. Η αγιότητα του νέου του έδειξε καθαρά το βούρκο που είχε πέσει. Έδιωξε παρευθύς την αμαρτωλή γυναίκα, που κι εκείνη είχε αρχίσει να μετανοεί και γύρισε στο κελί του καινούργιος άνθρωπος.
Με την υπομονή του ο νέος έσωσε δύο ψυχές!
Από το Γεροντικό
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό