Χτές, ο πατηρ Ανανίας Κουστένης, στο Ραδιοφωνικο Σταθμο της Εκκλησιας της Ελλαδος, αφηγήθηκε ένα θαύμα του Αγίου Θεοφάνη που εορτάζει 12 Μαρτίου που έγινε πριν δυο (2) χρόνια στα Πετράλωνα σε ένα ζευγάρι.
Συγκεκριμένα το ζευγάρι αυτό είχε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας: Η σύζυγος είχε σκλήρυνση κατα πλάκας. Πηγαιναν στους γιατρους συνεχεια αλλα δεν μπορουσαν να της προσφερουν τιποτα πλεον. Ο συζυγος ηταν ενας χριστιανος οπως οι περισσοτεροι απο εμας. Όμως ειχε το καλό που ελεγε "έχει ο Θεός" και δεν αγωνιούσε για την αυριανή μερα.Ένα βράδυ το 2006 είδε ο σύζυγος είδε έναν καλόγερο στον υπνο του που του συστηθηκε ως Άγιος Θεοφάνης (στον βιο του διαβαζουμε πως και εκεινος ήταν κατακοιτος για πολλά χρονια) και του ειπε πως "ξερει το δραμα του και πως για να γινει καλά η γυναίκα του πρέπει να παει στην εκκλησια της ενορίας του και να προσευχηθει σε εκεινον", βαζοντας του εναν πολυ μικρο κανόνα. Ο συζυγος αντεδρασε και ειπε πως "δεν φτανει που υποφερω θα κάνω και κανόνα;" Ο Άγιος είπε πως "ετσι πρεπει να γινει." Τοτε ο κυριος αυτος εκανε τον μικρο κανονα και οταν πηγανε στους γιατρούς τη σύζυγο του, οι μεν εξετασεις βγηκανε ασχημες αλλά απο εκείνη τη στιγμή έγινε μπροστα σε ολους υγιής.
Το θαύμα αυτό το διηγήθηκε το ζευγάρι στον Πατέρα Ανανία στις 12 Μαρτίου φετος (2008), ημερα μνημης του Αγίου και απο τοτε κανουν αρτοκλασία για να τον ευχαριστησουν...
Αδελφοί, οι Άγιοι μας βλέπουν, ξερουν τις υποθεσεις μας. Ας τους παρακαλούμε θερμά και εκείνοι θα επέμβουν σιγουρα, όταν ο Κύριος τους το επιτρέψει. Δόξα τω Θεω
Σύγχρονο θαύμα του Αγίου Θεοφάνη - Αθήνα 2006
Συντονιστής: Συντονιστές
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής Επίσκοπος Σιγριανής
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής, γεννήθηκε περί το έτος 760 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Ισαάκ και την Θεοδότη. Σε ηλικία οκτώ ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανατροφής, της διαπαιδαγωγήσεως και της μορφώσεως του υιού της Θεοφάνους.
Ο Όσιος, κατά παράκληση της μητέρα του, νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία την ευσεβή και πλούσια Μεγαλώ. Ο γάμος αυτός, που ήταν αντίθετος για τη μοναχική ζωή που επιθυμούσε ο Όσιος, διαλύθηκε. Η μεν σύζυγος αυτού έγινε μοναχή στη μονή της Πριγκίπου και μετονομάσθηκε Ειρήνη, ο δε Όσιος κατέφυγε, το 781 μ.Χ., στη μονή του Μεγάλου Αγρού στη Σιγριανή και εκεί εκάρη μοναχός υπό του ηγουμένου αυτής.
Από τη μονή αυτή, ως λόγιος και ενάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζί με άλλους ηγουμένους διαπρεπείς, τον ηγούμενο της μονής Σακουδίωνος Πλάτωνα, τους μοναχούς Νικηφόρο και Νικήτα από τη μονή Μηδικίου, το μοναχό Χριστόφορο από τη μονή του Μικρού Αγρού, στην Εβδόμη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιος, το έτος 787 μ.Χ. Όταν επανήλθε στη μονή του, εγκατέστησε ηγούμενο τον μοναχό Στρατήγιο και εκείνος αποσύρθηκε στην απέναντι νήσο Καλώνυμον, όπου ίδρυσε μεγάλη μονή και εκεί, αφού εγκαταβίωσε επί εξαετία, ασχολήθηκε με την καλλιγραφία και τις συγγραφές. Αλλά ατυχώς η υγεία του προσβλήθηκε από οξεία λιθίαση. Σε αυτή την χαλεπή κατάσταση δεν παρέλειψε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όταν προσκλήθηκε υπό του Λέοντος του Αρμενίου (813-820 μ.Χ.), ο οποίος προσπάθησε διά του Πατριάρχη Ιωσήφ του εικονομάχου να ελκύσει αυτόν στην αίρεση της εικονομαχίας. Ο Όσιος φυσικά δεν ήταν δυνατό να αποδεχθεί μία τέτοια πρόταση και να προδώσει την Ορθόδοξη πίστη. Έτσι τον έκλεισαν σε σκοτεινό μέρος και στην συνέχεια τον εξόρισαν στη Σαμοθράκη, όπου μετά από είκοσι τρεις ημέρες κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 815 ή κατ άλλους το 818 μ.Χ. Αργότερα οι μαθητες του μετεκόμισαν τα ιερά λείψανα αυτού. Το έτος 822 μ.Χ., στη μονή του, όπου ετελείτο η Σύναξη αυτού, όπως και τη Μεγάλη Εκκλησία.
Ο Όσιος Θεοφάνης ο Ομολογητής, γεννήθηκε περί το έτος 760 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Ισαάκ και την Θεοδότη. Σε ηλικία οκτώ ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανατροφής, της διαπαιδαγωγήσεως και της μορφώσεως του υιού της Θεοφάνους.
Ο Όσιος, κατά παράκληση της μητέρα του, νυμφεύθηκε σε νεαρή ηλικία την ευσεβή και πλούσια Μεγαλώ. Ο γάμος αυτός, που ήταν αντίθετος για τη μοναχική ζωή που επιθυμούσε ο Όσιος, διαλύθηκε. Η μεν σύζυγος αυτού έγινε μοναχή στη μονή της Πριγκίπου και μετονομάσθηκε Ειρήνη, ο δε Όσιος κατέφυγε, το 781 μ.Χ., στη μονή του Μεγάλου Αγρού στη Σιγριανή και εκεί εκάρη μοναχός υπό του ηγουμένου αυτής.
Από τη μονή αυτή, ως λόγιος και ενάρετος μοναχός, προσκλήθηκε μαζί με άλλους ηγουμένους διαπρεπείς, τον ηγούμενο της μονής Σακουδίωνος Πλάτωνα, τους μοναχούς Νικηφόρο και Νικήτα από τη μονή Μηδικίου, το μοναχό Χριστόφορο από τη μονή του Μικρού Αγρού, στην Εβδόμη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιος, το έτος 787 μ.Χ. Όταν επανήλθε στη μονή του, εγκατέστησε ηγούμενο τον μοναχό Στρατήγιο και εκείνος αποσύρθηκε στην απέναντι νήσο Καλώνυμον, όπου ίδρυσε μεγάλη μονή και εκεί, αφού εγκαταβίωσε επί εξαετία, ασχολήθηκε με την καλλιγραφία και τις συγγραφές. Αλλά ατυχώς η υγεία του προσβλήθηκε από οξεία λιθίαση. Σε αυτή την χαλεπή κατάσταση δεν παρέλειψε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όταν προσκλήθηκε υπό του Λέοντος του Αρμενίου (813-820 μ.Χ.), ο οποίος προσπάθησε διά του Πατριάρχη Ιωσήφ του εικονομάχου να ελκύσει αυτόν στην αίρεση της εικονομαχίας. Ο Όσιος φυσικά δεν ήταν δυνατό να αποδεχθεί μία τέτοια πρόταση και να προδώσει την Ορθόδοξη πίστη. Έτσι τον έκλεισαν σε σκοτεινό μέρος και στην συνέχεια τον εξόρισαν στη Σαμοθράκη, όπου μετά από είκοσι τρεις ημέρες κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 815 ή κατ άλλους το 818 μ.Χ. Αργότερα οι μαθητες του μετεκόμισαν τα ιερά λείψανα αυτού. Το έτος 822 μ.Χ., στη μονή του, όπου ετελείτο η Σύναξη αυτού, όπως και τη Μεγάλη Εκκλησία.