"Το κοσμικό πνεύμα" - Γέροντος Παϊσίου

[justin]

Από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» / ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΣΑΑΚ (ΣΕΛ.244-246)

Σημείωση : Παρακαλώ να μη γίνουν σχόλια. Οι απόψεις μας έχουν εκφραστεί. Άλλωστε και τι έχουμε να πούμε εμείς;

b] Στον ώμο είχε ένα σακκίδιο με αρκετό βάρος. Ήταν εξαντλημένος και κρυωμένος, ενώ δεν σταμάτησε να ρίχνει χιόνι. Δεν κατόρθωσε να φτάσει ως το Κελλί του, αλλά αργά το απόγευμα έφθασε στις Καρυές όπου και διανυκτέρευσε. Υπέστη όλη αυτή την ταλαιπωρία, για να μην αθετήσει με έργο, ότι υποστήριζε με λόγο. Υ.Σ.
Οι επεμβάσεις με έντονα και πλάγια γράμματα στο κείμενο είναι δικές μου.

....Δέν είναι ο τόπος , που λέμε, η έρημος. Αν...εγώ στην έρημο δεν έχω ερημωθεί από τα πάθη μου , ας υποθέσουμε, ή επειδή δεν μπορώ , ας υποθέσουμε- πώς να σας δώσω να καταλάβετε...- την έρημο ...την προσαρμόζω , έ... δεν προσαρμόζομαι εγώ με την έρημο, αλλά προσαρμόζω την έρημο με...τον εαυτό μου, πάλι δεν είναι έρημος αυτό... Δηλαδή και εδώ , όταν κανείς ..., μπορεί, ας υποθέσουμε,να πετύχει, επειδή πολλά πράγματα κατά κάποιον τρόπο , ...ναι΄ γιατί τι μ' ωφελεί η έρημος , αν έχω το ράδιο , ας υποθέσουμε,κι είμαι στην έρημο; ... λοιπόν... και τόσα ακόμη. Και δεν έχω ερημωθεί από τα πάθη; Έχω το... αυτό μου... έχω τα αυτά...κλπ. Δεν έχω άνθρωπο να μαλώσω , αλλά θα παίρνω ...καταλάβατε.

Βοηθάει όμως η έρημος, φυσικά,...και...αλλά, όταν κανείς δεν μπορεί να κάνει πιό πέρα, κι εδώ μπορεί να πετύχει. Για μένα είναι να κάνει κανείς ...- είπαμε , όταν δεν μπορεί-... να ...να δεί από τί βλάπτεται και να το κόψει. ...Ναί. Φερ' ειπείν, ...να πούμε ότι έχω μιά βρύση και τρέχει γούρ, γούρ, ...συνέχεια...κι αυτό μέ... ή έχω ένα ξυπνητήρι , ( βλέπω) κάνει " ντάγκα ! ντάγκα! ντάγκα! ντάγκα!" ' έ παίρνω ένα πιό ταπεινό και μετά έχω μιά αυτή... μπορεί πολλά να πετύχει. Έχει τα κοκόρια, οι κότες φωνάζουν ... κάνει το κοτέτσι πιό πέρα. Μπορεί πολλά να αποφύγει... ναι....έ , τα αίτια, ναί. Ακόμη και οι επισκέψεις , φερ' ειπείν : Ξέρεις ότι έρχονται άνθρωποι.... μπορείς πολλούς να , νά αποφύγεις.... Χρειάζεται διάκριση.
(Απομαγνητοφωνημένη συνομιλία του Γέροντος Παϊσίου, "η κατά Θεόν απλότης"- εκδ ΙΓ Ησ. " Παναγία η φοβερά προστασία")

[filtor]

Σημείωση : Παρακαλώ να μη γίνουν σχόλια. Οι απόψεις μας έχουν εκφραστεί. Άλλωστε και τι έχουμε να πούμε εμείς;

[Misha]

Από την κοσμική ευκολία έρχεται η πνευματική δυστυχία του μοναχού.


Μια μέρα ο γερο Θεοφύλακτος της νέας Σκήτης είδε το σατανά με τη γλώσσα έξω να περνάη από τα καλύβια της Σκήτης και να κοροιδεύη τους μοναχούς:

-Χα,χα,χα !Αφησαν οι καλόγεροι την ευχή κι έχουν κοσμικό περισπασμό.Ασχολουνται με πολλές δουλειές....

Όταν δε μερικοί μοναχοί έιχαν κάνει την τηλεφωνική εγκατάσταση στη Σκήτη είχε ιδει ο γερο Θεοφύλακτος τον Τίμιο Πρόδρομο πολύ λυπημένο.


Είναι να μη λυπηθή ο Τίμιος Πρόδρομος και όλοι οι Αθωνίτες Αγιοι Πατέρες ,αφού μερικοί μοναχοί μιμούνται τους κοσμικούς στη εύλολη ζωή και όχι τους Αγίους Πατέρες μας,οι οποίοι αγωνίστηκαν φιλότιμα για τον Χριστό και αγίασαν όχι μόνο αυτοί αλλά αγίασαν και το άγριο βουνό ,τον Άθωνα και ονομάσθηκε Αγιον Όρος και σήμερα εμείς καμαρώνουμε ως Αγιορείτες.


π.Παίσιος " Αγιορείται Πατέρες και αγιορείτικα"

[Misha]

Η κοσμική λογική φέρνει την πνευυματική καταστροφή




Όταν στις αρχές είχε φέρει κότες ένας μοναχός στο Αγιον Όρος ,του είχε παρουσιασθέι η Παναγία και τον είχε μαλώσει με τα εξής λόγια:

-Ήρθες εδώ να μού χαλάσης το Περιβόλι μου;


Επίσης ένας άλλος Γέροντας στην Αγία Άννα ειχε φέρει μια κατσίκα για να πίνη γάλα το φιλάσθενο καλογέρι του ,αλλά αντί γάλα εβγαζε αίμα η κατσίκα.


Κατάλαβε ο Γέροντας το σφάλμα του ότι δηλαδή η Παναγία δεν θέλει κατσίκες στο Περιβόλι Της ,και φροντισε να πάρη γάλα του κουτιού για τον υποτακτικό του.



Όπως βλέπουμε παλαιά η Παναγία έλεγξε τους πρωταίτιους του κακού.


Τώρα τι να πρωτοελέγξη αφού το κοσμικό πνεύμα πλήθυνε στο Περιβόλι Της!

Μας ανέχεται πια σαν καλή Μητέρα


π.Παίσιος " Αγιορείται Πατέρες και αγιορείτικα"

[filtor]

Θεωρώ την παρούσα ενότητα ως άκρως επίκαιρη για όλους μας.

[filtor]

[/i]"Στο διακόνημα πολλές φορές δικαιολογούμε τον εαυτό μας να έχουμε μηχανές ή διάφορες άλλες ευκολίες, για να γίνει γρήγορα η δουλειά και να αξιοποιηθεί δήθεν ο χρόνος μας στα πνευματικά, και τελικά ζούμε πολυμέριμνη ζωή, με άγχος, σαν κοσμικοί και όχι σαν καλόγεροι. Όταν πήγαν σʼ ένα Μοναστήρι μερικοί νέοι μοναχοί, το πρώτο πράγμα που έκαναν, ήταν να πάρουν ταχυβραστήρες, για να έχουν χρόνο να κάνουν πνευματικά, και μετά κάθονταν με τις ώρες και κουβέντιαζαν. Δεν είναι δηλαδή ότι τις ευκολίες θα τις χρησιμοποιήσουν, για να κερδίσουν χρόνο και να τον αξιοποιήσουν στα πνευματικά. Σήμερα με τις ευκολίες κερδίζουν χρόνο, και χρόνο για προσευχή δεν έχουν."

[filtor]

Από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» / ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΣΑΑΚ (ΣΕΛ.244-246)

Σημείωση : Παρακαλώ να μη γίνουν σχόλια. Οι απόψεις μας έχουν εκφραστεί. Άλλωστε και τι έχουμε να πούμε εμείς;

ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Κατά το έτος 1977 ήταν σε οξεία φάση το θέμα των αυτοκινήτων στο Άγιον Όρος. Μεταξύ των πατέρων επικρατούσε διαφωνία. Άλλοι υποστήριζαν την παραμονή και την χρήση των αυτοκινήτων, γιατί εξυπηρετούν και οικονομούν δήθεν χρόνο για προσευχή, και άλλοι πίστευαν ότι για το καλό του Αγίου Όρους, για να μη χαθεί η ησυχία και αλλοιωθεί η πνευματική του φυσιογνωμία, πρέπει να σταματήσει η διάνοιξη δρόμων και τα αυτοκίνητα να εξωσθούν από το Όρος.
Ο Γέροντας συμφωνούσε με τους δεύτερους. Πήρε θέση και μιλούσε με παρρησία και σαφήνεια. Έλεγε : «Αν θέλουν τέτοιες ευκολίες, ας πάνε σε κανένα μοναστήρι στον κόσμο και να μην καταστρέφουν το Άγιον Όρος. Είναι μικρότερο κακό να χάσουν αυτοί την παρθενία τους, παρά να καταστρέψουν αυτόν τον παρθένο χώρο. Θέλουν να κάνουν και δρόμο στην κορυφογραμμή, να διασχίζει όλο το Όρος. Ακούς εκεί! Μα δεν το καταλαβαίνουν; Είναι, ας υποθέσουμε, κατά κάποιο τρόπο σαν να ρίχνουν μια τσεκουριά στην ραχοκοκκαλιά του Άθωνα. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τι θα γίνει; Πολλοί με τα αυτοκίνητα θα αλωνίζουν όλο το Όρος για τουρισμό και μερικοί θα πουλάνε και αναψυκτικά. Και θα γίνει το Άγιον Όρος, που το αγίασαν οι άγιοι Πατέρες με τους αγώνες τους, σωστό τρελλοκομείο…». Και μετά από μικρή σιωπή πρόσθετε : «Αλλά η Παναγία δεν θʼ αφήσει να καταστραφεί το Περιβόλι της…»
Πολλοί αντιπρόσωποι έφθαναν μέχρι το Καλύβι του για να τον συμβουλευθούν. Ο Γέροντας πέρα από τις κατʼ ιδίαν έντονες αλλά και έμπονες προτροπές του, ενήργησε να συνταχθεί και ένα κείμενο απαγορευτικό εναντίον των δρόμων και των αυτοκινήτων. Το υπέγραψε μαζί με άλλους σεβάσμιους και εξέχοντες Αγιορείτες. Τελικά η Ιερά Κοινότης αποφάσισε το κάθε μοναστήρι να περιορίσει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων εντός των ορίων του. Αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν άλλαξε, μάλλον χειροτέρευσε. Στο τέλος, όταν πλέον δεν εισακουόταν, έλεγε με θλίψη. : «Οι υπεύθυνοι θα δώσουν λόγο στον Θεό. Αρκεί να μη συμφωνεί κανείς μαζί τους και να μη γίνεται αίτιος».
Εκείνο το διάστημα επέστρεφε από τον κόσμο σε περίοδο χειμώνος. Το λεωφορείο από τα πολλά χιόνια δεν κατέβηκε στην Δάφνη. Το αυτοκίνητο ενός Μοναστηριού πήρε τους επιβάτες. Οι πιο πολλοί ήταν πατέρες. Όλοι ανέβηκαν στο αυτοκίνητο και προσπαθούσαν να πείσουν και τον Γέροντα να ανεβεί, αλλά ματαίως. Ξεκίνησε με τα πόδια μόνος και τον ακολούθησε και ένας νέος. Στον ώμο είχε ένα σακκίδιο με αρκετό βάρος. Ήταν εξαντλημένος και κρυωμένος, ενώ δεν σταμάτησε να ρίχνει χιόνι. Δεν κατόρθωσε να φτάσει ως το Κελλί του, αλλά αργά το απόγευμα έφθασε στις Καρυές όπου και διανυκτέρευσε. Υπέστη όλη αυτή την ταλαιπωρία, για να μην αθετήσει με έργο, ότι υποστήριζε με λόγο.Την θέση του αυτή την κράτησε ως το τέλος του. Αξίζει να σημειωθεί ότι την τελευταία ημέρα προ της οριστικής εξόδου του από το Άγιον Όρος παραβρέθηκε στην πανήγυρη του Κελλιού οσίου Χριστοδούλου στις 21-10-93, μαζί με γνωστούς του πατέρες. Στο κέρασμα, από κάποια αφορμή που δόθηκε, έστρεψε την συζήτηση και καταφέρθηκε με ασυνήθιστη δριμύτητα εναντίον των δρόμων και των αυτοκινήτων στον ασκητικό Άθωνα. Σαν να ήθελε τρόπον τινά να αφήσει έντονα τις τελευταίες υποθήκες του και να σφραγίσει το πιστεύω του.

Υ.Σ.
Οι επεμβάσεις με έντονα και πλάγια γράμματα στο κείμενο είναι δικές μου.

[aposal]

Αχ Γέροντα! Τι θα έλεγες, αν ζούσες, για την ανάπτυξη του real - estate μέσα στον Άθω! Για να φτάξουμε κλινικές και Γηροκομεία! Πόσο εύκολα "ξεφεύγει" και "γλιστράει" ο άνθρωπος!
Ξεχάσαμε το Rock του πατέρα Νεκταρίου Μουλατσιώτη και των συν αυτώ;
Και τις εκπομπές του στην τηλεόραση;
Πόσα μοναστήρια άραγε πατούν την ίδια μπανανόφλουδα που τους ρίχνει ο πονηρός!

[filtor]

Από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» / ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΣΑΑΚ (ΣΕΛ.244-246)

Σημείωση : Παρακαλώ να μη γίνουν σχόλια. Οι απόψεις μας έχουν εκφραστεί. Άλλωστε και τι έχουμε να πούμε εμείς;

ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Κατά το έτος 1977 ήταν σε οξεία φάση το θέμα των αυτοκινήτων στο Άγιον Όρος. Μεταξύ των πατέρων επικρατούσε διαφωνία. Άλλοι υποστήριζαν την παραμονή και την χρήση των αυτοκινήτων, γιατί εξυπηρετούν και οικονομούν δήθεν χρόνο για προσευχή, και άλλοι πίστευαν ότι για το καλό του Αγίου Όρους, για να μη χαθεί η ησυχία και αλλοιωθεί η πνευματική του φυσιογνωμία, πρέπει να σταματήσει η διάνοιξη δρόμων και τα αυτοκίνητα να εξωσθούν από το Όρος.
Ο Γέροντας συμφωνούσε με τους δεύτερους. Πήρε θέση και μιλούσε με παρρησία και σαφήνεια. Έλεγε : «Αν θέλουν τέτοιες ευκολίες, ας πάνε σε κανένα μοναστήρι στον κόσμο και να μην καταστρέφουν το Άγιον Όρος. Είναι μικρότερο κακό να χάσουν αυτοί την παρθενία τους, παρά να καταστρέψουν αυτόν τον παρθένο χώρο. Θέλουν να κάνουν και δρόμο στην κορυφογραμμή, να διασχίζει όλο το Όρος. Ακούς εκεί! Μα δεν το καταλαβαίνουν; Είναι, ας υποθέσουμε, κατά κάποιο τρόπο σαν να ρίχνουν μια τσεκουριά στην ραχοκοκκαλιά του Άθωνα. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τι θα γίνει; Πολλοί με τα αυτοκίνητα θα αλωνίζουν όλο το Όρος για τουρισμό και μερικοί θα πουλάνε και αναψυκτικά. Και θα γίνει το Άγιον Όρος, που το αγίασαν οι άγιοι Πατέρες με τους αγώνες τους, σωστό τρελλοκομείο…». Και μετά από μικρή σιωπή πρόσθετε : «Αλλά η Παναγία δεν θʼ αφήσει να καταστραφεί το Περιβόλι της…»
Πολλοί αντιπρόσωποι έφθαναν μέχρι το Καλύβι του για να τον συμβουλευθούν. Ο Γέροντας πέρα από τις κατʼ ιδίαν έντονες αλλά και έμπονες προτροπές του, ενήργησε να συνταχθεί και ένα κείμενο απαγορευτικό εναντίον των δρόμων και των αυτοκινήτων. Το υπέγραψε μαζί με άλλους σεβάσμιους και εξέχοντες Αγιορείτες. Τελικά η Ιερά Κοινότης αποφάσισε το κάθε μοναστήρι να περιορίσει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων εντός των ορίων του. Αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν άλλαξε, μάλλον χειροτέρευσε. Στο τέλος, όταν πλέον δεν εισακουόταν, έλεγε με θλίψη. : «Οι υπεύθυνοι θα δώσουν λόγο στον Θεό. Αρκεί να μη συμφωνεί κανείς μαζί τους και να μη γίνεται αίτιος».
Εκείνο το διάστημα επέστρεφε από τον κόσμο σε περίοδο χειμώνος. Το λεωφορείο από τα πολλά χιόνια δεν κατέβηκε στην Δάφνη. Το αυτοκίνητο ενός Μοναστηριού πήρε τους επιβάτες. Οι πιο πολλοί ήταν πατέρες. Όλοι ανέβηκαν στο αυτοκίνητο και προσπαθούσαν να πείσουν και τον Γέροντα να ανεβεί, αλλά ματαίως. Ξεκίνησε με τα πόδια μόνος και τον ακολούθησε και ένας νέος. Στον ώμο είχε ένα σακκίδιο με αρκετό βάρος. Ήταν εξαντλημένος και κρυωμένος, ενώ δεν σταμάτησε να ρίχνει χιόνι. Δεν κατόρθωσε να φτάσει ως το Κελλί του, αλλά αργά το απόγευμα έφθασε στις Καρυές όπου και διανυκτέρευσε. Υπέστη όλη αυτή την ταλαιπωρία, για να μην αθετήσει με έργο, ότι υποστήριζε με λόγο.Την θέση του αυτή την κράτησε ως το τέλος του. Αξίζει να σημειωθεί ότι την τελευταία ημέρα προ της οριστικής εξόδου του από το Άγιον Όρος παραβρέθηκε στην πανήγυρη του Κελλιού οσίου Χριστοδούλου στις 21-10-93, μαζί με γνωστούς του πατέρες. Στο κέρασμα, από κάποια αφορμή που δόθηκε, έστρεψε την συζήτηση και καταφέρθηκε με ασυνήθιστη δριμύτητα εναντίον των δρόμων και των αυτοκινήτων στον ασκητικό Άθωνα. Σαν να ήθελε τρόπον τινά να αφήσει έντονα τις τελευταίες υποθήκες του και να σφραγίσει το πιστεύω του.

Υ.Σ.
Οι επεμβάσεις με έντονα και πλάγια γράμματα στο κείμενο είναι δικές μου.