Διαβάζω και αφιερώνω
Διαβαζω
http://clubs.pathfinder.gr/Lygariaclud/ ... 14&read=49
" ..... Ακολούθησαν διεξοδικές συζητήσεις με τον αυτοκράτορα και στις 12 Δεκεμβρίου 1452 έχουμε την περίφημη συλλειτουργία ανατολικών και δυτικών στην Αγία Σοφία, στην οποία πήραν μέρος όλοι όσοι συμφωνούσαν με την ένωση,
>με τον Καρδινάλιο Ισίδωρο ως απεσταλμένο του Πάπα, όπου και ακούγεται το αιρετικό "Φιλιόκβε. Στη "λειτουργία" παρίσταται με σφιγμένα δόντια ο Κωνσταντίνος, που θεωρεί πως ήταν η εσχάτη, έστω απελπισμένη, ενέργεια να περισώσει την Πόλη, από τους Τούρκους που την κύκλωναν απειλητικά.
> Όμως η πλειοψηφία του λαού ήταν αρνητική. Αντιδρά έντονα και αναθεματίζει τους ενωτικούς και την ένωση. Ο Γεννάδιος, που ήταν ο ηγέτης των ανθενωτικών, κατηγορεί σφοδρά τους ενωτικούς, καταγγέλλει προδοσία της πίστης και θυροκολλεί τις θέσεις του στην μονή Παντοκράτορος, όπου είχε βρει καταφύγιο. Ο επηρεασμός του λαού από τα λόγια του Γενναδίου ήταν έντονος. Κατακρίνονται όλοι οι ιερείς που πήραν μέρος στην συλλειτουργία, ενώ οι πολίτες αρνούνται πλέον να πάνε στην Αγία Σοφία, γιατί θεωρούν ότι έχει μολυνθεί. Από την εποχή της συνόδου της Φεράρα-Φλωρεντίας (1438-39) το κλίμα μέσα στην πόλη ήταν βαρύ.
>Αρνήθηκε όμως να παραστεί στο φρικτό "συλλείτουργο" και ο Μέγας Δούκας του Στόλου, ο Λουκάς Νοταράς που προφητικά σχεδόν φωνάζει "καλύτερα το τουρκικό σαρίκι, παρά η καλύπτρα του Καρδιναλίου" και η Ιστορία τον δικαιώνει, αφού κάτω από το βάρβαρο τουρκικό σαρίκι, με τη βοήθεια του Θεού, πιστοί στην Ορθοδοξία, κρατηθήκαμε, σταθήκαμε, ισχύσαμε και είμαστε σήμερα ελεύθεροι, όνειρο απλησίαστο για τα χρόνια εκείνα τα τρομερά και λάμπει σήμερα η Ορθοδοξία μας σαν ατόφιο ολοκάθαρο χρυσάφι στα μάτια του διψασμένου κόσμου.
>Είναι όμως και κάποιος άλλος που αρνείται να παραστεί εκείνη τη θλιβερή ημέρα στο "ενωτικό συλλείτουργο".
Ο Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου, ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ!!! Αν και προσωπικός φίλος του Αυτοκράτορα, λέει το μεγάλο "ΟΧΙ" και δεν παρίσταται, εξοργίζοντας τον Κωνσταντίνο που διατάσει την εξορία του, μαζί με τον Διάκονό του Άγιο Νικόλαο .>Στο Βυζάντιο ήταν τόσος ο φανατισμός και ο ανταγωνισμός Ενωτικών και Ανθενωτικών (αυτών δηλαδή που υποστηρίζανε ή και καταπολεμούσανε την Ένωση Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας), που εκείνοι κι΄ ετούτοι δεν άκουγαν και δεν έβλεπαν τα ταμπούρλα και τις σημαίες των Οθωμανών έξω από τη Βασιλεύουσα. Η Κωνσταντινούπολη έπεσε στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα Τρίτη. Λίγες ημέρες προ της άλωσης ο Μέγας Δούκας, Λουκάς Νοταράς έλεγε, ότι προτιμότερο είναι να δει να εξαπλώνεται στην Πόλη το σαρίκι των τούρκων, παρά την Μίτρα των καθολικών ιερέων... "
Διαβαζω
http://www.orthodox.net.gr/modules.php? ... le&sid=102
" .... Άγιον Όρος στο πρόσωπό σου (τού τιμωμένου αγίου Κοσμά) και στα πρόσωπα των άλλων αγίων Αγιορειτών οσιομαρτύρων των ελεγξάντων τους λατινόφρονες δεν συνεβιβάσθη ούτε συμβιβάζεται.
Η αγχόνη σου επιβάλλει και σε μας να ανανεώσουμε σήμερα την Ομολογία την ιδική σου και των λοιπών οσιομαρτύρων, όντες διάδοχοί σας και συνεχισταί της Παραδόσεώς σας.
Ομολογούμε λοιπόν, όπως έγραψαν οι Αγιορείται προς τον λατινόφρονα Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο, λήγοντος του 13ου αιώνος, ότι «Πάσα η του Χριστού και Θεού ημών Ποίμνη έν σώμά εστιν, υπό μιάς κεφαλής διοικούμενον, ος εστί Χριστός Ιησούς».
Ομολογούμε επίσης ότι οι Λατίνοι μή αφήσαντες «απαράτρεπτα» και «αμώμητα» τα κυριώτερα της Πίστεως, «αποκόπτονται του πανταχόθεν ίσου τε καλού ωραιομόρφου σώματος του Χριστού».
Η Μία, λοιπόν, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, είναι η καθ’ ημάς Ορθοδοξία, διότι μόνη αυτή διατηρεί αναλλοίωτη την πίστι των Αποστόλων.
…..
Βάσις δε της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας είναι η αλήθεια ότι η Εκκλησία είναι Μία, αυτή που έχει την Αλήθεια. Μόνη αυτή έχει: το αληθές βάπτισμα, τα αληθή μυστήρια, το πλήρωμα της Χάριτος και την αποστολική διαδοχή.
Εκτός αυτής της Εκκλησίας ημπορεί να υπάρχουν κοινότητες και σχήματα εκκλησιαστικοφανή, αλλ’ όχι «Η Μία Αγία Εκκλησία», με το πλήρωμα της Χάριτος και της Αληθείας.
Η θεωρία των κλάδων, εμμέσως ή αμέσως διατυπουμένη και από ορθοδόξους, δεν έχει έρεισμα στο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως και στην Πατροπαράδοτο ευσέβεια της Εκκλησίας και αποτελεί ένα εκκλησιολογικό συγκρητισμό.
Οι λατινόφρονες ζητούσαν και την εποχή του αγίου Κοσμά μία κατ’ οικονομίαν ένωσι με τους εκπεσόντας της Ορθοδόξου Πίστεως λατίνους. Αλλ’ ο άγιος Κοσμάς και οι σύν αυτώ οσιομάρτυρες δεν εδέχθηκαν αυτή την τοποθέτησι, διότι εγνώριζαν ότι θα προέδιδαν την Πίστι. Επίστευαν ακραδάντως ότι μόνον η Ορθοδοξία αποτελεί την αληθή Εκκλησία του Χριστού, το αληθές σώμα του Χριστού και ότι δεν χωρεί ένωσις αληθείας και πλάνης.
Βέβαια, σήμερα η Ρώμη άλλαξε τακτική. Δεν μεταχειρίζεται το ξίφος, αλλά την διπλωματία. Χωρίς να αμφισβητούμε τις τυχόν καλές προθέσεις ωρισμένων δυτικών είμεθα υποχρεωμένοι να μήν αποκρύψουμε ότι οι ευγενείς χειρονομίες της Ρώμης δεν μας πείθουν, διότι συνοδεύονται από πράξεις εχθρικές προς την Ορθοδοξία (σύναψις διπλωματικών σχέσεων με το Ελληνικό Κράτος, διατήρησις Ουνίας, συμμετοχή ουνιτών στον διάλογο και πρόσφατα επίσημη χειροτονία ουνίτου Ρουμάνου επισκόπου από τον πάπα)..... "
Διαβάζω και σκέφτομαι .....
Αχ Παναγια μου Προαναγγελλόμενη ... κάνε το Θαύμα σου !
