"Η εν Χριστώ ζωή"-Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

[gkou]

Εμμονή εν τη προσευχή

…Μάθε να προσεύχεσαι. Βίαζε τον εαυτόν σου εις την προσευχήν. Κατά αρχάς θα εύρης δυσκολίαν , ύστερον όμως όσον περισσότερον βιάζης τον εαυτόν σου , τόσον ευκολώτερον θα προσεύχεσαι. Εις την αρχήν όμως είναι πάντοτε αναγκαίον να βιάζη κανείς τον εαυτό του.
Η καρδία μας κάθε ημέρα αποθνήσκει πνευματικώς. Και μόνον θερμή προσευχή συνοδευόμενη με δάκρυα την ζωογονεί και την κάμνει να αναπνέη πάλιν. Αν δεν προσευχώμεθα με αρκετήν πνευματικήν ζέσιν, εύκολα και ταχέως θα αποθάνωμεν πνευματικώς .
Όταν κάποια εσωτερική ανησυχία σε εμποδίζει να προφέρης της προσευχής τας λέξεις κατά την θείαν ακολουθίαν, γνώριζε ότι αυτή η ανησυχία και αδυναμία είναι απάτη του εχθρού , του δαίμονος. Ρίψε από επάνω σου την αθυμίαν ,λιποψυχίαν και δειλίαν και πρόφερε το όνομα του Κυρίου χωρίς βίαν, ηρέμως και δυνατά. Τοιουτοτρόπως θα καταβάλης την ανησυχίαν και αδυναμίαν σου και θα κερδίσεις θάρρος και δύναμιν. Τα πάντα είναι δυνατά δια εκείνους που πιστεύουν και εις τον Θεόν ελπίζουν . Πρέπει να παλαίωμεν και να νικώμεν.
Μη φείδεσαι τον εαυτόν σου, αλλά προσεύχου με ζέσιν και αν έχης κοπιάση όλην την ημέραν. Μη παραμελής την αγίαν προσευχή. Προσεύχου μέχρι τέλους εις τον Θεόν με όλην την καρδίαν σου , διότι αυτό είναι καθήκον σου απέναντι του Θεού. Εφόσον έθεσες την χείρα επάνω εις το άροτρον, μη βλέπης οπίσω. ..
Αν έχης ως κανόνα ζωής να λέγης ωρισμένον αριθμόν προσευχών, είτε αυταί είναι μακραί, είτε βραχείαι, λέγε τας καλώς. Αναγίνωσκε τας προσευχάς με συναίσθησιν βαθείαν και μη κάμης αυτήν την εργασίαν του Θεόυ με την καρδίαν σου διηρεμένη εις δύο, ούτως ώστε το εν μέρος να ανήκη εις Αυτόν και το άλλον ήμισυ εις την σάρκαν σου …

Από το βιβλίο “ Η εν Χριστώ ζωή"
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης
Εκδόσεις: Το περιβόλι της Παναγίας

[dionysisgr]

Μπραβο gkou.

Μιλαμε για ενα καταπληκτικο βιβλιο που σινισταται σε ολους τους αδελφους ανεπιφυλακτα, το οποιο αποτελει πνευματικο αποσταγμα της πατερικης σοφιας, ενος απο τους πιο ονομαστους Αγιους της Ρωσικης Εκκλησιας αλλα και κατ'επεκτασιν της Ορθοδοξιας μας.

Αυτος ο Αγιος ανθρωπος οπου πηγαινε, τον ακολουθουσαν χιλιαδες κοσμος, και κοντευαν να τον τσαλαπατησουν απο την αγαπη τους και την ευλαβεια που ηθελαν να του εκδηλωσουν. Θαυματουργος, Λογιος, προτυπο Ζωης και Αληθειας, εν Χριστω αγωνιζομενος και στεφανωμενος.

Αυτα ειναι προτυπα, για εμας, οχι αυτα που πασαρει η επικοινωνιακη μαφια των μεσων μαζικης εξαπατησης (μμε).

Αλλα αυτα βεβαια δεν συμφερει, γιατι δεν πουλανε, ουτε χορηγους φερνουν, ουτε διαφημιση, ουτε σκανδαλα, και ασωτη ζωη κανουν, οποτε αστους στην ληθη.

Δωσε στον κοσμο πορνεια, μοιχεια, απατη, λουσο, καλοπεραση, χλιδη, jet-set, κοσμικα σκανδαλακια, και ειμαστε μια χαρα..

Συνεχισε gkou, με τον μεθυστικο και αγιαστικο λογο πνευματικης οικοδομης του πατρος ημων Αγιου Ιωαννη της Κροστανδης.

[gkou]

Ευχαριστία και πνευματική χαρά

… Σημείον και απόδειξις της ευσπλαχνίας του Κυρίου ή της Παναχράντου Αυτού Μητρός προς ημάς είναι η ειρήνη της ψυχής μετά την προσευχήν ή και κατ ʼ αυτήν, ιδιαιτέρως μετά την τρικυμίαν πάθους , ιδιότης του οποίου είναι απουσία της ψυχικής ειρήνης. Απ ʼ αυτήν την ψυχικήν ειρήνην και την ανακούφισην της καρδίας ημπορούμεν επίσης ευκόλως να εννοήσωμεν ότι η προσευχή μας εισακούσθη και ότι η χάρις την οποίαν εζητήσαμεν κατʼ αυτήν, μας εδόθη. Η επιτυχία της προσευχής αναγνωρίζεται ωσαύτως από την πνευματικήν δύναμιν ,την οποίαν αισθανόμεθα εντός μας μετά την εκπλήρωσιν των καθηκόντων μας και της αποστολής μας και από το εσωτερικόν φως το οποίον πλημμυρίζει την ψυχήν μας.
Η προσευχή δροσίζει και ζωογονεί την ψυχήν ,όπως ο εξωτερικός αήρ δροσίζει και ζωογονεί το σώμα. Όταν προσευχώμεθα αισθανόμεθα τους εαυτούς μας γενναιότερους και λαμπρότερους, ακριβώς όπως αισθανόμεθα τους εαυτούς μας φυσικώς και διανοητικώς υγιέστερους και νηφαλιώτερους όταν αναπνέωμεν τον καθαρόν ατμοσφαιρικόν αέραν…

… Μεγάλως ευεργετούνται όλοι όσοι προσεύχονται. Η προσευχή δίδει ανάπαυσιν εις την ψυχήν και το σώμα. Και αναπαύει όχι μόνον το σώμα και την ψυχήν εκείνου ο οποίος προσεύχεται – « καγώ αναπαύσω υμάς » ( Ματθ. 11, 28 ) -, αλλά και τας ψυχάς των προαπελθόντων προπατόρων, πατέρων και αδελφών μας. Βλέπεις πόσο σπουδαία είναι η προσευχή!

… Όταν, προσευχόμενοι με ζέσιν ιστάμενοι, καθήμενοι, εξηπλωμένοι ή περιπατούντες ,αίφνης μας επισκέπτεται το πνεύμα του Θεού και ακούοντες την Φωνήν Του αισθανόμεθα ότι εισέρχεται εις την ψυχήν μας όχι δια του στόματος ,ούτε δια της ρινός μας, ούτε δια των ώτων - μολονότι ο Σωτήρ μετέδωκε το Πνεύμα δια του λόγου και της πνοής και μολονότι « η πίστις έρχεται δι ʼ ακοής » ( Ρωμ. 10, 17 ) – αλλ ʼ απ ʼ ευθείας δια του σώματος εις την καρδίαν , όπως ακριβώς ο Κύριος επέρασε δια των τοίχων της οικίας όταν επεσκέφθη τους Αποστόλους μετά την Ανάστασιν ,και ενεργεί ταχέως όπως ο ηλεκτρισμός και μάλιστα ταχύτερον από κάθε ηλεκτρικόν ρεύμα. Τότε αισθανόμεθα την ύπαρξίν μας ελαφράν, διότι αιφνιδίως ελευθερωνόμεθα από το βάρος των αμαρτιών μας ,το αίσθημα της συντριβής δια της αμαρτίας , το πνεύμα της ευλαβείας , της ειρήνης και της χαράς μας επισκέπτεται…



Από το βιβλίο “ Η εν Χριστώ ζωή"
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης
Εκδόσεις: Το περιβόλι της Παναγίας

[gkou]

Η πνευματική γλώσσα του υλικού κόσμου

…. Η σκέψις μου φαεινή ή σκοτεινή . Η συνείδησίς μου αθώα ή ένοχος. Η καρδία μου ήσυχος ή χαρωπή , ή λυπημένη και πιεζόμενη. Ο οργανισμός του σώματός μου , ο οργανισμός των κόσμων και της γης, εις την οποίαν κατοικούμεν με όλα τα επ ʼ αυτά και τα περί αυτήν, ακαταπαύστως μαρτυρούν την διαρκή παρουσίαν εντός μου, παντού, του Δημιουργού μου. Ας φύγη παντός μακράν μου η σκοτεινή και μωρά σκέψις ότι ο Θεός μου μ ʼ εγκατέλειψε και ότι δεν είναι μετ ʼ εμού !
Όταν περπατής εις εν δάσος, κήπον, λειμώνα, και βλέπεις τους νεαρούς βλαστούς των φυτών, ,τους καρπούς των δένδρων και την ποικιλίαν των ανθέων του αγρού, λάβε μάθημα από αυτά: το μάθημα δε είναι ότι κάθε δένδρον κατά την άνοιξιν βγάζει τουλάχιστον ένα βλαστόν σημαντικού μεγέθους και αφεύκτως αυξάνει εις ύψος και διαστάσεις. Κάθε δένδρον προσπαθεί ,τρόπον τινά, να προχωρή με την δύναμιν την οποίαν ο Θεός έδωκεν εις αυτό. Λέγε λοιπόν εις τον εαυτόν σου : « Και εγώ έχω καθήκον κάθε ημέραν να γίνωμαι περισσότερο τέλειος. Να προχωρώ εις τον δρόμον που οδηγεί εις την Βασιλείαν του Θεού, ή τον επουράνιον Πατέρα, με την δύναμιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και του Πνεύματός Του, το οποίον μένει και ενεργεί εντός μου. Καθώς ο αγρός είναι στολισμένος με πλήθος ανθέων, τοιουτοτρόπως και ο αγρός της ψυχής μου πρέπει να είναι στολισμένος με τα άνθη των αρετών. Και καθώς τα δένδρα ανθούν και καρποφορούν ,τοιουτοτρόπως και η ψυχή μου πρέπει να δίδη καρπούς πίστεως και καλών έργων » .
Είμεθα τόσο συνηθισμένοι με τα έργα του Θεού, ώστε πολύ ολίγον τα εκτιμώμεν. Δεν εκτιμώμεν λ.χ. όσο θα έπρεπε ούτε αυτόν τον άνθρωπον- το μέγιστο τούτο έργον και θαύμα της παντοδυναμίας και χάριτος του Θεού. Θεώρει έκαστον άνθρωπον ,είτε ούτος είναι γνωστός και συγγενής σου είτε ξένος, ως το μεγαλύτερον θαύμα της παντοδυναμίας και χάριτος του Θεού και μη περιφρονής αυτόν διότι καθʼ ημέραν τον βλέπεις και είσαι εξοικειωμένος με αυτόν. Εκτίμα και αγάπα τον άνθρωπον σταθερώς και αμεταβλήτως καθώς τον εαυτόν σου. ..

Από το βιβλίο « Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ »
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΠΡΟΘΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

[gkou]

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ


… "Εγώ τοίνυν ούτω τρέχω , ως ουκ αδήλως, ούτω πυκτεύω, ως ουκ αέρα δέρων."(Α΄Κορ. 9,26).
Όσοι προσπαθούν να ζουν πνευματικήν ζωήν οφείλουν να διεξάγουν πόλεμον με τας σκέψεις των κάθε στιγμήν της ζωής των, πόλεμον πνευματικόν.Είναι ανάγκη ολόκληρος η ψυχή μας να έχη ανά πάσαν στιγμήν καθαρόν οφθαλμόν , ικανόν να επαγρυπνή και να ελέγχη τας σκέψεις, αι οποίαι εισέρχονται από τον πονηρόν εις την καρδίαν μας και να τας αποκρούη.Αι καρδίαι των τοιούτων ανθρώπων πρέπει πάντοτε να φλέγωνται από την πίστην, την ταπείνωσιν και την αγάπην.Άλλως η πανουργία του Διαβόλου ευκόλως πλησιάζει και παρακολουθείται από ελάττωσιν της πίστεως και με κάθε δυνατόν κακόν, το οποίον θα είναι δύσκολον να το αποπλύνη κανείς και με δάκρυα ακόμη.Μη επιτρέπης, λοιπόν, να είναι η καρδία σου ψυχρά,ιδιαιτέρως κατά την προσευχήν και απόφευγε με κάθε τρόπον την ψυχράν αδιαφορίαν.Συχνά συμβαίνει ώστε η προσευχή είναι εις τα χείλη, εις δε την καρδίαν πονηρία και απιστία.Και ενώ με τα χείλη ο άνθρωπος είναι πλησίον του Θεού, εν τη καρδία του ευρίσκεται μακράν Αυτού.Κατά τας προσευχάς μας, ο πονηρός χρησιμοποιεί κάθε μέσον δια να ψυχράνη τας καρδίας μας και να τας πληρώση με δόλον , κατά τρόπον εις εμάς ακατανόητον.
Δια να μην είσαι καθ' ημέραν δούλος των παθών και του Διαβόλου, οφείλης να θέτης ενώπιόν σου ένα σκοπόν προς τον οποίον να κατατείνης. Έχε ενώπιόν σου πάντοτε τον σκοπόν αυτόν, και προσπάθει να τον επιτύχης καταβάλλων όλα τα εμπόδια δια του ονόματος του Κυρίου.Ποίος δε πρέπει να είναι ο σκοπός αυτός;Η Βασιλεία του Θεού, το θείον Παλάτιον της δόξης ,το ητοιμασμένον δια τους πιστεύοντας από καταβολής κόσμου.Επειδή όμως ο σκοπός αυτός δύναται να επιτευχθή με ωρισμένα μέσα, είναι επίσης αναγκαίον να έχη τις εις την διάθεσίν του τοιαύτα μέσα. Ποία δε είναι τα μέσα αυτά; Πϊστις, ελπίς και αγάπη-ιδιαιτέρως δε η τελευταία.Πίστευε ότι η ελπίς και η αγάπη, και μάλιστα η αγάπη , περιφρονεί όλα τα εμπόδια.Αγάπα τον Θεόν υπέρ πάντα και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.Αν δεν έχης αρκετήν δύναμιν δια να διατηρής εν τη καρδία σου τον ανεκτίμητον τούτον πλούτον, πίπτε συχνά εις τους πόδας του Θεού και της αγάπης."Αιτείτε και δοθήσεται υμίν.Ζητείτε και ευρίσετε.Κρούετε και ανοιγήσεται υμίν".(Ματθ.7,7-8 )-διότι αληθής είναι ο υποσχεθείς αυτό .Όταν εργάζεσαι, κάθησαι,κείσαι κάτω, συνομιλής,πάντοτε προσεύχου με όλην την καρδία σου δια να σοι δοθή η πίστις και αγάπη.Δεν τα εζήτησες ακόμα όπως θα έπρεπε να τα ζητήσης-με θέρμην και με επιμονήν, με τη στερράν πρόθεσιν να τα λάβης.Ειπέ τώρα:"Θα αρχίσω από τούδε να το κάμω"...

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΠΡΩΘΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ « ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

[gkou]

Ο θρίαμβος της χάριτος



… Δεν δύνασαι να νικήσης τα πάθη σου ,τας αμαρτίας σου, άνευ της βοήθειας της χάριτος. Ζήτει, λοιπόν, πάντοτε την βοήθειαν του Χριστού ,του Σωτήρος σου. Δια τούτο ήλθεν εις τον κόσμον ,έπαθεν, απέθανε και ανέστη εκ νεκρών. Δια να μας βοηθήση εις πάντα, να μας σώση από την αμαρτίαν και την βίαν των παθών, να μας καθαρίση από τας αμαρτίας μας, να μας επιδαψιλεύση δύναμιν εν Αγίω Πνεύματι δια να κάμωμεν το αγαθόν, να μας φωτίση , να μας ενισχύση, να μας δώση ειρήνην. Ερωτάς πως δύνασαι να σωθής εφόσον η αμαρτία εις παν σου βήμα ευρίσκεται ,και αμαρτάνεις κάθε στιγμήν;

Υπάρχει εις τούτο απάντησις απλή: εις παν διάβημά σου ,εις κάθε στιγμήν, επικαλού τον Σωτήρα, ενθυμού τον Σωτήρα και θα σώσης και τον εαυτόν σου και άλλους.

Θαυμασία είναι η δύναμις της πίστεως! Μόνον η ζωντανή μνεία του Θεού ,μόνον η ολόψυχος πίστις εις Αυτόν απαιτείται, και ο Θεός είναι μαζί μου. Μόνον εγκάρδιος μετάνοια δια τας αμαρτίας, με πίστιν εις Αυτόν, απαιτείται και ο Θεός είναι μαζί μου. Εν ευσεβές αίσθημα και ο Θεός είναι μαζί μου. Ο Διάβολος εισέρχεται εντός μου με ακαθάρτους , κακάς , βλασφήμους σκέψεις, με την αμφιβολίαν , τον φόβον, την υπερηφάνειαν, την οργιλότητα, την μοχθηρίαν, την φιλαργυρίαν, τον φθόνον. Η εξουσία του ,λοιπόν, επ ʼ εμού εξαρτάται καθ ʼ ολοκληρίαν από εμέ. Αρκεί να επαγρυπνώ επί του εαυτού μου ,και διαρκώς να διατηρώ εις την διάνοιάν μου το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού με πίστην και αγάπην, και ο Διάβολος δεν θα έχη δύναμιν να μου κάμη τι κακόν…

Η μεγαλυτέρα καθημερινή μου δυστυχία είναι αι αμαρτίαι μου ,αι οποίαι πληγώνουν και κατατρώγουν την καρδίαν μου . Εναντίον όμως αυτής της δυστυχίας υπάρχει επίσης ο καθημερινός μέγιστος ελευθερωτής και Σωτήρ, ο Ιησούς Χριστός. Πτωχοί αμαρτωλοί! Μάθετε να γνωρίζετε τον Σωτήρα τούτον καθώς και εγώ Τον γνωρίζω, από την χάριν Του και τα δωρήματά Του.



Από το βιβλίο « Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ »

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

ΠΡΟΘΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

[gkou]

Συντριβή



… Όταν προσεύχεσαι δια την συγχώρησιν των αμαρτιών σου ,ενδυνάμωνε πάντοτε με πίστιν τον εαυτόν σου και έχε πεποίθησιν εις την ευσπλαχνίαν του Θεού – ο Οποίος πάντοτε είναι έτοιμος να συγχωρή τας αμαρτίας μας ,κατόπιν ειλικρινούς προσευχής – και φόβον μήπως καταλάβη την καρδίαν σου η απόγνωσις, η οποία εκδηλώνεται με απογοήτευσιν βαθείαν και βεβιασμένα δάκρυα. Τι είναι αι αμαρτίαι σου όταν τας παραβάλης με του Θεού την ευσπλαχνίαν; Αρκεί μόνον αληθινά να μετανοήσης δι ʼ αυτάς. Πολλάκις όμως συμβαίνει ώστε όταν ο άνθρωπος προσεύχεται δεν έχει εσωτερικώς εν τη καρδία του την ελπίδα ότι θα συγχωρηθούν αι αμαρτίαι του ,τας οποίας θεωρεί ανωτέρας της ευσπλαχνίας του Θεού. Εις περίπτωσιν τοιαύτην ας μη ελπίζη ότι θα συγχωρηθή ο άνθρωπος και αν ακόμη χύσει κρουνούς ολόκληρους δακρύων. Θα απομακρυνθή από τον οικτίρμονα Θεόν με καρδίαν λυπημένην και στενόχωρον. Και θα είναι άξιος της καταστάσεως αυτής. « Πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και έσται υμίν » λέγει ο Κύριος. Όταν δεν είσαι βέβαιος ότι θα λάβης ό,τι παρά του Θεού ζητείς, βλασφημείς κατά του Θεού.

Όταν αμαρτήσης καθ ʼ οιονδήποτε τρόπον ενώπιον του Θεού ( και αμαρτάνωμεν μεγάλως καθ ʼ ημέραν ) αμέσως ειπέ εν τη καρδία σου ,με πίστιν εις τον Κύριον ,ο Οποίος ακούει τους λυγμούς της καρδίας σου ,τον Ψαλμόν « Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου » ( Ψαλ. 50 ) και ειπέ αυτόν όλον εξ όλης της καρδίας σου. Αν δεν φέρη κανέν αποτέλεσμα την πρώτην φοράν επανέλαβε αυτόν με περισσοτέραν εγκαρδιότητα και βαθυτέραν συναίσθησιν και τότε σωτηρία και ειρήνη ψυχική Κυρίου θα λάμψη επί σου. Έσο, λοιπόν, πάντοτε συντετριμμένος. Αυτό είναι το αληθές αποδεδειγμένον φάρμακον κατά της αμαρτίας. Αν δεν έχης ανακούφισιν και πάλιν, πρέπει να μέμφεσαι τον εαυτόν σου. Αυτό σημαίνει ότι προσηυχήθης άνευ συντριβής , άνευ ταπεινώσεως καρδίας,άνευ σφοδράς επιθυμίας να τύχης συγνώμης δια τας αμαρτίας σου παρά του Θεού. Τούτο σημαίνει ότι δεν ησθάνθης λύπην βαθείαν δια τας αμαρτίας σου…



Από το βιβλίο « Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ »

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

ΠΡΟΘΙΕΡΕΩΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

[gkou]

Η πίστις εν τη προσευχή.

… Το πρώτον γνώρισμα το οποίον πρέπει να έχη η προσευχή μας είναι η ζωντανή πίστις εις τον Κύριον∙ υπόθεσε Αυτόν ενώπιόν σου και εντός σου και τότε ζήτησε από τον Ιησούν Χριστόν εν Πνεύματι Αγίω, ο,τιδήποτε επιθυμείς και θα το λάβης .Ζήτησε αυτό με απλότητα ,χωρίς την παραμικράν αμφιβολίαν, και τότε ο Θεός σου θα γίνη δια σε το παν και αμέσως θα πραγματοποιήση μεγάλα και θαυμάσια καθώς το σημείον του σταυρού πραγματοποιεί μεγάλα. Ζήτησε ευλογίας πνευματικάς και υλικάς και όχι μόνον δια τον εαυτόν σου, αλλά διʼ όλους τους πιστούς ,διʼ όλον το σώμα της Εκκλησίας, χωρίς να αποχωρίζης τον εαυτόν σου από τους άλλους πιστούς αλλʼ ως μέλος του ενός μεγάλου σώματος της Εκκλησίας του Χριστού, ηνωμένος πνευματικώς με τα άλλα μέλη και αγαπών όλους ως αδελφούς ή τέκνα σου εν Χριστώ. Ο Ουράνιος Πατήρ θα σε πληρώση με ειρήνην και δύναμιν. ..

… Όταν προσευχώμεθα πρέπει να πιστεύωμεν εις την δύναμιν των λόγων της προσευχής κατά τοιούτον τρόπον, ώστε να μη χωρίζωμεν τους λόγους από τα έργα τα οποία υποσημαίνουν…

… Όταν προσεύχωμαι πιστεύω απολύτως
1) ότι μόνος ο Θεός υπάρχει και πληροί τα πάντα και ευρίσκεται πλησίον μου, έτοιμος να με βοηθήση∙
2) ότι είμαι εικών Του∙
3) ότι ο Θεός είναι άβυσσος ευσπλαχνίας, η πηγή αυτής και Αυτός με έκαμε ικανόν και μου έδωκε το δικαίωμα και το προνόμιον να προσεύχωμαι.
Όταν προσεύχεσαι είτε μόνον κατά διάνοιαν, είτε με λέξεις και κατά διάνοιαν, έσο απολύτως βέβαιος ότι ο Κύριος ευρίσκεται πλησίον σου, εντός σου και ακούει κάθε λέξιν και αν ακόμη την ακούης μόνον συ και αν ακόμη κατά διάνοιαν την λέγεις.
Ομίλει ,λοιπόν, με όλη την καρδίαν σου, ειλικρινώς , κρίνε τον εαυτόν σου επίσης ειλικρινώς, και μη προσπαθής καθόλου να δικαιολογήσης τον εαυτόν σου∙ πίστευε ότι ο Κύριος θα σε ευσπλαχνισθή και δεν θα μείνης ασυγχώρητος. Τούτο είναι αληθές ∙ και από την πείραν μαρτυρείται.
Πίστευε και έχε την πεποίθησιν ότι όπως είναι εύκολον δια σε να αναπνέης τον αέρα και με αυτόν να ζης, ή να τρώγης και να πίνης, τοιουτοτρόπως είναι εύκολον και μάλιστα ακόμη ευκολώτερον δια την πίστιν σου να λαμβάνη όλα τα πνευματικά δώρα παρά του Κυρίου. Η προσευχή είναι η πνευματική σας βρώσις και πόσις…

Από το βιβλίο “ Η εν Χριστώ ζωή"
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης
Εκδόσεις: Το περιβόλι της Παναγίας