Σελίδα 2 από 4

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Κυρ Νοέμ 21, 2010 10:38 pm
από stako
Ο θεός ην μεθ ημών, τις καθ ημών?
Ο θεός είναι μέσα στον κάθε έναν μας, αφού φύσηξε μέσα μας (Αδάμ) και έδωκε ζωή, με την παράβαση του Αδάμ μπήκε και ο διάβολος, Τώρα αυτός κατοικεί στο μυαλό, και ο θεός στην καρδία μας, Τώρα αυτό που μπορούμε και κάνουμε είναι να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας , και να κινήσουμε τον πνευματικό μηχανισμό της καρδίας μας, που είναι η αγάπη η προσευχή η μελέτη, τόσο πολύ, που να μην έχουμε χρόνο για σκέψεις και συζητήσεις με τον διαβολέα.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 11:13 am
από Captain Yiannis
stako έγραψε:Ο θεός ην μεθ ημών, τις καθ ημών?
Ο θεός είναι μέσα στον κάθε έναν μας, αφού φύσηξε μέσα μας (Αδάμ) και έδωκε ζωή, με την παράβαση του Αδάμ μπήκε και ο διάβολος, Τώρα αυτός κατοικεί στο μυαλό, και ο θεός στην καρδία μας, Τώρα αυτό που μπορούμε και κάνουμε είναι να γνωρίσουμε τον εαυτόν μας , και να κινήσουμε τον πνευματικό μηχανισμό της καρδίας μας, που είναι η αγάπη η προσευχή η μελέτη, τόσο πολύ, που να μην έχουμε χρόνο για σκέψεις και συζητήσεις με τον διαβολέα.
Συμφωνώ σεβαστέ, τελικά αν κρατάμαι απασχολημένη την καρδιά μας με Χριστό , Σταυρό και εν τέλει με Τριαδικό Θεό , ίσως στο τέλος να μην αφήνουμε χώρο, στον διάβολο, και κατ' επέκταση , στην αναπαραγωγή του κακού.

Δόξα τω Θεώ Πάντων Ένεκεν

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 11:37 am
από Captain Yiannis
Όσον
Captain Yiannis έγραψε:
Captain Yiannis έγραψε:"Ουδείς εκών αμαρτάνει" είπε ο Σωκράτης
Δηλαδή , κανένας άνθρωπος εκουσιος, δεν μπορεί να πράξει το κακό ,
και συμπληρώνω , αλλά ο Διάβολος έχει πολλά ποδάρια , και μας βάζει τρικλοποδιές, και το κάνουμαι.
dionysisgr έγραψε:Αγαπητοι αδελφοι, ολοι σας,
εκτος του Νικολαου εκ Κοζανης, δεκτες μεν οι εισηγησεις σας,
αλλα πλην κινειστε τελειως εκτος του θεματος.

Εδω δεν θελουμε να δειξουμε, γιατι και πως αμαρτανουμε, αλλα αλλο σκοπο και νοημα.

Το οτι το να κυνηγαμε το κακο ως ειδηση, οχι μονο δεν ωφελει, εστω και εαν φαινεται επιδερμικα ετσι, αλλα βλαπτει, οσο και το ιδιο το γεγονος, αφου μας εξοικειωνει, μας αναισθητοποιει, μας ταυτιζει με το κακο, και τελικα χανουμε το μετρο του, και την αρνητικη του "αξια".

Επισης μας αποπροσανατολιζει, και μας καταθλιβει, χωρις κανενα οφελος. Αυτα εν ολιγοις.

Εαν θελετε μπορειτε να κανετε νεα τοποθετηση, γιατι το θεμα σηκωνει συζητηση αρκετη.

Αλλο τωρα.

Καπετανιε, προσεξε το σκεπτικο σου δεν κινειται ορθως θεολογικα. Αφαιρεις το αυτεξουσιο και το θελημα απο τον ανθρωπο, εφοσον τον θεωρεις a priori, "ενεργουμενο", του διαβολου,
και οδηγεις σε λογικο συμπερασμα, οτι η κριση θα αφορα μονο τον διαβολο, και παντως οχι εμας, αφου αμαρτανουμε θελουμε δεν θελουμε, υπο την επιδραση του.

Φυσικα δεν ισχυει τετοιο πραγμα, και κανεις δεν αμαρτανει χωρις να θελει.

Ο Σωκρατης δεν ειχε αποκαλυψη Θεου, αλλα σπερματικο λογο, και εκινειτο διανοητικα, και οχι εν κοινωνια και σε διαλογο με τον Προσωπικο Τριαδικο Θεο, των Πατερων μας.

Αρα οσο και ισχυρον νουν, να διεθετε, και οσο καλη και ευλαβη διαθεση να ειχε, που την ειχε, βεβαια, παλι δεν θα μπορουσε να "θεολογησει", αλλα απλα να φιλοσοφησει εν αγαθοτητι καρδιας.

Ειμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ, υπευθυνοι των πραξεων μας, ως λογικα, αυτεξουσια, οντα. Ξεκαθαρο αυτο.

Ο δισβολος δεν μπορει να κανει, απολυτως, τιποτα, εαν δεν του παραχωρησουμε το εδαφος, με το να καταστησουμε το απολυτα ελευθερο γνωμικο μας θελημα, συμβατο με το αντιθεο θελημα του.

Οποτε καπετανιε, καλο ειναι να επαναξετασεις λιγο τις αποψεις σου, γιατι εν ημερα κρισεως, δικαιολογιες δεν θα μας παρεχονται, ουτε θα κληθει ο διαβολος σε απολογια για τις δικες μας, πραξεις και παραλειψεις..

Αυτα με αγαπη.
Νάσαι καλά Διονύση , δεν μου αρέσει να πλατειάζω , πλην όμως θα το κάνω , στην αγάπη σου .
Το ερώτημα είναι , κινείται άραγε σε κάποια θεολογική βάση το παραπάνω ,
ή είναι απλά άλλο ένα ρητό , όπως αυτά που λένε διάφοροι , όπως παραδείγματος χάριν, Κρουτσώφ, Θεοδωράκης και άλλοι .

Ας μου επιτραπεί να μην χρησιμοποιώ πολλούς θεολογικούς όρους .

Τα παρακάτω , είναι το απαύγασμα της αντιλήψεως μου, μετά από ότι έχω μελετήσει εδώ και εκεί, ασχολούμενος αρχικά με την αρχαία ιστορία των Ελλήνων , και επίσης , όταν ο Κύριος το επέτρεψε στην συνέχεια, διάφορα πατερικά κείμενα ως διάπειρος προς τον Τριαδικό Θεό ελάχιστος ικέτης.
Άλλωστε οι θεολογικοί όροι δεν είναι κτήμα μου ακόμη ( το παλεύω όμως, με το βλέμμα στραμμένο προς τα πάνω).
Θεωρώ λοιπόν ότι , ο Αδάμ και η Εύα, όταν επικρατούσε η αρχαίγονη Δικαιοσύνη (Παραδείσια περίοδο), εαν ήταν μόνοι τους με τον Τριαδικό Θεό, και εννοώ χωρίς την παρουσία του διαβόλου , δεν θα είχαν υποπέσει στο αμάρτημα της παρακοής, και της εν συνεχεία πτώσεως τους, με όλα τα συνεπακόλουθα ,αποπομπή , θάνατο και τα λοιπά
-Αυτό βέβαια το στηρίζω εις το στοιχείο του καθ’ ομοίωσην , με το οποίο είναι πλασμένος ο άνθρωπος, και το οποίον στερείτε κακού.
Δεδομένου λοιπόν ότι το καθ’ ομοίωσην, εμπεριέχει την αγαθότητα του Θεού, άρα, κατ’ επέκταση , ο άνθρωπος , χωρίς παρέμβαση διαβολική , από μόνος του, δεν ρέπει προς το κακό και άρα είναι τίμιος. Εδώ δηλαδή , μεταπτωτικά , επικεντρώνετε η προσπάθεια της τιμιότητας του ανθρώπου


Βέβαια, ο Τριαδικός Θεός , μας έπλασε με το αυτεξούσιο , του οποίου καταλυτικός στρατηγός, αλλά όχι άρχων , είναι ο μισόκαλος-μισάνθρωπος, ο οποίος θέλει να αποδείξει στον Θεό (αν είναι δυνατόν) ότι όλο το ανθρώπινο ζωντανό γένος είναι κατώτερο είδος, και αυτός – ο διάβολος- είναι ο άρχων της κτίσεως.

.
Όπως είπαμε παρεμβαίνει ο παράγοντας, αυτεξούσιο και αυτοδιάθεση του ανθρώπου.

Το θέλημα του Θεού το ξέρουμε , το καλό το ξέρουμε , όπου απουσιάζει το καλό επίσης το ξέρουμε , και το χαρακτηρίζουμε κακό.
Έρχεται λοιπόν ο Εγωισμός , που άρχων του είναι ο διάβολο, και δεν είναι απλά ο άρχων του , αλλά είναι και ο αρχιστράτηγος του. Τι να σου κάνουμε τα καημένα τα ανθρωπάκια , γιατί ανθρωπάκια καταντήσαμε , -πάντως με αυτό δεν θέλω να πω ότι σαν μικροί που είμαστε μπορούμε να αποποιηθούμε της ευθύνης των πράξεων μας-. Αυτό το υπέροχο δημιούργημα του Θεού , έγινε υποχείριο του διαβόλου, με τον εγωισμό, ένα κατ’ εξοχήν γνώρισμα του διαβόλου.
Από μόνοι μας λοιπόν θεωρώ ότι είμαστε πλασμένοι άκακοι, πλήν όμως ο μισόκαλος διάβολος, με πλήρη την ευθύνη δικιά μας λόγω του αυτεξουσίου , μας πλανά, και εντέλει μας αποπλανά με την θέλησή μας , με τον εγωισμό που μας έχει εμφυτεύσει ,- και τον οποίο βέβαια δεν τον έχει εμφυτεύσει χωρίς την άδειά μας - , στον οποίο ενδίδουμε , με την αίρεση προς τον Θεό εις την οποία με την αποδοχή (πάλι αυτοβούλως) , της διαβολικής υιοθεσία , ενδίδουμε, και πολλά άλλα, τα οποία πλέον, ενεργούνται αυτεξουσίως , ικανοποιώντας το απόλυτο θέλημά μας , και ακόμα χειρότερα , γνωρίζοντας και τις συνέπειες αλλά παραβλέποντας τις , γιατί έχουμε απλά περιοριστεί στο παρόν .
Έχω την αίσθηση πάντως , ότι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί πάψαμε να πιστεύουμε σε Αυτόν , και έτσι δώσαμε χρεία τω πονειρώ δαίμονι κατακυριεύσε της αχρείας και παρημένης ψυχής μας. Μας καταδειναστεύει ο μισόκαλος στηριζόμενος στην δύναμη μας , την οποία χρησιμοποιούμε πλέον όχι για το αγαθό και το καλό , αλλά για την καλοπέραση μας, και η οποία αν μας λείψει ,τότε αποφασίζουμε την πράξη του κακού ( πάλι αυτοβούλως ) , μήπως και ξαναπετύχουμε την καλοπέραση. Δεν ξέρουμε άραγε οι ελεεινοί, ότι ουδέν κακό αμιγές καλού.
Πολύ απλά λοιπόν λέω ότι , ενδίδουμε στις διαβολικές επιταγές, γιατί έτσι περνάμε καλύτερα , βολευόμαστε , και φτάνουμε μεχρι σημείου να ξεχάσουμε τον ΘΕΟ.
Πέτυχε λοιπόν ο μισάνθρωπος ? Όχι ακόμα . Όσο θα υπάρχει έστω και ένας Όσιος , ο Κύριος μας και ο Θεός μας δεν θα επιτρέψει να αφανιστούμε και έτσι να χαθεί το ανθρώπινο γένος , μας διαβεβαίωσε γιαυτό (Φιλοξενία του Αβραάμ) , ας προσευχόμαστε γιαυτό.

Νομίζω όμως ότι είδη σας κούρασα , έτσι επανερχόμενος στην αρχική μου θέση , λέω απλά ότι , είμαστε πλασμένοι να κάνουμε μόνο καλά έργα , αλλά τελικά με το αυτεξούσιο που έχουμε κάνουμε και λιγότερο καλά ή κακά . Για όλα πάντως είμαστε υπεύθυνοι.

Ναι η ευθύνη είναι δική μας , δεν θα παραστήσω τον Αδάμ , .... που είπε στον Θεό η Γυναίκα που έφτιαξες φταίει , και η Εύα , που είπε στον Θεό .... το φίδι που εσύ έφτιαξες φταίει.
Η Μετάθεση ευθυνών μόνο καλό δεν μας κάνει , αποδεδειγμένα, η μετάνοια όμως ……………...

Ο Θεός να μας φωτίζει ,
και εμείς να αποφασίζουμε να ακολουθούμαι, τον δύσκολο δρόμο ΤΟΥ.

Δόξα τω Θεώ , Πάντων Ένεκεν
Όσον αφορά την Θεολογική βάση του θέματος θα ήθελα να προσθέσω τα παρακάτω

Υπάρχει περίπτωση ο Σωκράτης, και όχι μόνο ο Σωκράτης αλλά η Σιβυλα, ο Σόλον ο Πλάτων ο Αριστοτέλης , και τόσοι άλλοι, να είναι Άγιοι , πριν από την Δευτέρα Παρουσία Του , λόγω της αναγγελίας από αυτούς , της ελεύσεως του Σωτήρος ( ίσως και με τις ευλογίες του Κυρίου μας, μετά από την εις Άδην κάθοδο Του)?
Θέλω να πώ αφού ήταν καλοί άνθρωπος , και εν γένη η ζωή του Σωκράτη π. χάριν, ήταν ενός καλού , γαλήνιου και γεμάτη αρετή ανθρώπου , ξέρουμε επιπλέον ότι τον κυνηγούσε το κακό (με μορφή ανθρώπων), το οποίο κακό , σθεναρά μαχόταν, -και το οποίο εν τέλει τον θανάτωσε- , υπάρχει λοιπόν , περίπτωση να έχει θεολογικό υπόβαθρο ο λόγος του/των ,με όποιες πιθανές αλλοιώσεις, λόγω της προ ελεύσεως του Κυρίου μας, εποχής των.

Και προς Θεού, δεν είμαι αρχαιολάτρης, απλά βλέπω σε κάποιες εκφάνσεις της ζωής των προγόνων μας, μία καθαρά χριστιανική άποψη, η οποία ομοιάζει με την σημερινή εποχή, λες και δεν άλλαξε τίποτα μέσα στην πάροδο των Χιλιετιών.
Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι, εν τω μεταξύ ήλθε ο Λυτρωτής του κόσμου, και δόξα τω Τριαδικώ Θεώ μας έλυσε το μετά θάνατον πρόβλημα (όπως μου λέει καμιά φορά ο Ιερομόναχος Συμεών Διονυσιάτης ).
Ευλογείτε.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 12:55 pm
από dionysisgr
Οτι πεις Καπετανιε, ισως εσυ να γνωριζεις καλυτερα τα πραγματα..

Μπορεις εαν θελεις να εκθεσεις την θεολογια σου, να μπουμε σε καποια διαλεκτικη.

Μπορει να βγουν χρησιμα συμπερασματα.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 3:00 pm
από Captain Yiannis
dionysisgr έγραψε:Οτι πεις Καπετανιε, ισως εσυ να γνωριζεις καλυτερα τα πραγματα..

Μπορεις εαν θελεις να εκθεσεις την θεολογια σου, να μπουμε σε καποια διαλεκτικη.

Μπορει να βγουν χρησιμα συμπερασματα.

Σαν τι να γνωρίζω άραγε καλύτερα κατά την γνώμη σου?,
και από ποιόν να τα γνωρίζω καλύτερα , γιατί αυτό που γνωρίζω , είναι ότι δεν μπορώ να θεολογήσω παρά μόνο να συζητήσω ,
σίγουρα πάντως δεν γνωρίζω και πολλά, και μάλλον βοήθεια ζητάω.
Άλλωστε συζήτηση δεν ζήτησες?
Πάντως δεν χρησιμοποιώ την Μαιευτική ως διαλεκτική, αν σου πέρασε από το μυαλό.
Αν είναι ευλογημένο.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 7:23 pm
από dionysisgr
Καπετανιε, ζητησα συζητηση, αλλα ολα αυτα που γραφεις, ειναι ασχετα με το παρον θεμα.

Επιπλεον, γραφεις αυτονοητα πραγματα, απο τα οποια αναχωρουμε, δεν επιστρεφουμε σε αυτα.

Εγω δεν εβαλα το θεμα, για να μαθουμε πως επεσε ο ανθρωπος.. κλπ.

Και ενα τελευταιο.

Προσεξε τι διαβαζεις, γιατι εαν δεν εχεις το καταλληλο γνωστικο υποβαθρο,
θα παθεις ζημια και θα μπερδευτεις.

Συμβουλη, εαν θες δεξου την.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 8:08 pm
από Captain Yiannis
dionysisgr έγραψε:Καπετανιε, ζητησα συζητηση, αλλα ολα αυτα που γραφεις, ειναι ασχετα με το παρον θεμα.

Επιπλεον, γραφεις αυτονοητα πραγματα, απο τα οποια αναχωρουμε, δεν επιστρεφουμε σε αυτα.

Εγω δεν εβαλα το θεμα, για να μαθουμε πως επεσε ο ανθρωπος.. κλπ.

Και ενα τελευταιο.

Προσεξε τι διαβαζεις, γιατι εαν δεν εχεις το καταλληλο γνωστικο υποβαθρο,
θα παθεις ζημια και θα μπερδευτεις.

Συμβουλη, εαν θες δεξου την.
Αχ Διονύση μου , αγαπητέ.
Τι μου λές τώρα?
Πότε ξεκίνησε το κακό, και από πότε ξεκινήσαμε να το αναπαράγουμε , μα από τους Πρωτόπλαστους ,
Από ποιό καλύτερο σημείο να ξεκινήσω , παρά από την Γένεση του κακού , και βέβαια δεν θα πω γιά τον Εωσφόρο γιατί αυτό αφορά αυτόν ,αλλά θα πω γιά τον Αδάμ και την Εύα τον Προπάπου μου και την Προγιαγιά μου.
Τι πάει να πεί γνωστικό υπόβαθρο, ε.. λοιπόν δεν έχω κανένα γνωστικό υπόβαθρο,
ξέρεις όμως τι έχω , πολύ αγάπη για τον Τριαδικό Θεό , την Αγαπημένη μου Θεοτόκο, όλους τους Αγίους της εκκλησίας μας , τους γνωστούς και τους αγνώστους, και επιπλέον προσπαθεί η ελαχιστότητα μου να αγαπήσει όσο περισσότερους ανθρώπους μπορεί, ακόμα και τους εχθρούς μου , δεν σου κρύβω ότι είναι δύσκολο.
Δόξα όμως τω Θεώ , θα συνεχίσω την προσπάθεια με την βοήθειά Του , αν είναι ευλογημένο :smile:

Θεωρώ οτι αρκετά είπα στο παρών τόπικ ας πει και κανένας άλλος.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 22, 2010 10:04 pm
από ψυχουλα
-Αν η αναπαραγωγη του κακου μας καταθλιβει και μας φοβιζει και μενουμε με αυτα τα συναισθηματα, αυτο δειχνει ολιγοπιστια ωσαν να θεωρουμε οτι το κακο θα νικησει το καλο τελικα, οτι εμεις ειμαστε αβοηθητοι, οτι δεν υπαρχει Θεος εντέλει.

-η αναπαραγωγη του κακου ειναι κακη και επιβλαβης οταν μενει στην παρουσιαση του κακου ωσαν με καποιο τροπο να το εξυμνει εστω και οχι φανερα, ή να ζητα την εξευμενιση του χωρις να αντιπαραθετει το καλο, τους παρακλητικους λογους των Πατερων μας ή και τις διαφορες θετικες, καλες πραξεις των ανθρώπων.

- επισης υπαρχει καμια φορα και η αισθηση ενος ειδους τρομολαγνειας οπου ο αναπαραγων το κακο βρισκει μια διαστροφικη ευχαριστηση να το κανει σκεπτομενος τις αντιδρασεις του κοινου κλπ. και βρισκοντας ετσι δικαιολογια να τρεφει την ψυχη του με αρνητικα συναισθηματα, επιθετικα, βιαια κλπ.

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 23, 2010 7:38 am
από dionysisgr
Καπετανιε οριστε ενα απτο παραδειγμα, για το πως καποιος "πιανει" απολυτα ενα θεμα,
και το νοημα του, και το αναπτυσσει,
οπως μολις εκανε με πολυ ομορφο και περιεκτικο τροπο, η ψυχουλα.

Καταλαβες τι ηθελα να πω; Δεν εχει νοημα απλα να γραφουμε σε καποιο θεμα.
Νοημα εχει να το επεκτεινουμε και να αναπτυσουμε την σκεψη και την προβληματικη μας,
ωστε να προκυψουν συμπερασματα που ωφελουν ολους.

Αυτη ειναι η αξια της διαλεκτικης.
Το να γραφουμε αυτα που ολοι ξερουμε, ως δεδομενα και αντικειμενικα συμβολα Πιστεως, δεν εχει νοημα. Τα ξερουμε. Τα ζουμε.

Νοημα εχει να παμε παρακατω, και να προχωρησουμε τον λογο και την σκεψη μας. Να προβληματιστουμε κατα το κοινως λεγομενο.

Αρκει να γινεται αυτο προς δοξαν Θεου παντοτε, και σε τελικη αναλυση, και οχι απλα και μονο για να καταπιανομαστε με ζητηματα.

Οταν σου ειπα οτι προσεχε, τι διαβαζεις, αναφερομουν ακομα και στο ιστολογιο το οποιο ανεφερες. Και αλλου. Αλλα δεν καταλαβες.

Μπορει καποιος να προσπαθει να βοηθησει και να το κανει με τετοιο τροπο που να μπερδευει χειροτερα..

Οπως ρωτας πραγματα τα οποια δεν ξερεις και εχεις απορια, και σου τα λυνουμε κατα την δυναμη μας, και τα δεχεσαι,
ετσι και οταν λεμε κατι, γνωριζοντας καλυτερα καποια πραγματα,
να σηκωνεις τον λογο και να μην αρπαζεσαι, γιατι δεν θα ζημιωθουμε εμεις, αλλα εσυ και οποιος αλλος.

Μπορειτε να φρονειτε οπως θελετε, και να πιστευετε οτι θελετε, και να επηρεαζεστε απο οτι θελετε, δεν μας πεφτει λογος,
αλλα επειδη θεωρουμε οτι εδω ειμαστε μια παρεα, γιαυτο και γραφουμε ακομα και καποια συμβουλη, οταν εχουμε βεβαια λογο γνωσης σε αυτο στο οποιο αναφερομαστε.

Αυτα για να μην υπαρχουν παρεξηγησεις. Ο καθενας οπως θελει πορευεται, και φρονει..

Re: Περι αναπαραγωγής του κακού.

Δημοσιεύτηκε: Παρ Νοέμ 26, 2010 1:05 am
από stako
Και βεβαίως η αναπαραγωγή του κακού, είναι πολύ μα πολύ σοβαρό θέμα, τόσο ώστε να μας στερήσει ακόμα και την σωτηρία μας. Για αυτό και η προτροπή του κυρίου (προσέχετε εαυτής) όπως είπα και πριν, ο θεός κατοικεί στην καρδιά και ο άλλος στο μυαλό και μας διαβάλλει. Είναι έτοιμο το μυαλό να δεχτεί τα πάντα, και βρίσκει την ευκαιρία να μπει και ο άλλος. Μπαίνει εκεί με όλες της αισθήσεις, τρέφεται από τα πάθη μας και μεγαλώνει από της αδυναμίες μας. Αρκεί μια σπίθα όπως μια είδηση για να Βάλη φωτιά όλο το δάσος. Και αυτό το δάσος είναι ο εαυτός μας. Τότε τα αρνητικά συναισθήματα μπαίνουν σε ενέργεια, εγωισμός, στενοχώρια, πονηρία, μίσος, κακίες και αλλά. Μέχρι που κάποια στιγμή η καρδιά τον συλλαβή και με την προσευχή τον απομακρύνει. Θα πρέπει η καρδιά να εργαστεί πολύ σκληρά, ώστε να φωτιστεί με το θεϊκό φως της σοφίας του θεού με το πνεύμα το Άγιο, και να φωτίσει το μυαλό και να το δυναμώσει, ώστε να Βάλη φύλακα Άγγελο του Κύριου, να ελέγχει και να επιτρέπει την είσοδο, αυστηρά και μόνο σε όσα εγκρίνει η αγάπη του Κυρίου. Η αγάπη προς τον Χριστό είναι ένωση με τον θεό η ένωση αυτή, είναι ζωή αληθινή και η αγάπη η μόνη δύναμη, που μπορεί να κινεί τον αληθινό χριστιανό σε κάθε του εκδήλωση. Με την αναπαραγωγή του κακού, εκτός που κάνουμε κακό στον εαυτόν μας, διώχνουμε και το πνεύμα το Άγιο. Και χάνουμε από τους καρπούς Του, που είναι η Αγάπη, Χαρά, Ειρήνη, Μακροθυμία, Χρηστότης, Αγαθοσύνη, Πίστη, Πραότης, Εγκράτεια. Αυτά είναι τα θεία δώρα του θεού προς τον πιστό χριστιανό και πρέπει να τα έχουμε, σαν πολύτιμο θησαυρό, γιατί αυτά θα μας οδηγήσουν στην ουράνια βασιλεία.
Η χάρις του κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά του πνεύματος υμών. αδελφοί. αμήν.