Το θαύμα της καθημερινότητάς μας...

[theodore]

Ξυπνώ το πρωί, βλέπω το φώς της ημέρας και ψιθυρίζω στον ευατό μου, σε ευχαριστώ Κύριε μου.Ξυπνώ τα παιδιά μου να πάνε σχολείο και χαίρομαι που είναι καλά.Πηγαίνω στο σχολείο τα παιδιά μου και αντικρύζω όλα τα παιδιά του Θεού.Σε ευχαριστώ και πάλι Κύριε μου.Πηγαίνω στην εργασία μου για να βγάλω "τα προς το ζειν".Σε ευχαριστώ Κύριε μου που μπορώ και τρέφω την οικογένεια μου.Επιστρέφω από την εργασία μου και βλέπω τα μικρά προσωπάκια να με περιμένουν και να δέχονται την πατρική στοργή μου.Σε ευχαριστώ Κύριε μου που μου εμπιστεύεσαι τα παιδιά σου...να τα μεγαλώσω.Το βράδυ προσεύχομαι και ζητώ το έλεος σου γιατί είμαι τόσο αμαρτωλός που δεν έχω την δύναμη να σου ζητήσω τίποτα άλλο.Τι έχω κάνει για σένα Κύριε μου ;
Τίποτα.Εσύ μου έχεις δώσεις τα πάντα.Γιατί Κύριε μου ο Σταυρός μου είναι ελαφρύς;Βοήθησε με Κύριε να βαρύνει ο Σταυρός μου γιατί στην άλλη ζωή δεν θα μπορώ να βοηθήσω τον ευατό μου με τις τόσες αμαρτίες που έχω.
Σε ευχαριστώ Κύριε μου μου έδωσες στην καρδιά μου αυτή την δύναμη και αυτήν την μικρή πίστη.
Μόνο με την καρδιά Κύριε μου σε σκέφτομαι που είναι πολυ δυνατότερη από την διάνοια μου.