Άδης

[tigris]

"After a few days, whilst we were all praying, on a sudden, in the middle of our prayer, there came to me a word, and I named Dinocrates; and I was amazed that that name had never come into my mind until then, and I was grieved as I remembered his misfortune. And I felt myself immediately to be worthy, and to be called on to ask on his behalf.13 And for him I began earnestly to make supplication, and to cry with groaning to the Lord. Without delay, on that very night, this was shown to me in a vision.14 I saw Dinocrates going out from a gloomy place, where also there were several others, and he was parched and very thirsty, with a filthy countenance and pallid colour, and the wound on his face which he had when he died. This Dinocrates had been my brother after the flesh, seven years of age15 who died miserably with disease-his face being so eaten out with cancer, that his death caused repugnance to all men. For him I had made my prayer, and between him and me there was a large interval,16 so that neither of us could approach to the other. And moreover, in the same place where Dinocrates was, there was a pool full of water, having its brink higher than was the stature of the boy; and Dinocrates raised himself up as if to drink. And I was grieved that, although that pool held water, still, on account of the height to its brink, he could not drink. And I was aroused, and knew that my brother was in suffering. But I trusted that my prayer would bring help to his suffering; and I prayed for him every day until we passed over into the prison of the camp, for we were to fight in the camp-show. Then was the birth-day of Gets Cµsar, and I made my prayer for my brother day and night, groaning and weeping that he might be granted to me.

4. "Then, on the day on which we remained in fetters,17 this was shown to me. I saw that that place which I had formerly observed to be in gloom was now bright; and Dinocrates, with a clean body well clad, was finding refreshment. And where there had been a wound, I saw a scar; and that pool which I had before seen, I saw now with its margin lowered even to the boy's navel. And one drew water from the pool incessantly, and upon its brink was a goblet filled with water; and Dinocrates drew near and began to drink from it, and the goblet did not fail. And when he was satisfied, he went away from the water to play joyously, after the manner of children, and I awoke. Then I understood that he was translated from the place of punishment.
μετφ:και κατάλαβα ότι είχε μεταφερθεί από τον τόπο των βασάνων

Συγγνώμη που το βάζω αμετάφραστο (φεύγω και σε λίγο)
όσοι ξέρουν αγγλικά, ας διαβάσουν να δουν πως η μέλλουσα μάρτυς Περπέτουα, με τις θερμές της προσευχές, έβγαλε τον αδελφό της από τον τόπο των βασάνων...

[Harrys1934]

Τίγρη για μάζεψε τα τιγράκια σου για καλό και για κακό, και εγώ θα σε πω τη μοίρα σου. ………….Ματθαίου ΙΓ-42-και θα τους ρίψουν στην κάμινο του πυρός δειλαδή εις το πυρ της Εωνίου κολάσεως. Εκεί θα είναι ο κλαυθμός και το τρίξιμο των οδόντων –43-και οι δίκαιοι θα λάμψουν σαν τον ήλιο στην βασιλεία του Θεού.
Δεν πρέπει να υποθέσομε, ότι ο τόπος της τιμωρίας εν τω ΑΙΩΝΙΩ….κόσμο είναι κατά γράμμα κάμινος πυρός. Ο Κύριος χρησιμοποιεί την τρομερά αυτήν εικόνα, για να παραστήσει την φοβερά φύσιν της ποινής
Θυμηθείτε την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου πως υπόφερε
Διά να σας δώσω μία γεύση πως είναι ο τόπος αυτός σας υπενθυμίζω
Μάρκο –Ε-1έως-20-Θεραπεία των δαιμονιζομένων των Γεργενών
Και ο Ιησούς διέταξε τα δαιμόνια να βγούν να φύγουν και να πάνε στα άδυτα στο σκότος όπου η τιμωρία είναι ΑΙΩΝΙΑ΄και τα δαιμόνια ζήτησαν να τους κάνει την χάρη να μην τα στείλει εκεί στον Άδη αλλά να πάνε μέσα στους χοίρους να κατοικήσουν. Και ερώτηση και απάντηση μαζί γιατί δεν θέλανε να γυρίσουν να πάνε μέσα στο βασίλειο τους; Γιατί δεν τους άρεσε;. αφού λοιπόν τα δαιμόνια ήθελαν να αποφύγουν την επιστροφή τους εκεί σκεφτείτε πόσο απαίσιο θα είναι για όλους εμάς αν καταλήξουμε εκεί. Τα λόγια είναι περιττά. Ως για την βασιλεία των Ουρανών δεν είναι ένα λέβολ, αλλά κατά το ύψος της αγιοσύνης που μπόρεσες να αποκτήσεις εδώ κάτω στη γή η οποία ζωή εδώ κάτω στη γή είναι η προκαταβολή που έδωσε για σένα ο Κύριος και σου ανάθεσε να πληρώσεις όλο το άλλο υπόλοιπο. Τέλειος λογαριάζετε εκείνος που θα αφήσει το μικρότερο υπόλοιπο τα άλλα είναι πληρωμένα από τον μεσίτη Χριστό. Άμα το υπόλοιπο σου είναι μεγάλο μην περιμένεις να πληρωθεί από τον Χριστό, γιατί αν τα περιμέναμε όλα από τον Κύριο, τότε δίκαιοι και αμαρτωλοί θα πηγαίναμε αγκαλιά στον Παράδεισο. Τελευταία με έχετε κουράσει πολύ, όμως σας αγαπάω και χαλάλι τα ξενύχτια Χάρης.