"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

parikos_ έγραψε:Κι ο πατέρας Αμφιλόχιος (Μακρής) φανέρωσε σε μοναχή που του εξομολογείτο το κρυμμένο της αμάρτημα: είχε φερθεί σκληρά σε μια κατσίκα.

[/quote]

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΡΔΙΑ,ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ!!!

Ναι, της είχε δαγκώσει το αυτί...Αν, και τώρα που το ξαναγράφω, νομίζω ότι ήταν ο Άγιος Νεκτάριος.

Υπάρχει ένα βιβλίο με ανεξήγητα φαινόμενα με ζώα
Πχ σκυλιά που γύρισαν χιλιόμετρα πίσω για να βρουν το αφεντικό τους
Μια ιστορία έλεγε πως όταν πέθανε το αφεντικό χάσανε και το σκύλο μετά τη κηδεία , τον ψάχναν τον ψάχναν πουθενά
Και τελικά τον βρήκαν πάνω στο τάφο του αφεντικού του και δεν ήθελε να φύγει από εκεί

Μα και τα ζώα είναι όντα του Θεού μας όπως και εμείς με θνητή ψυχή όμως.Στην γή δεν είμαστε μόνο αλλά όλα τα όντα του Θεού και τους αξίζει ένας σεβασμός.Τα ζώα τα έδωσε ο Κύριος για να εξυπηρετούν και να ταιζουν τους ανθρώπους και εμείς πρέπει να σεβαστούμε αυτό το δώρο του Κυρίου.Γιατί είναι άσχημο όταν σου κάνει κάποιος ένα δώρο εσύ να μην το σέβεσε και να το περιφρονείς πόσο μάλλον όταν αυτό το δώρο σου το κάνει ο Κύριος και Χριστός μας.

lovethink έγραψε:Υπάρχει ένα βιβλίο με ανεξήγητα φαινόμενα με ζώα
Πχ σκυλιά που γύρισαν χιλιόμετρα πίσω για να βρουν το αφεντικό τους
Μια ιστορία έλεγε πως όταν πέθανε το αφεντικό χάσανε και το σκύλο μετά τη κηδεία , τον ψάχναν τον ψάχναν πουθενά
Και τελικά τον βρήκαν πάνω στο τάφο του αφεντικού του και δεν ήθελε να φύγει από εκεί

ειχα κι εγω αν΄λογο περιστατικό lovethink..και μάλιστα από πτηνό και οχι απο καποιο θηλαστικο,που ειναι πιο νοήμονα. .....

http://www.youtube.com/watch?v=IzBiR0gXqno


Το δράμα των αθώων πλασμάτων

http://www.chiosnews.com/images/Peiramatozoo.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=6AsZj4ZoCj8
(Καλό Πάσχα ................... ειδικά στο τέλος που κλείνουν το αρνάκι ζωντανό στο καπό του αυτοκινήτου .... )

Αυτός είναι ο κόσμος μας και τα έργα μας

καλά κάνεις lovethink και τα βαζεις τα λινκ...
εικόνες απίστευτης αγριότητας και ωμότητας....
εικόνες σφαγής ζώων και οι επιθανάτιες κραυγές τους σημάδεψαν κάποιες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας...
κι οι μνήμες υπήρξαν τόσο έντονες που ακόμα δεν έχουν ατονησει παρα την πάροδο τόσων χρόνων...
είχε πει κάποια στιγμή ο μακαριστος π.Επιφανιος σε κατ ιδιαν συζητηση πως υπάρχουν επαγγέλματα που ένας συνειδητός χριστιανός δε μπορεί να κάνει κι ένα από αυτα είναι του σφαγέως...
τελικά το αγριότερο θηρίο είναι ο άνθρωπος..
μπροστά του τα λεγόμενα θηρία μοιάζουν με ακακα κανίς και νωθρά τσόου τσόου...

Εδώ και 35 χρόνια περίπου ήμουν πολύ άγριος με τα ζώα ιδίως εκείνα που ήταν για
φαΐ. Μετά από πάροδο μερικών χρόνων έγινε μία μεταβολή μέσα μου το τελείως αντίθετο. Αν έβλεπα κάποιο χτυπημένο στον δρόμο από αυτοκίνητο μέχρι και σήμερα, να σταματήσω το κάρο μου στην μέση του δρόμου για να τον φράξω μη περάσει άλλο κάρο και η ουρά από τα κάρα και να μου κορνάρουν και να με βρίζουν. Πολλές φορές τα κρατάω σπίτι μέχρι να τα συνεφέρω, ¨η και να τα πάω στο νοσοκ9ομείο αν χρειαστεί. Η κόρη μου που είναι πιο τρελή και ζωόφιλη σε μεγάλο βαθμό έχει πληρώσει πολλά λεφτά για κάποια περίθαλψη κάποιου ζώου αυτά από εμένα για εσάς …Χάρης

lovethink έγραψε:http://www.youtube.com/watch?v=IzBiR0gXqno


Το δράμα των αθώων πλασμάτων

http://www.chiosnews.com/images/Peiramatozoo.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=6AsZj4ZoCj8
(Καλό Πάσχα ................... ειδικά στο τέλος που κλείνουν το αρνάκι ζωντανό στο καπό του αυτοκινήτου .... )

Αυτός είναι ο κόσμος μας και τα έργα μας

Θα πω και εγώ ένα συμβάν με τον σκύλο μου.Πριν δύο χρόνια είχα έναν σκύλο που τον είχα από κουτάβι.Ο σκύλος μου ήταν γέρικος και είχε πάθει ο καημένος μια ρευματοπάθεια και είχε παραλήσει από την μέση και κάτω.Δεν έλεγχε ούτε την αφόδευση του.Υπέφερε πάρα πολύ.Υπέφερα και εγώ πάρα πολύ γιατί εγώ τον μεγάλωσα και τον αγαπούσα τον σκύλο μου.Καθόταν συνέχεια σε ένα μέρος και δεν μπορούσε να μετακινηθεί.Ώσπου πήρα την σκληρότατη απόφαση να τον κάνω ευθανασία.Την ημέρα που κατέβηκα να τον πάρω για να τον πάω στον κτηνίατρο το είχε καταλάβει γιατί είχε σειρθεί 20 μέτρα με τα δύο μπροστινά πόδια του και με κοιτούσε μέσα στα μάτια.Εκείνη την στιγμή δεν το έδωσα σημασία.Όταν όμως του έβαλε την ένεση ο κτηνίατρος δεν είχα κρατηθεί και έκλεγα με ληγμούς και ντρεπόμουνα για την σκληρότητα μου.Δεν ξέρω αν έκανα καλά για την ευθανασία αλλά το είχα μετανιώσει πολύ πικρά.Ήταν σαν να παίρνω ένα μαχαίρι και να το καρφώνω στην καρδιά μου μόνος μου.Δεν ξαναπήρα σκύλο από τότε και αν μου ξανατύχαινε η ίδια περίπτωση δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι αλλά δεν θα το ξαναέκανα.
Δόξα στον Θεό μας που δεν είναι τόσο σκληρός γιατί αν ήταν στο ελάχιστο σκληρός έπρεπε να με είχε καταδικάσει εδώ και πολλά χρόνια.

αχ φιλε Κλόακα...

συγγενης μου ειχε ενα σκυλο,σαν τον δικο σου ...

ο σκυλος γερασε ,ειχε τα χαλια του και δε μπορουσε να τον φροντισει γιατι τον ειχε μακρια απο την Αθηνα...

αποφασισε λοιπόν να του κανει ευθανασία..φωναξε τον κτηνιατρο και εκεινος του εκανε ευθανασια πολυ προχειρα με ενεση καλιου στην καρδιά,η οποία είναι εξαιρετικά οδυνηρη...

ακομη και εκεινη την ωρα που τον σκότωναν, ο γερο σκύλος κοιταζε το αφεντικο του στα ματια και του έγλυφε τα χερια!!!


(το γραφω κι εχω ανατριχιάσει)