Μπορώ να πηγαίνω και σε άλλον πνευματικό χωρίς την έγκριση

[strumfi]

Υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί που διαπνέονται από παπικό πνεύμα
Συζητούσα μαζί του ένα σχετικό θέμα. Επρόκειτο για κάποιον «αυστηρό» πνευματικό, που αρνήθηκε να ικανοποιήσει την επιθυμία πνευματικού του παιδιού, να επισκεφθεί τον π. Πορφύριο, για να του μιλήσει για σοβαρό προσωπικό του πρόβλημα. Το περιστατικό μου είχε προξενήσει αλγεινή εντύπωση και του την εξέφρασα. Ο Γέροντας κούνησε λυπημένος το κεφάλι του και ψιθύρισε: «Τι να πεις; Είναι, βλέπεις, και πνευματικός».
Πάντα ο Γέροντας ήταν πολύ προσεκτικός και επιεικής στις κρίσεις του για άλλους, ιδίως όταν επρόκειτο για ιερείς, που έκαναν λάθη. Αντί χαρακτηρισμού, προτίμησε να μου μιλήσει παραβολικά: «Ξέρεις, όταν ο παπικός μισιονάριος πάρει εντολή για κάποια αποστολή, ανεβαίνει στο αεροπλάνο στη Ρώμη και όταν φθάσει στο αεροδρόμιο αφρικανικού κράτους, εκεί ανοίγει έναν κλειστό φάκελο και διαβάζει ποιο θα είναι το έργο του, που είναι υποχρεωμένος να το εκτελέσει, έστω και αν δεν συμφωνεί. Με εμάς τους ορθοδόξους δε γίνεται έτσι». Κατάλαβα τι περίπου ήθελε να μου πει. Άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που διαπίστωνα ότι υπάρχουν μέσα στον ορθόδοξο χώρο και πνευματικοί οδηγοί, ευτυχώς λίγοι, που διαπνέονται ουσιαστικά από παπικό πνεύμα, που απαιτούν την εκτέλεση των εντολών τους, αδιαφορώντας για τις εσωτερικές αντιστάσεις των πνευματικών παιδιών τους. Καλλιεργούν μια ολοκληρωτική νοοτροπία. Επειδή φοβούνται την ελευθερία, επιβάλλουν την πειθαρχία και αγνοούν, ότι η ορθόδοξη υπακοή είναι καρπός ελευθερίας.

Γέροντος Πορφυρίου, Ανθολόγιο Συμβουλών, έκδ. 4η, Οκτώβριος 2003, σελ. 342-343

[nkope]

Ναι Ελένη να μην πιανόμαστε όμως απ΄τις εξαιρέσεις και χάνουμε την ουσία. Η ουσία είναι ότι ο Πνευματικός είναι απαραίτητος, όχι για την εξομολόγηση, αλλά για τις πνευματικέ συμβουλές, κι ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή του, γιατί ύστερα θα πρέπει να τον υπακούσουμε, όπως τον πατέρα μας.

[strumfi]

Ναι Ελένη να μην πιανόμαστε όμως απ΄τις εξαιρέσεις και χάνουμε την ουσία. Η ουσία είναι ότι ο Πνευματικός είναι απαραίτητος, όχι για την εξομολόγηση, αλλά για τις πνευματικέ συμβουλές, κι ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην επιλογή του, γιατί ύστερα θα πρέπει να τον υπακούσουμε, όπως τον πατέρα μας.

Δεν διαφωνούμε Νίκο. Συμφωνούμε και στα δύο: Ο Πνευματικός πατέρας είναι εντελώς απαραίτητος, αλλά εμείς πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στην επιλογή του. Αν όμως η επιλογή μας αποδειχθεί λανθασμένη, πρέπει να προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε με άλλη επιλογή.

[nkope]

Αν όμως η επιλογή μας αποδειχθεί λανθασμένη, πρέπει να προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε με άλλη επιλογή.

OK :) :) .

[pAntonios]

Την ευλογία σας να έχουμε Πάτερ καταρχήν.

Ο τίτλος ίσως είναι λίγο παραπλανιτηκός ως πρός αυτό που θέλω να ρωτήσω.
Το ερώτημά μου λοιπόν είναι:
Αν εγώ που έχω έναν πνευματικό και εξομολογούμε σε αυτόν θελήσω μια φορά ή και περισσότερες να ρωτήσω έναν άλλον ακούστό για την διορατικοτητά του για ένα θέμα που δεν έχει σχέση με εξομολόγηση αλλά για θέμα που με ενδιαφέρει να μάθω. (όχι προσωπικό θέμα)
Πρέπει πρώτα να το πω στο πνευματικό μου και μετά αφού πάρω την άδεια να πάω ή μπορώ να έχω το ελεύθερο;

ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ!!!
Και απαντάω διότι "κάλλιο αργά παρά ποτέ"!Παρά το ότι γράφτηκαν ενδιαφέροντα πράγματα και ιδίως για το γ.Πορφύριο τον οποίο ιδιαίτερα εκτιμώ και αγαπώ!

Και βέβαια μπορείς να πας να ακούσεις και άλλους πνευματικούς για να μάθεις όσο το δυνατόν περισσότερα για την πνευματική ζωή.

Δεν σε βλάπτει όμως και το να ρωτήσεις τον πνευματικό σου διότι μπορεί κάποια φορά να σου πει πρόσεξε τον π.Τάδε διότι μπορεί να σε μπερδέψει!!!
Εννοείται ότι τον πνευματικό σου τον εκτιμάς και τον εμπιστεύεσαι.
Δεν χρειάζεται όμως να πάθουμε και αμαρτο-φοβία, όταν δεν μπορούμε να τον βρούμε η βρισκόμαστε μπροστά σε κάποις ειδική περίσταση...

Εκείνο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι ότι όταν ρωτάμε τον πνευματικό είναι σαν να παίρνουμε την απάντηση από το Θεό ο οποίος θα τον φωτίσει για χάρη μας. Αν μη τι άλλο θα αποκτήσουμε την ταπείνωση που είναι είδος υπό εξαφάνιση στον ελλαδικό χώρο σήμερα!!!

Και ο ίδιος ο γ.Πορφύριος έλεγε σε πολλούς. Εγώ σου λέω αυτό αλλά εσύ θα κάνεις εκείνο που θα σου πει ο Πνευματικός σου.
Ο γ. Παίσιος πολλούς τους έδιωχνε αν δεν είχαν εξομολογηθεί (η αν είχαν χρόνια να το κάνουν) και δεν τους άφηνε ούτε να τον πλησιάσουν!!!

[MHTSAKOS]

Σας ευχαριστώ Πάτερ, πάντα η απάντηση ενος υπεύθυνου πάνω στο θέμα έχει άλλη σοβαρότητα.

[theodosis79]

Πάντως και οι πνευματικοί πρέπει να δείχνουν κάποια συγκατάβαση και κάποια κατανόηση προς τα πνευματικοπαίδια τους και να ενστερνίζονται τις δικές τους σκέψεις αλλά και τον δικό τους τρόπο ζωής. Δεν μπορείς πχ σε κάποιον που εργάζεται δέκα ώρες την ημέρα να βάζεις κανόνα 12 κατοστάρια κομποσχοίνια τα οποία αντιστοιχούν σε περίπου τέσσερις ώρες. Οταν σχολάει ο άλλος θέλει να ηρεμίσει λίγο και να διευθετίσει ενδεχομένως κάποια άλλα θέματα που τον απασχολούν ή να δει λίγο τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Αλλά και σε ένα νέο παιδί επίσης δεν γίνεται αυτό. Θέλει λιγο να βγει και να ξεσκάσει με κάποιο φίλο του ή να ασχοληθεί με μια δημιουργική απασχόληση. Δεν μπορείς να το "μαντρώσεις" μέσα ένα ολόκληρο απόγευμα να κάνει κομποσχοίνια ή να ξενυχτάει μέχρι αργά για να τελειώσει τον κανόνα του λες και είναι δόκιμος μοναχός. Δηλαδή πως, με αυτόν τον τρόπο θα αισθανθεί συντριβή και μετάνοια για το αμάρτημα του? Μάλλον θα αγανακτήσει. Μήπως ο Χριστός είπε στην πόρνη πήγαινε πρώτα και κάνε καμιά χίλιες πεντακόσιες μετάνοιες και μετά έλα να μου αλοίψεις το μύρο? Η μήπως είπε στον τελώνη αν δεν λιώσουν τα δάχτυλα σου απο το κομποσχοίνι δεν σε σπλαχνίζομαι ούτε σε συγχωρώ.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να εκμεταλεύονται την σχέση πνευματικού πατέρα προς τέκνου και την υπακοή για να φέρονται δεσποτικά στο πνευματικοπαίδι τους υπαούοντας τους τυφλά (χάρην δήθεν της υπακοής)και να το αναγκάζουν να κάνει πράγματα που δεν το αναπαύουν όπως πχ να εγκαταλείπει την ενορία στην οποία εκκλησιάζεται απο μικρό παιδί και να πηγαίνει στην ενορία όπου λειτουργεί εκείνος.

[pepiixthis]

να βάζεις κανόνα 12 κατοστάρια κομποσχοίνια τα οποία αντιστοιχούν σε περίπου τέσσερις ώρες...................... Αλλά και σε ένα νέο παιδί επίσης δεν γίνεται αυτό......Δεν μπορείς να το "μαντρώσεις" μέσα ένα ολόκληρο απόγευμα να κάνει κομποσχοίνια ή να ξενυχτάει μέχρι αργά για να τελειώσει τον κανόνα του λες και είναι δόκιμος μοναχός......πχ να εγκαταλείπει την ενορία στην οποία εκκλησιάζεται απο μικρό παιδί και να πηγαίνει στην ενορία όπου λειτουργεί εκείνος......

Συγνώμη Θεοδώση που τα ειδες αυτά?? έχω φίλους που εχουν πνευματικους μέσα στο Α.Ο και τετοιους κανονες δεν έχουν, ουτε εγώ είχα ποτε τετοιο κανονα, εκτος αμα τον βαζουν μονοι τους το κανονα για να βιασουν καποιες καταστασεις

[GEORGIOS GIANNOUMIS]

xristos anesti.. kai 8a po tin gnomi mou pano se afto pou lete o pnematikos smas pote den 8a arni8i na paro me evlogia kai apoallon alla eine kalitera na exome ena kai na jeri ta panta gitin zoimas kai o8eos toudini fotisi kai mas dini tis kataliles sivoules kai exo prosopiki pira gifto pouleo kai kati akoma o8eos panta oikonomi kai mas steli ton katalilo sas efxaristo..