"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Χτες Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011, είχα την χαρά και την ευλογία να παρακολουθήσω την ομιλία του Γέρων Νίκων του Αγιορείτη, στην αίθουσα ομιλιών του Ορθοδόξου Τύπου (η οποία αίθουσα έχει την ονομάσια Αρχιμ. Μάρκος Μανώλης, εις μνήμην του αγαπημένου μας πνευματικού...)
Το θέμα ήταν "ο πόνος στη ζωή μας" και όπως ήταν αναμενόμενο, ο φωτισμένος λόγος του γέροντα, ανέπαυσε το πλήθος κόσμου που είχε συγκεντρωθεί για να τον ακούσει.

Ανάμεσα λοιπόν στα πολλά, αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση και ήθελα να το καταγράψω ήταν το εξής:
Ο Γέρων Νίκων αναφέρθηκε στην ταινία "Τα πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίπσον και προς μεγάλη έκπληξη (φαντάζομαι των περισσοτέρων) ανέφερε ότι η ταινία αυτή έχει βαθύ και πλούσιο θεολογικό περιεχομένο και πρέπει να την δούμε όχι 1 αλλά πολλές φορές. Μάλιστα αναφέρθηκε στο ότι στο τέλος της ταινίας, ο Μελ ευχαριστεί όσους Θεολόγους τον βοήθησαν ώστε να αποδώσει όσο καλύτερα μπορούσε τα γεγονότα και να μην κάνει κάποιο θεολογικό λάθος.
Είναι μια ταινία λίγο βίαιη και με αρκετό αίμα και σίγουρα όποιος την βλέπει για πρώτη φορά εντυπωσιάζεται από τις σχετικά "άγριες σκηνές" των παθών του Χριστού (που όπως έχω ξανακούσει, δεν δείχνουν ούτε τα μισά από αυτά που στην πραγματικότητα ο Χριστός υπέφερε για εμάς...) όμως αν τη δει και 2η και 3η φορά, δεν του φαίνονται τόσο φοβερές πλέον αυτές οι σκηνές και αρχίζει να παρατηρεί άλλα πράγματα.
Μια ιδιαίτερη σκηνή που μας περιέγραψε είναι ότι όταν ο Χριστός μας βρίσκεται πάνω στον Σταυρό, ανάμεσα στους 2 ληστές, η κάμερα δείχνει ένα κοράκι που έρχεται και τρώει τα μάτια του ενός ληστή, αυτού που τελικά κολάστηκε. Αν και είναι μια σκηνή που δεν υπάρχει σε κανένα Ευαγγέλιο, κανένας Ευαγγελιστής τίποτα και πουθενά δεν αναφέρει κάτι τέτοιο, παρόλα αυτά ο Γέροντας τόνισε ότι έχει ένα βαθύ νόημα. Ο ληστής αυτός δεν χρειαζόταν πλέον τα μάτια του, είχε μπροστά του τον Χριστό, αλλά δεν μπορούσε να Τον δει. Γι αυτό έρχεται το κοράκι και του τρώει τα μάτια...!!! Αυτό ένα παράδειγμα από τα πλούσια νοήματα που έχει η ταινία.

Ομολογώ ότι ο Γέροντας με έκανε να θέλω να ξαναδώ αυτή την ταινία, την οποία είχα δει πριν αρκετά χρόνια και πράγματι μου είχε φανεί λίγο βίαιη, όμως αν και ήμουν τότε πολύ αδιάφορη περι πνευματικής ζωής και ούτε πάταγα στην Εκκλησία, με είχε συγκινήσει πάρα πολύ και με "είχε σημαδέψει", το τι τράβηξε και πέρασε, και το τι ανέχτηκε ο Χριστός για την Αγάπη Του προς τους ανθρώπους...

Διάβολος ή Διάολος;
Σε μια από τις ομιλίες του Δικαίου Εφραίμ, περί Δαιμόνων και Μαγείας κτλ, ο Γέροντας είχε κάνει μια πολύ εύστοχη διευκρίνηση σχετικά με την χρήση της λέξης "Διάβολος" και "Διάολος". Ωστόσο, αν και προσπάθησα να βρω ακριβώς την ομιλία που είχε αυτό το απόσπασμα και να σας το μεταφέρω αυτολεξή, δυστυχώς δεν τα καταφέρα, έτσι θα σας τα πω όπως περίπου τα θυμάμαι.
Ο Γέροντας λοιπόν αναφέρθηκε στο λάθος που κάνουν πολλοί άνθρωποι και νομίζουν ότι "Διάολος" και "Διάβολος" είναι το ίδιο πράγμα.
Και συνήθως επικρατεί οι άνθρωποι να βρίζουν και να "στέλνουν" τους άλλους στο "διάολο".
Όμως!!!! Διάβολος και Διάολος δεν είναι το ίδιο πρόσωπο.......
"Διάβολος" είναι αυτός που διαβάλλει, είναι ο Πονηρός, ο έκπτωτος Άγγελος, ο Εωσφόρος, ενώ "Διάολος" είναι αυτός που είναι για όλους, δηλαδή ο Χριστός!!!!!
Έχει επικρατήσει όμως να χρησιμοποιείται η λέξη "Διάολος", και ο διάβολος χαίρεται, διότι έχει αυτήν την αρνητική έννοια!

Πράγματι, κάθησα λίγο και σκέφτηκα και συνειδητοποίησα, ότι πολλές φορές σε ταινίες, σε μεταφράσεις δηλαδή ή και στην καθομιλουμένη μας, περισσότερο αναφέρονται οι άνθρωποι και χρησιμοποιούν τη λέξη "Διάολος", είτε υβριστικά, είτε περιγράφοντας κάτι, παρά τη λέξη "Διάβολος". Αντιθέτως σπάνια εως ποτέ, (τουλάχιστον εγώ προσωπικά από τότε που άρχισα να το παρατηρώ επίτηδες, πουθενά δεν το είδα) να γίνεται αυτό το λάθος σε ορθόδοξα χριστιανικά κείμενα.

Πολύ ωραία η παρατήρηση..
Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί έτσι ποτέ..

Όντως στα ορθόδοξα κείμενα πάντως, ούτε εγώ θυμαμαι να μην υπάρχει το "β"....

Πιστεύω όμως, ότι η παράλειψη του "β" στην καθομιλουμένη, δεν ενέχει τίποτα απ' όλα αυτά, αλλά γίνεται απλά και μόνο για λόγους συντομίας και "γλωσσικής ευκολίας"....

panagiotisspy έγραψε:Πιστεύω όμως, ότι η παράλειψη του "β" στην καθομιλουμένη, δεν ενέχει τίποτα απ' όλα αυτά, αλλά γίνεται απλά και μόνο για λόγους συντομίας και "γλωσσικής ευκολίας"....

Ή και για λόγους άγνοιας, πάει εμένα το μυαλό μου.
Και όχι μόνο άγνοια στην έννοια των λέξεων από άποψη ελληνικής γλώσσας, αλλά και άγνοιας από άποψη θρησκευτικής σημασίας!
Δηλαδή όχι μόνο γιατί δεν ξέρουμε την ετυμολογία των λέξεων (αν το λέω σωστά) αλλά και γιατί δεν έχουμε την σωστή θρησκευτική κατάρτιση (αν το λέω και αυτό σωστά)!

Συμφωνώ..

Και δεν είναι τυχαίο Αγγελική μου, ότι αυτή η παράλειψη σπάνια εμφανίζεται σε κάποια περιγραφή, αλλά εμφανίζεται κυρίως, μόνο στη γνωστή υβριστική έκφραση, όπου βέβαια υπάρχει και η μεγαλύτερη δόση άγνοιας....

Πάρα πολύ καλές δημοσιεύσεις και στις δυο σελίδες. Ευχαριστώ!

Ανατρίχιασα και μου άρεσε η ταπείνωση και ο σεβασμός προς την Υ.Θ. Παναγία μας του Αποστόλου Λουκά όπως μου άρεσε που ο Αγιός μας Νεκτάριος Πενταπόλεως της μιλούσε στον πληθυντικό!

Κατάκριση... απο τα μεγάλα μου πάθη και έχω "προοδεύσει" και τώρα την κάνω εσωτερικά...

angieholi έγραψε:Διάβολος ή Διάολος;
Σε μια από τις ομιλίες του Δικαίου Εφραίμ, περί Δαιμόνων και Μαγείας κτλ, ο Γέροντας είχε κάνει μια πολύ εύστοχη διευκρίνηση σχετικά με την χρήση της λέξης "Διάβολος" και "Διάολος". Ωστόσο, αν και προσπάθησα να βρω ακριβώς την ομιλία που είχε αυτό το απόσπασμα και να σας το μεταφέρω αυτολεξή, δυστυχώς δεν τα καταφέρα, έτσι θα σας τα πω όπως περίπου τα θυμάμαι.
Ο Γέροντας λοιπόν αναφέρθηκε στο λάθος που κάνουν πολλοί άνθρωποι και νομίζουν ότι "Διάολος" και "Διάβολος" είναι το ίδιο πράγμα.
Και συνήθως επικρατεί οι άνθρωποι να βρίζουν και να "στέλνουν" τους άλλους στο "διάολο".
Όμως!!!! Διάβολος και Διάολος δεν είναι το ίδιο πρόσωπο.......
"Διάβολος" είναι αυτός που διαβάλλει, είναι ο Πονηρός, ο έκπτωτος Άγγελος, ο Εωσφόρος, ενώ "Διάολος" είναι αυτός που είναι για όλους, δηλαδή ο Χριστός!!!!!
Έχει επικρατήσει όμως να χρησιμοποιείται η λέξη "Διάολος", και ο διάβολος χαίρεται, διότι έχει αυτήν την αρνητική έννοια!

Πράγματι, κάθησα λίγο και σκέφτηκα και συνειδητοποίησα, ότι πολλές φορές σε ταινίες, σε μεταφράσεις δηλαδή ή και στην καθομιλουμένη μας, περισσότερο αναφέρονται οι άνθρωποι και χρησιμοποιούν τη λέξη "Διάολος", είτε υβριστικά, είτε περιγράφοντας κάτι, παρά τη λέξη "Διάβολος". Αντιθέτως σπάνια εως ποτέ, (τουλάχιστον εγώ προσωπικά από τότε που άρχισα να το παρατηρώ επίτηδες, πουθενά δεν το είδα) να γίνεται αυτό το λάθος σε ορθόδοξα χριστιανικά κείμενα.

δυστυχως και εγω εψαξα να βρω την λεξη διαολος,δεν την βρηκα πουθενα,σε καμια εγκυκλοπεδια.

Ο Ένας της Αγίας Τριάδος
Μιλώντας για την Αγία Τριάδα συνήθως αναφερόμαστε και λέμε το πρώτο πρόσωπο ο Πατήρ, το δεύτερο πρόσωπο ο Υιός και τρίτο το Άγιο Πνεύμα.
Μερικές όμως φορές στο μυαλό των ανθρώπων, η διευκρίνηση αυτή λόγω του ότι περιέχει αρίθμηση, μοιάζει σαν να είναι ο Πατέρας πρώτος, ο Υιός δεύτερος και το Άγιο Πνεύμα τρίτο, με μια μορφή δηλαδή ιεραρχίας, σαν να δηλώνεται δηλαδή ότι πρώτος και κύριος είναι ο Πατέρας, δεύτερος και λίγο κατώτερος ο Υιός και τρίτο, λίγο πιο κατώτερο, το Άγιο Πνεύμα.
Οπωσδήποτε βέβαια αυτή η αρίθμηση (ως αρίθμηση ιεραρχίας των προσώπων) δεν υφίσταται και γι αυτό σε ορισμένα λειτουργικά βιβλία όπως π.χ. η Παρακλητική, γίνεται η αναφορά στα πρόσωπα ως "ο Ένας της Αγίας Τριάδος".
Δηλαδή: ο Πατήρ, ο Ένας της Αγίας Τριάδος
Υιός, ο Ένας της Αγίας Τριάδος
Άγιο Πνεύμα, ο Ένας της Αγίας Τριάδος!

(Την διευκρίνηση αυτή μας την είχε κάνει σε κήρυγμα ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης)

Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω κάτι επ' αυτού, το οποίο συχνά μας διαφεύγει:

Το Άγιον Πνεύμα είναι ΠΡΟΣΩΠΟ, όπως ο Πατήρ και όπως και ο Υιός!