Γάμος-Σχέσεις ανδρών και γυναικών

[gkou]

2.Γάμος.

Σχέσεις ανδρών και γυναικών

… Ο Χριστός αναγνωρίζει τον άνδρα και τη γυναίκα σαν μια ζωντανή ύπαρξη και πουθενά δε χωρίζει τα φύλα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ώστε να κατηγορεί και να τιμωρεί τη γυναίκα και να αμνηστεύει τον άνδρα. Η γυναίκα κάνει και διδάσκει τα ίδια με τον άνδρα. Ο άνθρωπος έγινε «άρσεν και θήλυ».
Αλλʼ η ισοτιμία ανδρός και γυναικός δεν επιτρέπει ανταρσία της γυναίκας κατά του άνδρα της. Είναι πολλή μεγάλη τιμή για τη γυναίκα να κρατάει τη θέση, στην οποία την έταξε ο Θεός, λέει ο ιερός Πατήρ , όπως ακριβώς είναι ντροπή να επαναστατεί ενάντια στον άνδρα της.
Ο απ. Παύλος δίνει ισοτιμία στον άνδρα και στη γυναίκα, αλλά συνιστά ιεραρχία μέσα στο σώμα της οικογένειας. Κεφαλή του σώματος της οικογένειας είναι ο άνδρας και καρδιά αυτού του σώματος είναι η γυναίκα, όπως κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Ποτέ η κεφαλή δεν περιφρονεί την καρδιά και ποτέ η καρδιά δεν ξεσηκώνεται κατά της κεφαλής. Ο άνδρας αγαπά τη γυναίκα του και θυσιάζεται γιʼ αυτήν, και η γυναίκα σέβεται, ( έτσι ερμηνεύεται το «φοβήται» της Γραφής ) τον άνδρα της και θυσιάζεται γιʼ αυτόν.
Την ίδια διδασκαλία έχουν και οι τρεις ιεράρχες ως προς τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας. Δεν υπάρχουν δύο αρχές στην οικογένεια, αλλά μία. Στην τρισυπόστατη Θεότητα δεν υπάρχουν δύο αρχές ,αλλά μία, εκείνη του Θεού Πατέρα. Ο Πατέρας είναι άναρχος, έχει την αρχή Του από τον εαυτό Του. Ο Υιός είναι συνάναρχος με τον Πατέρα, έχει την αρχή Του από τον Πατέρα. Αλλά άμα Πατήρ άμα Υιός. Δεν υπάρχει χρόνος που ο Πατήρ δεν έχει στους κόλπους Του τον Υιό. Γιʼ αυτό ο Υιός είναι συνάναρχος και συναϊδιος με τον Πατέρα. Και το Άγιο Πνεύμα έχει την αρχή του από τον Πατέρα, είναι συνάναρχο και συναϊδιο με τον Πατέρα και τον Υιό. Το Filioque του παπισμού ανυψώνει τον Υιό και υποβιβάζει το Άγιο Πνεύμα, γιατί καθιερώνει δύο αρχές στην Τριαδική Θεότητα…
…Ο γάμος είναι μυστήριο που παρομοιάζεται με το μυστήριο του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι πνευματικός δεσμός. Ο χριστιανικός γάμος δεν έχει κίνητρο το πάθος, ούτε είναι μόνο ένωση σωμάτων, αλλʼ είναι εξʼ ολοκλήρου πνευματικός, αφού σʼ έναν τέτοιο γάμο η ψυχή ενώνεται με τον Θεό μʼ έναν τρόπο ανέκφραστο ,που μόνο ο θεός γνωρίζει, λέει ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως...
Να κάνουμε μια μικρή παρένθεση εδώ: Η ομοφυλοφιλία που τείνει να καθιερωθεί στους δυτικούς λαούς και στην Ενωμένη Ευρώπη ως τρόπος συζυγίας, αποτελεί βεβήλωση του μυστηρίου του γάμου και άρνηση του ανθρώπου να εκφράζει εδώ στη γη τη ζωή του τριαδικού Θεού. Αυτή η αντίληψη και πρακτική του ανθρώπου της εποχής μας είναι χειρότερη από την αθεΐα και καταστρεπτικότερη για το μέλλον του ανθρώπινου γένους. Χειρότερη και από την βαβελική σύγχυση.
Η πρώτη, η αθεΐα δηλαδή, δεν αρνείται το γάμο. Αρνείται απλώς τον θρησκευτικό και τον αντικαθιστά με τον πολιτικό ή με την ελεύθερη συμβίωση. Η δεύτερη, η βαβελική σύγχυση δεν περιόρισε τον ορίζοντα του μέλλοντος ,απλώς τον διέστρεψε και αύξησε τους λαούς και τις φυλές της γης. Η ομοφυλοφιλία αρνείται και καταστρέφει τα πάντα. Διαστρέφει και καταστρέφει τη μοναδικότητα ,την ετερότητα και αμοιβαιότητα των φύλων και σταματά τη συνέχεια της γης. Είναι διαστροφή της φύσεως, συνέπεια της ηθικής και πνευματικής αλλοτριώσεως, της παντελούς άγνοιας του Θεού και των λόγων των όντων. Αυτονόμηση και απολυτοποίηση της σαρκικής ηδονής. Φαινόμενο εκφυλιστικό του πολιτισμού μας.
Να κλείσουμε την μικρή παρένθεσή μας για το σοδομικό πάθος και τη γενετήσια διαστροφή και να συνεχίσουμε το λόγο μας πάνω στη διδασκαλία των πατέρων για την ισοτιμία των φύλων. Ο άνδρας και η γυναίκα στα μεν σωματικά πράγματα, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ,είναι χωρισμένοι.. στα παλαίσματα όμως της αρετής ρίχνονται και οι δύο στο ίδιο στάδιο και αγωνίζονται τα ίδια αγωνίσματα. Με τον ίδιο τρόπο, και οι γυναίκες τρέχουν και δεν εμποδίζονται από τους αγώνες αυτούς, αλλά παρατάσσονται και αναγορεύονται και παίρνουν έπαθλα και βραβεία για τις νίκες τους παράλληλα με τους άνδρες.
Και ο Μ. Βασίλειος λέει ότι από τον Κτίστη η γυναίκα έγινε έτσι, ώστε εξʼ ίσου με τον άνδρα να δέχεται την αρετή. Οι γυναίκες είναι σε όλα συγγενείς με τους άνδρες, διότι για την κατασκευή της γυναίκας ο Θεός δεν πήρε μόνο σάρκα από τον άνδρα, αλλά και οστά, ώστε η σταθερότητα, η δύναμη και η υπομονή να είναι εξʼ ίσου και στους δύο. Και προς τους άνδρες λέει: Σεις οι άνδρες να μη καταδεχθείτε να θεωρήσετε τις γυναίκες κατώτερες ως προς την ευσέβεια και την αρετή. Και απευθυνόμενος προς τις γυναίκες λέει: Σεις οι γυναίκες να μην υστερήσετε (προβάλλοντας ως παράδειγμα προφανώς τη μάρτυρα Ιουλίττα ,στη μνήμη της οποίας εκφωνεί το λόγο), αλλά χωρίς δικαιολογίες και άλλες προφάσεις να επιμένετε στην κατόρθωση της αρετής και από την πείρα σας να δείτε ότι το φύλο σας καθόλου δεν σας εμποδίζει από αυτή. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι στις εργασίες για την πλήρωση των βιοτικών αναγκών τα φύλα έχουν χωρισθεί. Άλλες είναι οι εργασίες των ανδρών και άλλες των γυναικών και δε μπορεί να γίνει ανταλλαγή. Για την κατόρθωση όμως του αγιασμού και της θεώσεως οι αγώνες είναι κοινοί κα τα βραβεία ίσα. «Ίσοι οι αγώνες και κοινοί οι στέφανοι», λέει…


Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου ΤΙΜΟΘΕΟΥ (ΤΖΙΑΒΑΡΑ)
«Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ»
ΝΑΥΠΛΙΟ 2003

[dimitrakis]

…Ο γάμος είναι μυστήριο που παρομοιάζεται με το μυστήριο του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι πνευματικός δεσμός. Ο χριστιανικός γάμος δεν έχει κίνητρο το πάθος, ούτε είναι μόνο ένωση σωμάτων, αλλʼ είναι εξʼ ολοκλήρου πνευματικός, αφού σʼ έναν τέτοιο γάμο η ψυχή ενώνεται με τον Θεό μʼ έναν τρόπο ανέκφραστο ,που μόνο ο θεός γνωρίζει, λέει ο αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως...
Να κάνουμε μια μικρή παρένθεση εδώ: Η ομοφυλοφιλία που τείνει να καθιερωθεί στους δυτικούς λαούς και στην Ενωμένη Ευρώπη ως τρόπος συζυγίας, αποτελεί βεβήλωση του μυστηρίου του γάμου και άρνηση του ανθρώπου να εκφράζει εδώ στη γη τη ζωή του τριαδικού Θεού. Αυτή η αντίληψη και πρακτική του ανθρώπου της εποχής μας είναι χειρότερη από την αθεΐα και καταστρεπτικότερη για το μέλλον του ανθρώπινου γένους. Χειρότερη και από την βαβελική σύγχυση.

Οχι και εξ ολοκλήρου πνευματικός αφού . Δεν λέει "έσονται οι δύο εις πνεύμα έν" αλλά έσονται οι δύο εις σάρκα μία.
Το να πούμε ότι η ένωση είναι εξ ολοκλήρου πνευματική, δικαιώνουμε και τους ομοφυλοφίλους. Πλατωνικός έρωτας;
Οι πατέρες έγραψαν για έλξη των σωμάτων ανρών και γυναικών.
[/quote]

[filotas]

Οχι και εξ ολοκλήρου πνευματικός αφού . Δεν λέει "έσονται οι δύο εις πνεύμα έν" αλλά έσονται οι δύο εις σάρκα μία.
Το να πούμε ότι η ένωση είναι εξ ολοκλήρου πνευματική, δικαιώνουμε και τους ομοφυλοφίλους. Πλατωνικός έρωτας;
Οι πατέρες έγραψαν για έλξη των σωμάτων ανρών και γυναικών.

Φίλε Δημήτρη, η φράση "και έσονται οι δύο εις σάρκα μια" δεν αποτυπώνει τη σαρκική σχέση των δύο συζύγων, αλλά το ότι μετά το Μυστήριο οι δύο άνθρωποι εξέρχονατι ως ένα ανδρόγυνο, δηλαδή ένα σώμα με δυο ψυχές. Έτσι αντιμετωπίζει πλέον μετά το Γάμο τους συζύγους τόσο η Εκκλησία όσο και ο Θεός.

Έχεις δίκιο, όμως, ότι οι σχέση των δύο συζύγων δεν είναι αποκλειστικά πνευματική, αλλά και σαρκική. Μάλιστα η σαρκική σχέση ευλογείται, ρυθμίζεται και αγιάζεται από την Εκκλησία, εφ΄όσον παραμείνει στα πλαίσια της σωστής θεώρησης της, όπως άλλωστε και όλα όσα χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους για να απολαμβάνουν κατά σάρκα. Όταν όλα όσα απολαμβάνουμε με το σώμα τα αξιοποιούμε για να ευχαριστρούμε και να δοξάζουμε Εκείνον που μας τα χάρισε, τότε μας βοηθούν να πλησιάσουμε τον Θεό, αντί να μας απομακρύνουν απ' Αυτόν.

Επειδή όμως η ισορροπία μεταξύ της χρήσης και της παράχρησης είναι πολύ λεπτή και οι περισσότεροι πέφτουν στην παράχρηση, πολλοί Πατέρες παλιότεροι και σύγχρονοι προχώρησαν στο άλλο άκρο, δηλαδή στο να θεωρήσουν ότι οι απολαύσεις της σάρκας είναι κατακριτέες. Δεν είναι όμως έτσι, κι αυτό φαίνεται από τις αντίστοιχες αναφορές κατά το Μυστήριο του Γάμου, στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα ο σωστός συσχετισμός και η ισορροπία ανάμεσα στο πνευματικό και στο σαρκικό στοιχείο του Γάμου, ώστε να υπηρετείται ο πρωταρχικός σκοπός του ανθρώπου, που είναι ο Γάμος με τον Αιώνιο Νυμφίο.

[gkou]

2.Γάμος.
Σχέσεις ανδρών και γυναικών


…Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο «άρσεν και θήλυ» για να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον και να βοηθεί ο ένας τον άλλον στην ηθική και πνευματική τελείωση και σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητος. Γιʼ αυτό δόθηκε ο γάμος, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ώστε αυτό που λείπει από τον ένα να συμπληρώνεται από τον άλλο, και η ανθρώπινη φύση που είναι ατελής ,να τελειοποιείται και να γίνεται αυτάρκης, ώστε να έχει τη δυνατότητα ,ενώ είναι θνητή, να διατηρεί με τη διαδοχή για πολύ χρόνο την αθανασία.
Ο γάμος είναι ο φυσικός δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπο στη βασιλεία των ουρανών, ενώ η αγαμία είναι ο υπερφυσικός. Ο φιλάνθρωπος Θεός ,λέει ο Μέγας Αθανάσιος, που φροντίζει για τη σωτηρία μας, διαίρεσε τη ζωή των ανθρώπων σε δύο είδη, δηλαδή, στη ζωή της συζυγίας και της παρθενίας, ώστε αυτός που αδυνατεί να υποφέρει τον αγώνα της παρθενίας, να συζευχθεί γυναίκα, γνωρίζοντας ότι θα του ζητηθεί λόγος για την εγκράτεια, τον αγιασμό και την ομοιώσή του προς τους αγίους που είχαν σύζυγο και τεκνοτρόφησαν…
… Η ενάρετη γυναίκα ,λέει, δεν προσφέρει στον άνδρα της μόνο την παρηγοριά που φέρνει η κοινωνία και η ψυχική επαφή, αλλά και σε όλα θα αποδείξει τη μεγάλη της συμβολή ,με το να κάνει τα πάντα ανάλαφρα και εύκολα σʼ αυτόν και με το να μην τον αφήνει να δοκιμάσει ούτε τις εξωτερικές δυσκολίες, ούτε αυτές που γεννιούνται καθημερινά μέσα στο σπίτι, αλλά σαν άριστος κυβερνήτης ,με αυτόν τον τρόπο θα γαληνεύει με τη σοφία της την ταραχή της ψυχής του, και με τη σύνεσή της θα του προσφέρει μεγάλη παρηγοριά… Όταν υπάρχει ομόνοια και ειρήνη και δυνατή αγάπη ανάμεσα στη γυναίκα και τον άνδρα, εκεί συσσωρεύονται όλα τα αγαθά και γίνονται απρόσβλητοι από εχθρικές επιθέσεις ,και προστατεύονται από ένα μεγάλο και απόρθητο τείχος, δηλαδή την κατά Θεόν ομόνοια.
Αλλού ,λέει στον άνδρα, ότι ο γάμος είναι απαγκερό λιμάνι και πηγή μεγάλης ευθυμίας και χαράς. Αν απαλλάξεις το λιμάνι από τους ανέμους και τα κύματα, ( που προκαλούν πολλές φορές οι προστριβές των συζύγων ), θα απολαύσεις μεγάλη άνεση , όταν θα επιστρέψεις από την αγορά. Αν αντίθετα γεμίσεις το λιμάνι με θορύβους και ταραχές, ετοιμάζεις για τον εαυτό σου φοβερό ναυάγιο.
Οι με πολλή αγάπη και αλληλοσεβασμό σχέσεις των συζύγων δημιουργούν τις προϋποθέσεις όχι μόνο της ειρηνικής συμβίωσης αυτών, αλλά και της σωστής αγωγής των παιδιών. Ακούστε τι λέει πάνω στο θέμα τούτο ο χρυσορρήμονας Ιωάννης: Αν μέσα στο ανδρόγυνο υπάρχει αγάπη και αλληλοσεβασμός ,τότε θα μπορέσουμε με πολλή ευκολία να οδηγήσουμε και τα παιδιά στην αρετή. Όταν η μητέρα είναι τόσο σεμνή και αγνή και έχει κάθε αρετή, οπωσδήποτε θα μπορέσει να κατακτήσει και τον άνδρα της και να τον αιχμαλωτίσει στην αγάπη της. Και ,αφού τον κατακτήσει, θα τον έχει πρόθυμο βοηθό στη φροντίδα για τα παιδιά και έτσι θα προσελκύσει και τον Θεό στην ίδια αυτή φροντίδα. Και όταν Εκείνος βοηθεί στην καλή αυτή προσπάθεια και ασκεί τις ψυχές των παιδιών, δε θα συμβεί τίποτε το δυσάρεστο ,αλλά και τα πράγματα της οικογένειας θα πηγαίνουν καλά, αφού εκείνοι που την διευθύνουν αισθάνονται καλά…

Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου ΤΙΜΟΘΕΟΥ (ΤΖΙΑΒΑΡΑ)
«Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ»
ΝΑΥΠΛΙΟ 2003

[panagiotis2008]

Αφού ευλογεί ο Θεός τον γάμο ,την ένωση αυτήν γιατί δεν είναι πνευματικό?
Αλλά για μένα ίσως και να μην είναι πνευματικό ανίσως οι 2 σύζυγοι μένουν μακρυά από τον Θεό και ενεργούν κοσμικά και σκέφτονται σαρκικά τότε ναι όντως δεν είναι πνευματικό αλλά σαρκικό γεγονός.
Και τότε αχρηστεύεται η ευλογία του Θεού,γιατί μένουν μακριά απο τον Θεό και ζούνε σε 1 γάμο μη πμευματικό αλλά κοσμικό χωρίς καμμιά έννοια Κοινωνίας με τον Θεό.
Η θεια ευλογία είναι τυπική τότε και χάνει την αξία εκτός αν οι σύζυγοι διορθωθούν και μετανοήσουν και τραβηχτούν κοντά στον Θεό και ζούνε θεάρεστα.
Όταν καταλάβουμε οτί το θέμα δεν ειναι θρησκευτικός ή πολιτικός γάμος γιατί και τόσοι που παντρευτήκαν με θρησκευτικό ασχημονούν και ζουν μακριά απο τον Θεό και τσακώνονται,φωνάζουν στα παιδιά τους ή κανουν εξωσυζυγικές σχέσεις.
Αυτοί τι ωφελήθηκαν από τον θρησκευτικό γάμο?
Σε τίποτε (εκτός αν διορθωθούν βέβαια).