Τι συνιστά την Ορθοδοξία;

[dionysisgr]

Στα πλαισια των τελευταιων ημερων και μετα απο φιλολογια που δικαια αναπτυχθηκε, σχετικα με αιρετικες αποψεις και ειβολες, σε φορουμ, αλλα και στην εν γενει ζωη μας ηλεκτρονικη και μη, θα παρακαλουσα να ξεκινησουμε εναν διαλογο, διαφωτιστικο και οχι οριοθετικο του τι συνιστα την Ορθοδοξια μας.

Οχι φυσικα γιατι δεν εχει καθοριστει αυτο και θα ερθουμε εμεις οι εσχατοι να το διατυπωσουμε (απαγε της βλασφημιας), αλλα γιατι φαινεται οτι καποιοι τα εχουν λιγο μπερδεμενα μεσα τους, και εχουν φτιαξει μια εικονα για την Ορθοδοξια καπως ετσι..

Οτι η Ορθοδοξια, ειναι: η Αγια Γραφη, τα πνευματικα βιβλια, οι εικονες, η παραδοση στο διαβα των αιωνων, η Εκκλησιαστικη ιστορια, η στειρα δογματικη κατοχυρωση πισω απο τυπους και συμβολα μονον, η μεγαλοπρεπεια του λειτουργικου γιγνεσθαι, η βυζαντινη τεχνοτροπια και σημαντική, και γενικα ολα αυτα τα εξωτερικα και αισθητα πραγματα που βλεπουμε και διαβαζουμε, και που ευκολα μπορει να τα διαβαλει καποιος και να τα διαστρεψει η να τα φερει ετσι οπως θελει και να παραπλανησει καποιον που δεν εχει βιωσει την Ορθοδοξια.

Μηπως ομως ακομα και εαν χανοταν η Αγια Γραφη, απο προσωπου γης, μαζι με ολα τα παραπανω, η Ορθοδοξια θα εξακολουθουσε να υπαρχει και να ειναι το ιδιο αρραγης και κραταια και σωστικη και θεωτικη, καθως, την Ορθοδοξια δεν την συνιστα τιποτα απο ολα αυτα μονο του, αλλα και ουτε ολα αυτα μαζι, αλλα ΜΟΝΟ το βιωμα, η εμπειρικη κατασταση και το πασχειν την Ορθοδοξια, το ζειν και το μετεχειν στο εκκλησιαστικο γεγονος στην πνευματικη ζωη και κοινωνια του ευχαριστιακου και μυστηριακου γιγνεσθαι.

Ολα αυτα τα εκανε Αγια και Ιερα Τι; Καποια μαγικη δυναμη; Η τα καταξιωσε το βιωμα των ανθρωπων που τα ζησανε πρωτα, και τα καταστησανε επειτα εμπειρια κοινη και αποδεκτη απο το συνολο του Εκκλησιαστικου σωματος, δηλαδη οι Πατερες μας, που ζησανε εν Χριστω, και οταν αυτη η εμπειρια εγινε καθολικη μετουσιωθηκε σε Γραφες και Δογματα, και Τεχνη και Τυποι και Συμβολα και ολα οσα γνωριζουμε σημερα σαν Ορθοδοξια;

Eυπροσδεκτες αποψεις για να γινει καθαρο το ΤΙ ειναι Ορθοδοξια, και να απαντηθει το ερωτημα εαν εμεις: επειδη ειμαστε Ορθοδοξοι αρα ειμαστε και ζουμε σωστα εν Χριστω, η, επειδη ειμαστε και ζουμε σωστα εν Χριστω αρα ειμαστε και Ορθοδοξοι;

[aposal]

Ολα αυτα τα εκανε Αγια και Ιερα Τι; Καποια μαγικη δυναμη; Η τα καταξιωσε το βιωμα των ανθρωπων που τα ζησανε πρωτα, και τα καταστησανε επειτα εμπειρια κοινη και αποδεκτη απο το συνολο του Εκκλησιαστικου σωματος, δηλαδη οι Πατερες μας, που ζησανε εν Χριστω, και οταν αυτη η εμπειρια εγινε καθολικη μετουσιωθηκε σε Γραφες και Δογματα, και Τεχνη και Τυποι και Συμβολα και ολα οσα γνωριζουμε σημερα σαν Ορθοδοξια;
Eυπροσδεκτες αποψεις για να γινει καθαρο το ΤΙ ειναι Ορθοδοξια, και να απαντηθει το ερωτημα εαν εμεις: επειδη ειμαστε Ορθοδοξοι αρα ειμαστε και ζουμε σωστα εν Χριστω, η, επειδη ειμαστε και ζουμε σωστα εν Χριστω αρα ειμαστε και Ορθοδοξοι;

Ο συνδετικός κρίκος, έχω την άποψη, είναι ο Θεός, με το τρίτο του πρόσωπο (Άγιο Πνεύμα), που έδωσε στους πρώτους Ιεράρχες - στους Αποστόλους - τη Θεία Χάρη με την οποία βίωσαν το Πνεύμα του Θεού, έκαναν πράματα και θάματα, προσήλκυσαν άλλους πιστούς και τους μετέδωσαν τη Χάρη αυτή.
Όσον αφορά το ερώτημά σου, το πτωχό μου μυαλό θεωρεί ότι η ορθοδοξία είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη, για την σωστή εν Χριστώ ζωή. Η δεύτερη εξασφαλίζεται από την ενεργό συμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας και τον πνευματικό μας αγώνα. Η πορεία δηλαδή έχει κατεύθυνση από τον Θεό προς τον πιστό (ορθοδοξία - πνευματικός αγώνας πιστού) και όχι το αντίθετο (πνευματκός αγώνας που καταλήγει στην αποκάλυψη της Ορθοδοξίας).

[filotas]

Τόσα πολλά λόγια;

Ορθοδοξία = ορθό δόγμα. Δηλαδή η αποδοχή του ορισμού της Αγίας Τριάδος ως μοναδικού αληθινού Θεού και του θελήματος του Θεού, όπως μας το έδωσε το έργο και η διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ερμηνεύτηκε από τους Αποστόλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας, ιδίως μέσω των Οικουμενικών Συνόδων.

Αίρεση = προσωπική ερμηνεία. Όποιος δεν αποδέχεται το ορθό δόγμα, και ακολουθεί την προσωπική του ερμηνεία γύρω από την Αγία Τριάδα και το θέλημα του Θεού, αυτός είναι αιρετικός και ουσιαστικά απομακρύνεται από μόνος του από τη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και αποκόπτεται από τη Θεία Χάρι, που δίδεται στους ανθρώπους μέσω αυτής.

Αυτά με λίγα λόγια για να μην μπερδευόμαστε.

[dionysisgr]

Βρε filotas, λιγο πιο αναλυτικα, για να γινει διαλογος, σου διεφυγε αυτο που εγραψα, η δεν ασχοληθηκες..

Συγκεκριμενα γραφω.. " Στα πλαισια των τελευταιων ημερων και μετα απο φιλολογια που δικαια αναπτυχθηκε, σχετικα με αιρετικες αποψεις και ειβολες, σε φορουμ, αλλα και στην εν γενει ζωη μας ηλεκτρονικη και μη, θα παρακαλουσα να ξεκινησουμε εναν διαλογο, διαφωτιστικο και οχι οριοθετικο του τι συνιστα την Ορθοδοξια μας.

Οχι φυσικα γιατι δεν εχει καθοριστει αυτο και θα ερθουμε εμεις οι εσχατοι να το διατυπωσουμε (απαγε της βλασφημιας), αλλα γιατι φαινεται οτι καποιοι τα εχουν λιγο μπερδεμενα μεσα τους, και εχουν φτιαξει μια εικονα για την Ορθοδοξια καπως ετσι.. "

Και δινω το εναυσμα για συζητηση. Δεν ειναι το θεμα να δωσουμε εναν τηλεγραφικο ορισμο. Εμεις μπορει να κατεχουμε, (την τυφλα μας κατεχουμε, αλλα τελος παντων), λοιπον ειναι αλλοι ομως πολλοι που εχουν εικονα σαν αυτην που περιγραφω παρακατω για την Ορθοδοξια, γιαυτο και γραφω τοσα λογια, οπως εγραψε και ο Αποστολος, και πολυ ορθα εγραψε.

Μην εισαι τοσο περιγραφικος, να ειμαστε πιο διαλεκτικοι, με τηλεγραφηματα δεν γινεται διαλογος η συζητηση, ποσο δε μαλλον βοηθημα για οσους θελουν να βοηθηθουν.

[pilotos]

Θέλοντας να συμμετάσχω στο θέμα αυτό, θα έλεγα τα εξής, από τα λίγα που ξέρω και βιώνω.

Προσευχές, νηστείες, ιερά κείμενα βρίσκεις και σε άλλες θρησκείες και αιρέσεις.

Τρία βασικά θα πω που ξεχωρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία από όλους τους υπολοίπους

1) Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, αλλά η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνες ( Ματθ, 16:18 ). Ο Χριστός δεν έγραψε βιβλία, έδωσε Εκκλησία και Μυστήρια, τα οποία σώζουν. Ειδικά η Εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία είναι Μυστήρια που δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ, σε καμία θρησκεία ή αίρεση, όπως επίσης δεν υπάρχουν ούτε το Βάπτισμα ( ως μυστήριο, όχι ως απλή τελετή ), το Χρίσμα, το Ευχέλαιο και η ειδική ΙΕΡΩΣΥΝΗ ( που σημαίνει ότι η σωτηρία του ανθρώπου, με τη μετοχή σε έγκυρα Μυστήρια, δεν εξαρτάται από τον άξιο ή ανάξιο ιερέα, αλλά από τη χάρη του Θεού ). Αυτά η Εκκλησία και όλοι εμείς ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΩΣ ΧΑΩΔΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ από τις θρησκείες και αιρέσεις !

2) Η ύπαρξη αγιαστικών πράξεων, η μεσιτεία προς την Παναγία και τους Αγίους, οι εικόνες, τα λείψανα είναι ΟΥΣΙΩΔΗ, γιατί ΑΥΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ότι υπάρχει ΤΩΡΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και ότι Θεός ΑΓΙΑΖΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, αλλά και τη ΦΥΣΗ, όλος ο κόσμος εξαγιάζεται, το νερό, το λάδι, ο άρτος, ο οίνος, τα λείψανα. Όλα αυτά προαναγγέλουν το γεγονός της Ανάστασης και της Βασιλειας των Ουρανών, ότι δηλαδή ο Χριστός είναι Ζωντανός μέσα στη Μυστήρια, μέσα στους Αγίους, παντού σε όλη τη κτίση. Αυτά δεν θέλει να τα ακούει και να τα βλέπει ο μισάνθρωπος, και έχει καταφέρει να παρασύρει χιλιάδες,εκατομμύρια ανθρώπους μέσα σε προτεσταντικές, πεντηκοστιανές ή άλλες ομάδες ( μορμόνοι, αντβεντιστές, βαπτιστές, μάρτυρες του Ιεχωβά )κλπ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΟΛΑ και έτσι εξομοιώνουν τον Χριστιανισμό με τις άλλες θρησκείες, στις οποίες ΕΠΙΣΗΣ δεν υπάρχουν όλα αυτά. Ο μνησίκακος στερεί τους ανθρώπους από τα Μυστήρια και τις άλλες αγιαστικές πράξεις και τους πουλά το παραμύθι : μόνο Αγία Γραφή ! Αλλά η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο που η Εκκλησία έφτιαξε μέχρι τον 4ο αιώνα. Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε στη Ζωντανή Παράδοση και στη Ζωντανή Αγία Γραφή, που είναι ο Χριστός. Όλα αυτά μας τα διασφαλίζει η παρουσία του Αγίου Πνεύματος ( Ιωαν, 16:13 ), η οποία οδηγεί πάντα την Εκκλησία μας σε ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

3) Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν Πάπες, είτε ένας ( στη ρωμαιοκαθολική ομολογία ), είτε πολλοί ( στις προτεσταντικές, πεντηκοστιανές , όπου ο ιδρυτής της αίρεσης ή οι ποιμένες, ουσιαστικά υποκαθιστούν τον Χριστό και λειτουργούν ως αλάθητοι πάπες των ομάδων αυτών ) , ούτε "ολιγομελές κυβερνών σώμα", όπως είναι η εκδοτική εταιρία Σκοπιά, αλλά Συνοδικό Σύστημα και η ΑΛΗΘΕΙΑ της Εκκλησίας , τα δόγματά της είναι ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΑ ( δεν δίνονται με δόσεις, όπως σε ευκαιριακά θρησκευτικά σούπερ μάρκετ αμερικανικών αιρέσεων ) , γιατί η ΠΙΣΤΗ παραδόθηκε μια φορά και για ΠΑΝΤΑ στην Εκκλησία, είτε προφορικά, είτε γραπτά ( Ιούδα, 3) . Κατά συνέπεια, πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν ΟΛΟΙ οι άνθρωποι , ότι εμείς πάμε στην Εκκλησία για τον Χριστό και τα Μυστήρια και τον πλησίον, χωρίς να εξαρτόμαστε από το τι λέει ή κάνει ένας Πατριάρχης, ένας Αρχιεπίσκοπος ή ένας μοναχός ή ένας λαϊκός . Εμείς, κλήρος και λαός, γινόμαστε ΕΝΑ μέσα στο Ποτήριο της Θείας Κοινωνίας ( όπου υπάρχει και η θριαμβεύουσα Εκκλησία ). Αν το συνειδητοποιήσουμε, αν το καταλάβουμε, τότε δεν θα σκανδαλιζόμαστε αν βλέπουμε κάποιον υψηλά ιστάμενο να μας προκαλεί με τη στάση του .

Και κάτι άλλο : η προσευχή μας, η νηστεία, δεν μπορεί να γίνουν, όπως στις άλλες θρησκείες,αν δεν περιέχουν μέσα ταπείνωση, μετάνοια και Μυστηριακή Ζωή. Δεν είναι διαλογισμός με κέντρο τον εαυτό μας. Κέντρο της προσευχής και της νηστείας είναι ο Θεός και ο πλησίον, στο πρόσωπο του οποίου πρέπει να βλέπουμε το Θεό. Με αυτήν την έννοια, ως Εκκλησία, πρέπει να λειτουργούμε ΑΓΑΠΗΤΙΚΑ προς τον πλησίον. Αγάπη χωρίς έμπρακτη αγάπη ( φιλανθρωπία ), χωρίς Δόσιμο του Χριστού στα Έθνη ( Ορθ. Εξωτερική Ιεραποστολή ), χωρίς αγάπη για τα πλανηθέντα μέλη της Εκκλησίας ( αντιαιρετική ενημέρωση ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.

Όταν, λοιπόν, ο Εκκλησιαστικός χώρος πάψει να ασχολείται με πράγματα ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ( εκκλησιαστικά κουτσομπολιά, διοικητικές διαμάχες, εσωτερικές έριδες μητροπόλεων, ενοριών, μοναστηριών, αδελφοτήτων, λαϊκών, κληρικών, μελλοντολογίες κλπ ) και ασχοληθεί με τα ΜΕΙΖΟΝΑ που είναι η επανακατήχηση του Ορθόδοξου λαού ( για να μην πιάνεται κορόιδο από διάφορους τηλεπωλητές βιβλίων ), ουφολόγους, αστρολόγους, παγανιστές, αρχαιολάτρες, Ελ και Νεφαλείμ, εξωγήινους, αποκρυφιστές, εσωτεριστές, νεοποχίτες ), η Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή και η αντιαιρετική ενημέρωση, τότε ο κόσμος θα έρχεται κοντά στην Εκκλησία, αφού θα καταλαβαίνει γιατί υπάρχει και τι θέλει να πετύχει , δηλαδή τη ΣΩΤΗΡΙΑ και την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ του ανθρώπου.

[dionysisgr]

Mπραβο και παλι μπραβο pilotos, καταπληκτικη και πληρης η προσεγγιση σου, να ενας απο τους λογους που εβαλα αυτο το θεμα, για να ξεκαθαρισει λιγο το τοπιο.

Ετσι, να αποκτησουν ενα κατανοητο και ισχυρο υποβαθρο οσοι θελουν να οχυρωθουν λιγο καλυτερα απο τις λυσσαλεες επιθεσεις του αντιθετου μεσω αιρεσεων, και πλανων και τηλε-σκουπιδιων, και αλλων τροπων, και να εχουν μια πιο πληρη εικονα της Ορθοδοξιας, εστω συνοπτικη και να μπορουν να σταθουν σε μια συζητηση εφοσον τους ζητηθει ο λογος.

Πρεπει συνεχιστει αυτη η συζητηση γιατι ωφελει και αυτους που εχουν γνωση και αυτους που θελουν να την αποκτησουν, εννοειται δε, να μην μεινουν εκει, αλλα αντιθετα μεσω της γνωσης να προχωρησουν ακομα πιο εντατικα και αποφασιστικα στην πραξη περα απο την γνωση του τι ειναι Ορθοδοξια.

[filotas]

Δε νομίζω ότι τα πολλά λόγια ερμηνεύουν καλύτερα, αυτό που μπορεί να διατυπωθεί με σαφήνεια με λίγα. Τα πολλά λόγια μάλλον μπερδεύουν περισσότερο.

"Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ' εν τω ευ το πολύ". (Χάλια δείχνει σε μονοτονικό )

[JohnyWest]

Αν δουμε το θεμα απο την ιστορικη του πλευρα, θα συμπερανουμε οτι η Ορθοδοξια σαν Δογμα διαμορφωθηκε μετα τον τεταρτο αιωνα, μεσα απο την συναντηση του πρωτοχριστιανισμου με την Ελληνικη Φιλοσοφικη σκεψη και ιδιαιτερα του Νεοπλατωνισμου. Ακριβως για τον λογο αυτο, η γεωγραφικη εξαπλωση της Ορθοδοξιας εστιαζεται στα παραδοσιακα κεντρα της Ελληνικης σκεψης, οπως ο κυριως Ελλαδικος χωρος, η Αλεξανδρεια και η Μικρα Ασια.

Τα βαθυτατα νοηματα που εμπεριεχονται στους πρωτους Πατερες της Εκκλησιας και θεμελιωτες του οικοδομηματος της Ορθοδοξιας βρηκαν στην Ελληνικη Γραμματεια τα τελεια εκφραστικα εργαλεια για την κρυσταλλινη διατυπωση τους, με τροπο διαχρονικο και αμετακλητο.

Στα κατοπινα χρονια, λογοι κυριως υλιστικοι, επεφεραν τον διαχωρισμο της λεγομενης Παπικης Εκκλησιας απο την Καθολικη (Ορθοδοξη), λειτουργωντας συν τω χρονω σαν το φυτωριο των καθε λογης αιρεσεων οι οποιες πλεον κατακλυζουν την οικουμενη.

Βεβαιως τα εθνη τα οποια ενστερνιστηκαν τις καθε λογης αιρετικες διδασκαλιες εχουν σαν σοβαρο δικαιολογητικο την βαρβαρικη προελευση τους, η οποια δεν τους εκανε δυνατη την προσεγγιση των λεπτοτατων Δογματικων θεσεων της Ορθοδοξιας, λογω της συλλογικης τους αμαθειας και ελειψης αξιολογου Πολιτισμου, αντιθετα βεβαια με την Ελληνιστικη κοινωνια η οποια εχωντας προπαιδεια της Ελληνικης σκεψης μπορεσε ευκολα να αφομοιωσει και να ταυτιστει τελικα με αυτην.

Οταν ομως αναφερωμεθα σε αιρεσεις, θα πρεπει να καθιστουμε σαφες το οτι, οι διαφορες νεοφανεις σεκτες σαν τους Μαρτυρες του Ιεχωβα η τους Μορμονους δεν ειναι σε καμμια περιπτωση αναλογες με ετεροδοξα δογματα οπως ο Παπισμος η ο Αγγλικανισμος, εκκλησιες δηλαδη που αντιπροσωπευουν Εθνη ολοκληρα και εχουν ιστορικη συνεχεια αιωνων.

Καμμια αντιρρηση, απο καθαρα Θεολογικης σκοπιας και οι μεν και οι δε αποτελουν 'αιρεσεις', αποκλισεις δηλαδη απο την Ορθοδοξια, αλλα σιγουρα υπαρχει μεγαλη διαφορα μεταξυ για παραδειγμα του Παπισμου και των Μαρτυρων του Ιεχωβα και δεν νομιζω κανενας καλοπιστος συνομιλιτης μπορει να το αμφισβητησει. Ο Παπισμος ειτε το θελουμε ειτε οχι, αποτελει επισημη Ετεροδοξη Εκκλησια, με πανω απο ενα δισεκατομμυριο πιστους ανα την υφηλιο και διατηρει στενες (σχετικα) σχεσεις με την Ορθοδοξη Εκκλησια, οι οποιες εχουν πυκνωσει ιδιαιτερα τα τελευταια χρονια, αναλογες συνθηκες επικρατουν και με τον Αγγλικανισμο, Λουθηριανισμο κλπ...

Γεννατε βεβαια το ερωτημα, σε μια ευνομουμενη κοινωνια, με διαχωρισμο Κρατους Εκκλησιας και με απολυτη θεσμοθετηση της ανεξιθρησκειας σαν θεμελιο λιθο του Κοινωνικου οικοδομηματος, ποια θα πρεπει να ειναι η θεση της πολιτειας εναντι των διαφορων αιρεσεων οι οποιες προσπαθουν εν παντι τροπο να προσυλητισουν οσο το δυνατον περισσοτερα μελη εις βαρος φυσικα αλλων θρησκειων?

Κατα την γνωμη μου η λυση στο θεμα αυτο δεν ειναι καθολου μα καθολου απλη, καθως ολα τα συγχρονα Συνταγματα κατοχυρωνουν σαφεστατα το δικαιωμα της Θρησκευτικης ελευθεριας, απαγγιστρωνοντας (σωστα) την Πολιτεια απο καθε κατασταλτικη επεμβαση πανω στις διαφορες αιρεσεις η και Θρησκειες ακομη. Η μονη αμυνα που εχει τελικα η Ορθοδοξια εναντι του εισβολεα των αιρεσεων, ειναι να δραστηριοποιηθει αυτη η ιδια (μεσω του κληρου της κατα κυριο λογο αλλα και των λαικων κατ' επεκταση) δινωντας τον καλυτερο εαυτο της για να προφυλαξει αλλα και να επεκτεινει το ποιμνιο της (Βεβαιως τα προσφατα μεγαλα σκανδαλα τα οποια ξεσπασαν μεσα στους κολπους της καθε αλλο παρα συναδουν με την παραπανω θεση).....

[dionysisgr]

Nα μεινουμε καλυτερα στην θεολογικη και στην πρακτικη πλευρα, τα ιστορικα στην παρουσα φαση δεν μας αφορουν, εδω το θεμα ειναι ΤΙ θεωρουμε οτι ειναι η Ορθοδοξια για τον πιστο και μη. Για τον ανθρωπο και το υπαρξιακο του προβλημα της ζωης και του θανατου.

Ο συγχρονος ανθρωπος αλλα και ο ανθρωπος καθε εποχης κυριως αναζητα τον Θεο, και οχι την εκαστοτε θρησκεια. Εδω πρεπει να διαχωρισουμε γιατι η Ορθοδοξια ΔΕΝ συνιστα θρησκεια οπως ολες οι αλλες, αλλα Ζωσα Πραξη και Ενεργη Πιστη στον Αληθινο Τριαδικο Θεο, και εμπειρικο βιωμα, που στην πορεια του χρονου διαμορφωθηκε σε λογικα οσο ειναι αυτο δυνατο ορια, ωστε να προκυψουν τα Δογματα της Εκκλησιας μας.

Το ερωτημα ειναι εαν πορευεται σωστα καποιος μονο και μονο επειδη ειναι Ορθοδοξος, η επειδη πορευεται σωστα καποιος αρα ειναι και Ορθοδοξος; Και πως αντιλαμβανεται ο καθενας την Ορθοδοξια, οντας θεωρων εαυτον μεσα η εξω απο αυτην;

Tι ειναι τελικα και τι συνιστα την Ορθοδοξια; Να ακουσουμε και αλλες αποψεις..

(Βρε, filota εισαι πνευμα αντιλογιας, ενταξει να αρχισουμε να μιλαμε με σηματα μορς, για να μην χανουμε και χρονο, καλη ειναι η σιωπη, και ωφελιμη, αλλα κατα μονας, οχι οταν διαλεγομαστε με αλλους)

[filotas]

JohnyWest ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω τι σχέση έχει η δημοσίευσή σου με το θέμα, αλλά και γενικότερα ποιος είναι ο ρόλος σου σ' αυτό το forum. Σου έχω πει και άλλοτε ότι προσπαθείς να συνδυάσεις πράγματα που δεν συνδυάζονται, δηλαδή την Ορθοδοξία με τον Κομμουνισμό. Δεν γίνεται φίλε, γιατί η κοσμοθεωρία του Κομμουνισμού βασίζεται στην απόρριψη κάθε θρησκείας και προφανώς και της Ορθοδοξίας.

Ελάχιστοι από μας συμφωνούν στο χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, επομένως δεν αντιμετωπίζουμε και το πρόβλημα τι θα γίνει μετά το χωρισμό. Όπως είπε και ο Αρχιεπίσκοπός μας, η Ορθοδοξία επιβίωσε και όταν το κράτος κατέρρευσε και βοήθησε στην αναστύλωσή του. Το κράτος έχει ανάγκη την Εκκλησία, επειδή αποτελεί το ηθικό θεμέλιο του κι όχι η Εκκλησία το κράτος. Δε μας ενδιαφέρει η στάση τους κράτους απέναντι στα άλλα δόγματα και τις θρησκείες, αν και θα θέλαμε να μη διώκεται κανείς για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, εκτός κι αν αυτές τον οδηγούν σε αντικοινωνική συμπεριφορά (σατανιστές, σαϊεντολόγοι κλπ).

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο μοναδικός φορέας της Αλήθειας με κεφαλή της το Χριστό και την επιβίωσή της και την ενότητά της εγγυάται το Άγιο Πνεύμα. Επομένως είναι βέβαιο ότι θα επιβιώσει, όποια κι αν είναι η συμπεριφορά του κράτους απέναντί της.

Η ιστορική σου ερμηνεία δεν έχει σχέσει με την πραγματικότητα, γιατί η Ορθοδοξία δεν συνδυάστηκε μόνο με τον Ελληνικό πολιτισμό της Μικράς Ασίας, αλλά και με τον Αραβικό πολιτισμό (στη Συρία) και με τον σλαβικό πολιτισμό (στη Ρωσία) και αργότερα και με κάθε άλλο πολιτισμό συνάντησε, επειδή η Αλήθειες που εκφράζει η Ορθοδοξία είναι πανανθρώπινες και δεν έχουν στόχο να αλλάξουν τις συνήθειες και τον πολιτισμό των ανθρώπων, αλλά να τα αγιάσουν, εντάσσοντάς τα ή προσαρμόζοντάς τα στην πορεία του ανθρώπου να συναντήσει το Θεό.

Η εμφάνιση των αιρέσεων δεν έγινε τον 10ο αιώνα (Σχίσμα), αλλά από τον πρώτο αιώνα με την εμφάνιση του νικολαϊτισμού και λίγο αργότερα του μονοφυσιτισμού. Όμως στους πρώτους αιώνες ο λόγος των Πατέρων της Εκκλησίας ήταν ιδιαίτερα δυνατός και θεόπνευστος, αλλά και η έκταση της Εκκλησίας ήταν μικρότερη, έτσι οι αιρέσεις σταματούσαν στη γέννησή τους μετά από αντίστοιχες αποφάσεις καταδίκης τους από τις Οικουμενικές Συνόδους. Το Σχίσμα αλλά και η μεγάλη εξάπλωση του Χριστιανισμού ανά τον κόσμο, εμπόδισε τη σύγκληση Οικουμενικών Συνόδων μετά το 10ο αιώνα κι έτσι υπήρξε πολυδιάσπαση το αποσχισμένου τμήματος της Εκκλησία, που δεν το συγκρατούσε η αυθεντικότητα της Αλήθειας και ο συνδετικός κρίκος του Αγίου Πνεύματος.