Καλέ μου Inaap
Έχεις επηρεαστεί από κάποιους δυτικότροπους "θεολόγους" όπως αυτού που παρέθεσες κείμενα...Δεν λύνονται βέβαια με σοφιστείες τέτοια σοβαρά θέματα, στα οποία οι Άγιοι μας ήταν σαφείς. Ο Άγιος, αγαπητέ μου, του έδωσε κάποια χρήματα τα οποία θα του τα έδινε έτσι κι αλλιώς, έκανε δε τη διευκρίνηση ότι δεν του τα δίνει γι αυτό το έργο και τόνισε ότι τέτοια απολαβή είναι θανάσιμη....Αν ήταν έτσι ο Μέγας Βασίλειος δεν θα έλεγε στους Χωροεπισκόπους "..........Νομίζουν ότι δεν αμαρτάνουν, όταν δεν τα λαμβάνουν πριν αλλά μετά την χειροτονίαν….να εγκαταλείψετε αυτό ..και μη κάμετε του εαυτούς σας αναξίους να τελήτε τα άγια μυστήρια...." Γιατί και αυτοί λέγανε δεν τα παίρνουμε πριν αλλά αυτοί από ευχαρίστηση μας δίνουν μερικά χρήματα μετά... Όλα αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις...Δηλαδή είναι σαν να λέμε ότι κάποιος δεν είχε πρόθεση να κλέψει αλλά έκλεψε...όταν γίνεται η πράξη δεν απαλλάσεεται με το ότι δεν είχε εξ αρχής πρόθεση...
Είναι τα τυχερά, σιμωνία;
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
Και κάτι ακόμη, αυτή η σοφιστεία ότι κάθε φορά που κάνει ένα μυστήριο ο Ιερέας παίρνει μεν χρήματα αλλά όχι για το μυστήριο αλλά γιατί κουράστηκε...ή έχασε χρόνο....ή έχει ανάγκες ...είναι λίγο ανέκδοτο να λέγεται. Μου θυμίζει δε το άλλο που λέγεται ότι ευλογούμε το κοτόπουλο και γίνεται νηστίσιμο.
Στο συμβάν με τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Άγιος διδάσκει ότι δεν πρέπει να παίρνονται τέτοιες απολαβές γιατί είναι κολάσιμες, δεν θα τα έδινε εκείνη τη στιγμή στον Ιερέα τα χρήματα αν θα τον έβλεπε πάλι την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα να του δώσει για τις ανάγκες του, αλλά ο Άγιος Κοσμάς ήταν περιφερόμενος για το κήρυγμά του από χωρίου εις χωρίον...Εφαρμόζει δε κατά πάντα το λόγο του Χριστού και των Αποστόλων ΔΩΡΕΑΝ ΛΑΒΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ και να λαμβάνετε από τις απαρχές και δεκάτες των Πιστών κατά τις ανάγκες σας.
Στο συμβάν με τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Άγιος διδάσκει ότι δεν πρέπει να παίρνονται τέτοιες απολαβές γιατί είναι κολάσιμες, δεν θα τα έδινε εκείνη τη στιγμή στον Ιερέα τα χρήματα αν θα τον έβλεπε πάλι την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα να του δώσει για τις ανάγκες του, αλλά ο Άγιος Κοσμάς ήταν περιφερόμενος για το κήρυγμά του από χωρίου εις χωρίον...Εφαρμόζει δε κατά πάντα το λόγο του Χριστού και των Αποστόλων ΔΩΡΕΑΝ ΛΑΒΕΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ και να λαμβάνετε από τις απαρχές και δεκάτες των Πιστών κατά τις ανάγκες σας.
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
Φίλοι μου, γειά σας. Κόντεψα να τρελαθώ από την πολύωρη απουσία μου από το θέμα.
Δεν ξέρω αλλά αυτό τον καιρό έχω συχνές επαφές με το Ε.Σ.Υ της πόλης μου. Η πίεσή μου είναι αυξημένη. Ο μέσος όρος για τις τελευταίες 5 ημέρες είναι: μικρή πίεση 9 και μεγάλη 14. Είναι κανείς από εσάς γιατρός για να μου πεί αν γι`αυτό ευθύνεται ο αγαπητός μου φίλος Ionas ή αν οφείλεται σε άλλους παράγοντες; :)) :)) :)) :))
Ας σοβαρευτώ τώρα.
Αγαπητέ μου φίλε Iona,
δεν θα καθήσω να απαντήσω σε κάθε σου σκέψη για τις 2 τελευταίες δημοσιεύσεις που έκανες.
Πες μου όμως τι εννοείς όταν λές <<δυτικότροπους>> θεολόγους; Εννοείς τον Καθηγητή Παναγιώτη Χριστινάκη; Ο άνθρωπος, που δε νομίζω να τον γνωρίζεις, κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι.
Υπόδειξέ μου εσύ <<ορθοδοξότροπους>> θεολόγους καθηγητές, για να δούμε πως ερμηνεύουν το θέμα της Σιμωνίας. Έχεις κανέναν;
Εν πάση περιπτώσι η απάντησή μου είναι η παρακάτω.
Η δύναμη του Μυστηρίου
Σαρανταλείτουργο «υπέρ υγείας».
ΚΑΠΟΙΟΣ άρχοντας από τη Νικομήδεια αρρώστησε βαριά και, βλέποντας πώς πλησιάζει ατό θάνατο, κάλεσε τη γυναίκα του για νά της εκφράσει τις τελευταίες του επιθυμίες:
Την περιουσία μου νά τη μοιράσεις στους φτωχούς και τα ορφανά. Τούς δούλους νά τούς ελευθερώσεις.
Αλλά στους ιερείς δεν θέλω νά δώσεις χρήματα για λειτουργίες.Σ' αύτή του τη μεγάλη θλίψη ο ετοιμοθάνατος επικαλέστηκε με πίστη την ευχή του άββά Ησαΐα, ενός άγιου μοναχού πού ασκήτευε κοντά ατή Νικομήδεια, και αμέσως - ω του θαύματος! - έγινε καλά.
Σηκώθηκε λοιπόν και πασίχαρος έτρεξε στον όσιο.
Εκείνος τον καλοδέχτηκε, δοξάζοντας το Θεό για το μεγάλο θαύμα.
Θυμάσαι, παιδί μου, τον ρώτησε, ποία ώρα συνήλθες από την αρρώστια;
την ώρα πού επικαλέστηκα την ευχή σου, απάντησε Εκείνος.
Ο όσιος, με τον φωτισμένο του νου, γνώριζε τι είχε λεχθεί ατή διάρκεια της αρρώστιας του και ξαναρώτησε:
Άφησες, παιδί μου, χρήματα στους ιερείς, να λειτουργούν για τη σωτηρία της ψυχής σου; Όχι, γέροντα.
Τι θα είχα νά ωφεληθώ αν τους άφηνα κάτι; δεν θα πήγαινε χαμένο; Μην το λες αυτό. Ο αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: «Ασθενεί τις εν ύμίν;»
Προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν το ονόματι του Κυρίου.
Και ή ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα και εγείρει αυτόν ο Κύριος καν αμαρτίας ή πεποιηκώς αφεθήσεται αυτώ».
Νά λοιπόν πού οι ευχές των ιερέων είναι αποτελεσματικές, για όποιον τις ζητάει με πίστη.
Δώσε τώρα κι εσύ ένα ποσό για λειτουργίες, και θα λάβεις από το Θεό την πρέπουσα πληροφορία. 'Έτσι κι έκανε.
'Έδωσε χρήματα σ' έναν ιερέα για νά του κάνει σαρανταλείτουργο, και γύρισε στο σπίτι του.
Όταν συμπληρώθηκαν οι λειτουργίες, μετά από σαράντα μέρες, κι ενώ σηκωνόταν από τον ύπνο, βλέπει ξαφνικά ν' ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού του και νά μπαίνουν σαράντα άνδρες έφιπποι, λαμπροί και αγγελόμορφοι, είκοσι από δεξιά και είκοσι από αριστερά.
Κύριοί μου, φώναξε έκπληκτος ο άρχοντας πώς μπήκατε σε σπίτι ανθρώπου αμαρτωλού;
Εμείς οι σαράντα, πού βλέπεις, του απάντησαν εκείνοι, αντιπροσωπεύουμε τις λειτουργίες πού έγιναν για σένα στον φιλάνθρωπο Θεό. Μας έστειλε εκείνος, για νά σε συνοδεύσουμε μέχρι την εκκλησία. Πήγαινε μέσα χαρούμενος, χωρίς δισταγμό. Νά, με τα πρεσβυτικά χέρια συμπληρώθηκαν οι σαράντα λειτουργίες, πού έγιναν για νά ενωθεί ο Χριστός μαζί σου και νά κατοικήσει στην καρδιά σου.
'Ύστερα απ' αυτά, ο άρχοντας μοίρασε την περιουσία του σε ευλαβείς ιερείς, για νά γίνουν λειτουργίες «υπέρ αφέσεως των αμαρτιών αυτού», διακηρύσσοντας πώς οι θείες λειτουργίες και οι αγαθοεργίες μπορούν ν' ανεβάσουν την ψυχή τού άνθρώπου από τα καταχθόνια στα επουράνια.
Ο ΓΕΡΟ-ΔΑΝΙΗΛ ο αγιορείτης (1929), ο σοφός ησυχαστής των Κατουνακίων, έχει καταχωρισμένο ατά χειρόγραφά του και το ακόλουθο περιστατικό, πού συνέβη το 1869 στην πατρίδα του, τη Σμύρνη.
Κάποιος ενάρετος χριστιανός κάλεσε στα τελευταία της ζωής του τον πνευματικό του παπα-Δημήτρη και του είπε:
Εγώ σήμερα πεθαίνω. Πες μου, σε παρακαλώ, τι πρέπει νά κάνω την κρίσιμη τούτη ώρα;
Ό ιερέας, γνωρίζοντας την αρετή του και τη μυστηριακή προετοιμασία του, του πρότεινε το έξης:
Δώσε εντολή νά σόι κάνουν μετά το θάνατό σου τακτικό σαρανταλείτουργο σ' ένα εξωκλήσι.
'Έτσι κι έγινε. Ό κυρ-Δημήτρης - αυτό ήταν το όνομά του - άφησε εντολή στο γιο του νά κάνει μετά την κοίμησή του σαρανταλείτουργο.
Κι εκείνος, υπακούοντας στην τελευταία επιθυμία του καλού του πατέρα, ανέθεσε χωρίς καθυστέρηση την εκτέλεση της στον παπα-Δημήτρη.
Ο σεμνός λευίτης δέχτηκε νά κάνει το σαρανταλείτουργο, πού ο ίδιος είχε προτείνει στο μακαρίτη, και αποσύρθηκε για όλο αυτό το διάστημα στο εξωκλήσι των άγίων Αποστόλων.
Οι τριάντα εννέα λειτουργίες έγιναν απρόσκοπτα. Η τελευταία έπρεπε νά γίνει ήμέρα Κυριακή.
το βράδυ όμως του Σαββάτου πιάνει τον παπά ένας δυνατός πονόδοντος και τον αναγκάζει νά επιστρέψει ατό σπίτι του.
Η πρεσβυτέρα του πρότεινε νά βγάλει το δόντι, μα εκείνος αρνήθηκε, γιατί έπρεπε την επόμενη νά τελέσει την τελευταία λειτουργία. τα μεσάνυχτα ο πόνος κορυφώθηκε, και τελικά ο παπάς αναγκάστηκε νά βγάλει το δόντι.
Επειδή όμως παρουσιάστηκε αιμορραγία, ανέβαλε την τελευταία λειτουργία για τη Δευτέρα.
Στο μεταξύ, το απόγευμα του Σαββάτου, ο Γεώργιος, ο γιος του μακαριστού Δημητρίου, ετοίμασε μερικά χρήματα για τον κόπο του ιερέα, με σκοπό νά του τα δώσει την επόμενη μέρα.Τα μεσάνυχτα ξύπνησε για νά προσευχηθεί. 'Ανακάθισε στο κρεβάτι κι άρχισε νά φέρνει ατό νου του τις αρετές, τα χαρίσματα και τα σοφά λόγια του πατέρα του. Κάποια στιγμή πέρασε απ' το μυαλό του ή ακόλουθη σκέψη: "Άραγε ωφελούν τα σαρανταλείτουργα τις ψυχές των κεκοιμημένων, ή τα καθιέρωσε ή εκκλησία για παρηγοριά των ζώντων;"
Τότε ακριβώς τον πήρε ένας ελαφρός ύπνος, και είδε πώς βρέθηκε σε μια πεδιάδα με ομορφιά απερίγραπτη. "Ένιωθε ανάξιο τον εαυτό του νά βρίσκεται σε τέτοιον ιερό και παραδεισένιο χώρο. Μπροστά του απλωνόταν ένα απέραντο και κατάφυτο περιβόλι, πού μοσχοβολούσε με μίαν ανέκφραστη ευωδία.
Αυτός οπωσδήποτε θα εΙναι ο παράδεισος!", μονολόγησε. ""Ω, τι μακαριότητα περιμένει όσους ζουν ενάρετα στη γη!"
Εξετάζόντας έκπληκτος τα υπερκόσμια κάλλη, είδε ένα λαμπρό ανάκτορο με έξοχη αρχιτεκτονική χάρη, ενώ οι τοίχοι του έλαμπαν απ' τα διαμάντια και το χρυσάφι. "Η αμορφία του ήταν ανέκφραστη.
Πλησιάζει πιο κοντά, και τότε - τι χαρά! - βλέπει στην πόρτα του παλατιού τον πατέρα του ολοφώτεινο και λαμπροφορεμένο.
Πώς βρέθηκες εδώ, παιδί μου; τον ρωτάει με πραότητα και στοργή. Ούτε κι εγώ ξέρω, πατέρα.
Καταλαβαίνω πώς δεν είμαι άξιος γι' αυτόν τον τόπο. 'Αλλά πες μου, πως τα περνάς εδώ; πως ήρθες;
Τίνος είναι αυτό το παλάτι;
Ή φιλανθρωπία του ΣΩΤΗΡΟΣ Χριστού με τις πρεσβείες της Παναγίας, πού της είχα ιδιαίτερη ευλάβεια, με αξίωσε νά καταταχθώ σ' αυτό το μέρος. "Ήταν μάλιστα νά μπω σήμερα μέσα στο παλάτι ο οικοδόμος όμως, πού το χτίζει, πέρασε μία ταλαιπωρία- έβγαλε απόψε το δόντι του - κι έτσι δεν τέλειωσαν οι σαράντα μέρες της οικοδομής του. Για το λόγο αυτό θα μπω αύριο.
'Ύστερα απ' αυτά ο Γεώργιος ξύπνησε δακρυσμένος και έκπληκτος, αλλά και με απορίες.
Πέρασε την υπόλοιπη νύχτα αναπέμποντας αίνους και δοξολογίες ατό Θεό. το πρωί, μετά τη θεία λειτουργία, πήρε πρόσφορα, νάμα και αγνό κερί και ξεκίνησε για το εξωκλήσι των άγίων Απόστολων. ο παπα-Δημήτρης τον υποδέχθηκε με χαρά:
Τώρα μόλις τελείωσα κι εγώ τη θεία λειτουργία. 'Έτσι ολοκληρώθηκε το σαρανταλείτουργο. Αυτό το είπε για νά Μην τον λυπήσει.
ο επισκέπτης τότε του διηγήθηκε το νυχτερινό του δράμα.
Όταν έφτασε στο σημείο πού ο πατέρας του δεν μπήκε στο παλάτι, γιατί ο οικοδόμος έβγαλε το δόντι του, ο παπα-Δημήτρης ένιωσε φρίκη, αλλά και θαυμασμό.
Εγώ είμαι, αγαπητέ μου, ο οικοδόμος πού εργάστηκε στην οικοδομή του παλατιού, είπε με χαρά.
Σήμερα
δεν λειτούργησα, γιατί έβγαλα το δόντι μου. θα λειτουργήσω όμως τη Δευτέρα, κι έτσι θα ολοκληρώσω το πνευματικό παλάτι του πατέρα σου.
Η ιστοσελίδα για κάθε ενδιαφερόμενο είναι : http://www.aegeantimes.gr/pigizois/BIBL ... tiriou.htm
Δεν ξέρω αλλά αυτό τον καιρό έχω συχνές επαφές με το Ε.Σ.Υ της πόλης μου. Η πίεσή μου είναι αυξημένη. Ο μέσος όρος για τις τελευταίες 5 ημέρες είναι: μικρή πίεση 9 και μεγάλη 14. Είναι κανείς από εσάς γιατρός για να μου πεί αν γι`αυτό ευθύνεται ο αγαπητός μου φίλος Ionas ή αν οφείλεται σε άλλους παράγοντες; :)) :)) :)) :))
Ας σοβαρευτώ τώρα.
Αγαπητέ μου φίλε Iona,
δεν θα καθήσω να απαντήσω σε κάθε σου σκέψη για τις 2 τελευταίες δημοσιεύσεις που έκανες.
Πες μου όμως τι εννοείς όταν λές <<δυτικότροπους>> θεολόγους; Εννοείς τον Καθηγητή Παναγιώτη Χριστινάκη; Ο άνθρωπος, που δε νομίζω να τον γνωρίζεις, κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι.
Υπόδειξέ μου εσύ <<ορθοδοξότροπους>> θεολόγους καθηγητές, για να δούμε πως ερμηνεύουν το θέμα της Σιμωνίας. Έχεις κανέναν;
Εν πάση περιπτώσι η απάντησή μου είναι η παρακάτω.
Η δύναμη του Μυστηρίου
Σαρανταλείτουργο «υπέρ υγείας».
ΚΑΠΟΙΟΣ άρχοντας από τη Νικομήδεια αρρώστησε βαριά και, βλέποντας πώς πλησιάζει ατό θάνατο, κάλεσε τη γυναίκα του για νά της εκφράσει τις τελευταίες του επιθυμίες:
Την περιουσία μου νά τη μοιράσεις στους φτωχούς και τα ορφανά. Τούς δούλους νά τούς ελευθερώσεις.
Αλλά στους ιερείς δεν θέλω νά δώσεις χρήματα για λειτουργίες.Σ' αύτή του τη μεγάλη θλίψη ο ετοιμοθάνατος επικαλέστηκε με πίστη την ευχή του άββά Ησαΐα, ενός άγιου μοναχού πού ασκήτευε κοντά ατή Νικομήδεια, και αμέσως - ω του θαύματος! - έγινε καλά.
Σηκώθηκε λοιπόν και πασίχαρος έτρεξε στον όσιο.
Εκείνος τον καλοδέχτηκε, δοξάζοντας το Θεό για το μεγάλο θαύμα.
Θυμάσαι, παιδί μου, τον ρώτησε, ποία ώρα συνήλθες από την αρρώστια;
την ώρα πού επικαλέστηκα την ευχή σου, απάντησε Εκείνος.
Ο όσιος, με τον φωτισμένο του νου, γνώριζε τι είχε λεχθεί ατή διάρκεια της αρρώστιας του και ξαναρώτησε:
Άφησες, παιδί μου, χρήματα στους ιερείς, να λειτουργούν για τη σωτηρία της ψυχής σου; Όχι, γέροντα.
Τι θα είχα νά ωφεληθώ αν τους άφηνα κάτι; δεν θα πήγαινε χαμένο; Μην το λες αυτό. Ο αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: «Ασθενεί τις εν ύμίν;»
Προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν το ονόματι του Κυρίου.
Και ή ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα και εγείρει αυτόν ο Κύριος καν αμαρτίας ή πεποιηκώς αφεθήσεται αυτώ».
Νά λοιπόν πού οι ευχές των ιερέων είναι αποτελεσματικές, για όποιον τις ζητάει με πίστη.
Δώσε τώρα κι εσύ ένα ποσό για λειτουργίες, και θα λάβεις από το Θεό την πρέπουσα πληροφορία. 'Έτσι κι έκανε.
'Έδωσε χρήματα σ' έναν ιερέα για νά του κάνει σαρανταλείτουργο, και γύρισε στο σπίτι του.
Όταν συμπληρώθηκαν οι λειτουργίες, μετά από σαράντα μέρες, κι ενώ σηκωνόταν από τον ύπνο, βλέπει ξαφνικά ν' ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού του και νά μπαίνουν σαράντα άνδρες έφιπποι, λαμπροί και αγγελόμορφοι, είκοσι από δεξιά και είκοσι από αριστερά.
Κύριοί μου, φώναξε έκπληκτος ο άρχοντας πώς μπήκατε σε σπίτι ανθρώπου αμαρτωλού;
Εμείς οι σαράντα, πού βλέπεις, του απάντησαν εκείνοι, αντιπροσωπεύουμε τις λειτουργίες πού έγιναν για σένα στον φιλάνθρωπο Θεό. Μας έστειλε εκείνος, για νά σε συνοδεύσουμε μέχρι την εκκλησία. Πήγαινε μέσα χαρούμενος, χωρίς δισταγμό. Νά, με τα πρεσβυτικά χέρια συμπληρώθηκαν οι σαράντα λειτουργίες, πού έγιναν για νά ενωθεί ο Χριστός μαζί σου και νά κατοικήσει στην καρδιά σου.
'Ύστερα απ' αυτά, ο άρχοντας μοίρασε την περιουσία του σε ευλαβείς ιερείς, για νά γίνουν λειτουργίες «υπέρ αφέσεως των αμαρτιών αυτού», διακηρύσσοντας πώς οι θείες λειτουργίες και οι αγαθοεργίες μπορούν ν' ανεβάσουν την ψυχή τού άνθρώπου από τα καταχθόνια στα επουράνια.
Ο ΓΕΡΟ-ΔΑΝΙΗΛ ο αγιορείτης (1929), ο σοφός ησυχαστής των Κατουνακίων, έχει καταχωρισμένο ατά χειρόγραφά του και το ακόλουθο περιστατικό, πού συνέβη το 1869 στην πατρίδα του, τη Σμύρνη.
Κάποιος ενάρετος χριστιανός κάλεσε στα τελευταία της ζωής του τον πνευματικό του παπα-Δημήτρη και του είπε:
Εγώ σήμερα πεθαίνω. Πες μου, σε παρακαλώ, τι πρέπει νά κάνω την κρίσιμη τούτη ώρα;
Ό ιερέας, γνωρίζοντας την αρετή του και τη μυστηριακή προετοιμασία του, του πρότεινε το έξης:
Δώσε εντολή νά σόι κάνουν μετά το θάνατό σου τακτικό σαρανταλείτουργο σ' ένα εξωκλήσι.
'Έτσι κι έγινε. Ό κυρ-Δημήτρης - αυτό ήταν το όνομά του - άφησε εντολή στο γιο του νά κάνει μετά την κοίμησή του σαρανταλείτουργο.
Κι εκείνος, υπακούοντας στην τελευταία επιθυμία του καλού του πατέρα, ανέθεσε χωρίς καθυστέρηση την εκτέλεση της στον παπα-Δημήτρη.
Ο σεμνός λευίτης δέχτηκε νά κάνει το σαρανταλείτουργο, πού ο ίδιος είχε προτείνει στο μακαρίτη, και αποσύρθηκε για όλο αυτό το διάστημα στο εξωκλήσι των άγίων Αποστόλων.
Οι τριάντα εννέα λειτουργίες έγιναν απρόσκοπτα. Η τελευταία έπρεπε νά γίνει ήμέρα Κυριακή.
το βράδυ όμως του Σαββάτου πιάνει τον παπά ένας δυνατός πονόδοντος και τον αναγκάζει νά επιστρέψει ατό σπίτι του.
Η πρεσβυτέρα του πρότεινε νά βγάλει το δόντι, μα εκείνος αρνήθηκε, γιατί έπρεπε την επόμενη νά τελέσει την τελευταία λειτουργία. τα μεσάνυχτα ο πόνος κορυφώθηκε, και τελικά ο παπάς αναγκάστηκε νά βγάλει το δόντι.
Επειδή όμως παρουσιάστηκε αιμορραγία, ανέβαλε την τελευταία λειτουργία για τη Δευτέρα.
Στο μεταξύ, το απόγευμα του Σαββάτου, ο Γεώργιος, ο γιος του μακαριστού Δημητρίου, ετοίμασε μερικά χρήματα για τον κόπο του ιερέα, με σκοπό νά του τα δώσει την επόμενη μέρα.Τα μεσάνυχτα ξύπνησε για νά προσευχηθεί. 'Ανακάθισε στο κρεβάτι κι άρχισε νά φέρνει ατό νου του τις αρετές, τα χαρίσματα και τα σοφά λόγια του πατέρα του. Κάποια στιγμή πέρασε απ' το μυαλό του ή ακόλουθη σκέψη: "Άραγε ωφελούν τα σαρανταλείτουργα τις ψυχές των κεκοιμημένων, ή τα καθιέρωσε ή εκκλησία για παρηγοριά των ζώντων;"
Τότε ακριβώς τον πήρε ένας ελαφρός ύπνος, και είδε πώς βρέθηκε σε μια πεδιάδα με ομορφιά απερίγραπτη. "Ένιωθε ανάξιο τον εαυτό του νά βρίσκεται σε τέτοιον ιερό και παραδεισένιο χώρο. Μπροστά του απλωνόταν ένα απέραντο και κατάφυτο περιβόλι, πού μοσχοβολούσε με μίαν ανέκφραστη ευωδία.
Αυτός οπωσδήποτε θα εΙναι ο παράδεισος!", μονολόγησε. ""Ω, τι μακαριότητα περιμένει όσους ζουν ενάρετα στη γη!"
Εξετάζόντας έκπληκτος τα υπερκόσμια κάλλη, είδε ένα λαμπρό ανάκτορο με έξοχη αρχιτεκτονική χάρη, ενώ οι τοίχοι του έλαμπαν απ' τα διαμάντια και το χρυσάφι. "Η αμορφία του ήταν ανέκφραστη.
Πλησιάζει πιο κοντά, και τότε - τι χαρά! - βλέπει στην πόρτα του παλατιού τον πατέρα του ολοφώτεινο και λαμπροφορεμένο.
Πώς βρέθηκες εδώ, παιδί μου; τον ρωτάει με πραότητα και στοργή. Ούτε κι εγώ ξέρω, πατέρα.
Καταλαβαίνω πώς δεν είμαι άξιος γι' αυτόν τον τόπο. 'Αλλά πες μου, πως τα περνάς εδώ; πως ήρθες;
Τίνος είναι αυτό το παλάτι;
Ή φιλανθρωπία του ΣΩΤΗΡΟΣ Χριστού με τις πρεσβείες της Παναγίας, πού της είχα ιδιαίτερη ευλάβεια, με αξίωσε νά καταταχθώ σ' αυτό το μέρος. "Ήταν μάλιστα νά μπω σήμερα μέσα στο παλάτι ο οικοδόμος όμως, πού το χτίζει, πέρασε μία ταλαιπωρία- έβγαλε απόψε το δόντι του - κι έτσι δεν τέλειωσαν οι σαράντα μέρες της οικοδομής του. Για το λόγο αυτό θα μπω αύριο.
'Ύστερα απ' αυτά ο Γεώργιος ξύπνησε δακρυσμένος και έκπληκτος, αλλά και με απορίες.
Πέρασε την υπόλοιπη νύχτα αναπέμποντας αίνους και δοξολογίες ατό Θεό. το πρωί, μετά τη θεία λειτουργία, πήρε πρόσφορα, νάμα και αγνό κερί και ξεκίνησε για το εξωκλήσι των άγίων Απόστολων. ο παπα-Δημήτρης τον υποδέχθηκε με χαρά:
Τώρα μόλις τελείωσα κι εγώ τη θεία λειτουργία. 'Έτσι ολοκληρώθηκε το σαρανταλείτουργο. Αυτό το είπε για νά Μην τον λυπήσει.
ο επισκέπτης τότε του διηγήθηκε το νυχτερινό του δράμα.
Όταν έφτασε στο σημείο πού ο πατέρας του δεν μπήκε στο παλάτι, γιατί ο οικοδόμος έβγαλε το δόντι του, ο παπα-Δημήτρης ένιωσε φρίκη, αλλά και θαυμασμό.
Εγώ είμαι, αγαπητέ μου, ο οικοδόμος πού εργάστηκε στην οικοδομή του παλατιού, είπε με χαρά.
Σήμερα
δεν λειτούργησα, γιατί έβγαλα το δόντι μου. θα λειτουργήσω όμως τη Δευτέρα, κι έτσι θα ολοκληρώσω το πνευματικό παλάτι του πατέρα σου.
Η ιστοσελίδα για κάθε ενδιαφερόμενο είναι : http://www.aegeantimes.gr/pigizois/BIBL ... tiriou.htm
Αγαπητέ Inaap
Μπερδέψαμε δυο διαφορετικά πράγματα...Εγώ δεν είπα ποτέ ότι τα σαρανταλείτουργα ή τα μνημόσυνα ή οι ευχές κλπ.κλπ. δεν είναι ευπρόσδεκτες από το Θεό για τις ψυχές των κεκοιμημένων αλλά και των ζώντων. Είπα ότι οι Άγιοι Πατέρες απαγορεύουν να δίνονται χρήματα για λειτουργίες και κάθε άλλη ιεροπραξία. Έχουμε δηλαδή τους Θεοφόρους Πατέρες της Στ΄Οικουμενικής Συνόδου απ' τη μια να απαγορεύουν:
Κανένας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος της Αχράντου Κοινωνίας όταν μεταδίδει, να μην πάρει από τους μετέχοντες χρήματα ή άλλο είδος για να τους μεταλάβει. Διότι δεν αγοράζεται η ΧΑΡΙΣ, ούτε με χρήματα τον αγιασμό του Πνεύματος μεταδίδομεν , και από την άλλη τις διηγήσεις που μεταφέρεις. Δεν νομίζω τον ξεκάθαρο αυτό λόγο ότι μπορούμε να τον αναιρέσουμε με οποιοδήποτε όραμα ή διήγηση που συνήθως αλλιώς λέγεται και αλλιώς μεταφέρεται....
Ευλόγησον.....
Μπερδέψαμε δυο διαφορετικά πράγματα...Εγώ δεν είπα ποτέ ότι τα σαρανταλείτουργα ή τα μνημόσυνα ή οι ευχές κλπ.κλπ. δεν είναι ευπρόσδεκτες από το Θεό για τις ψυχές των κεκοιμημένων αλλά και των ζώντων. Είπα ότι οι Άγιοι Πατέρες απαγορεύουν να δίνονται χρήματα για λειτουργίες και κάθε άλλη ιεροπραξία. Έχουμε δηλαδή τους Θεοφόρους Πατέρες της Στ΄Οικουμενικής Συνόδου απ' τη μια να απαγορεύουν:
Κανένας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος της Αχράντου Κοινωνίας όταν μεταδίδει, να μην πάρει από τους μετέχοντες χρήματα ή άλλο είδος για να τους μεταλάβει. Διότι δεν αγοράζεται η ΧΑΡΙΣ, ούτε με χρήματα τον αγιασμό του Πνεύματος μεταδίδομεν , και από την άλλη τις διηγήσεις που μεταφέρεις. Δεν νομίζω τον ξεκάθαρο αυτό λόγο ότι μπορούμε να τον αναιρέσουμε με οποιοδήποτε όραμα ή διήγηση που συνήθως αλλιώς λέγεται και αλλιώς μεταφέρεται....
Ευλόγησον.....
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
Ο Κύριος.Ionas έγραψε:Αγαπητέ Inaap
Έχουμε δηλαδή τους Θεοφόρους Πατέρες της Στ΄Οικουμενικής Συνόδου απ' τη μια να απαγορεύουν:
Κανένας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος της Αχράντου Κοινωνίας όταν μεταδίδει, να μην πάρει από τους μετέχοντες χρήματα ή άλλο είδος για να τους μεταλάβει. Διότι δεν αγοράζεται η ΧΑΡΙΣ, ούτε με χρήματα τον αγιασμό του Πνεύματος μεταδίδομεν , και από την άλλη τις διηγήσεις που μεταφέρεις. Δεν νομίζω τον ξεκάθαρο αυτό λόγο ότι μπορούμε να τον αναιρέσουμε με οποιοδήποτε όραμα ή διήγηση που συνήθως αλλιώς λέγεται και αλλιώς μεταφέρεται....
Ευλόγησον.....
Οπότε το όραμα ή και η διήγηση για το πως μεταφέρονται, αφορά και το παράδειγμα με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό;
Και κάτι άλλο...αν πράγματι ήταν σωστό να πληρώνονται οι Ιερείς για να κάνουν σαρανταλείτουργα τότε κάθε πλούσιος θα μπορούσε πολύ εύκολα να ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΒΥΝΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ...θα έβαζε 10 παπάδες (που λέει ο λόγος) να του κάνουν συνεχώς σαρανταλείτουργα...άσχετο αν αυτός κακουργευε...
Βλέπεις σε τι ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΕΣ φθάνουμε, φίλε Inaap, υποστηρίζοντας τέτοια δοσίματα???? Δικαιώνουμε δε 100% τον πάπα με τα συχωροχάρτια . Άλλωστε τι έκανε ο άνθρωπος?? Αγαθό σκοπό είχε...ήθελε να χτίσει τον Άγιο Πέτρο...δεν τα ήθελε όλα για την τσέπη του...
Βλέπεις σε τι ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΕΣ φθάνουμε, φίλε Inaap, υποστηρίζοντας τέτοια δοσίματα???? Δικαιώνουμε δε 100% τον πάπα με τα συχωροχάρτια . Άλλωστε τι έκανε ο άνθρωπος?? Αγαθό σκοπό είχε...ήθελε να χτίσει τον Άγιο Πέτρο...δεν τα ήθελε όλα για την τσέπη του...
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
Ionas έγραψε: Κανένας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος της Αχράντου Κοινωνίας όταν μεταδίδει, να μην πάρει από τους μετέχοντες χρήματα ή άλλο είδος για να τους μεταλάβει.
Πρόσεξε λιγάκι το εξής: Γ Ι Α Ν Α Τ Ο Υ Σ Μ Ε Τ Α Λ Α Β Ε Ι
και επίσης Ο Τ Α Ν Μ Ε Τ Α Δ Ι Δ Ε Ι
δηλαδή, να μεταλάβει τι; να μεταδώσει τι; Τη Θεία κοινωνία. Εξ αρχής υποστήριξα ότι αυτό είναι σιμωνία και αυτό εννοούν οι πατέρες.
Εάν αρχίζουμε να αρνούμαστε τις εμπειρίες κάποιων ανθρώπων και πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι Άγιοι, γιατί δεν μας βγαίνει το αποτέλεσμα που να ικανοποιεί τη λογική μας, τότε έχετε για βρυσούλες.....
Σίγουρα, αν ερχόταν ο λόγος σε αντίθεση με γραπτά των Αγίων Πατέρων θα ήταν παραποιημένος. Τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό βέβαια τον άκουγε πολύς κόσμος και αν τα λεγόμενά του διασταυρωθούν από πολλές πηγές έχουν μεγαλύτερη εγκυρότητα...inaapp έγραψε:...........
Οπότε το όραμα ή και η διήγηση για το πως μεταφέρονται, αφορά και το παράδειγμα με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό;
Για αυτό που με ρώτησες, Inaap, έχει εκδώσει βιβλιαράκια για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τις Διδαχές του ο μακαριστός π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ". Είναι παλιές εκδόσεις , ελπίζω να έχουν επανεκδοθεί...
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς
Μιλάμε φίλε μου για τις προσευχές και όχι για τα χρήματα. Δεν σώζουν τα χρήματα. Μην το βλέπεις μονόπλευρα, δηλ. από την πλευρά του Ιερέως. Δες το από την πλευρά του πιστού. Η προσφορά που θα κάνει, όποια και να είναι αυτή, αυτό μετράει. Η θυσία, που εκείνη την ώρα μπορεί να κάνει.Ionas έγραψε:Και κάτι άλλο...αν πράγματι ήταν σωστό να πληρώνονται οι Ιερείς για να κάνουν σαρανταλείτουργα τότε κάθε πλούσιος θα μπορούσε πολύ εύκολα να ΕΞΑΓΟΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΒΥΝΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ...θα έβαζε 10 παπάδες (που λέει ο λόγος) να του κάνουν συνεχώς σαρανταλείτουργα...άσχετο αν αυτός κακουργευε...
Βλέπεις σε τι ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΕΣ φθάνουμε, φίλε Inaap, υποστηρίζοντας τέτοια δοσίματα???? Δικαιώνουμε δε 100% τον πάπα με τα συχωροχάρτια . Άλλωστε τι έκανε ο άνθρωπος?? Αγαθό σκοπό είχε...ήθελε να χτίσει τον Άγιο Πέτρο...δεν τα ήθελε όλα για την τσέπη του...
Έτσι όπως το λές τότε άκουσε αυτό: και η ελεημοσύνη, με το ίδιο σκεπτικό, είναι σιμωνία, γιατί προσπαθείς να εξαγοράσεις με μια καλή σου πράξη τον παράδεισο. Κατάλαβες; Αυτό μου λές.
Γιατί μπερδεύεις τον πάπα. Τι σχέση έχει αυτός; Αυτοί μπορεί να εξαγοράζανε την σωτηρία, εμείς όμως οι Ορθόδοξοι έχουμε την προσευχή ως μέσο "εξαγοράς". Την ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Είναι και αυτό μια διαφορά μας, εμού και σού.
Δεν διαβάζεις όμως το παρακάτω που λέει:Διότι δεν αγοράζεται η ΧΑΡΙΣ, ούτε με χρήματα τον αγιασμό του Πνεύματος μεταδίδομεν. Όταν κάποιος πληρώνει και κάνει Θεία Λειτουργία δεν θα μεταλάβει? Έχει επομένως πληρώσει και για την Μετάληψη που γίνεται. Μου φαίνεται προσπαθούμε να φέρουμε τα πράγματ στα μέτρα μας κι σ' αυτό που πιθανόν μας βολεύει... Η πρόταση αυτή το ΓΕΝΙΚΕΥΕΙ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ Η ΧΑΡΙΣ...
Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς