19η. Ο δε διάβολος είναι η πηγή παντός ψεύδους και απάτης και πονηρίας και κάθε κακίας, δια τούτο όλοι οι λογισμοί, όπου τείνουν εναντίον των χριστιανών, εις την ουσίαν των είναι ψεύδος και απάτη. Εις τον νέον την ηλικίαν, δια των λογισμών της φαντασίας, του υπόσχεται πάσαν ευημερίαν πλανών αυτόν δι’ απατηλών ονείρων, με πλούτον, με ηδονάς, με απολαύσεις, με αθάνατον ζωήν,-διότι έτσι του καταστρώνει το σχέδιον, χωρίς να μνημονεύη τον θάνατον, διότι χαλούν τα σχέδιά του-κ.λ.π., έως ότου τον πιστεύση ως άριστον και επιστήθιον φίλον. Κατόπιν αφού τον τυλίξη εις τα δίκτυά του, ως η αράχνη την λείαν της, τότε χωρίς κόπον του απομυζά πάσαν την πνευματικήν υπόστασιν και τον καθιστά νεκρόν εν τω Θεώ.
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
20η. Την φωνήν που ήκουσες που σου είπε: «ο Χριστός σε εκαθάρισεν από τας αμαρτίας σου και ενέκρωσε τα πάθη σου», είναι εκ του διαβόλου, είναι το πρώτο σκαλοπάτι που οδηγεί τον άνθρωπον εις την πλάνην και εις την καταστροφήν. Εάν αυτόν ακούση ο άνθρωπος και δώση προσοχήν και ηδυνθή η καρδία και συγκατατεθή πως είναι αλήθεια αυτά τα λόγια του διαβόλου, ευθύς έρχεται πιο αισθητά και κατόπιν σιγά-σιγά κυριεύεται ο άνθρωπος και τότε χρειάζεται πολύς κόπος δια να ελευθερωθή. Δια τούτο, παιδί μου, καλά έκανες και δεν έδωσες προσοχήν και εμέμθης τον εαυτόν σου. Άλλην φοράν, εάν ακούσης τίποτε ειπέ: « Εγώ θα τα είπω εις τον Γέροντά μου και εκείνος ό,τι μου είπη θα κάνω». Ο διάβολος πολύ φοβείται την εξομολόγησιν εις τον Γέροντα, διότι ξέρει ότι θα χαλάσουν όλαι αι παγίδες του! Να γνωρίζης, παιδί μου, ότι λογισμός οιήσεως, δηλαδή υπερηφανείας, εφύτρωσε μέσα σου και δια τούτο σου συνέβη αυτό, πρόσεχε, έχε πολλήν ταπείνωσιν. Παρακάλει κάθε ημέραν πνεύμα ταπεινοφροσύνης να σου δώση ο Θεός. Καθώς εις τον πεπατημένον δρόμον δεν φυτρώνει τίποτε, ούτως εις το πεπατημένον ταπεινόν φρόνημα δεν φυτρώνει καμμία πλάνη.
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
21η. Η απιστία και η βλασφημία προέρχονται από τον φθόνον του διαβόλου. Μία είναι η απαλλαγή εξ αυτών, το να καταφρονώμεν τους τοιούτους λογισμούς ωσάν γαυγίσματα του σκύλου, δεν έχει ο άνθρωπος αμαρτίαν από αυτά. Άλλοι δεν ήξευραν και ενήστευαν και ηγρύπνουν και έκλαιον δια να απαλλαγούν, αλλά οι λογισμοί βλασφημίας μόνον δια καταφρονήσεως φεύγουν από τον άνθρωπον.
Επολεμήθη και ο αββάς Αγάθων από λογισμούς βλασφημίας και παρεκάλει τον Θεόν να τον ελευθερώση και ακούει φωνήν να του λέγη: «Αγάθων, Αγάθων, μερίμνησον τας αμαρτίας σου και άφησε τον διάβολον να γαυγίζη, ουκ έχεις κρίμα εξ αυτών». Αν δεν τα καταφρονήση κανείς, ποτέ δεν θα απαλλαγή.
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
22α. Όσον και εάν μας τυραννά ο φρικτός τύραννος των ψυχών μας εκ φθόνου και κακίας, θα έλθη η ώρα που θα κρίνη ο Θεός την κακίαν του και ημάς τους πεφορτισμένους θα μας χαρίση την ανάπαυσιν αιώνια. Υπομονή, παιδί μου, ας φορέσωμεν και ημείς τον ακάνθινον στέφανον των θλιβερών του βίου, καθώς και το πρωτότυπόν μας, ο Χριστός. Ας εμπηχθούν βαθειά τα αγκάθια εις την κεφαλήν μας και ας ρεύση αίμα οδυνηρόν, ίνα οι πόνοι αυτοί και το αίμα ωραϊσουν και δοξάσουν το ένδυμα των ψυχών μας, ίνα μη αισχυνθώμεν, όταν φανώμεν έμπροσθεν του Χριστού βλέποντες τας άλλας ψυχάς πλήρεις δόξης και καθαρότητος. Υπομονή, ο χειμών θα παρέλθη των θλιβερών και η ωραία άνοιξις θα φέρη την ευωδίαν της χάριτος του Θεού.
==============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
23η. Μη δίδης σημασίαν, παιδί μου, εις ό,τι σου ψιθυρίζει ο πλάνος διάβολος, που προσπαθεί με τας τέχνας του να σε παίζη μονότερμα, όπως σε φέρη εις αμηχανίαν, και σε οδηγήση εις την απόγνωσιν, η οποία δίδει πίκραν, που είναι μία γεύσις κολάσεως, διότι και οι κολασμένοι εν απογνώσει ευρίσκονται, διότι ποτέ δεν θα βγουν από την κόλασιν, εφ’ όσον εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια!
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
24η. Αγωνισθήτε με όλην την δύναμιν της ψυχής σας δια την αγάπην του Χριστού μας. Ο διάβολος αγωνίζεται νυχθημερόν, όπως μας καταστήση σκεύη του, ανάξια του αγίου Θεού. Ας αγωνισθώμεν και ημείς να γίνωμεν σκεύη του Εσταυρωμένου, όπως καταισχύνωμεν τον διάβολον και δοξάσωμεν την Αγάπην εκείνην, που δι’ ημάς έχυσε το πανάγιον Αίμα της!
Αγωνισθήτε κραταιώς, μη φοβήσθε, διότι έχομεν εμπρός μας τους μεγάλους μας αδελφούς, τους αγγέλους, που συναγωνίζονται μαζί μας, είναι ασύγκριτα περισσότεροι και ισχυρότεροι των δαιμόνων. Δια τούτο θαρσείτε, συσφίξατε εαυτούς δια της αληθούς γνώσεως, διότι η αλήθεια ως όπλον πανίσχυρον περιφρουρεί τον αγωνιστήν.
==============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
25η. Ω, πόσης προσοχής έχομεν ανάγκην! Ο διάβολος ζητεί τίνα να καταπίη και να τον οδηγήση εις τον πυθμένα του Άδου, και ημείς, εγώ το λάφυρόν του, νυστάζομεν εθελουσίως τον βαρούχιον ύπνον και θα αφυπνισθώμεν τότε, που θα είναι πλέον αργά.
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
26η. Εν Αγ. Όρει 30/6/1958
Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ…, έλαβα το γράμμα σου και είδα τον αγώνα των λογισμών σου, τον οποίον διέρχεσαι σχετικά με τον πόλεμον, που υφίσταται ο άνθρωπος από το πονηρόν πνεύμα της αμαρτίας, της πορνείας. Άκουσον, αδελφέ μου, τον φτωχόν εις την γνώσιν και έρημον εις την ψυχήν παντός καλού. Όταν κανείς αγωνίζεται κατά της αμαρτίας με ταπείνωσιν και φόβον Θεού και με εργασίαν πνευματικήν θερμήν και με την καθοδήγησιν εμπείρου πνευματικού, αδύνατον να τον αφήση ο Θεός να χαθή. Μόνον όταν αμελήση τα πνευματικά του καθήκοντα, κυρίως όταν υπερηφανευθή λογιζόμενος ότι κάτι είναι, τότε δύναται να ολισθήση, αλλά πάλιν αν προσπέση με ταπείνωσιν, πάλιν σηκώνεται, πάλιν ιατρεύεται, το δε έλεος του Κυρίου εγγύς τοις συντετριμμένοις τη καρδία. Γίνονται όμως και δοκιμασίαι πολλαί προς πείραν και σοφίαν πνευματικήν, διότι άνευ πειρασμών αδύνατον να αποκτήση κανείς πείραν. Πείρα λέγεται όχι από μαθήσεως τέχνη, αλλά το να λάβης πείραν της ωφελείας και της ζημίας εμπράκτως. Χωρίς να παραχωρηθή κανείς μικρόν εις τους πειρασμούς εμπεσείν, αδύνατον ακριβής γενέσθαι. Όταν εξ αγαθής προαιρέσεως πράξη κανείς κάτι και μετά ταύτα αποδειχθή ότι δεν ήτο ορθόν αυτό που έπραξεν, ο Θεός επειδή εις την καρδίαν επιβλέπει και τον σκοπόν εκάστης πράξεως επιδοκιμάζει, θα φέρη τα πράγματα πάλιν εις ομαλότητα και θα τον φωτίση να καταλάβη, ποίον έπρεπε να πράξη. Το άπταιστον μόνον εις τον Θεόν ανήκει. Όσον και αν ήσαν τέλειοι οι άγιοι, πάλιν είχον μώμους τινάς, προς ταπείνωσιν λοιπόν και προσοχήν και υπομονήν της ασθενούς φύσεως εγίνοντο οι πειρασμοί. Ελάχιστος θυμός ή γέλως ή αργός λόγος δεν αφαιρεί την αγιότητα του αγίου. Πρέπει να έχη τις υπ’ όψιν, μόνον να μη απογινώσκη εαυτόν, όσον και αν ολισθήση και αμαρτήση μυριάκις της ημέρας, ουκ έστι δίκαιον παρά τω Θεώ να απογνωσθή, αλλ’ εύελπις γενέσθω και προς πάλην να ετοιμάζεται, έως ότου έλθη το έλεος του Θεού και τον ελευθερώση.
===============================================
============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
H συνέχεια και το τέλος της 26η επιστολής.
«Αδελφός αγωνιζόμενος έλαχε και ολίσθαινε εις αμαρτίαν καθ’ εαυτόν και ευθύς εγείρετο και έκαμνε τον κανόνα του, ο δε διάβολος ο οποίος τον έρριπτεν, έχασε την υπομονήν του θεωρών το θάρρος και ευέλπιστον του αδελφού. Φαίνεται οφθαλμοφανώς και με στενοχωρίαν του λέγει:
-Δεν φοβείσαι τον Θεόν, μεμολυσμένε; Τώρα αμάρτησες και με τι πρόσωπον στέκεσαι ενώπιον του Θεού; Δεν φοβείσαι μη σε καύση ο Θεός;
Ο δε αδελφός ανδρείαν έχων ψυχήν έφη τω δαίμονι:
-Το κελλίον τούτο σφυροκοπείον είναι, μίαν δίνεις μίαν λαμβάνεις. Μα τον Ιησούν, που ήλθε να σώση τον κόσμον, δεν θα παύσω να σε πολεμώ πίπτων και εγειρόμενος, δέρων και δερόμενος μέχρι τελευταίας μου αναπνοής και να ίδωμεν εσύ θα νικήσης ή ο Χριστός!
Ταύτα ακούσας παρ’ ελπίδα ο διάβολος έφη:
-Ουκέτι σε πολεμώ ίνα μη σου προξενήσω στεφάνους.
Έκτοτε ο αδελφός ηλευθερώθη του πολέμου και εκάθητο εις το κελλίον του κλαίων τας αμαρτίας του». Όταν ο Θεός φωτίση ένα άνθρωπον και μετανοήση δια τας αμαρτίας του, πορεύεται δε εν ταπεινώσει και προσοχή, δεν τον αφήνει ο Θεός να χαθή. Βεβαίως αι προλήψεις των προηγουμένων αμαρτιών θα του γίνωνται σκόλοπες και εμπόδια. Να μη απελπίζεται όμως φρονώντας ότι θα πέση και θα χαθή, όταν βλέπη τα κύματα να εγείρωνται φρικαλέως, αλλά να ελπίζη εις τον Θεόν με πίστιν αντιπαλαίων, με ταπείνωσιν, με την πνευματικήν εξάσκησιν και την καθοδήγησιν του πνευματικού Πατρός και να μη φοβήται θεωρών την σφοδράν τρικυμίαν που εσηκώθη.
===============================================
=============================================== β) Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
27η. Προσεύχου ολοέν με την ευχούλα, κλείου εις τον εαυτόν σου δια σιωπής και μελέτης, φρόντιζε δια την ψυχούλα σου, κόρη μου. Γίνου πιο πνευματική εις το σπίτι σου, ο δε Θεός παρακολουθεί την υπόθεσίν σου και θα σημάνη η ώρα της χάριτος θαυματουργικώς, όταν το αποφασίση το άνω στρατηγείον. Κλαίε ταπεινά προσευχομένη, «τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον, αν κερδίση όλον τον κόσμον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;». Ο σατανάς βάζει όλα του τα μέσα, δια να εμποδίση την άνοδον των ψυχών. Μακαρία όποια του ξεφύγη και τον περιγελάση. Φιλοσόφει την ματαιότητα των παρερχομένων πραγμάτων και την γνησιότητα της σταθεροτάτης Ουρανίου πολιτείας, όπου συναυλίζεται η θριαμβεύουσα εκκλησία αναμένουσα και προσευχομένη δια την αγωνιζομένην τον σκληρόν σημερινόν αγώνα. Είπερ ποτέ θα χρειασθώμεν καυτήν πίστιν εις τον Χριστόν και ορθά δόγματα των αγίων μας πατέρων. Καιρός που θα πλανήση ο διάβολος και τους εκλεκτούς.
==============================================
