Υπάρχει ένας & μοναδικός "ετοιμασμένος" σύντροφος;

[alexandergreek]

π.Αντώνιε Ευλογείτε,

είμαι άγαμος άνδρας και με απασχολεί το θέμα της επιλογής συντρόφου.
Δε θέλω να κινηθώ αυτόβουλα κανοντας υπακοή στο λογισμό μου, αλλά επιθυμώ να εφαρμόσω στη ζωή μου το θέλημα του Κυρίου για μένα, ειδικότερα δε στο συγκεκριμένο θέμα.

Όπως λέγεται στις Παροιμιες "παρα Κυρίου αρμόζεται γυνή ανδρί". Επίσης και στο βιβλίο του Τωβίτ, ο άγγελος λέει στον Τωβία "αυτή είναι η ητοιμασμένοι σοι προ αιώνος ... και σώσεις αυτήν"¨.

Διαφαίνεται λοιπόν ότι το "κατ ευδοκίαν" θέλημα του Κυρίου είναι να έλθουμε σε γάμο με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που είναι το πλέον κατάλληλο για τη σωτηρία μας, ενώ το κατ οικονομίαν θα είναι να πατρευτούμε κάποιο άλλο άτομο, και το κατα παραχώρηση θα είναι οτιδήποτε άλλο, αμαρτωλό (π.χ. ομοφυλοφιλία κλπ).

Μάλιστα διατυπώνεται η άποψη ότι ο Κύριος θα φέρει έτσι τα πράγματα ώστε να γνωρίσουμε κάποια στιγμή το εν λόγω άτομο, αλλά εναπόκειται στην ελεύθερη βούλησή μας το εάν θα προσλάβουμε τούτο ή αν θα το προσπεράσουμε. Να προσθέσω ότι εμπλέκεται ο διάβολος, η σάρκα, οι λογισμοί, και ο κόσμος, και όλοι με σκοπό να αποτραπεί η "ιδανική" αυτη παρα Κυριου ένωση.

Εσεις συμφωνείτε ότι υπάρχει ένας ετοιμασμένος και συγκεκριμένος σύντροφος, που ο Θεός προορίζει εν ελευθερία για εμάς; Και αν ναί, τι τρόπο προτείνετε για να τον αναγνωρίσουμε και να παρουσιαστει στη ζωη μας εν γενει;

[filotas]

Το ότι ο Θεός γνωρίζει ποια σύντροφο θα διαλέξουμε δε σημαίνει ότι μας στερεί την ελευθερία επιλογής.

Για να διαλέξουμε σύντροφο σωστά χρειάζονται σωστά κριτήρια επιλογής και πολύ προσευχή.

Όλα τα κριτήρια εσωτερικά-εξωτερικά είναι χρήσιμα. Η ιεράρχησή τους αλλάζει ανάλογα αν θελεις να διαλέξεις σύντροφο στην πορεία για τη Βασιλεία των Ουρανών ή σύντροφο για τις επίγειες απολαύσεις.

Η μεγαλύτερη βαρύτητα επομένως στη σωστή επιλογή συντρόφου πέφτει στο δικό σου σωστό προσανατολισμό. Αν εσύ είσαι σταθερά προσανατολισμένος στην πορεία προς το Νυμφίο της Εκκλησίας, τότε και τον εαυτό σου θα προετοιμάσεις σωστά για το Γάμο σου και τη σωστή επιλογή συντρόφου θα κάνεις. Επομένως, ετοίμαζε τον εαυτό σου, έχε τα μάτια σου ανοιχτά κι όλα θα πάνε καλά.

Κι ένα τελευταίο. Η σωστή σύντροφος δεν είναι πάντα η "καλή" σύζυγος, όταν την κρίνουμε με τα μέτρα της Βασιλείας των Ουρανών. Μια "κακή" σύζυγος ίσως σου εξασφαλίσει ευκολότερα το στεφάνι του ...μαρτυρίου. Για δες το κι έτσι.

[dionysisgr]

Στεφανι και μαρτυριο πανε μαζι στον Γαμο...

[alexandergreek]

Αγαπητέ filotas, δεν βάζω το θέμα "με ποιά κριτήρια διαλέγουμε σύντροφο" διότι εδώ υπεισέρχεται ''ίδιον Θέλημα''.

Βάζω το θέμα "υπάρχει η μία και μοναδική συντροφος που ο Θεός έχει προορίσει εν ελευθερία για εμάς, οπότε το πρόβλημα έγκειται στο να την αναγνωρίσουμε;" ή απλά καλούμαστε μόνοι μας να κάνουμε μια "καλη επιλογή"; (έστω με το φωτισμό του Κυρίου).

Εκτός και αν η τοποθέτησή σου υπονοεί ότι κατα τη γνώμη σου δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός σύντροφος που ο Θεός προορίζει (όχι προγνωρίζει) εν ελευθερία για εμάς ,"προ αιώνος", πρίν δηλαδή υπάρξει ο κόσμος, όπως έκανε με τον Τωβία.

Ασφαλώς ο Θεός προγνωρίζει ποια θα παντρευτούμε. Όμως, άραγε έχει απο πρίν προορίσει κάποια ώς "αδελφή ψυχή" (πράγμα που συνάγεται απο το σχετικό χωρίο των Παροιμιών + απο τον Τωβίτ) και καλούμαστε εμείς ελεύθερα να την αναγνωρίσουμε; Στην περίπτωση αυτη θα εινια αστοχία και τραγωδία να αφήσουμε τον άνθρωπο που είναι ο ιδανικός για τη σωτηρία μας (δε λεω "για την καλοπέρασή μας") και να πάρουμε κάποιον άλλο που ειναι "καλή περίπτωση".

Με ενδιαφέρει η Ορθόδοξη θέση, αν υπάρχει.


Απο εκεί και πέρα

[filotas]

"]

Εκτός και αν η τοποθέτησή σου υπονοεί ότι κατα τη γνώμη σου δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός σύντροφος που ο Θεός προορίζει (όχι προγνωρίζει) εν ελευθερία για εμάς ,"προ αιώνος", πρίν δηλαδή υπάρξει ο κόσμος, όπως έκανε με τον Τωβία.

Ασφαλώς ο Θεός προγνωρίζει ποια θα παντρευτούμε. Όμως, άραγε έχει απο πρίν προορίσει κάποια ώς "αδελφή ψυχή" (πράγμα που συνάγεται απο το σχετικό χωρίο των Παροιμιών + απο τον Τωβίτ) και καλούμαστε εμείς ελεύθερα να την αναγνωρίσουμε; Στην περίπτωση αυτη θα εινια αστοχία και τραγωδία να αφήσουμε τον άνθρωπο που είναι ο ιδανικός για τη σωτηρία μας (δε λεω "για την καλοπέρασή μας") και να πάρουμε κάποιον άλλο που ειναι "καλή περίπτωση".

Με ενδιαφέρει η Ορθόδοξη θέση, αν υπάρχει.

Απο εκεί και πέρα

Ο Θεός προγνωρίζει αλλά δεν προορίζει. Πράγματι η δημοσίευση μου αυτό το νόημα είχε. Ότι ο Θεός μας βοηθά, αν του το ζητήσουμε, να επιλέξουμε τον κατάλληλο σύντροφο, αλλά δε μας υποχρεώνει να διαλέξουμε κάποιον συγκεκριμένα.

Επίσης εννοώ ότι η επιλογή συντρόφου είναι εξαιρετικά σημαντική για την πνευματική εξέλιξή μας, αλλά όχι απόλυτα καθοριστική. Με λίγα λόγια μπορούμε να σωθούμε και με κακή επιλογή συντρόφου, ίσως δυσκολότερα, αλλά μπορούμε.[/quote]

[alexandergreek]

Συνεπώς filotas πιστεύεις ότι δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός άνθρωπος που ο Θεός ετοίμασε "πρό αιώνος" όπως έκανε με τον Τωβία, για συζυγο μας.

Και πώς απλά θα βοηθήσει να βρούμε κάποιον "κατάλληλο" αν του το ζητήσουμε.

Αν πρόσεξες έγραψα "προορίζει εν ελευθερία", δηλαδή το σύντροφο τον ετοιμασμένο, στον έχει έτοιμο και θα στον φέρει μπροστά σου, αλλά εσύ είσαι ελεύθερος να τον αρνηθείς και να πάρεις κάποιον άλλο σύντροφο.

Φυσικά μπορεί κανείς να κάνει αγώνα και με ακατάλληλο σύντροφο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

[dionysisgr]

alexandergreek, η απαντηση απο την πλευρα μου σε αυτο που ρωτας, ειναι κατηγορηματικα οχι.

Ελευθερα κινουμαστε και αποφασιζουμε. Εαν ισχυει το ερωτημα σαν "νομοτελεια" παμε σε λογικες τυπου: "πεπρωμενο" "καρμα" "ειμαρμενης" και "απολυτου προορισμου". Ολες αυτες ειναι αιρετικες και λαθεμενες αποψεις. (δεν μιλω για σενα, γενικα αναφερομαι, μην με παρεξηγησεις)

Αυτο λοιπον να μην σε απασχολει. Ο Θεος προ-βλεπει την προαιρεση μας, και εαν του επιτρεψουμε και εμεις με το αυτεξουσιο, το οποιο σεβεται απολυτα αφου Αυτος το δημιουργησε, τοτε, Συνεργει μαζι μας για την σωτηρια μας. που αλλωστε, ειναι και το Παναγιο Θελημα Του, και οχι μονο στο θεμα του Γαμου αλλα σε ολα τα θεματα της ζωης.

Γιατι εαν ισχυε οτι ειναι ετοιμασμενος ενας "τελειος συντροφος" θα επρεπε να εχει ο καθενας απο εναν, μιας και ο Θεος δεν ειναι προσωποληπτης.

Επισης εαν ισχυει αυτο γιατι ανθρωποι που εχουν πολυ καλο συντροφο οχι μονο χωριζουν, αλλα πανε και απο το κακο στο χειροτερο. Αρα το αποφασισμενο δεν αξασφαλιζει και το αποτελεσμα.

Η πορεια της σωτηριας μας ειναι καθαρα ατομικο θεμα, απλως ο Γαμος ειναι ενα ευλογημενο περιβαλλον που μπορει να την "θωρακισει" και να την "κατευθυνει καλυτερα.

Οπως επισης και ο Μοναχισμος, ακομη καλυτερα, και πιο Θεαρεστα.

Ομως μην μπαινεις σε λογισμους "απολυτου" και "προκαθορισμενου" γιατι ετσι ακριβως στερεις απο τον Θεον την ελευθερια της βουλησεως Του, μιας και κανενα θελημα Του δεν μπορει να Τον δεσμευσει για τα επομενα.

Αλλωστε να εχεις υποψιν σου, οτι ο Θεος δεν αποφασιζει εν χρονω και τοπω αλλα αχρονως και προαιωνιως κατα την παντογνωστικη Του Δυναμη.

Επισης δεν Αποφασιζει με την δικη μας πεπερασμενη και συμφεροντολογικη αλλα και κοντοφθαλμη λογικη. Για την ακριβεια δεν εχει καν λογικη, εχει Απολυτη Γνωση, και Απολυτη Δυναμη, πανω απο την λογικη ειναι Υπερλογος, και πανω απο την γνωση, ειναι Υπεραγνωστος.

Δεν μπορουμε καν να προσεγγισουμε και να ερμηνευσουμε τις βουλες Του. Το μονο που ξερουμε ειναι οτι επιθυμει πας ανθρωπος σωθηναι και εις επιγνωσιν της αληθειας ελθειν.

[alexandergreek]

εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ ἄγγελος Οὐ μέμνησαι τῶν λόγων, ὧν ἐνετείλατό σοι ὁ πατήρ σου ὑπὲρ τοῦ λαβεῖν σε γυναῖκα ἐκ τοῦ γένους σου; καὶ νῦν ἄκουσόν μου, ἄδελφε, διότι σοὶ ἔσται εἰς γυναῖκα, [...]
18 ὅταν δὲ προσπορεύῃ αὐτῇ, ἐγέρθητε ἀμφότεροι καὶ βοήσατε πρὸς τὸν ἐλεήμονα θεόν, καὶ σώσει ὑμᾶς καὶ ἐλεήσει· μὴ φοβοῦ, ὅτι σοὶ αὐτὴ ἡτοιμασμένη ἦν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ σὺ αὐτὴν σώσεις, καὶ πορεύσεται μετὰ σοῦ, καὶ ὑπολαμβάνω ὅτι σοὶ ἔσται ἐξ αὐτῆς παιδία.
19 καὶ ὡς ἤκουσεν Τωβιας ταῦτα, ἐφίλησεν αὐτήν, καὶ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐκολλήθη αὐτῇ σφόδρα.

Αγαπητέ dionysisgr, δέ νομίζω ότι ο λόγος του Θεού στην Π.Διαθήκη... είναι αιρετικός! Το γράφει καθαρά, "σοι ητοιμασμένη ην απο του αιώνος", πρίν δηλαδή φτιαχτεί ο κόσμος και ο χρόνος!

Είπες "Γιατι εαν ισχυε οτι ειναι ετοιμασμενος ενας "τελειος συντροφος" θα επρεπε να εχει ο καθενας απο εναν, μιας και ο Θεος δεν ειναι προσωποληπτης. ". Ποιός είπε ότι δεν έχει κάθε άνθρωπος τον "ενα και μοναδικό" του; Η αστοχία να διακρίνουμε και να κρατήσουμε τον "ιδανικό" αυτό, είναι καθαρά δική μας αδυναμία.

Είπες "Επισης εαν ισχυει αυτο γιατι ανθρωποι που εχουν πολυ καλο συντροφο οχι μονο χωριζουν, αλλα πανε και απο το κακο στο χειροτερο. Αρα το αποφασισμενο δεν αξασφαλιζει και το αποτελεσμα.
". Ασφαλώς! το ότι ευτύχησες να πάρεις την "ητοιμασμένη" δε σε εξασφαλίζει, αν παραμελήσεις την Πνευματική ζωή και αφεθείς στο διάβολο, τους λογισμούς, τα ανθρώπινα πάθη και τους άλλους ανθρώπους που θέλουν να καταστρέψουν αυτη την όμορφη σχέση.

Προσωπικά τείνω απο το παραπάνω απόσπασμα + απο το "παρα Κυρίου αρμόζεται γυνή ανδρί" να υποθέσω ότι υπάρχει κάποιος "ετοιμασμένος" συντροφος για τον καθένα μας, αλλά επειδή ο Κύριος τον προτείνει και δεν τον επιβάλλει αυτο το συντροφο, μπορεί να χαλάσει η δουλειά απο δικό μας σκοτισμένο νου και πνεύμα, απο τα δικά μας πάθη ή του άλλου, απο το διάβολο, απο τους άλλους ανθρώπους. Οπότε και για αυτό το δώρο του Θεού είναι απαραίτητη η προσωπική μας αγιαστική πορεία, αλλιώς το χάνουμε.

Θα ήθελα όμως την ορθόδοξη θέση, εάν υπάρχει. π.Αντώνιε;

[eortologio_gr]

Εγώ την έννοια "ετοιμασμένος" την μεταφράζω με την απόλυτη έννοια της ετοιμασίας της γυναικός σαν χαρακτηρισμός ανθρώπου με τα χαρακτηριστικά "γυναίκας" (βιολογικά) και όχι σαν κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο.

Ας αναμένουμε και τον π.Αντώνιο

Καλό Σ/Κ

Χρ.

[alithis]

αγαπητοι alexandergreek και filotas,


εχω την αισθηση οτι συμφωνειτε,οτι λετε το ιδιο πραγμα με διαφορετικα λογια!
δηλ.οντως υπαρχει για καθε ΑΔΑΜ(ανδρα) και η ΜΙΑ ΕΥΑ(γυναικα-συζυγος) και ταναπαλιν.
ομως για να τον/την βρουμε και να κανουμε μια οικογενεια οπως την θελει ο Θεος,οπως την θελει η Εκκλησια μας,πρεπει να εχουμε το φωτισμο του θεου,να προσευχομεθα και φυσικα να κανουμε -μετα διακρισεως παντοτε-τη δυναμικη κινηση να βγουμε και να ψαξουμε να βρουμε τον ανθρωπο που μας εχει..."ετοιμασει" ο Θεος για να οδηγηθουμε στη σωτηρια μας.νομιζω πως εκει εγκειται-αν κανω λαθος ,συγχωρηστε με κ διορθωστε με παρακαλω- το θεμα του alexandergreek.δηλ στο αν πρεπει ΕΜΕΙΣ να "βγουμε",να κανουμε την κινηση για να βρουμε αυτη τη ΜΙΑ ΕΥΑ που ο Θεος προγνωριζει-ή προοριζει εν ελευθερια- οτι θα ειναι η καταλληλη για να κανουμε μια ορθοδοξα χριστιανικα αγωνιζομενη οικογενεια ή στο αν θα πρεπει να περιμενουμε να δειχθει(τινι τροπω αραγε?)ποιος θα ειναι ανθρωπος της ζωης μας.
λυθηκε η απορια αγαπητε alexandergreek?