Σε τι διαφέρει ο Λαϊκός απο τον Μοναχό;

[Christos]

Προκύπτει συνεχώς στις συζητήσεις του παρόντος φόρουμ το ερώτημα του αν υπάρχουν τελικά δύο μέτρα και δύο σταθμά ώς προς τον Πνευματικό Αγώνα των Λαϊκών και των Μοναχών.

Αυτά, αγαπητέ μου, λέει ο Άγιος...Είναι μόνο για μοναχούς αυτά;
http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... ght=#69427

Ανοίγω λοιπόν εδώ το θέμα προς συζήτηση ώστε να ξεκαθαρίσει κατά το δυνατόν.

Υπάρχουν ενέργειες που είναι αμαρτίες για τους μέν αλλά όχι για τους δέ; :-/
Υπάρχουν τακτικές αγώνος που είναι σωστές για τους μέν αλλά λάθος για τους δέ; :-/
Υπάρχουν Πνευματικά βιβλία που απευθύνονται στους Μοναχούς αλλά όχι στους Λαϊκούς; :-/

[Ierodiakonos]

Οι αμαρτίες είναι ίδιες για όλους είτε μοναχός είναι είτε κληρικός είτε λαϊκός! Ουδείς εξαιρείτε λόγο θέσεως ή αξιώματος!
Οι προσευχές που λέγουν οι μοναχοί είναι ίδιες με τους λαϊκούς, απλά ο μοναχός αδιαλείπτως προσεύχεται αδελφέ μου Χρίστο ακόμα (σπάνιο βέβαια) και στον ύπνο τους, ενώ ο λαϊκός δύσκολα μπορεί να προσεύχεται αδιαλείπτως όχι ακατόρθωτο όμως!
Οι ακολουθίες στις Ιερές Μονές είναι ίδιες με αυτές που καθημερινώς γίνονται στους ναούς των πόλεων, απλά στις Ιερές Μονές γίνονται Κατανυκτικά όλες οι Ακολουθίες για αυτό και είναι και μεγάλες σε διάρκεια!
Τα Θρησκευτικά ή Πνευματικά βιβλία που διαβάζουν οι μοναχοί είναι ίδια με αυτά που διαβάζουν και οι λαϊκοι. Και οι μεν και δε αποκομίζουν τα ίδια οφέλη!
Δεν γνωρίζω εάν σε κάλυψα, πάντως ο μοναχός δεν διαφέρει από τον λαϊκό ως προς την υπόσταση (το σαρκίον δλδ) διαφέρει ως προς τον τρόπο αγώνος της σωτηρίας του! Παραστατικά ονομάζοντάς το είναι όπως όταν γνωρίζεις πως για να φτάσεις σε ένα σημείο ξέρεις δύο δρόμους, έναν ομαλό στρωμένο με άσφαλτο (που έχει και λακκούβες όμως και διασταυρώσεις και παραδρόμους) και έναν άγριο ανηφορικό και δυσκολοδιάβατο! Επιλέγει ο καθένας τον δρόμο που ελπίζει πως θα μπορέσει να διαβεί!

[Dimokratis]

Ο λογισμός μου στο πρώτο σου ερώτημα Χρίστο μου λέει το εξής:

Ναι υπάρχουν ενέργειες που για κάποιους είναι αμαρτία και για κάποιους άλλους όχι.Κάποιος άντρας μπορεί να έρθει σε σαρκική σχέση με γυναίκα και να μην αμαρτάνει ενώ κάποιος άλλος να αμαρτάνει.Στην πρώτη περίπτωση ο πρώτος είναι παντρεμένος άρα με την γυναίκα του δεν υπάρχει πρόβλημα ενώ ο δεύτερος δεν είναι παντρεμένος και άρα πορνεύει.
Η ίδια ενέργεια με διαφορετικό αντίκτυπο.

Στο δεύτερο ερώτημα σου ο λογισμός μου μου λέει το εξής:

Πράγματι υπάρχουν τακτικές αγώνος που είναι σωστές για τους μοναχούς και λανθασμένες για τους λαικούς.Εδώ χρειάζεται διάκριση.Δεν μπορεί νομίζω ο λαικός να παριστάνει τον ''δια Χριστό σαλόν'' ενώ εργάζεται π.χ σε μία επιχείριση και είναι παντρεμένος με παιδιά.Ο μοναχός όμως μπορεί.

Στο τρίτο ερώτημα σου ο λογισμός μου μου λέει το εξής:

Όλα τα πνευματικά βιβλία απευθύνονται και στους λαικούς και στους μοναχούς.Απλά δεν μπορεί κάποιος όμως να διαβάσει το ''Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί'' από τα πρώτα βήματα της πνευματικής του ζωής για ευνόητους λόγους.

[PRETORIAN]

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ. ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟ: ΤΗΝ ΘΕΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

[filotas]

ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ. ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟ: ΤΗΝ ΘΕΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

"10 λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού· Ει ούτως εστίν η αιτία τού ανθρώπου μετά της γυναικός, ου συμφέρει γαμήσαι. 11 ο δε είπεν αυτοίς· Ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ' οίς δέδοται· 12 εισί γάρ ευνούχοι οίτινες εκ κοιλίας μητρός εγεννήθησαν ούτω· και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνουχίσθησαν υπό των ανθρώπων, και εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την βασιλείαν των ουρανών. ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω." (Ματθ.κεφ 19)

Ο Θεός στον Αδάμ και την Εύα έδωσε μόνο ένα δρόμο για τη σωτηρία τους: τον έγγαμο βίο. Επίσης καθόρισε στον καθένα το ρόλο του μέσω του οποίου θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει τ΄αποτελέσματα της πτώσης και ν΄αναζητήσει το δρόμο της επιστροφής στο Θεό. Ελάχιστοι άνθρωποι, όπως κάποιοι από τους προφήτες, κατάφεραν να ευαρεστήσουν το Θεό υπηρετώντας το θέλημά του χωρίς να χρειαστεί ν' ακολουθήσουν την πορεία αυτή.

Μετά την έλευση του Χριστού στον κόσμο, εδόθη ξανά στους ανθρώπους μέσω της Εκκλησίας η Χάρις του Θεού, μέ τη βοήθεια της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να πολεμήσει τον εγωισμό του και να θυσιάσει τον εαυτό του υπέρ των συνανθρώπων του, χωρίς να χρειαστεί κατ΄ανάγκην να το κάνει αυτό μέσω του έγγαμου βίου. Όμως, όπως είπε ο Κύριος, αυτό δεν μπορούν να το κάνουν όλοι, αλλά μόνο εκείνοι στους οποίους έχει δοθεί το χάρισμα αυτό.

Είναι ο δρόμος του μοναχισμού καλύτερος από το δρόμο του έγγαμου βίου;

Η Εκκλησία και μέσω των Οικουμενικών Συνόδων απάντησε όχι. Και οι δυο δρόμοι μπορούν εξ ίσου να οδηγήσουν στη σωτηρία.

Είναι ο δρόμος του μοναχισμού προτιμότερος από το δρόμο του έγγαμου βίου;

Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος λέει στην Α προς Κορινθίους, ότι είναι προτιμότερο όσοι μπορούν να μην παντρεύονται για να μπορούν απερίσπαστοι ν' ασχολούνται μόνο με το θέλημα του Θεού. Όσοι δεν μπορούν όμως είναι προτιμότερο να παντρεύονται για να μην βάζουν τον εαυτό τους στον κίνδυνο των σαρκικών πειρασμών.

Είναι ίδιες οι αμαρτίες για τον έγγαμο και τον άγαμο;

Με εξαίρεση την ευλογία του Θεού μέσω του Μυστηρίου του Γάμου για τη νόμιμη συνεύρεση των συζύγων ή την αντίστοιχη υπόσχεση του Μοναχού, όταν λαμβάνει το σχήμα του, για αγαμία και αγνοία, λίγο ως πολύ οι αμαρτίες είναι ίδιες. Όμως ο μοναχός, επειδή ακριβώς δεν έχει τις υποχρεώσεις του Γάμου, θα κριθεί ποιο αυστηρά από το Θεό με βάση τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του.

Υπάρχουν βιβλία που απευθύνονται μόνο σε μοναχούς ή μόνο σε έγγαμους;

Εξ αιτίας του διαφορετικού τρόπου ζωής είναι προφανές ότι υπάρχουν. Για παράδειγμα η Κλίμακα του Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτη βασικά απευθύνεται σε μοναχούς. Αντίθετα πολλά βιβλία, που αφορούν τον έγγαμο βίο και τις οικογενειακές σχέσεις, απευθύνονται μόνο σε έγγαμους.