Σελίδα 2 από 3

Δημοσιεύτηκε: Παρ Φεβ 23, 2007 3:06 pm
από NIKOSZ
« Κακιά ώρα » και βασκανία

Μ.Μ: Πάτερ Ιωάννη, ποια είναι η « κακιά στιγμή » που λένε, η «κακιά ώρα » ;
π.Ι: Δεν υπάρχει τέτοια ώρα! Όλα είναι στην πρόνοια του Θεού.
Μ.Μ: Είναι μία έκφραση , που λέει πολύ ο λαός μας. Για παράδειγμα, « ήταν κακιά ώρα που δαιμονίστηκε, που ματιάστηκε κάποιος…».
π.Ι: Κακιά ώρα έχει κάποιος από τότε που θα πει « όχι » στο Θεό και "ναι" στο Διάβολο. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει η κακιά ώρα για αυτόν. Γίνεται υποχείριος του Διαβόλου. Όχι ότι υπάρχει αυτή καθ΄αυτήν κακιά ώρα. Αυτός την καθιστά τέτοια.
Μ.Μ: Θέλετε, τώρα, να σχολιάσουμε το θέμα της βασκανίας ; Συζητιέται πάρα πολύ καθημερινά. Νομίζουν μερικοί ότι είναι ματιασμένοι, βλέπουμε μια γιαγιά να « διαβάζει » το εγγόνι της , να φτύνει ή να βάζει το δάχτυλό της μέσα στο ποτήρι, που έχει γεμίσει νερό και λάδι και άλλα τέτοια, κάπου φαιδρά, κάπου μακάβρια… Θέλετε να το σχολιάσουμε τώρα , ή να συνεχίσετε για το Διάβολο;
π. Ι: Μα η βασκανία σχετίζεται με το Διάβολο !
Μ.Μ: Ωραία, προχωρείστε ,παρακαλώ.
π.Ι : Υπάρχει πραγματικά η βασκανία. Δηλαδή η κακή επίδραση από μακριά ή από κοντά ενός ανθρώπου, σε έναν άλλο άνθρωπο . Επίδραση, όμως , μπορεί να υποστεί κάποιος, όταν δεν είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας. Όταν τώρα κάποιος είναι ματιασμένος, πρέπει να πάει στον Ιερέα να του διαβάσει την ευχή της βασκανίας, ή , αν δεν είναι κοντά Ιερεύς, να πει μόνος του το « Πάτερ ημών » και να παρακαλέσει το Θεό: « Χριστέ μου, σε παρακαλώ, διώξε από πάνω μου την επίδραση του Διαβόλου ». Ποτέ, όμως, στα ξεματιάσματα ! Αυτά δεν είναι σωστά, διότι περιπλέκουν το διαβολικό με το θεϊκό . Ακούς ,για παράδειγμα να λένε οι αυτόκλητες ξεματιάστρες γριές: " Εσύ που μπήκες μέσα του, να βγεις από τις 72 τρύπες του κορμιού του και να πας πάνω στα ψηλά βουνά, στα όρη που είναι ... ελάφια και στάχτη να πέσει στα μάτια εκείνου που μάτιασε...", και κάτι κωμικοτραγικά πράγματα... Και παράλληλα αναφέρουν την Αγία Παρασκευή ή τον Άγιο Παντελεήμονα. Όλα μαζί δηλαδή. Και το τελικό αποτέλεσμα, υπέρ του Διαβόλου!
Μ.Μ: Κάποιες ειδικές ευχές , που υπάρχουν στα ευχολόγια ή στις συνόψεις, μπορεί να τις διαβάζει ο κόσμος;
Π. Ι: Να τις διαβάζει ο Ιερεύς στον κόσμο! Υπάρχουν βέβαια και μερικές προσευχές τις οποίες δεν χρειάζεται να τις διαβάζει ο Ιερεύς. Μόνος του ο πιστός μπορεί να παρακαλέσει τον α ΄ ή το β΄ άγιο. ]

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ »
Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ
Αʼ ταξίδι 1993
ΝΕΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ 2002

Δημοσιεύτηκε: Τετ Μαρ 21, 2007 5:40 pm
από nkope
Μπράβο Νίκο, αυτή είναι η απάντηση. Άλλο αυτό που εννοεί ο κόσμος "μάτι" κι άλλο η βασκανία.

Κι όταν τους λες δεν υπάρχει "μάτι". σου λένε ότι το πιστεύει κι η Εκκλησία. Η απάντηση είναι ότι η Εκκλησία δεν πιστεύει ούτε στο "μάτι" ούτε στο "ξεμάτιασμα" (έκφραση κι αυτή). Η βασκανία είναι άλλο πράγμα και μπορεί να την προκαλέσει μόνο ένας πραγματικά κακός και μοχθηρός άνθρωπος σ΄άλλον άνθρωπο που έχει αφήσει τον εαυτό του ακάλυπτο από την ασπίδα της προσευχής και των Μυστηρίων της Εκκλησίας. Ο άνθρωπος που προστατεύεται από τη Θεία Χάρι δεν κινδυνεύει από βασκανία.

Το κοινώς λεγόμενο "μάτι" δεν είναι παρά αυθυποβολή κι εγωισμός. Τάχα όλοι εμάς κοιτάνε (ή τα παιδιά μας) και μας ζηλεύουν γι αυτό μας ματιάζουν. Είναι όλα προλήψεις κι εγωισμός και δεν ταιριάζουν σ΄ένα πραγματικό Χριστιανό.

Δημοσιεύτηκε: Δευ Απρ 09, 2007 4:11 pm
από babino
Σε περιπτωση που αισθάνεστε κατι από τα παραπάνω και η ώρα ειναι τέτοια που δεν μπορειτε να βρείτε τον πνευματικό σας....απλά αναψτε ένα καρβουνακι,βαλτε πάνω λιβανι και λουλουδια απο τον επιταφιο και............τα λουλουδια απο τον επιταφιο είναι ότι πρεπει και τα προτεινει και η εκκλησια μας

Δημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 10, 2007 1:18 pm
από Harrys1934
Ioanath έγραψε:Η σχετική ευχή είναι η παρακάτω. Αν δεν υπάρχει ιερέας μπορεί να ειπωθεί απλά σαν προσευχή από το άτομο που έχει το πρόβλημα.

Ευχή επί βασκανίαν.

Του Κυρίου δεηθώμεν.

Κύριε ο Θεός ημών, ο Βασιλεύς των αιώνων, ο παντοκράτωρ και παντοδύναμος, ο ποιών πάντα και μετασκευάζων μόνω τω βούλεσθαι, ο την επταπλάσιον κάμινον και τη φλόγα την εν Βαβυλώνι εις δρόσον μεταβαλών και τους αγίους σου τρεις Παίδας σώους διαφυλάξας, ο ιατρός και θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις σε ελπιζόντων, σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν, απόστησον, φυγάδευσον και απέλασον πάσαν διαβολική ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσαν
επιβουλήν, περιέργειάν τε πονηρά και βλάβη των οφθαλμών βασκανίαν των κακοποιών και πονηρών ανθρώπων υπό του δούλου σου […], και ή υπό ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου και φθόνου ή βασκανίας συνέβη, αυτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, έκτεινον την κραταιάν σου χείρα και τον βραχιονά σου τον ισχυρόν και ύψιστον, και επισκοπών επισκόπησον το πλάσμα σου τούτο , και κατάπεμψον αυτώ Άγγελον ειρηνικόν, κραταιόν, ψυχής και σώματος φύλακα, ος επιτιμήσει και απελάσει απ’αυτού πάσαν πονηράν βουλήν, πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και πονηρών ανθρώπων , ίνα υπό σου ο σος ικέτης φρουρούμενος, μετ’ ευχαριστίας ψάλλη σοι «Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος» και πάλιν «ου φοβηθήσομαι
κακά, ότι σοι μετ’ εμού ει, ότι συ ει ο Θεός, κραταίωμά μου, ισχυρός εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος». Ναι, Κύριε ο Θεός ημών, φείσαι του πλάσματός σου, και σώσον τον δούλο σου από πάσης βλάβης και επήρειας της εκ βασκανίας γινομένης, και ανώτερον αυτόν παντός κακού διαφύλαξον, πρεσβείαις της υπερευλογημένης,
ενδόξου Δεσποινής ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, των φωτοειδών Αρχαγγέλων, και παντών σου των Αγίων. Αμήν.



Αυτή η προσευχή λέγεται προσευχή ΕΙΣ ΒΑΣΚΑΝΙΑΝ-και βρίσκεται στον
ΣΥΝΕΚΔΗΜΟ και σελίδα -12-Αυτήν την προσευχή την διαβάζω κάθε βράδυ μαζί με τις ΄υπόλοιπες προσευχές μου πριν πάω για ύπνο. Δεν ξέρω αν είναι συνήθεια το ξεμάτιασμα αλλά δεν θυμάμε να ξεματιάστηκε κανείς ποτέ στην οικογένεια μας. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις καταντά γελείο γιατί βλέπω κατι γιαγιάδες να ξεματιάζουν από το τηλέφωνο και σε λίγο αρχηνάνε ένα χασμουρητό για να σου πούν ότι το παιδί ήταν ματιασμένο.
Σε πονηρές σκέψεις ¨η σε κάποιον θυμό οι καλύτερες ευχές ακόμη και την ώρα που οδηγάς και δεν έχεις ώρα για μεγαελία είναι το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΌΝ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟ και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαιημάςαπό του πονηρού.
Απαραίτητο συχρόνος να κάνεις και τον Σταυρό σου. Σε μένα δουλεύει αν το κάνω τρεις φορές η κακή σκέψη έχει φύγει . Αν σε πιάσει ξανά σε λίγο, ξανά να δουμε ποιος θα νικήσει, γιατί γίνεται πάλι αόρατη εκείνη την στιγμή και εσύ είσαι στην μέση, είσαι ο μπαλαντερ εκείνη την στιγμή, και θα κερδίσει ανάλογα με ποιον εσύ θα γείρεις. Αυτά αν μπορέσουν να βοηθίσουν και κάποιον άλλον Χάρης

Δημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 10, 2007 4:09 pm
από evagelia
Πριν από πολλά χρονια,όταν είχα και εγώ τα ίδια ερωτηματικά,έτυχε
να τα μιλήσω με μια πολλή σεβαστή
γερόντισσα,σε μια συζήτηση που είχα μαζί τις.αυτή ήταν το pvευματικό τεκνο του μακαριστού,
γέροντα Sυμεών,που ήταν επάνω στην Πεντέλη.τις είπα όλες τις απορίες μου,και μου είπε,1)δεν μπορούμε εμείς οι λαϊκή να σταυρώνουμε κάποιον για αυτόν τον λόγο,αυτός δεν είναι χριστιανός?θα κάνει ο ίδιος τον σταυρο του,και 2)εμείς μπορούμε,να κάνουμε προσευχή,Αρχίζουμε πάντα εις το όνομα
Του Πατρός...k.l.και λέμε το pater ημών,χαίρε στην Κυρια Θεοτόκο,και το "εξιγορασας" υμάς
εκ τις κατάρας του νομου,το
σταυρωθέντος σου Χριστέ,k,το
"αναστιτο" ο Θεός. και di'ευχών.
Αν έχουμε λαδάκι,το ναζι ο ίδιος εκτος .από τα άτομα τις οικογενειας μας
και "βαπτιστιρια" μας,όπου μπορούμε να τα βάλουμε εμείς.μετά από λίγα χρονια την ίδια συζήτηση έτυχε
να κάνω με κάποιον άλλο Σεβάσμιο γέροντα,που ήταν "πνεβmατικο" τεκνο του πατρός Γiερβασίου,ο οποιος μου είπε ακριβώς τα

Δημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 10, 2007 4:11 pm
από evagelia
Πριν από πολλά χρονια,όταν είχα και εγώ τα ίδια ερωτηματικά,έτυχε
να τα μιλήσω με μια πολλή σεβαστή
γερόντισσα,σε μια συζήτηση που είχα μαζί τις.αυτή ήταν το pvευματικό τεκνο του μακαριστού,
γέροντα Sυμεών,που ήταν επάνω στην Πεντέλη.τις είπα όλες τις απορίες μου,και μου είπε,1)δεν μπορούμε εμείς οι λαϊκή να σταυρώνουμε κάποιον για αυτόν τον λόγο,αυτός δεν είναι χριστιανός?θα κάνει ο ίδιος τον σταυρο του,και 2)εμείς μπορούμε,να κάνουμε προσευχή,Αρχίζουμε πάντα εις το όνομα
Του Πατρός...k.l.και λέμε το pater ημών,χαίρε στην Κυρια Θεοτόκο,και το "εξιγορασας" υμάς
εκ τις κατάρας του νομου,το
σταυρωθέντος σου Χριστέ,k,το
"αναστιτο" ο Θεός. και di'ευχών.
Αν έχουμε λαδάκι,το ναζι ο ίδιος εκτος .από τα άτομα τις οικογενειας μας
και "βαπτιστιρια" μας,όπου μπορούμε να τα βάλουμε εμείς.μετά από λίγα χρονια την ίδια συζήτηση έτυχε
να κάνω με κάποιον άλλο Σεβάσμιο γέροντα,που ήταν "πνεβmατικο" τεκνο του πατρός Γiερβασίου,ο οποιος μου είπε ακριβώς τα idia,ayta

Δημοσιεύτηκε: Τρί Απρ 10, 2007 5:16 pm
από Nikolaos490
Το αίσθημα της ανακούφισης του "ματιασμένου" δεν είναι πάντα αυθυποβολή. Ο άρχοντας του κόσμου τούτου μας απαλλάσει μερικές φορές από τα συμπτώματα του "ματιάσματος" με πολλαπλά οφέλη γι' αυτόν:
1. ενδυναμώνει την πεποίθηση του "θεραπευτή" για τις δυνάμεις του, επαυξάνει τον εγωισμό του, και τον κάνει τακτικό συνεργάτη του εξασφαλίζοντας τη δική του απώλεια.
2. παρασύρει και το θεραπευόμενο σε μια εκτός εκκλησίας πρακτική και ακούσια ίσως συνεργασία μαζί του, αλλά και σε μια συνεχή διαφήμιση του "έργου του".

Δόξα τω Θεώ, η Εκκλησία μας έχει οχυρώσει τον πιστό απέναντι στη βασκανία, με τα μυστήρια και εν ανάγκη με την ειδική ευχή, ώστε η καταφυγή στην "ξεματιάστρα" (ισοδύναμη με την καταφυγή στο "μάγο" του μακρινού παρελθόντος μας) να γίνει -ελπίζουμε κάποια στιγμή- αντικείμενο της λαογραφίας μας και μόνο.

Ποιούς πιάνει το «μάτι»;

Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 31, 2011 11:07 am
από Dimitris39
Ποιούς πιάνει το «μάτι»;



Σατανική ενέργεια

Ο φθονερός, όταν βλέπει κάτι το καλό στον άλλο, υποφέρει. Το ίδιο παθαίνει και ο πανούργος διάβολος. Διάβολος και φθονερός φθονούν το καλό του άλλου. Έχουν μεταξύ τους το κοινό αυτό σημείο. Κι ο διάβολος το «εκμεταλλεύεται». Περνά μέσα απ’ αυτό, (=φθόνο) την κακία του σ’ ανθρώπους. Ο φθόνος δηλ. του φθονερού ανθρώπου είναι αγωγός, απ’ όπου διοχετεύεται στις ανθρώπινες ψυχές το δηλητήριο (=βασκανία) του διαβόλου. «Η βασκανία είναι μία δαιμονική ενέργεια, που γίνεται μέσω των φθονερών ανθρώπων» (Μ. Βασίλειος περί φθόνου, 4), «…απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον» (Ευχή εις βασκανίαν). Κι αυτό σημαίνει: Βασκανία ΔΕΝ είναι ένας λ.χ. συνηθισμένος πονοκέφαλος, ή μια συνηθισμένη ζάλη κλπ., αλλά είναι κάτι το ασυνήθιστο!! Κάτι το φοβερό, το ανυπόφορο, το …σατανικό!! Είχε κάποιος, (διηγούνται αυτόπτες μάρτυρες) ένα ωραίο άλογο. Το είδε κάποιος (φθονερός) και είπε: «Τι ωραίο άλογο». Και το άλογο δεν άντεξε το «μάτι». Έσκασε, ψόφησε ακαριαία!

Ποιοί έχουν «μάτι»;

Κακό «μάτι» έχει εκείνος, που έχει μέσα του κακία! «απέλασον πάσαν φαρμακείαν των φθοροποιών και φθονερών ανθρώπων» (ευχή εις βασκανίαν). Γι’ αυτό παλαιότερα, οι αγράμματες γριούλες, όταν έβλεπαν ένα όμορφο παιδάκι, ή άλλο τι ωραίο, το έφτυναν• και έλεγαν: «Να μην αβασκαθεί». Έβγαζαν από μέσα τους (έφτυναν) τον τυχόν κρυμμένο φθόνο.

Ποιούς πιάνει το «μάτι»;

Εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά στον άνθρωπο, είναι λογικό να «χτυπιόνται» από τη βασκανία, όσοι δεν είναι εφοδιασμένοι με όπλα, που πολεμούν και συντρίβουν το διάβολο («νηστεία» προσευχή εξομολόγηση, Θ. Κοινωνία, θα το δούμε).

Για αυτό:

Τους αγίους δεν τους πιάνει «μάτι». Τους ιερείς (λόγω της ιερωσύνης τους). Και τον κάθε χριστιανό, που ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

«Ξεμάτιασμα»

Και πάλι, εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά, απαιτείται ειδική προσευχή, που να χτυπά, εξορκίζει το διάβολο. Η Εκκλησία μας για την περίπτωση αυτή έχει θεσπίσει την ευχή «εις βασκανίαν», που διαβάζεται από ιερέα. Που σημαίνει, πως όταν σε «πιάσει» το μάτι, θα πρέπει να πας στον ιερέα, και μόνο στον ιερέα.

Αμαρτωλό ξεμάτιασμα

Σε έπιασε το «μάτι». Αντί, λοιπόν, να πας στον ιερέα, πας στη γειτόνισσά σου, στη κουμπάρα σου, κ.λ.π., και σου κάνουν ξόρκια! Όμως έτσι αμαρτάνεις και συ, και αυτές που σε ξεματιάζουν. Εσύ, γιατί περιφρόνησες το λειτουργό του Χριστού (τον ιερέα), και κτύπησες ξένες πόρτες, αυτές γιατί πήραν τη θέση του ιερέα. Μάθε, λοιπόν, πως ο λαϊκός, επειδή στερείται ιερωσύνης, δεν έχει δικαίωμα να σε «σταυρώνει». Ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή είναι πρόσωπα ιερά, και επειδή έχουν εξουσία στα παιδιά τους, μπορούν να «σταυρώνουν» τα παιδιά τους και μόνο τα παιδιά τους.( Το ίδιο ισχύει και για τον παππού ή τη γιαγιά σε σχέση με τα εγγονάκια τους). Όμως και πάλι προσοχή! Θα πρέπει να λένε προσευχές της Εκκλησίας μας και μόνο της Εκκλησίας μας, ( λ.χ. «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ή το «απολυτίκιο» ενός αγίου κ. ά). Με ποιό, λοιπόν, δικαίωμα σε σταυρώνουν άνθρωποι χωρίς ιερωσύνη; (Και γιατί δεν σταυρώνεσαι από μόνος σου; Άγιο είναι το χεράκι τους;) Το εξίσου σημαντικό: Ο λαϊκός επειδή δεν έχει ιερωσύνη, δεν μπορεί να κάνει ένα μυστήριο, λ.χ. «ευχέλαιο». Και όμως, η γειτόνισσά σου, η κουμπάρα σου τολμούν (!) και κάνουν «ευχέλαιο». «Αγιάζουν» από μόνες τους το λαδάκι (!), που θα σε …σταυρώσουν!! (Διερωτήθηκες ποτέ, γιατί δεν προτιμούν το λαδάκι του κανδηλιού;). Και να ήταν μόνο αυτό; Στο «μυστήριό» τους ανακατεύουν λόγια της Εκκλησίας μας με ξένα λόγια (=του διαβόλου). Λες και οι ευχές της Εκκλησίας μας χρειάζονται την ενίσχυση των «ευχών» του διαβόλου! Λοιπόν, ποιά λόγια θα πιάσουν; Της Εκκλησίας ή του διαβόλου; Είναι δυνατόν να ακούσει ο Κύριος «μαγαρισμένες» προσευχές; Θα πεις: -Μα είναι γυναίκες χριστιανές, κάνουν τον σταυρό τους, επικαλούνται το όνομα του Θεού! -«Γι’ αυτό (απαντά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) τις αποστρέφομαι! Γιατί χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού για να Τον υβρίζουν! Γιατί, λέγοντας πως είναι χριστιανές, κάνουν εκείνα που κάνουν οι ειδωλολάτρες! Και οι δαίμονες ανέφεραν το όνομα του Θεού, αλλά ήταν δαίμονες! Ο Κύριος τους επέπληξε και τους έδιωξε!» (Κατήχησις I΄). Και πάλι: Μα μόλις με ξορκίζουν, είμαι μια χαρά! Μπορεί να είναι ψυχολογικό. Μπορεί και να σε έκανε ό διάβολος καλά, φυσικά για το κακό σου…


Διδακτικό περιστατικό

Στις 2.3.1998 ο πατρινός κ. Ε., μου ανέφερε, κάτι που συνέβη στον ίδιο, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια. Από 14 ετών οι δικοί του κάθε τόσο τον πήγαιναν σε μια κυρία για «ξεμάτιασμα». Όμως το συνεχές «ξεμάτιασμα» έδωσε «λαβή» στο διάβολο. Άρχισε τώρα και ο ίδιος (κ. Ε.) να έχει «μάτι», να «αβασκαίνει». Όποιον θαύμαζε, του συνέβαινε κακό. Έβλεπε λ.χ γυναίκα να περπατά, αμέσως η γυναίκα σκόνταφτε και έπεφτε. Το 1983, Μ. Πέμπτη βράδυ, παρακολουθούσε την ακολουθία των αγίων Παθών στον ι. ναό αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω. Ξαφνικά ένοιωσε ζάλη. Θόλωσε το μυαλό του. Έβλεπε το εκκλησίασμα να χάνεται από μπροστά του. Ταυτόχρονα τον έπιασε κρύος ιδρώτας. Δεν άντεξε. Βγήκε έξω. Τον ακολούθησε «κατά πόδας» (έξω, στην αυλή) μια γνωστή κυρία (που ξεμάτιαζε…). Τον πλησίασε και του είπε: «Τί έπαθες, Ε;». Και άρχισε να τον ξεματιάζει, διαβάζοντας κάτι παράξενες «ευχές»(επικλήσεις δαιμόνων). Στην «ιερή» (=δαιμονική) αυτή στιγμή, ο κ. Ε. παρατήρησε κάτι, που τον συγκλόνισε! Η όψη της κυρίας αλλοιώθηκε! Το βλέμμα της ήταν απαίσιο! Ταυτόχρονα την «έπιασε» ένα παράξενο χασμουρητό! Το στόμα της θύμιζε στόμα άγριου θηρίου! Στο τέλος έβγαλε από την κοιλιά της ένα φυλακτό». «Πάρτο (του είπε), φόρεσέ το και δεν θα σε ξαναπιάσει». Και με τις σατανικές της επικλήσεις (=βοήθεια του διαβόλου) ο ασθενής έγινε καλά… Ο κ. Ε., μετά απ’ αυτό, εξομολογήθηκε, και ησύχασε. Αλλά, και έπαψε να αβασκαίνει».

(Αρχ. Βασιλείου Μπακογιάννη, «Διάβολος, Μάγια, Μέντιουμ»)

http://www.imdramas.gr/news/?id=472

Re: Ποιούς πιάνει το «μάτι»;

Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 31, 2011 11:10 am
από faviola
Ο γέροντας της οικογένειας (έχει κοιμηθεί) έλεγε ότι ο Χριστός είναι μεγαλύτερος από τον διάβολο. Με νηστεία και συμμετοχή στα Μυστήρια δεν μπορεί να μας κάνει κακό.

Re: "Μάτι" - Ξεμάτιασμα - Βασκανία

Δημοσιεύτηκε: Δευ Οκτ 31, 2011 12:07 pm
από angieholi
Το καταπληκτικό που είχα ακούσει από τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο είναι ότι οι μόνοι άνθρωποι που δεν μπορούν να ματιάσουν τους άλλους και δεν ματιάζονται είναι οι τυφλοί!!! Και όπως το θυμάμαι με δικά μου λόγια γιατί έχει περάσει και καιρός, αυτό οφείλεται στο ότι η δαιμονική αυτή επίδραση "φεύγει" από το ένα μάτι και πάει στο άλλο και επειδή οι τυφλοί δεν βλέπουν, ή δεν έχουν μάτια αυτή η επαφή, μάτι με μάτι δεν μπορεί να γίνει. (Βέβαια ο πατέρας Αθανάσιος το είχε περιγράψει πολύ πιο ωραία.)

Έχω την εντύπωση πάντως ότι εμείς οι λαϊκοί δεν επιτρέπεται να διαβάζουμε κάποια ευχή για τη βασκανία, μόνο ο Ιερέας πρέπει. Αν χρειαστεί πάντως λέμε είτε την ευχή είτε το Πάτερ Ημών ή ακόμα τον 121 ψαλμό που από τον Άγιο Αρσένιο ενδείκνυται για την βασκανία.