Πιστεύεις?
Συντονιστής: Συντονιστές
- stathisekp
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 7646
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:16 am
- Τοποθεσία: Νέα Ιωνία Αττικής
Re: Πιστεύεις?
Αν και όλοι μας λίγο πολύ έχουμε δει τη αγάπη του Κυρίου μας, -που πολλές φορές μπορεί και να μη το καταλάβαμε κιόλας- οι περισσότεροι θα πούμε ναι, πιστεύω. Και δε θα πούμε ψέμματα. Πόσο όμως Του έχουμε εμπιστοσύνη; Πολλές φορές δε τα χάνουμε ή απελπιζόμαστε, με λίγα λόγια λιγοψυχάμε όπως λέμε, εξ αιτίας αυτής της έλλειψη εμπιστοσύνης μας; Πριν μας τύχει κάτι που φοβόμαστε, απελπιζόμαστε και δεν αφήνουμε Αυτόν να μεριμνήσει για μας, για το δικό μας συμφέρον.
Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει και σε σας, όμως σε μένα συμβαίνει αρκετά τακτικά αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης που τελικά είναι και έλλειψη πίστης....
Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει και σε σας, όμως σε μένα συμβαίνει αρκετά τακτικά αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης που τελικά είναι και έλλειψη πίστης....
Δώρησαί μοι του όράν τα έμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου
Re: Πιστεύεις?
"ποιήσεις συν τω πειρασμώ και την έκβασιν"....αυτό το ξεχνάμε συνέχώς!...συνεχώς όμως!!...αυτόν που μας συκοφαντεί ή μας αδικεί (ή νομίζουμε!), δεν το ξεχνάμε ποτέ!....ποτέ όμως!
τεσπά, υπομονή κ αγώνας, δεν απελπιζόμαστε...Κ επιμονή!!...τι λέει ο ψαλμός?... "Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου"!!!
τεσπά, υπομονή κ αγώνας, δεν απελπιζόμαστε...Κ επιμονή!!...τι λέει ο ψαλμός?... "Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου"!!!
Re: Πιστεύεις?
Πόσο δίκιο έχεις...............πρόκειται για ακριβές ΄΄όργανο΄΄ που μετρά την κατα καιρούς κλονιζόμενη και αδύνατη πίστη μας, της ελαχιστότερης απο σπόρο του σιναπιού.stathisekp έγραψε: ↑Δευ Απρ 18, 2016 12:10 pm Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει και σε σας, όμως σε μένα συμβαίνει αρκετά τακτικά αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης που τελικά είναι και έλλειψη πίστης....
Κι όμως οι δοκιμασίες και ο πειρασμός έρχονται να μας υπενθυμίσουν ποιά είναι η εμπιστοσύνη μας, και άρα η πίστη μας, και αν τότε είπαμε απο καρδιάς το ΄΄γενηθήτο το θέλημά Σου΄΄
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
- stathisekp
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 7646
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:16 am
- Τοποθεσία: Νέα Ιωνία Αττικής
Re: Πιστεύεις?
Βλέπω ότι από τότε που είχα γράψει αυτά έχει περάσει ένας χρόνος και κάτι.Μ.Δ.Κ. έγραψε: ↑Παρ Μάιος 19, 2017 11:27 amΠόσο δίκιο έχεις...............πρόκειται για ακριβές ΄΄όργανο΄΄ που μετρά την κατα καιρούς κλονιζόμενη και αδύνατη πίστη μας, της ελαχιστότερης απο σπόρο του σιναπιού.stathisekp έγραψε: ↑Δευ Απρ 18, 2016 12:10 pm Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει και σε σας, όμως σε μένα συμβαίνει αρκετά τακτικά αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης που τελικά είναι και έλλειψη πίστης....
Κι όμως οι δοκιμασίες και ο πειρασμός έρχονται να μας υπενθυμίσουν ποιά είναι η εμπιστοσύνη μας, και άρα η πίστη μας, και αν τότε είπαμε απο καρδιάς το ΄΄γενηθήτο το θέλημά Σου΄΄
Ουδεμία βελτίωσις!!!!!
Δώρησαί μοι του όράν τα έμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου
Re: Πιστεύεις?
Πρέπει να βρούμε τρόπο να στεκόμαστε με όσο το δυνατόν ανδρείο φρόνημα την ώρα των δοκιμασιών και των πειρασμών, και(για) να μην ντρεπόμαστε ύστερα για την ολιγοπιστία μας και τη δειλία μας. Να προσέχουμε δηλαδή τι λέμε και τι κάνουμε.
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
- dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Re: Πιστεύεις?
Ευχομαι μια καλη και ευλογημενη χρονια σε ολους, οσο αυτο μπορει να ειναι δυνατο στις ημερες μας,
αλλα οπως ελεγαν οι πατερες μας, -και ηταν απειρως πιο σοφοι απο εμας-, παντοτε: "εχει ο Θεος". ,
φραση απολυτα σχετικη με το θεμα.
Προκειται για μια απο τις θεολογικοτερες εκφρασεις που ακουστηκαν ποτε, απο απλοϊκα χειλη μεν,
που ομως ζουσαν και ρουφουσαν την ζωη με το Α και το Ω, με το χωμα και τον ανεμο στο προσωπο, και οχι "ακαδημαϊκα", και στην θεωρια.
Εκφραση που πολλοι αγευστοι και αδοκιμαστοι, την περιγελουν, ως ταχα μιζερη και παθητικη, ενω συμβαινει ακριβως το αντιθετο, θελει θαρρος απαραμιλλο και κοκκαλα για να την πεις με ολο το ειναι σου, και το βαθος και η ποιοτητα της ειναι βγαλμενη μεσα απο το καμινι της υπομονης, που λιωνει και σιδερο.
Τουτο το ερωτημα ειναι καιριο, και μας ξεπερνα.
Ξεπερνα την πιο καλοζωϊσμενη και αυτοματοποιημενη γενια μας, που ειδε ποτε η ιστορια.
Ξερει ομως ο Κυριος, την αδυναμια μας.
Ζυγιζει και σταθμιζει την περιρρεουσα ατμοσφαιρα που ζει το καθε πλασμα Του. Και δρα αναλογα.
Θα ελεγα κατα την ταπεινη μου γνωμη, και με την ελαχιστη εμπειρια που μπορει να εχω αποκομισει, οτι η Πιστη ειναι πρωτιστως Σχεση.
Δεν ειναι αποψη, πεποιθηση, η ακομα χειροτερα μια ναρκισσιστικη αυτο-επιβεβαιωτικη αισθηση, οτι ολα ειναι εξασφαλισμενα.
Πιστευουμε πραγματικα, στον βαθμο που σχετιζομαστε με τον Θεο, μεσα στην ζωη μας, στην καθημερινοτητα μας,
καθε στιγμη, απο την στιγμη της ησυχιας και της περισκεψης, εως την στιγμη της φασαριας και της δοκιμασιας.
Ειναι μια δυναμικη σχεση, που αλλοιμονο εαν δεν εχει τα υψη και τα βαθη της,
τις ερημους και τα ησυχα λιβαδια της, τα αδιαβατα βουνα της, και τις θερμες ακρογιαλιες της.
Ερχονται στιγμες, που αμφιβαλλεις για τα παντα.
Εννοω τα παντα! Ολα! Απο την υπαρξη του Θεου, εως την ιδια την δικη σου!
Ερχονται ομως και στιγμες που νιωθεις οτι ο Θεος ανασαινει μεσα στο αυτι σου.
Οτι σε πνιγει με την αγκαλια Του.
Ερχονται ξανα στιγμες, που καταρρεεις και τα γιατι σε πνιγουν.
Τα διωχνεις και αυτα επιμενουν. Ξερεις οτι δεν εχουν νοημα.
Ερχονται τελος και παλι στιγμες που ηρεμεις, επιστρεφοντας στην πρωϊνη Κυριακατικη,
ολοφωτη πισω αυλη, εκει στο μικρο εκκλησακι της καρδιας σου.
Οτι και να συμβαινει εντος μας, η ΑΛΗΘΕΙΑ δεν αλλαζει.
Η Αληθεια ειναι ο Χριστός, και οσα εκανε και κανει για εμας!
Καποια απο αυτα μολις τα εορτασαμε αυτες τις αγιες ημερες.
Συνεπως εαν εμεις αποκανουμε, η προδιδουμε, η ξεχναμε, η αδιαφορουμε, η πισωπαταμε,
η Αλλη πλευρα ειναι παντα Εκει. Ο Θεος ειναι παντα ΕΔΩ.
Και εαν ακομα και στην πιο δυσκολη στιγμη, κρατησουμε το νημα, εστω και στην πιο ξεφτισμενη του ακρη,
εκει που παει να σπασει, και να χαθουν ολα, και πουμε ισως ξεψυχισμενα, λιγο πριν τα παρατησουμε, ενα Κυριε Ελεησον!
τοτε ο Παντοκρατωρ Κυριος, θα βρει τον τροπο να μας τραβηξει ξανα επανω απο το χειλος της αβυσσου.
Αλλωστε και σε ποιον δεν δοκιμαστηκε, η δεν θα δοκιμαστει η πιστη του;
Και ο γογγυσμος επιτρεπεται, και η θλιψη, και η δυσπιστια, και η αδημονια,
αλλα μεχρις του σημειου να μην μας κανουν να λησμονουμε ποτε,
οτι ο Ιδιος ο Χριστος περασε μεσα απο το καμινι των δοκιμασιων, των πιο σκληρων και αδικων,
Οντας Αναμαρτητος ο Ιδιος, και για την σωτηρια την δικη μας, σε τελευταια αναλυση.
Την στιγμη που οι περισσοτεροι πειρασμοι, -οχι ολοι βεβαια-, αλλα μεγαλος αριθμος τους, οφειλονται μονο σε δικες μας αστοχιες.
"Αν ελειπαν οι πειρασμοι, κανεις δεν θα σωζοταν", λεει ο Μεγας Αντωνιος. Ε, κατι θα ξερει..
Οποτε εμεις πρεπει συνεχως να εχουμε συναισθηση της αδυναμιας μας, να μην πλαστικοποιουμε την πιστη μας,
να μην την μετατρεπουμε σε ιδεολογια και εξυπνακισμο, σαν μερικους που πανε σε κηδεια και κανουν θεολογια πανω στο κλαμα του αλλου..
Αλλα να εχουμε παντοτε εμπροθεν των οφθαλμων μας, το μετρο μας, που ειναι μηδαμινο, και ευκολα λυγιζει,
την ιδια στιγμη ομως εχουμε και τον Χριστο που ειναι τα ΠΑΝΤΑ, και δεν θα μας αφησει ποτε.
Ετσι πορευεται η Πιστη, και του Θεου Συνεργουντος, παντοτε θριαμβευει.
Δεν καταισχυνει ποτε η Πιστη τον πιστευοντα, ας ειναι και ενα γραμμαριο, παντοτε θα ειναι ανωτερη απο το μηδεν,
και συγκρινομενη με το τραγικο αδιεξοδο αυτων που ποτε δεν πιστεψαν τον Θεον.
Ο πιστος ουτε πρεπει να επαιρεται για την οποια πιστη που εχει, εναντι των αλλων,
αλλα ουτε και να αυτομαστιγωνεται ως μη οφειλε, σαν να μην ειχε καθολου,
χρειαζεται μετρο και σωφροσυνη, σε ολα, ταπεινο φρονημα και ειρηνη.
Οποτε εμεις κανουμε το ενα,
και ο Θεος τα υπολοιπα.
Προσθες ημιν πιστιν, ελεγαν και οι Αποστολοι και οι Πατερες μας, ανα τους αιωνες.
Ας το λεμε λοιπον και εμεις,
και εχει ο Θεος!
Με τον ενα η τον αλλο τροπο, θα βγουμε περα.
αλλα οπως ελεγαν οι πατερες μας, -και ηταν απειρως πιο σοφοι απο εμας-, παντοτε: "εχει ο Θεος". ,
φραση απολυτα σχετικη με το θεμα.
Προκειται για μια απο τις θεολογικοτερες εκφρασεις που ακουστηκαν ποτε, απο απλοϊκα χειλη μεν,
που ομως ζουσαν και ρουφουσαν την ζωη με το Α και το Ω, με το χωμα και τον ανεμο στο προσωπο, και οχι "ακαδημαϊκα", και στην θεωρια.
Εκφραση που πολλοι αγευστοι και αδοκιμαστοι, την περιγελουν, ως ταχα μιζερη και παθητικη, ενω συμβαινει ακριβως το αντιθετο, θελει θαρρος απαραμιλλο και κοκκαλα για να την πεις με ολο το ειναι σου, και το βαθος και η ποιοτητα της ειναι βγαλμενη μεσα απο το καμινι της υπομονης, που λιωνει και σιδερο.
Τουτο το ερωτημα ειναι καιριο, και μας ξεπερνα.
Ξεπερνα την πιο καλοζωϊσμενη και αυτοματοποιημενη γενια μας, που ειδε ποτε η ιστορια.
Ξερει ομως ο Κυριος, την αδυναμια μας.
Ζυγιζει και σταθμιζει την περιρρεουσα ατμοσφαιρα που ζει το καθε πλασμα Του. Και δρα αναλογα.
Θα ελεγα κατα την ταπεινη μου γνωμη, και με την ελαχιστη εμπειρια που μπορει να εχω αποκομισει, οτι η Πιστη ειναι πρωτιστως Σχεση.
Δεν ειναι αποψη, πεποιθηση, η ακομα χειροτερα μια ναρκισσιστικη αυτο-επιβεβαιωτικη αισθηση, οτι ολα ειναι εξασφαλισμενα.
Πιστευουμε πραγματικα, στον βαθμο που σχετιζομαστε με τον Θεο, μεσα στην ζωη μας, στην καθημερινοτητα μας,
καθε στιγμη, απο την στιγμη της ησυχιας και της περισκεψης, εως την στιγμη της φασαριας και της δοκιμασιας.
Ειναι μια δυναμικη σχεση, που αλλοιμονο εαν δεν εχει τα υψη και τα βαθη της,
τις ερημους και τα ησυχα λιβαδια της, τα αδιαβατα βουνα της, και τις θερμες ακρογιαλιες της.
Ερχονται στιγμες, που αμφιβαλλεις για τα παντα.
Εννοω τα παντα! Ολα! Απο την υπαρξη του Θεου, εως την ιδια την δικη σου!
Ερχονται ομως και στιγμες που νιωθεις οτι ο Θεος ανασαινει μεσα στο αυτι σου.
Οτι σε πνιγει με την αγκαλια Του.
Ερχονται ξανα στιγμες, που καταρρεεις και τα γιατι σε πνιγουν.
Τα διωχνεις και αυτα επιμενουν. Ξερεις οτι δεν εχουν νοημα.
Ερχονται τελος και παλι στιγμες που ηρεμεις, επιστρεφοντας στην πρωϊνη Κυριακατικη,
ολοφωτη πισω αυλη, εκει στο μικρο εκκλησακι της καρδιας σου.
Οτι και να συμβαινει εντος μας, η ΑΛΗΘΕΙΑ δεν αλλαζει.
Η Αληθεια ειναι ο Χριστός, και οσα εκανε και κανει για εμας!
Καποια απο αυτα μολις τα εορτασαμε αυτες τις αγιες ημερες.
Συνεπως εαν εμεις αποκανουμε, η προδιδουμε, η ξεχναμε, η αδιαφορουμε, η πισωπαταμε,
η Αλλη πλευρα ειναι παντα Εκει. Ο Θεος ειναι παντα ΕΔΩ.
Και εαν ακομα και στην πιο δυσκολη στιγμη, κρατησουμε το νημα, εστω και στην πιο ξεφτισμενη του ακρη,
εκει που παει να σπασει, και να χαθουν ολα, και πουμε ισως ξεψυχισμενα, λιγο πριν τα παρατησουμε, ενα Κυριε Ελεησον!
τοτε ο Παντοκρατωρ Κυριος, θα βρει τον τροπο να μας τραβηξει ξανα επανω απο το χειλος της αβυσσου.
Αλλωστε και σε ποιον δεν δοκιμαστηκε, η δεν θα δοκιμαστει η πιστη του;
Και ο γογγυσμος επιτρεπεται, και η θλιψη, και η δυσπιστια, και η αδημονια,
αλλα μεχρις του σημειου να μην μας κανουν να λησμονουμε ποτε,
οτι ο Ιδιος ο Χριστος περασε μεσα απο το καμινι των δοκιμασιων, των πιο σκληρων και αδικων,
Οντας Αναμαρτητος ο Ιδιος, και για την σωτηρια την δικη μας, σε τελευταια αναλυση.
Την στιγμη που οι περισσοτεροι πειρασμοι, -οχι ολοι βεβαια-, αλλα μεγαλος αριθμος τους, οφειλονται μονο σε δικες μας αστοχιες.
"Αν ελειπαν οι πειρασμοι, κανεις δεν θα σωζοταν", λεει ο Μεγας Αντωνιος. Ε, κατι θα ξερει..
Οποτε εμεις πρεπει συνεχως να εχουμε συναισθηση της αδυναμιας μας, να μην πλαστικοποιουμε την πιστη μας,
να μην την μετατρεπουμε σε ιδεολογια και εξυπνακισμο, σαν μερικους που πανε σε κηδεια και κανουν θεολογια πανω στο κλαμα του αλλου..
Αλλα να εχουμε παντοτε εμπροθεν των οφθαλμων μας, το μετρο μας, που ειναι μηδαμινο, και ευκολα λυγιζει,
την ιδια στιγμη ομως εχουμε και τον Χριστο που ειναι τα ΠΑΝΤΑ, και δεν θα μας αφησει ποτε.
Ετσι πορευεται η Πιστη, και του Θεου Συνεργουντος, παντοτε θριαμβευει.
Δεν καταισχυνει ποτε η Πιστη τον πιστευοντα, ας ειναι και ενα γραμμαριο, παντοτε θα ειναι ανωτερη απο το μηδεν,
και συγκρινομενη με το τραγικο αδιεξοδο αυτων που ποτε δεν πιστεψαν τον Θεον.
Ο πιστος ουτε πρεπει να επαιρεται για την οποια πιστη που εχει, εναντι των αλλων,
αλλα ουτε και να αυτομαστιγωνεται ως μη οφειλε, σαν να μην ειχε καθολου,
χρειαζεται μετρο και σωφροσυνη, σε ολα, ταπεινο φρονημα και ειρηνη.
Οποτε εμεις κανουμε το ενα,
και ο Θεος τα υπολοιπα.
Προσθες ημιν πιστιν, ελεγαν και οι Αποστολοι και οι Πατερες μας, ανα τους αιωνες.
Ας το λεμε λοιπον και εμεις,
και εχει ο Θεος!
Με τον ενα η τον αλλο τροπο, θα βγουμε περα.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
- nickzark
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4469
- Εγγραφή: Τετ Μαρ 02, 2011 10:19 am
- Τοποθεσία: Νικόλαος@θεσσαλονίκη
Re: Πιστεύεις?
Καλή χρονια Διονύση . Κάθε ευλογία . Αυτή και αν ήταν έκπληξη . Έβλεπα την ημερομηνία και δεν το πίστευα . Λέω σίγουρα 2019 γράφει η είναι παλιά δημοσίευση
(Δόξα το θεό που δεν μας εγκαταλείπει και είναι πάντα Εδώ και διπλα μας ότι και αν κάνουμε εμείς )
(Δόξα το θεό που δεν μας εγκαταλείπει και είναι πάντα Εδώ και διπλα μας ότι και αν κάνουμε εμείς )
- stam-mag
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1088
- Εγγραφή: Τετ Ιουν 28, 2017 2:21 pm
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Πιστεύεις?
Είναι κάποιες φορές που οι αναποδιές διαδέχονται η μία την άλλη και περιμένεις να ρθει η στιγμή που θα πεις επιτέλους γύρισε ο τροχός.
Μα ο καιρός περνάει και αυτή η μέρα δεν έρχεται και αναπόφευκτα η ψυχολογία σου πέφτει και η πίστη σου κάμπτεται. Προσπαθείς να μην λυγισεις, να πιαστείς από οπουδήποτε, να συνεχίσεις να ελπίζεις και να πιστεύεις πως όλα θα πάνε καλά
Και κάπως έτσι έρχεται το μήνυμα του αγαπητού Διονύση (που γνωρίζω μόνο μέσα από τα γραπτά του) να μας θυμίσει το έχει ο Θεός, τόσα απλό, τόσο αληθινό, αρκεί να το πιστέψεις και έχει ο Θεός
Να σαι καλά Διονύση
Μα ο καιρός περνάει και αυτή η μέρα δεν έρχεται και αναπόφευκτα η ψυχολογία σου πέφτει και η πίστη σου κάμπτεται. Προσπαθείς να μην λυγισεις, να πιαστείς από οπουδήποτε, να συνεχίσεις να ελπίζεις και να πιστεύεις πως όλα θα πάνε καλά
Και κάπως έτσι έρχεται το μήνυμα του αγαπητού Διονύση (που γνωρίζω μόνο μέσα από τα γραπτά του) να μας θυμίσει το έχει ο Θεός, τόσα απλό, τόσο αληθινό, αρκεί να το πιστέψεις και έχει ο Θεός
Να σαι καλά Διονύση
Σταμάτης
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25439
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: Πιστεύεις?
Καλώς επέστρεψες αδελφέ!
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
Re: Πιστεύεις?
Yeeeap!
Thank God!
1000δρχ...
Thank God!
1000δρχ...
+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.