Άσκηση (Σωματικής) Βίας Από Χριστιανό

[aliploessa]

Όπου υπάρχει δράση, υπάρχει και αντίδραση,
η βία φέρνει βία,
δύσκολο να ξεφύγει κάποιος από αυτό τον φαύλο κύκλο,
για να το πετύχει θα πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τα γεγονότα,
να πάρει θέση παρατηρητή, να μην υπόκειται στις παρορμήσεις, το θυμό, την οργή, την εκδικητική μανία και έχοντας σώας τας φρένας, έλεγχο των συναισθημάτων, να ασκήσει κάποιου είδους πολεμική τέχνη, να γίνει ολόκληρος ψυχή και σώμα, μια συνειδητή ασπίδα προστασίας της αρτιότητας της δικής του ή ανθρώπων που αγαπά, ασπίδα προστασίας της πίστης του, της ψυχής του, της σωματικής του ακεραιότητας. Πολλές φορές η επίθεση και η παράδοση έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, την εξόντωση του επιτιθέμενου και παραδομένου, οι ελιγμοί και η μεταφορά των μαχών σε άλλα πεδία, μερικές φορές είναι σωτήριες μέθοδοι και φέρουν αποτελέσματα για πιο ήρεμη και ώριμη διαπραγμάτευση.
Αντιπαθώ τη βία σε όλες της τις μορφές, σωματική ψυχική και επίσης και τους τρόπους επιβολής της, ιδιαίτερα τους εξευγενισμένους που δεν είναι και εύκολα αντιληπτοί, οπότε είμαι υπερ και του σωματικού ή πνευματικού χαστουκίου κάποιες φορές σαν μέθοδο αφύπνισης....

[deppy28]

Καλο μήνα σε όλους ! Με υγεία !!


Στο θέμα "Χριστιανοί και βία" θα πω 2 απόψεις.1) Του Μητροπολίτη Μεσογέας,Χατζηνικολάου,που σε μία ομιλία του , υποστηρίζε ότι "Οι Χριστιανοι πρέπει πανω απ'όλα να προστατευουμε τον φυσικο μας σκεύος,όταν κάνουμε κάποιου είδους πνευματικο αγώνα,και ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ, ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ, ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ."

2)Η προσωπική μου άποψη,ταυτίζεται με τα παραπάνω,και επιπλέον να καταθέσω,ότι η προσωπική μου εμπειρία,μου κατέδειξε,ότι συχνότερα οι άντρες Χριστιανοι είναι ΠΙΟ ΒΙΑΟΙ και πιο ΑΚΡΑΙΟΙ στην συμπεριφορα τους,ειδικα απεναντι σε κοπελες,γυναικες,απο τους υπολοιπους κοσμικους,και αυτο πιστευω ότι συμβαίνει επειδή επικεντρώνουν τον Αγώνα τους,σε ορισμένες αρετές,ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΠΟΙΟΥΝ,όπως την σωματικη αγνοτητα,τις νηστειες,και παραβλέπουν την ουσία του Χριστιανισμού.Έτσι αποκτούν ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΑΡΣΗ,και έτσι βλέπουν τους άλλους -ειδικα τις μοντερνες κοπελες,ΜΕ ΕΠΑΡΣΗ ΚΑΙ ΣΝΟΜΠΙΣΜΟ,οπότε και είναι εύκολο,να οργιστούν με το παραμικρό που θα νιώσουν ότι τους ενοχλεί ή τους σκανδαλίζει,να φωνάξουν,ή να βιαιοπραγήσουν.
Συχνα,πολλοί κοσμικοί,δείχνουν απιστεύτη ,εγκαρτέρηση,μεγαλοψυχία,ταπείνωση,επειδή δεν έχουν επαφές πολλές με την εκκλησία,και τον Χριστιανισμό,και δεν έχουν καβαλήσει το καλάμι ,ότι είναι κάτι το πνευματικά ανώτερο,επειδή απλά νηστεύουν ή απέχουν απο τα ερωτικα...και επίσης,πολλοί κοσμικοί,συχνά συγχωρουν ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ,γιατί γνωρίζουν το πόσο εύκολο είναι να έχει κάποιος αδυναμίες και πτώσεις,ενώ οι Χριστιανοί,λόγω του περιοδικού Αγώνα τους,νιώθουν ότι είναι πιο αναμαρτητοι απο τους υπόλοιπους,και δείχνουν μεγάλη αυστηρότητα,και έλλειψη αγάπης σε όσους- στο 99% -δεν νιώθουν ότι είναι αντάξιοι στο πνευματικό τους μεγαλείο...

[Ionas]

Αγίου Διαδόχου Φωτικής «Τα 100 πρακτικά κεφάλαια»

Ο θυμός, περισσότερο από τα άλλα πάθη, ταράζει καί συγχύζει την ψυχή· κάποτε όμως καί την ωφελεί πολύ. Γιατί όταν τον μεταχειριζόμαστε χωρίς ταραχή κατά των ασεβών ή ασελγών για νά σωθούν ή να ντραπούν, τότε προσθέτομε πραότητα στην ψυχή μας, γιατί συμβαδίζομε με το σκοπό τής δικαιοσύνης καί τής αγαθότητας του Θεού. Αλλά και το γυναικώδες φέρσιμο τής ψυχής πολλές φορές το μετατρέπομε σε αρρενωπό, όταν οργιστούμε πολύ κατά της αμαρτίας. Καί δεν πρέπει νά αμφιβάλλομε ότι, όταν βρισκόμαστε σε πολλή αθυμία, αν αγανακτήσομε πνευματικά κατά του δαίμονα τής φθοράς, υψωνόμαστε πάνω από την καύχηση του θανάτου. Για να μάς διδάξει αυτό ο Κύριος, δύο φορές αγανάκτησε κατά του θανάτου καί τάραξε τον εαυτό Του, αν καί χωρίς ταραχή μπορούσε νά κάνει ότι ήθελε, καί έτσι ανάστησε τον Λάζαρο. Ώστε, νομίζω ότι ο φρόνιμος θυμός δόθηκε ως όπλο δικαιοσύνης στην ανθρώπινη φύση από τον δημιουργό Θεό. Αν η Εύα χρησιμοποιούσε αυτό το όπλο κατά του φιδιού, δεν θα νικιόταν από την εμπαθή εκείνη ηδονή. Γι' αυτό, νομίζω ότι εκείνος πού μεταχειρίζεται από ζήλο προς την ευσέβεια με σύνεση τον θυμό, θα βρεθεί οπωσδήποτε καλύτερος στη ζυγαριά των ανταποδόσεων από εκείνον πού λόγω δυσκινησίας του νου δε θυμώνει ποτέ. Αυτός ο δεύτερος φαίνεται ότι έχει αγύμναστο τον ηνίοχο των ανθρώπινων φρενών, ενώ ο πρώτος τρέχει πάντοτε στον αγώνα καθισμένος στα άλογα της αρετής και περνά ανάμεσα από τις δαιμονικές παρατάξεις, γυμνάζοντας το τέθριππο άρμα της εγκράτειας με φόβο Θεού. Αυτό το άρμα η Γραφή το ονομάζει «άρμα Ισραήλ» στην ανάληψη του θείο Ηλιού, επειδή στους Ιουδαίους πρώτους φαίνεται ότι μίλησε ο Θεός για τις τέσσερις αρετές (Φρόνηση, Σωφροσύνη, Δικαιοσύνη και Ανδρεία). Γι’ αυτό και πάνω σε άρμα πυρός αναλήφθηκε ο μέγας αυτός μαθητής της σοφίας.

[justin]

Καλο μήνα σε όλους ! Με υγεία !!

,νιώθουν ότι είναι πιο αναμαρτητοι απο τους υπόλοιπους,και δείχνουν μεγάλη αυστηρότητα,και έλλειψη αγάπης σε όσους- στο 99% -δεν νιώθουν ότι είναι αντάξιοι στο πνευματικό τους μεγαλείο...

http://clubs.pathfinder.gr/getfile.php? ... lder=60331

[Merkourios]

Νομίζω ότι σάν Χριστιανοί (;) πρέπει νά παίρνουμε "ασφαλιστικά μέτρα" πρίν συμβεί τό κακό καί βρεθούμε σε κρίση συνειδήσεως γιά τό τί πρέπει νά κάνουμε...

Καλύτερα νά είμαστε λοιπόν σε φάση πρόληψης παρά καταστολής!

Εξηγούμαι καλύτερα παίρνοντας παράδειγμα από έναν γεροντάκι, φίλο καί αδελφό.

Μού έλεγε σχετικά;" Στόν πόλεμο πού πήγα κτυπούσα δίπλα από τό κεφάλι ίσα νά σφυρίζουν οί σφαίρες, ή κάτω στά πόδια, γιά νά τούς τρομάξω καί νά φύγουν...

Ποτέ δέν κτύπησα εχθρό πού πήγαινε νά πιεί σέ πηγή νερό γιά νά ξεδιψάσει, ή έτρωγε τό φαγητό του. Πάντοτε έκανα μιά σύντομη προσευχή παρακαλώντας τόν Θεό νά τούς διώξη. Μετά έριχνα προειδοποιητικές σύριζα στό κεφάλι τους γιά νά τρομάξουν καί νά φύγουν.

Ήμουνα άριστος σκοπευτής καί θά μπορούσα νά φάω πολλούς, σκεπτόμουν όμως τίς μαννάδες, τίς αδελφάδες, γυναίκες, καί παιδιά πού θά είχαν καί θά έμεναν ορφανά καί τούς λυπόμουνα..

Φταίγανε εκείνοι οί πολιτικοί καί στρατιωτικοί πού τούς στείλανε, πού τούς ξεσήκωσαν από τά σπίτια τους καί πού στό τέλος τά ορφάνεψαν...

Παρακαλούσα τόν Θεό νά μή μού τύχει κακό καί βάψω τά χέρια μου μέ αίμα, υπήρχαν ασφαλώς άλλοι, γεναιότεροι γι΄ αυτό...

Όταν γύρισα από τόν πόλεμο έμενα σ΄ ένα αγροτικό σπίτι, ξεκομμένο κάπως αλλά φραγμένο. Κάθε πρωϊ πρίν βγώ απ΄ αυτό έξω καί αρχίσω τίς δουλειές μου δέν ξεμύτιζα εάν δέν έπαιρνα ευλογία από τίς εικόνες, παρακαλώντας νά διώξει κάθε κακοποιό στοιχείο από τόν χώρο μου. Τόσα χρόνια λοιπόν, κακοποιοί, κλέφτες, λαθρομετανάστες, έχουν ρημάξει τά διπλανά σπίτια, καί τό δικό μου βρίσκετε στό απυρόβλητο, δόξα σοι ο Θεός.."

Αυτά περίπου μού έλεγε ό φίλος μου καί δέν μπόρεσα παρά νά συμφωνήσω. Παίρνουμε τά μέτρα μας λοιπόν, κάνουμε τήν προσευχή μας, καί μετά βγαίνουμε στό ...δάσος μέ τούς λύκους (τής εποχής μας), αλλά καί κάθε εποχής...

Δέν συμφωνείτε;

[plou73]

Συμφωνώ απόλυτα φίλε Μερκούριε...με συγκίνησες με τα γραφόμενα σου...Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ακόμη...

[nkope]

O Ionas και το έπιασε το νόημα. Το πρόβλημα είναι στο θυμό κι όχι στη βία αυτή καθ΄ εαυτή. Το πρόβλημα γενικά δεν είναι τόσο το τι κάνουμε αλλά γιατί το κάνουμε.

Η μη χρήση βίας είναι εντολή που προκύπτει από την εντολή της αγάπης. Δεν είναι δυνατόν ν΄αγαπούμε τον πλησίον μας και ταυτόχρονα να του προκαλούμε σωματικό ή ψυχικό πόνο.

Όμως υπάρχουν φορές που η "βια" είναι η ενδεδειγμένη λύση εξ αιτίας της αγάπης μας προς τον πλησίον. Π.χ. για να τον εμποδίσουμε να βλάψει τον εαυτό του ή άλλους συνανθρώπους μας. Μήπως η φυλάκιση δεν είναι μορφή βίας. Επίσης περιορισμένη και λελογισμένη βία χρειάζεται μερικές φορές ν΄ασκήσουμε στα παιδιά, που λόγω ηλικίας δεν μπορούν να καταλάβουν ποιο είναι το σωστό και το οφέλιμο γι αυτά και χρειάζεται κάποιος τρόπος εξαναγκασμού, για το δικό τους καλό. Αν όλα τ΄άλλα μέσα πειθούς εξαντληθούν τότε "το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο".

Και ο Κύριος και κάποιο Άγιοι μερικές φορές αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν βία σωματική ή "ψυχολογική" για να ξυπνήσουν και να επαναφέρουν στη σωστή πορεία κάποιους που είχαν παρεκτραπεί, κι ιδιαίτερα όταν η παρεκτροπή αφορούσε το πρώτιστο καθήκον του ανθρώπου, δηλαδή το σεβασμό και την αγάπη προς το Θεό και το θέλημά Του.

Όμως ούτε ο Κύριος, ούτε η Άγιοι προέβησαν στις πράξεις αυτές από θυμό ή για να εκδικηθούν ή για να ικανοποιήσουν τον εαυτό τους. Μέσα στην καρδιά τους δεν υπήρχε θυμός ή μίσος προς τον συνάνθρωπο αλλά αγάπη.

Τώρα, ποιος από μας μπορεί να κάνει αυτή τη διάκριση; Αν, λοιπόν αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε αυτή τη διάκριση καλά θα κάνουμε να μη χρηισμοποιούμε ποτέ βία, ούτε σωματική αλλά ούτε και ψυχολογική. Ο Κύριος είπε "όποιος πει τον αδελφό του ανόητο (ρακά) θα κατακριθεί στην Τελική Κρίση".

Αυτό ας το έχουμε υπ΄όψη μας αδέλφια και για τον τρόπο που φερόμαστε και μέσα σ΄αυτό το χώρο. Το να καταφερόμαστε με περισσή ευκολία κατά των αδελφών μας, αποτελεί μορφή βίας σίγουρα μη διακιολογημένη.

[Misha]

Συμφωνώ απόλυτα φίλε Μερκούριε...με συγκίνησες με τα γραφόμενα σου...Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ακόμη...

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!!! κι επειδή ,ίσως ,κληθούμε ν αντιμετωπίσουμε καποια ανάλογα διλήμματα ας ετοιμάσουμε αναλόγως τους λογισμούς μας.

[nkope]

Σ΄ευχαριστώ πολύ Μιχάλη, που με αγνόησες. Η αλήθεια είναι ότι δεν γράφω τίποτε σπουδαίο και άξιο λόγου, αλλά θά 'θελα να τού 'ριχνες μια ματιά και να μού 'λεγες τη γνώμη σου γι αυτά που γράφω.

[deppy28]

ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ,ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΒΑΘΙΑ ΕΧΩ

ΛΥΠΗΣΕΙ...
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΚΙΑ,ΟΥΤΕ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΗ

ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΠΟ ΑΤΟΜΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ...

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΧΑΛΗ,Η ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ

ΝΑ ΒΡΕΙ ΘΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΣΟΥ...

ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΟΣΧΕΣΑΙ ???