Σελίδα 2 από 4

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 20, 2006 7:31 pm
από tigris
Η συζήτηση περί των θεολογικών αρετών κλείνει με το συμπερασμα πως με την απιστία και την σκληροκαρδία μας (πώς φαίνεται καμιά φορά, η άτιμη, πώς ξεγλυστράει κάτω από το προσωπείο μας-μιλάω για μένα) μόνο η ελπίδα (στο Θεό) μας απομένει.

re

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 20, 2006 7:36 pm
από kostas8888

ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ tigri Ο ΘΕΟΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ ΚΑΙ

ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΗ

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 20, 2006 7:41 pm
από tigris
Σ'ευχαριστώ Κώστα μου. Αυτό είναι, η αγάπη είναι η ρίζα των αρετών αλλά..η ελπίδα είναι που πεθαίνει τελευταία! :D

ΥΓ Πάντως μην ανησυχείς, δεν απογοητεύομαι εύκολα- έχω λίγο περίεργο χιούμορ- όταν γνωριστούμε θα καταλάβεις τι εννοώ 8O

re

Δημοσιεύτηκε: Δευ Νοέμ 20, 2006 7:47 pm
από kostas8888


ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΚΑΤΙ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΛΥΠΕΙ

re

Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 9:46 am
από kostas8888

«Έχει ανάγκη άπο την βοήθεια του Πνεύματος»

Ή πίστις έχει ανάγκη από την βοήθεια τοΰ Πνεύματος και τήν παραμονή του, ώστε νά μπόρεση νά μείνη ακλόνητη· και ή βοήθεια τοΰ Πνεύματος παραμένει με τον καθαρό βίο και τήν αρίστη πολιτεία.
'Ώστε αν θέλουμε νά έχουμε Ριζωμένη τήν πίστι, πρέπει νά έχουμε βίο καθαρό, πού πείθει το άγιο Πνεύμα νά μείνη και νά συγκρατή τήν δύναμι εκείνης. Διότι δέν είναι δυνατό, όταν εχη κάνεις αμαρτωλή ζωή νά μην κλονίζεται και ή πίστις.


Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 10:21 am
από Misha
"η γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι και ελπιζει

ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα

ωσαυτως δε και το Πνευμα συναντιλαμβανεται ταις ασθενειαις ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθ ο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο το Πνευμα υπερεντυγχανει υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις"

(Ρωμ η 24-26)

χωρίς το Πνεύμα της Αληθείας,ουτε ενα "Κυριε ελέησον" σωστο δεν μπορουμε να πουμε....

τα λέει κι ο π.Πορφύριος στους απομαγνητοφωνημένους λόγους του...

το κατάλαβα κι εγώ εσχάτως μετά απο μακρόχρονη αναζήτηση...

τόσα χρόνια κι ΟΥΤΕ ΕΝΑ σωστό "Κύριε ελέησον"....

που να πιάσω μετά τα σπουδαία "Πίστιν Ελπίδα Αγάπη" που λέει ο Κώστας... :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll: :roll:

re

Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 10:39 am
από kostas8888
Misha
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΔΟΣΕΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ

ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΗΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΕ ΑΝ ΘΕΛΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΠΛΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑΤΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΛΗ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ


Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 10:39 am
από helen
Misha δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα από το αρχαίο κείμενο δεν μας το εξηγείς λίγο? Νοιώθω πως είναι σημαντικό. μήπως είναι αυτό που είπε ο Χριστός στον Θωμά? ¨Μακάριοι η μη ειδόντες και πιστεύσαντες?" Το λέει και ο Π.Παίσιος περίπου έτσι: αυτοί που ζητούν θαύματα για να πιστεύσουν δεν έχουν αρχοντιά...

Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 10:51 am
από Misha
τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι και ελπιζει

ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα

ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται ταις ασθενειαις ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλ αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις
αν εννοείτε αυτό ,είναι απο την προς Ρωμαιους επιστολη του Απ.Παυλου.

λεει χοντρικά:"γιατί σωθήκαμε με την ελπίδα .όμως ελπίδα για κάτι που το βλέπει κανείς τώρα, δεν είναι ελπίδα - γιατί αν ένα πράγμα το βλέπει κάποιος για ποιο λόγο να το ελπίζει;

Eπομένως, αφού ελπίζουμε ν αποκτήσουμε εκείνο που δε βλέπουμε, το προσδοκούμε καρτερικά.

Aλλά και το Πνεύμα επίσης μας συμπαραστέκεται στις αδυναμίες μας, γιατί εμείς δεν ξέρουμε πώς να προσευχηθούμε καθώς πρέπει, όμως το ίδιο το Πνεύμα μεσιτεύει για μας στο Θεό με ανέκφραστους στεναγμούς."

Δημοσιεύτηκε: Τρί Νοέμ 21, 2006 10:58 am
από Dirfys
ουτε εγω μπορεσα να διαβασω σωστα πριν Μιχαλη
τωρα ειναι κατανοητο
πιστευω οτι θα μας κανεις τη χαρη να δινεις μασημενη την τροφη σε εμας.που δεν " διαβαζουμε " τα κειμενα αυτα σωστα.