"..χωρίς τα παιδιά μου δε θέλω τον Παράδεισο..."
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
"..χωρίς τα παιδιά μου δε θέλω τον Παράδεισο..."
Στο βιβλίο των αποκρίσεων Βαρσανουφίου και Ιωάννου συναντούμε μια συγκλονιστική προσευχή του Μεγάλου Βαρσανουφίου που δηλώνει την μεγάλη αγάπη του πνευματικού πατέρα προς τα πνευματικά του παιδιά:
« Ιδού εγώ και τα παιδιά α μοι έδωκας, φύλαξον αυτά εν τω ονόματί σου. σκέπασον αυτούς τη δεξιά σου. Οδήγησον ημάς επί λιμένα θελήματός σου και γράψον τα ονόματα αυτών εν τη ση βίβλω...
Δέσποτα, ή συνεισένεγκέ μοι τα τέκνα μου, εις την βασιλείαν σου, ή καμέ εξάλειψον εκ της βίβλου σου... » (ο.π., αποκρισις ρι').
αυτή ειναι η πιστη μας η ορθόδοξη που στηρίζει τον κόσμο ολόκληρο!!!!!!
« Ιδού εγώ και τα παιδιά α μοι έδωκας, φύλαξον αυτά εν τω ονόματί σου. σκέπασον αυτούς τη δεξιά σου. Οδήγησον ημάς επί λιμένα θελήματός σου και γράψον τα ονόματα αυτών εν τη ση βίβλω...
Δέσποτα, ή συνεισένεγκέ μοι τα τέκνα μου, εις την βασιλείαν σου, ή καμέ εξάλειψον εκ της βίβλου σου... » (ο.π., αποκρισις ρι').
αυτή ειναι η πιστη μας η ορθόδοξη που στηρίζει τον κόσμο ολόκληρο!!!!!!
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
Αγαπητέ Misha, πες μου κάτι πάνω σ' αυτό που έγραψες.
Εντάξει ο παπούλης έχει πνευματικότητα και ξέρει πως τα λέει. Εγώ όμως που καμμιά φορά σκέφτομαι το ίδιο για τα παιδιά μου (όχι βέβαια πνευματικά... που τέτοια αξιοσύνη) και αμέσως διώχνω τη σκέψη απ' το μυαλό μου, ως κακή? Δεν είναι αμαρτία να ζητώ από τον Θεό κάτι τέτοιο ? Δεν είναι λίγο εκβιασμός? Ή θα έχω τα παιδιά μαζί μου ή δεν έρχομαι κι εγώ (έτσι χονδροειδέστατα να το πω)
Εντάξει ο παπούλης έχει πνευματικότητα και ξέρει πως τα λέει. Εγώ όμως που καμμιά φορά σκέφτομαι το ίδιο για τα παιδιά μου (όχι βέβαια πνευματικά... που τέτοια αξιοσύνη) και αμέσως διώχνω τη σκέψη απ' το μυαλό μου, ως κακή? Δεν είναι αμαρτία να ζητώ από τον Θεό κάτι τέτοιο ? Δεν είναι λίγο εκβιασμός? Ή θα έχω τα παιδιά μαζί μου ή δεν έρχομαι κι εγώ (έτσι χονδροειδέστατα να το πω)
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
ο αγιος Ισαακ παρακαλουσε και για τα "ταγκαλακια" να σωθουν..
ο μεγας Βαρσανουφιος ,καλη μου φίλη,λεει στο Χριστό:"η θα βαλεις και τα παιδια μου στον Παραδεισο(πνευματικα παιδιά εννοεί,σαρκικα δεν ειχε γιατι ηταν απο νεος μοναχος) ή διαγραψε με κι εμενα απο τη βιβλο της Ζωής"
τι να προσθεσουμε εμείς?
ο μεγας Βαρσανουφιος ,καλη μου φίλη,λεει στο Χριστό:"η θα βαλεις και τα παιδια μου στον Παραδεισο(πνευματικα παιδιά εννοεί,σαρκικα δεν ειχε γιατι ηταν απο νεος μοναχος) ή διαγραψε με κι εμενα απο τη βιβλο της Ζωής"
τι να προσθεσουμε εμείς?
Φίλε Misha, κατάλαβα το νόημα, που είναι μεγαλειώδες. Αλλά για μας τους ταλαίπωρους δεν είναι λίγο (λιγάκι... όσο πατάει η γάτα) εκβιασμός ????
Πως μπορούμε να σκεφτούμε έτσι ?
Εκτός κι αν το έγραψες μόνο για να θαυμάσουμε το μεγαλείο των Πατέρων. Μα τα έργα και λόγια τους δεν πρέπει να είναι προς μίμηση.
Δεν παίρνω θέση, απλώς απορώ και ρωτώ.
Πως μπορούμε να σκεφτούμε έτσι ?
Εκτός κι αν το έγραψες μόνο για να θαυμάσουμε το μεγαλείο των Πατέρων. Μα τα έργα και λόγια τους δεν πρέπει να είναι προς μίμηση.
Δεν παίρνω θέση, απλώς απορώ και ρωτώ.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
μου φαινεται απ τα λιγα που ξερω πως ο καλος Θεός μας αρεσκεται ιδιαιτερα σε τετοιου ειδους "εκβιασμούς".....Φίλε Misha, κατάλαβα το νόημα, που είναι μεγαλειώδες. Αλλά για μας τους ταλαίπωρους δεν είναι λίγο (λιγάκι... όσο πατάει η γάτα) εκβιασμός ????
πολυ θα θελα να ειχα πνευματικο τον μεγα Βαρσανουφιο παντως...
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1644
- Εγγραφή: Τρί Ιουν 13, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Χρήστος@Thessaloniki
- Επικοινωνία:
θέλουμε "βίσμα" ακόμη και για να διαβούμε την πόρτα του παραδείσου....???Misha έγραψε:ο μεγας Βαρσανουφιος λεει στο Χριστό:"η θα βαλεις και τα παιδια μου στον Παραδεισο(πνευματικα παιδιά εννοεί,σαρκικα δεν ειχε γιατι ηταν απο νεος μοναχος) ή διαγραψε με κι εμενα απο τη βιβλο της Ζωής"
Δεν θα πάρω thanks...
Ζητώ τον Θεό να μου επιτρέψει να κρατήσω τον εαυτό μου ολόκληρο χωρίς να χρειάζεται να τεμαχιζομαι προς Χ άλλους που (κατα την γνώμη τους) μπορούν να με ... εισάγουν στον Παράδεισο.
Και αν ήταν χωρίς κόστος ΟΚ. Το κόστος όμως επικεντρώνεται σε μια και μόνο λέξη : "ταπείνωση".
Η θρησκεία μας, μας δίνει τις οδούς για αυτόνομη επαφή με το θείο χωρίς να χρειαζόμαστε ντε και καλά τις προσευχές άλλων.
Καλοδεχούμενες αν θέλουν να τις κάνουν για μένα.
Η δυνατότητα επαφής με άνωθεν είναι ίδια για όλους μας. Δεν χρειαζόμαστε γήινους μεσάζοντες ούτε γήινους μεταφραστές των λόγων και σκέψεων άλλων γήινων.
Μπορούμε να έχουμε ευθεία επαφή.
Μπορούμε και μόνοι να πορευτούμε.
Και αυτό δεν είναι υπόσχεση - είναι το δεδομένο.
στα εύκολα ξέρω τι να κάνω - στα δύσκολα σε θέλω ...
-
- Τακτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 64
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 14, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Επικοινωνία:
Re: "..χωρίς τα παιδιά μου δε θέλω τον Παράδεισο...&quo
Στο βιβλίο των αποκρίσεων Βαρσανουφίου και Ιωάννου συναντούμε μια συγκλονιστική προσευχή του Μεγάλου Βαρσανουφίου που δηλώνει την μεγάλη αγάπη του πνευματικού πατέρα προς τα πνευματικά του παιδιά:
« Ιδού εγώ και τα παιδιά α μοι έδωκας, φύλαξον αυτά εν τω ονόματί σου. σκέπασον αυτούς τη δεξιά σου. Οδήγησον ημάς επί λιμένα θελήματός σου και γράψον τα ονόματα αυτών εν τη ση βίβλω...
Δέσποτα, ή συνεισένεγκέ μοι τα τέκνα μου, εις την βασιλείαν σου, ή καμέ εξάλειψον εκ της βίβλου σου... » (ο.π., αποκρισις ρι').
αυτή ειναι η πιστη μας η ορθόδοξη που στηρίζει τον κόσμο ολόκληρο!!!!!!
Αυτό που λες ειπώθηκε από πνευματικό και ισχύει μόνο για τους πνευματικούς νομίζω. Ο πνευματικός λογοδωτεί στον Θεό για την κάθε ψυχή των πνευματικών του παιδιών κι έχει το δικαίωμα να πει στον Θεό το παραπάνω που έχεις γράψει. Ακόμη μπορεί να ζητήσει απ' τον Θεό να μην πάει αυτός στον παράδεισο και να πάνε στην θέση του τα πνευματικά του παιδιά. Τώρα γι' αυτό που γράφεται απ' άλλους αδελφούς παραπάνω, δηλαδή ότι χωρίς τα κατά σάρκα παιδιά τους δεν θέλουν να πάνε στουν παράδεισο είναι άλλο θέμα. Ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη λέει ότι την ώρα της Κρίσεως ΔΕΝ πρέπει να λυπηθούμε για τους συγγενείς και φίλους που θα χάσουν την αιώνια ζωή. Τώρα αυτό πως θα το καταφέρουνε όσοι πάνε στον παράδεισο δεν ξέρω.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3872
- Εγγραφή: Δευ Δεκ 26, 2005 6:00 am
- Τοποθεσία: http://clubs.pathfinder.gr/seraphim
- Επικοινωνία:
καλη μου φίλη Λένα..θα πω μια μικρη ιστοριούλα οπως την αναφερει ο π.Σωφρονιος στον βιο του αγιου Σιλουανου .
διαδραματιστηκε στο μοναστηρι του Αγ.Παντελεημονος ,το λεγομενο Ρωσικο οπου μοναζαν και ο αγιος Σιλουανος και ο π.Σωφρονιος.
σε μια συναντηση με αλλους πατερες ενας ασκητης ξεκινησε να λεει πως οι αιρετικοι θα πανε στην κολαση κλπ.
ο γεροντας Σιλουανος ρωτησε τον ασκητη:
"θα αντεχατε να βλεπετε εναν ανθρωπο να βασανιζεται στην κολαση;"
ο ασκητης συνεχιζε στηριζοντας τη θεση του λέγοντας πως οι αιρετικοι και οι αμαρτωλοι την επιλεγουν την κόλαση με τα εργα τους κλπ.
ο αγιος ανταπαντησε:"η αγάπη δεν μπορει να δει κανεναν να βασανιζεται" και σιωπησε οπως εκανε παντοτε οταν συναντουσε αντισταση στους λόγους του.
διαδραματιστηκε στο μοναστηρι του Αγ.Παντελεημονος ,το λεγομενο Ρωσικο οπου μοναζαν και ο αγιος Σιλουανος και ο π.Σωφρονιος.
σε μια συναντηση με αλλους πατερες ενας ασκητης ξεκινησε να λεει πως οι αιρετικοι θα πανε στην κολαση κλπ.
ο γεροντας Σιλουανος ρωτησε τον ασκητη:
"θα αντεχατε να βλεπετε εναν ανθρωπο να βασανιζεται στην κολαση;"
ο ασκητης συνεχιζε στηριζοντας τη θεση του λέγοντας πως οι αιρετικοι και οι αμαρτωλοι την επιλεγουν την κόλαση με τα εργα τους κλπ.
ο αγιος ανταπαντησε:"η αγάπη δεν μπορει να δει κανεναν να βασανιζεται" και σιωπησε οπως εκανε παντοτε οταν συναντουσε αντισταση στους λόγους του.
<div><img width="158" height="171" border="0" src="whiteangelap0.jpg" /></div><br />
-
- Τακτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 64
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 14, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: Αθήνα
- Επικοινωνία:
Φίλε Μίσα έχεις δίκιο. Δεν μπορείς να βλέπεις τους φίλους, τους συγγενείς σου και γενικώς τα άτομα που αγαπάς αλλά ακόμη και ανθρώπους άγνωστους προς εσένα και να μην πονέσεις για τον χαμό της ψυχής τους. Ίσως η προτροπή του Κυρίου προς τους ανθρώπους που θα σωθούνε, να μην στεναχωρεθούν για τους υπόλοιπους πηγάζει και από το ότι δεν θα μπορεί κανείς πλέον να κάνει κάτι για την σωτηρία τους. Δεν ξέρω... Απλά πιστεύω ότι η μέρα της κρίσεως θα είναι η πιο "τρομερή, τραγική και με πολύ πόνο" για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος.