«Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες;».

[panosgreece]

Ευλογημένα γιατί! Τα καθαγίασε ο Ίδιος ο Χριστός στο σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες;». Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό; Τι σου έκανα; Δεν είμαι ο Υιός σου; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με το δικό μου∙ και έμεινε και αυτό αναπάντητο. Έμεινε αναπάντητο στα φαινόμενα. Τα γεγονότα όμως φανέρωσαν την απάντηση.
Τέτοια πολλά «γιατί» βγήκαν και από το στόμα του πολύαθλου Ιώβ ή τη γραφίδα του τραυματισμένου Δαυίδ, δύο ανθρώπων που οι τραγικοί θάνατοι των παιδιών τους σφράγισαν το πέρασμά τους από την ιστορία και που μας παρουσιάζονται συχνά ως τα μοναδικά πρότυπα πίστης, εγκαρτέρησης και υπομονής.
Το ερώτημα αυτό το απευθύνουμε στο Θεό, το λέμε στον εαυτό μας, το επαναλαμβάνουμε στους ανθρώπους που νιώθουμε ότι ιδιαίτερα μας αγαπούν. Το λέμε κυρίως για να εκφράσουμε το μέσα μας, το λέμε όμως και προσδοκώντας το χάδι μιας απάντησης. Ποιος όμως μπορεί να δώσει μια απάντηση; Ακόμη κι αν την ξέρει, ποιος μπορεί να μας την πει;

[smarti]

Μόνο ο Χριστός μας μπορεί να μας δώσει αυτή την απάντηση!
Μετα από κάθε εγκατάλειψη λόγων των αμαρτιών μας, ο Χριστός μας είναι πάντα εδώ και μας απλώνει το χέρι του............Αρκεί εμείς να τον αναζητήσουμε......! [/b]

[panosgreece]

Σάρκα φοροῦντες καί τόν κόσμον οἰκοῦντες ;

[dionysisgr]

Βεβαιως panosgreece.

Οπως το καταφεραν και οι θεωθεντες Αγιοι μας, οντες και αυτοι φεροντες εως εσχατης των, αναπνοης αυτα τα δυο αποτοκα της πτωσεως, τα οποια τα υπερκερασαν και ανεβηκαν στον Θεον, κατακτωντας μαλιστα και τον δικαιο θαυμασμο των νοερων αυλων και ασωματων δυναμεων, και με τις οποιες ειναι πια αιωνιοι συμπολιτες στον ουρανο.

Ιδου σταδιο αθλησεως για τον καθενα. Αλλος μενει θεατης, αλλος παριστανει τον αυτοκρατορα, αλλος τον δημιο, και αλλοι μπαινουν μεσα και αγωνιζονται με τα νοητα θηρια, ητοι την σαρκα, τους λογισμους, τον αντιθετο, και με την Χαρι του Χριστου νικουν εν τελει.

Προς τι ο προβληματισμος σου;

[efraim21]

Ωραίο θέμα.Από αυτά που έχω ακούσει,<<ο Θεός κατέβηκε στην γη για να γίνει άνθρωπος και να μας σώσει>>.Ήταν Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Αυτός που μιλά την φρικτή στιγμή της σταύρωσης είναι ο άνθρωπος που πονά πολύ.Όλοι μας έχουμε περάσει σε λιγότερο βαθμό βέβαια στιγμές πόνου που είναι κάτι που βιώνει μόνος του ο άνθρωπος.Ο πόνος είναι μέσα
στην έκπτωτη ανθρώπινη φύση.Όμως μετά το σταυρό ακολουθεί η ανάσταση.Αξίζει να πάθουμε για αυτό που μας περιμένει μετά.Για αυτό πρέπει να καλλιεργούμε την αγία υπομονή Όλοι μας θα τα περάσουμε γιατί είμαστε θνητοί.

[filotas]

Πάνο καλά τα όσα λες, όμως ξεκίνησες από λάθος βάση. Το ότι ο Χριστός στο Σταυρό είπε :"Θεέ, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες" είναι μεγάλη παρερμηνεία. Οι Πατέρες λένε (σύμφωνα με τον π. Αθανάσιο Λεμεσού) ότι ο Κύριος τη στιγμή εκείνη απήγγειλε τον αντίστοιχο ψαλμό. Άλλωστε ο Χριστός μπορεί να έπασχε φρικτά κατά το σώμα ως άνθρωπος και κατά το πνεύμα εξ αιτίας της αχαριστίας των ανθρώπων, όμως ήξερε ότι ο Πατέρας του είναι πάντα δίπλα Του, ότι έπρεπε να κατέβει στον Άδη για να κηρύξει στους απ' αιώνος κεκοιμημένους κι ότι σε 3 ημέρες θ' ακολουθούσε η Ανάσταση.

Επομένως κι εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε ν' αποκτήσουμε ένα κόκκο μόνο της εμπιστοσύνης που είχε ο Χριστός μας στον Πατέρα του και τότε θα ξέρουμε ότι ακόμη και στη μεγαλύτερη δοκιμασία μας είναι δίπλα μας και μας συμπαραστέκεται.

[dionysisgr]

Σωστα filotas, και θα πρεπει να εχουμε υπ'οψιν μας και το αλλο θεολογικο επιχειρημα οτι:

Προγνωριζοντας ο Κυριος με την Θεικη του παντογνωστικη δυναμη, οτι στο μελλον θα αμφισβητηθεί η διππλη του φυση, φροντιζε να τονιζει καθε στιγμη τοσο την ανθρωπινη πλευρα του, που δεν ηταν κατα φαντασια οπως αργοτερα θα ελεγαν οι αιρετικοι, αλλα τελεια στην προσληψη της, διχως την αμαρτια. Ετσι ανεφερε αυτο το ψαλμικο, ωστε και οι γραφες να εκπληρωθουν, αλλα και να τονισει οτι εφερε τελεία την παθητή ανθρωπινη φυση, που επασχε κατα την στιγμη της σταυρωσεως, κατα το σαρκικο και ανθρωπινο, και ειχε την τρεπτοτητα που εχει καθε θνητος.

Ουτε μια τελεια, η ενα κομμα, η μιλα λεξη, δεν ανεφερε ως ετυχε ο Κυριος. Καθετι που ειπε ειναι μια θολογικη πραγματεια απο μονο του, ειναι κεκρυμμενος ζωοποιος Λογος, στα ματια των αδαών, και φανερος ανακαινιστικος και σωτηριος θησαυρος στα ματια των εν τη πιστει μελετουντων αυτον.

[filotas]

Και για του λόγου το αληθές είναι ο 21ος ψαλμός:

"2 Ο ΘΕΟΣ, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου. "

http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... 6677#88173

Να 'σαι καλά Σμαρώ που δημοσίευσες τοςυ ψαλμούς.

[aposal]

Ο Θεός δεν αφήνει αβοήθητα τα πλάσματά Του ΠΟΤΕ!
Ακόμη και όταν βρισκόμαστε εν μέσω θλίψεων, ο Θεός είναι Αυτός που τις έχει επιτρέψει, όπως και τον βαθμό της δοκιμασίας μας!
Κι αυτό για δικό μας καλό!

[filotas]

Όπως το λες είναι Διονύση, δεν εγκαταλείπει ο Θεός εμάς, αλλά εμείς Αυτόν.

Ο Προφήτης στην αρχή του ψαλμού αυτού υπό το βάρος των αμαρτιών του αισθάνεται ότι ο Θεός βρίσκεται μακρυά του και Τον αναζητεί θρηνώντας. Το πένθος όμως αυτό καθαρίζει την καρδιά του από την αμαρτία κι έτσι προς το τέλος αισθάνεται και πάλι την παρουσία του Θεού και τον δοξολογεί.

Διαβάστε ολόκληρο τον ψαλμό:


http://www.athos.edo.gr/modules.php?nam ... 6677#88173