της Ελσας Ποιμενίδου
«Νε μα καφ πα΄ί΄»… έλεγε κλαίγοντας ένα 5χρονο αγοράκι στον δάσκαλό του την πρώτη μέρα στο σχολείο. Εκείνος μάταια προσπαθούσε να καταλάβει τι συνέβη. Το παιδί ήθελε απλά να πιει νερό. Το πρόβλημα επικοινωνίας είναι συνηθισμένο στο 3ο Διαπολιτιστικό Δημοτικό σχολείο του Δενδροποτάμου Θεσσαλονίκης, καθώς πολλά παιδιά που φοιτούν στην πρώτη δημοτικού δεν ξέρουν ελληνικά. Αλλά να ήταν μόνο αυτό…
Πρόκειται για μια περιοχή όπου ζουν αθίγγανοι, με μεγάλα ποσοστά εγκληματικότητας και διακίνηση ναρκωτικών. Πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον νόμο, άλλοι είναι αλκοολικοί ή χρήστες ηρωίνης, και θεωρούν πολυτέλεια να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, πόσο μάλιστα να ξυπνούν στις 7 το πρωί για να τα προετοιμάσουν.
Παρόλα αυτά, τα θρανία είναι γεμάτα χάρη στον νεαρό σε ηλικία πατέρα Αθηναγόρα. Εδώ και τρία χρόνια, με πρωτοβουλία της Μητρόπολης Νεαπόλεως Σταυρουπόλεως, ξυπνάει ο ίδιος τα παιδιά και τα παροτρύνει να πάνε στο σχολείο. Από τις 7 το πρωί, πάντα με χαμόγελο και μια γλυκιά καλημέρα, επισκέπτεται πόρτα-πόρτα δεκάδες οικογένειες. Σηκώνει τα παιδιά από τα κρεβάτια, τα προτρέπει να ντυθούν, να πλυθούν και να πάνε στον ιερό ναό του Αγίου Νεκταρίου για να φάνε πρωινό. Μετά το γάλα και την τυρόπιτα, φεύγουν όλα μαζί στο σχολείο. «Αυτές οι οικογένειες έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής και πολλά ουσιαστικά προβλήματα. Τα παιδιά δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωί, όλοι κοιμούνται, κάθε φορά που πάνε σχολείο είναι σαν να το σκάνε από το σπίτι τους», εξηγεί ο πατέρας Αθηναγόρας.
Η 8χρονη Τριάδα δυσκολεύεται να διαβάζει και να γράφει, αλλά της αρέσει το σχολείο. Οταν δεν τους ξυπνάει ο πάτερ, δεν πάνε σχολείο. Κάνουν βόλτες στις δυτικές συνοικίες και αν έχουν ψιλά κατεβαίνουν μέχρι την Εγνατία, στο κέντρο της πόλης, να χαζέψουν την αγορά. Το καλοκαίρι κάνουν πιο συχνά κοπάνες, αφού πηγαίνουν με το αστικό λεωφορείο για μπάνια στο Μπαχτσέ Τσιφλίκι, όπως λένε χαρακτηριστικά, στις κοντινές παραλίες του Θερμαϊκού κόλπου, δηλαδή.
Ο 12χρονος Ηλίας σκόπευε να πάει πρωί-πρωί στο βενζινάδικο όπου δουλεύει, αλλά τον επισκέφθηκε ο πατέρας Αθηναγόρας σπίτι του και δεν ήθελε να του χαλάσει το χατίρι. «Θέλω να πάω σχολείο, αλλά πρέπει να δουλέψω, δεν έχουμε λεφτά. Κανένας δεν είναι σήμερα πλούσιος», λέει.
Τα παιδιά του Δενδροποτάμου χάνουν την παιδικότητά τους, αναγκάζονται να ωριμάσουν γρήγορα και αντιμετωπίζουν σκληρές εικόνες καθημερινά. Τα κορίτσια παντρεύονται και αποκτούν παιδιά στα δώδεκά τους χρόνια. Τα αγόρια δουλεύουν όπου βρουν. Για ένα χαρτζιλίκι μεταφέρουν δόσεις ηρωίνης που τους δίνει ο πατέρας τους σε νεαρούς που περιμένουν στην πόρτα του σχολείου. Τέσσερις χιλιάδες χρήστες ναρκωτικών ουσιών αγοράζουν καθημερινά τη δόση τους από τον Δενδροπόταμο. «Οι ίδιοι οι γονείς τα ωθούνε στα ναρκωτικά. Μεταφέρουν δόσεις από πόρτα σε πόρτα, είναι η πιο ασφαλής μέθοδος. Οταν τους εντοπίσει κάποιος, τα πετάνε. Ολα αυτά γίνονται με την ανοχή της ελληνικής κοινωνίας», περιγράφει ο πάτερ.
Η περιοχή χρειάζεται ειδικό σχολείο προσαρμογής. Το κτίριο όπου φιλοξενείται το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο είναι από αμίαντο και έχει κριθεί ακατάλληλο εδώ και οκτώ χρόνια. Το πρόγραμμα της Μητροπόλης, που παροτρύνει τα παιδιά του Δενδροποτάμου να πάνε στο σχολείο, φροντίζει εδώ και τρία χρόνια περισσότερα από 60 παιδιά της περιοχής. «Τα παιδιά αυτά αποτελούν κομμάτι της ποιμαντικής μας ευθύνης, κομμάτι του σώματος της Εκκλησίας», εξηγεί ο μητροπολίτης Νεαπόλεως Σταυρουπόλεως Βαρνάβας. «Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε δίπλα τους και να περνάμε καλύτερα όλοι μαζί στον αγώνα, που είναι καθημερινός, στην ενορία του Αγίου Νεκταρίου».
Αφού επιστρέψουν από το σχολείο, τα παιδιά τρώνε μεσημεριανό στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου σαν μια μεγάλη οικογένεια. Τα σπιτικά φαγητά ετοιμάζουν εθελόντριες από δωρεές που προσφέρουν εταιρείες. Οσοι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν μπορούν να επικοινωνήσουν στο τηλ. του ναού, 2310 762776.
http://www.protothema.gr/content-fakeloi.php?id=2997
