"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Η πνευματική ζωή είναι βασική προϋπόθεση για την καλή αποκατάσταση



- Γέροντα, η τάδε που σας είπε ότι σκέφτεται τον Μοναχισμό μου είπε ότι ένας συμφοιτητής της την ρώτησε γιατί δεν πάει στον κινηματογράφο και δεν βγαίνει έξω με τα αγόρια. Τί έπρεπε να του απαντήση ;

- Έπρεπε να του πη: « Τέτοια ερώτηση ούτε ο αδελφός μου μου έκανε ποτέ και μου την κάνεις εσύ; » .

- Μετά από λίγες μέρες την συνάντησε έξω από την Σχολή της – αυτή δεν τον είχε δει - και την έπιασε από τον ώμο. Εκείνη του είπε μόνον ένα « γειά σου » και μπήκε αμέσως μέσα.

- Όχι, δεν έκανε καλά! Σʼ αυτήν την περίπτωση έπρεπε να αντιδράση, γιατί, έτσι όπως φέρθηκε, μπορεί να του έδωσε την εντύπωση ότι δέχθηκε αυτήν την εκδήλωσή του, οπότε εκείνος θα το ξανακάνη. Η ηλικία στην οποία βρίσκεται τώρα είναι λίγο δύσκολη και δεν την ωφελεί να κάνη συντροφιά με αγόρια. Ούτε χρειάζεται να μιλάη μαζί τους, τάχα για να βοηθήση. Και αν αποφασίση να δημιουργήση οικογένεια, όταν γνωρίση ένα καλό παιδί , πρέπει να το πη στους γονείς της. Αυτοί θα εξετάσουν αν έχη τις προϋποθέσεις να κάνουν μια καλή οικογένεια. Αλλά τώρα που δεν έχει ακόμη αποφασίσει ποια ζωή θα ακολουθήση , δεν την βοηθάει να μιλάη με τα αγόρια ,γιατί ζαλίζεται χωρίς λόγο και χάνει την γαλήνη της. Όσα παιδιά ασχολούνται με τέτοια είναι τα καημένα πολύ ζαλισμένα και συνέχεια ταραγμένα. Δεν έχουν γαλήνη. Το πρόσωπό τους και τα μάτια τους είναι αγριεμένα.

Η έλξη του αντίθετου φύλου από το ανδρικό , και το αντίθετο, υπάρχει στη φύση του ανθρώπου. Αλλά να της πης ότι τώρα δεν είναι καιρός γιʼ αυτό. Να κοιτάξη τις σπουδές της. Τα παιδιά που καλλιεργούν αυτήν την έλξη από μικρά, γυρίζουν εκεί το κουμπί πριν έρθη η κατάλληλη ώρα , και ύστερα, όταν έρθη εκείνη η ώρα, το κουμπί είναι ήδη γυρισμένο και δεν μπορούν να χαρούν, γιατί έζησαν αυτήν την χαρά, τότε που δεν ήταν κατάλληλος καιρός. Ενώ, όσα παιδιά προσέχουν, χαίρονται περισσότερο , όταν έρθη ο κατάλληλος καιρός και μέχρι τότε έχουν πολλή γαλήνη. Βλέπεις , μερικές μητέρες που έχουν ζήσει αγνά πόσο ειρηνικές είναι, παρόλο που έχουν ένα σωρό σκοτούρες;

Εγώ πάντοτε τονίζω, ο νέος πριν από το γάμο να προσπαθή να ζη, όσο πιο πνευματικά μπορεί, και να διατηρή την αγνότητα του η οποία του εξασφαλίζει την διπλή υγεία. Η πνευματική ζωή είναι βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε ζωή ακολουθήση κανείς. Ο κόσμος έχει γίνει σαν ένα χωράφι με σιτάρι που αρχίζει να σταχυάζη και μπαίνουν μέσα γουρούνια και το τσαλαπατούν. Και τώρα φαίνονται ανακατεμένα χόρτα, λάσπες, στάχυα, και που και που ,σε καμμιά άκρη, υπάρχει και κανένα στάχυ όρθιο.

Όσο περισσότερη πνευματική εργασία κάνει κανείς στα νεανικά του χρόνια, τόσο πιο εύκολα θα είναι όλα αργότερα σε όποια ζωή κι αν διαλέξη. Όσο καλύτερα οπλισθή και ετοιμασθή πριν από την μάχη, τόσο πιο εύκολα θα είναι στον πόλεμο , όταν θα πέφτουν γύρω του οι σφαίρες ή θα βομβαρδίζουν . Έως ότου έρθη ο καιρός να αποφασίση λ.χ. μια κοπέλα αν θα γίνη μοναχή ή μια καλή μητέρα, απαραίτητη είναι η αγνή ζωή. Γιʼ αυτό να προσπαθήση, όσο μπορεί, να προοδεύη στα μαθήματά της. Όταν προσέχη τα μάτια της και τα αυτιά της και διώχνη τους άσχημους λογισμούς, λιγώτερα θα εχει να πετάξη αργότερα. Ή ένας νέος , όταν συναντάη μια καλή κοπέλα, να προσπαθή να βάζη καλό λογισμό . Να την θεωρή σαν ζωντανή εικόνα μιας Αγίας. Ή, αν συναντήση μια παραστρατημένη κοπέλα, να την δη σαν αδελφή του και να λυπηθή γιʼ αυτήν , όπως θα λυπόταν για το κατάντημα της αδελφής του , γιατί όλοι είμαστε παιδιά του Αδάμ.

- Σήμερα όμως, Γέροντα , στα πανεπιστήμια κ.λ.π. υπάρχουν πολλοί πειρασμοί για ένα νέο.

- Να συνδεθή με πνευματικά παιδιά, για να βοηθιέται και να κινείται σε μια πνευματική ατμόσφαιρα. Ας μην κάνουμε τα πράγματα δισκολώτερα από ό,τι είναι. Γνωρίζω πολλά παιδιά που πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο και ζουν αγνά, με την μικρή δική τους προσπάθεια και με την μεγάλη βοήθεια του Θεού.



Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Δʼ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η άσκηση της αρετής μέσα στην οικογένεια

- Γέροντα, ένας οικογενειάρχης πως μπορεί να ασκήται στην αρετή;
- Δίνει ο Θεός ευκαιρίες. Άλλα πολλοί, ενώ ζητούν από τον Θεό να τους δίνη ευκαιρίες, για να ασκούνται στην αρετή, γογγύζουν, όταν συναντούν κάποια δυσκολία . Μερικές φορές λ.χ. ο καλός Θεός , από την άπειρη αγάπη Του, για να ασκηθή ο άνδρας στην ταπείνωση και στην υπομονή, αφαιρεί την Χάρη του από την γυναίκα και αρχίζει να γίνεται ιδιότροπη και να του φέρεται σκληρά. Τότε ο άνδρας πρέπει να χαίρεται και να ευχαριστή τον Θεό για την ευκαιρία αυτή που του δίνει να αγωνισθή, και όχι να γογγύζη. Ή ζητάει η μητέρα από τον Θεό να της δίνει υπομονή. Πάει το παιδάκι και, όπως έχει έτοιμο το τραπέζι για να φάνε, τραβά το τραπεζομάνδηλο και τα ρίχνει όλα κάτω. τότε είναι σαν να λέη στην μητέρα του: « Μαμά, κάνε υπομονή!»…
Και γενικά, οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο αναγκάζουν όσους θέλουν να ζήσουν λίγο πνευματικά να βρίσκωνται σε εγρήγορση. Όπως , Θεός φυλάξοι, όταν γίνεται πόλεμος ,οι άνθρωποι βρίσκονται σε εγρήγορση, το ίδιο βλέπω να γίνεται και τώρα με όσους προσπαθούν να ζουν πνευματικά. Να, τα καημένα τα παιδιά που είναι κοντά στην Εκκλησία πόσο δυσκολεύονται! Ο πόλεμος που έχουν από το άσχημο περιβάλλον στο οποίο ζουν τα βοηθάει να είναι κατά κάποιο τρόπο ξύπνια. Και βλέπεις, σε καιρό ειρήνης που δεν υπάρχουν δυσκολίες, οι πιο πολλοί το ρίχνουν έξω. Ενώ πρέπει και τότε να αξιοποιούν την ειρήνη για την πνευματική πρόοδο. Να προσπαθούν να κόβουν τα ελαττώματά τους και να καλλιεργούν τις αρετές.
Πολύ βοηθάει στην πνευματική ζωή η ησυχία . Καλά είναι να έχη κανείς κάποια ώρα της ημέρας να ησυχάζη. Να εξετάζη τον εαυτό του, για να γνωρίση τα πάθη του και να αγωνισθή να τα κόψη, για να καθαρίση την καρδιά του. Αν μάλιστα υπάρχη στο σπίτι ένα δωμάτιο ήσυχο , που μα θυμίζει ατμόσφαιρα κελλιού, αυτό είναι πολύ καλό. Εκεί, « εν τω κρυπτώ », θα μπορή να κάνη τα πνευματικά του καθήκοντα, να μελετάη , να προσεύχεται. Η λίγη πνευματική μελέτη, όταν προηγείται από την προσευχή, πολύ βοηθάει, γιατί και η ψυχή θερμαίνεται και ο νους μεταφέρεται σε πνευματικό χώρο. Για αυτό, όταν κανείς έχη πολύ περισπασμό την ημέρα, να προτιμά, αν έχη ΄δέκα λεπτά για προσευχή, δυο λεπτά να μελετά κάτι το δυνατό , για να διώχνη τον περισπασμό.
- Γέροντα, μήπως είναι λίγο δύσκολο να τα κάνη κανείς αυτά μέσα στον κόσμο;
- Όχι, υπάρχουν λαϊκοί που ζουν πολύ πνευματικά, σαν ασκητές, με τις νηστείες τους , τις ακολουθίες τους , τα κομποσχοίνια τους , τις μετάνοιές τους, και ας έχουν παιδιά και εγγόνια. Την Κυριακή πηγαίνουν στην εκκλησία, κοινωνούν, και γυρίζουν πάλι στο « κελλί» τους , όπως οι ερημίτες που πηγαίνουν την Κυριακή στο Κυριακό και μετά ησυχάζουν στα κελλιά τους. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν πολλές τέτοιες ψυχές στον κόσμο. Συγκεκριμένα, γνωρίζω κάποιον οικογενειάρχη που λέει συνέχεια την ευχή ,όπου κι αν βρίσκεται , κι έχει διαρκώς δάκρυα στην προσευχή. Η προσευχή του έγινε αυτοενέργητη και τα δάκρυά του είναι γλυκά, είναι δάκρυα θείας αγαλλιάσεως. Θυμάμαι και κάποιον εργάτη - Γιάννη τον έλεγαν - εκεί στο Άγιο Όρος , που δούλευε πολύ σκληρά. Έκανε δουλειά για δυο ανθρώπους . Του είχα πει να λέη την ευχή , όταν εργάζεται , και σιγά-σιγά την συνήθισε. Ήρθε μια φορά και μου είπε ότι νιώθει μεγάλη χαρά , όταν λέη την ευχή. « Άρχισε να γλυκοχαράζη », του είπα. Μετά από λίγο καιρό έμαθα ότι τον σκότωσαν δυο μεθυσμένοι. Πόσο είχα λυπηθή! Έπειτα από λίγες μέρες κάποιος μοναχός έψαχνε ένα εργαλείο, αλλά δεν το έβρισκε, γιατί το είχε τακτοποιήσει κάπου ο Γιάννης . Το βράδυ φανερώθηκε στον ύπνο του ο Γιάννης και του είπε που το είχε βάλει. Είχε φθάσει σε πνευματική κατάσταση και μπορούσε να βοηθάη από την άλλη ζωή.
Πόσο απλή είναι η πνευματική ζωή! Αν κανείς αγαπήση τον Θεό, αν αναγνωρίση την μεγάλη του θυσία και τις ευεργεσίες Του και στρυμώξη τον εαυτό του με διάκριση στην μίμηση των Αγίων, γρήγορα αγιάζει. Φθάνει να ταπεινώνεται , να συναισθάνεται την αθλιότητά του και την μεγάλη του αχαριστία προς τον Θεό.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δʼ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

gkou έγραψε:Μερικές φορές λ.χ. ο καλός Θεός , από την άπειρη αγάπη Του, για να ασκηθή ο άνδρας στην ταπείνωση και στην υπομονή, αφαιρεί την Χάρη του από την γυναίκα και αρχίζει να γίνεται ιδιότροπη και να του φέρεται σκληρά. Τότε ο άνδρας πρέπει να χαίρεται και να ευχαριστή τον Θεό για την ευκαιρία αυτή που του δίνει να αγωνισθή, και όχι να γογγύζη. Ή ζητάει η μητέρα από τον Θεό να της δίνει υπομονή. Πάει το παιδάκι και, όπως έχει έτοιμο το τραπέζι για να φάνε, τραβά το τραπεζομάνδηλο και τα ρίχνει όλα κάτω. τότε είναι σαν να λέη στην μητέρα του: « Μαμά, κάνε υπομονή!»…

Αυτά τα γεμάτα χρυσάφι λόγια του μακαριστού Γέροντα ελπίζω να τα συνειδητοποιούμε όλοι μας!

Η ταλαιπωρία των παιδιών εξαιτίας των γονέων



- Γέροντα, μια μητέρα μας ρώτησε τι να κάνη που η κόρη της βρίζει την Παναγία.

- Να εξετάση από πού ξεκινάει το κακό. Μερικές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις φταίνε οι γονείς. Όταν οι ίδιοι δεν συμπεριφέρωνται καλά, δεν βοηθούν τα παιδιά και εκείνα μιλούν με αναίδεια. Τότε δέχονται μια επήρεια δαιμονική και αντιδρούν άσχημα. Άλλοτε πάλι οι γονείς νομίζουν ότι με το ζόρι θα κάνουν καλά παιδιά . Μπαίνει και ο εγωισμός και τους κάνει να μιλούν με αγανάκτηση ,ενώ πρέπει να τους φέρωνται πάντα με το καλό.

Σήμερα μια γυναίκα με έσκασε! Έχει ένα παιδάκι και το δέρνει αλύπητα. Από την φοβία το κακόμοιρο τρέμει. Δεν μπορεί να μιλήση. Έπαθαν τα νεύρα του. « Έχει δαιμόνιο », της λένε και αυτή το αφήνει νηστικό ,για να φύγη δήθεν το δαιμόνιο. « Δεν του δίνω να φάη ,μου είπε, για να φύγη το δαιμόνιο » . « Βρε, είσαι στα καλά σου; Της λέω. Δώσε στο παιδί να φάη . Κοίταξε ,τα δικά σου δαιμόνια να φύγουν. Εσύ έγινες αφορμή και σακατεύτηκε το παιδί. Το παιδί δεν έχει δαιμόνιο. Τρέμει , γιατί φοβάται εσένα που το δέρνεις! Το κοινωνάς τακτικά; » . « Όχι » ,μου λέει. Άντε να συνεννοηθής!

- Γέροντα, μήπως, επειδή μερικές φορές βρίζει, για αυτό λένε ότι έχει δαιμόνιο;

- Βρίζει! Όταν με το ζόρισμα που του κάνει η μάνα πάη να το πνίξη, δεν ξέρει κι εκείνο τι κάνει μετά. Κρίμα το καημένο! Δαιμονισμένη είναι η μάνα του ,δεν είναι το παιδί.

Πάντως θα δούμε παράξενα πράγματα την ημέρα της Κρίσεως! Στα χρόνια της ειδωλολατρίας οι μητέρες έκαιγαν τα παιδιά τους μπροστά στο άγαλμα του Μολόχ ,για να συμμετάσχουν στη δοξολογία προς τον Θεό! Αν γνώριζαν τον πραγματικό Θεό τι θυσίες θα έκαναν! Αυτές θα έχουν ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως, γιατί παρασύρθηκαν. Οι σημερινές όμως μητέρες με την αδιαφορία που έχουν για τα παιδιά τους τι ελαφρυντικά θα έχουν; Θα τους πη ο Θεός: « Εσείς γνωρίζατε τον αληθινό Θεό ,βαπτισθήκατε ,τόσα ακούσατε ,τόσα μάθατε, ο Ίδιος ο Θεός σταυρώθηκε για να σας σώση, και τι κάνατε; Βαριόσασταν να πάτε τα παιδιά σας να τα κοινωνήσετε στην εκκλησία! Εκείνες νόμιζαν ότι ο Μολόχ είναι ο αληθινός Θεός και πρόσφεραν θυσία ακόμη και τα παιδιά τους. Εσείς τι κάνατε; » .

Τα σφάλματα των γονέων τα πληρώνουν τα παιδιά! Μερικοί γονείς καταστρέφουν τα παιδιά τους ,αλλά ο Θεός δεν είναι άδικος. Έχει μεγάλη και ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά που έχουν αδικηθή στον κόσμο αυτόν είτε από τους γονείς τους είτε από άλλους ανθρώπους. Όταν οι γονείς γίνωνται αιτία να πάρη στραβό δρόμο το παιδί, ο Θεός δεν θα το αφήση, γιατί δικαιούται την θεία βοήθεια. Θα οικονομήση έτσι τα πράγματα ,ώστε να βοηθηθή. Να , βλέπουμε μερικούς νέους , αλλά και ηλικιωμένους ακόμη, πως κάποια στιγμή παίρνουν απότομα μια καλή στροφή. Θυμάμαι μια περίπτωση: Σε μια οικογένεια με δυο παιδιά ,ο πατέρας, η μάνα και η κόρη ήταν άθεοι. Το αγόρι έμπλεξε πρώτα με τον μαρξισμό. Δεν αναπαύθηκε, πήγε στον Ινδουισμό. Δεν αναπαύθηκε κι εκεί, και ήρθε στο Άγιον Όρος. Ερχόταν συχνά στο Καλύβι, πήγαινε και σε άλλα Κελλιά. Οι γονείς του όλον αυτό τον καιρό « Χριστέ μου, παναγία μου ,φύλαξε το παιδί μας », έλεγαν. Αφού κάθισε ένα διάστημα στο Όρος και κάπως συνήλθε και δυνάμωσε πνευματικά ,γύρισε στο σπίτι του – γιατί δεν ήταν για τον Μοναχισμό- και βοήθησε πνευματικά τον πατερά και την μάνα του. Τώρα, βλέπω, ο πατέρας του πρώτος-πρώτος στέκεται στην αγρυπνία. Λέει τον Προοιμιακό στην εκκλησία, διαβάζει στο σπίτι τον εσπερινό ,το απόδειπνο, την παράκληση. Πως τα οικονόμησε ο Θεός! Πήγε ο διάβολος να κάνη κακό , αλλά ο Θεός τα έφερε από δω-από κει και τους έφερε όλους σε λογαριασμό.

- Και το κορίτσι, Γέροντα;

- Κι αυτό σιγά-σιγά έρχεται σε λογαριασμό . Δίνει ευκαιρίες σο Θεός .

- Γέροντα, μερικοί γονείς που αρχίζουν να ζουν πνευματικά σε μεγάλη ηλικία στενοχωρούνται που δεν έδωσαν χριστιανική αγάπη στα παιδιά τους, όταν ήταν μικρά.

- Αν έχουν ειλικρινή μετάνοια και παρακαλέσουν τον Θεό να βοηθήση τα παιδιά τους, ο Θεός κάτι θα κάνη για αυτά. Θα τους ρίξη κανένα σωσίβιο ,για να σωθούν από την φουρτούνα στην οποία βρίσκονται. Ακόμη και να δεν παρουσιασθούν άνθρωποι ,για να τα βοηθήσουν, μπορεί και κάτι που θα δουν να συντελέση ,ώστε να πάρουν μια καλή στροφή. Να ξέρετε, αυτοί οι γονείς είχαν καλή διάθεση ,αλλά δεν βοηθήθηκαν μικροί από την οικογένειά τους και δικαιούνται την θεία βοήθεια.

- Καμμιά φορά , Γέροντα, τα παιδιά ζουν πνευματική ζωή ,αλλά συναντούν πολλές δυσκολίες από τους γονείς τους που είναι αδιάφοροι.

- Για αυτά τα παιδιά ο Θεός φροντίζει περισσότερο από τα άλλα που έχουν γονείς που ζουν πνευματικά, όπως φροντίζει και για τα ορφανά.



Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Δʼ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

τους , για να βοηθηηο

Σπουδές και αποκατάσταση

- Γέροντα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται να προχωρήσουν στις σπουδές τους , όταν δεν έχουν αποφασίση ποια ζωή θα ακολουθήσουν. Τους απασχολεί συνέχεια αυτό το θέμα και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμά τους.
- Εγώ, όταν κάποιος νέος έχη τέτοια προβλήματα , του λέω : « Ξέρεις ότι σήμερα υπάρχουν κάτι μεγάλα ψυγεία; Να βάλης λοιπόν αυτό το θέμα δε ένα τέτοιο ψυγείο , μέχρι να τελειώσης τις σπουδές σου. Δεν σου λέω να πετάξης αυτά που σε απασχολούν, αλλά να τα φυλάξης εκεί, μέχρι που να τελειώσης . Αν δεν προσέξης τώρα την μελέτη σου, τις σπουδές σου, οι φίλοι σου θα τακτοποιηθούν, θα ηρεμήσουν, και μετά θα κάνουν κομποσχοίνι για σένα, για να τακτοποιηθής » . Χρειάζεται πολύ να προσέξουν , γιατί αυτό είναι τέχνασμα του εχθρού, για να δημιουργή περισπασμούς.
- Γέροντα, είπα σε μία κοπέλα : « Αν σκέφτεσαι να παντρευτής, να μη σπουδάσης » .
- Και , μέχρι να παντρευτή, τι θα κάνη; Θα πουλάη καραμέλες; Καλύτερα να τελειώση μια επιστήμη ή να μάθη μια τέχνη, γιατί κάτι μπορεί να παρουσιασθή στην ζωή της και να της χρειασθούν αυτά που θα μάθη. Μου είπε κάποτε μία κοπέλα : « Σκέφτομαι τον Μοναχισμό, αλλά συνέχεια αλλάζω γνώμη ». « Τι τάξη πας; » , την ρωτάω. « Δευτέρα Λυκείου, μου λέει, αλλά δεν θέλω να σπουδάσω » . « Δεν θέλεις να σπουδάσης; της λέω. Τότε να πω στον πατέρα σου να σου αγοράση κατσίκια, να σου πάρη και ένα τσομπανόσκυλο να τα φυλάη, να σου δώση και μια φλογέρα να παίζης και να τα βόσκης. Σου αρέσει αυτό; Κοίταξε να σπουδάσης ή να μάθεις μια τέχνη ». « Τότε , Γέροντα, μου λέει, ώσπου να αποφασίσω αν γίνω μοναχή ή αν παντρευτώ, να μένω στο μοναστήρι ως προδόκιμη, ώστε να μάθω την τέχνη της ταπεινοφροσύνης ». « Αυτήν την τέχνη, της λέω, μπορείς να την μάθεις και στο σπίτι σου ,αν δέχεσαι με χαρά ό,τι σου λένε οι δικοί σου. Θα τελειώσης πρώτα το σχολείο, θα δώσης εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και , όταν τελειώσης, θα δούμε τι θα κάνης ». « Πέντε χρόνια όμως, Γέροντα, δεν είναι πολλά για να αποφασίσω ; » . « Πολλά είναι, αλλά τι να κάνουμε , αφού ακόμα δεν έχεις κατασταλάξει κάπου; ». « Φταίω εγώ για αυτό, επειδή είμαι ασταθής; », με ρωτάει. « Όχι, αλλά η ζυγαριά προς το παρόν δεν κλίνει ούτε προς το ένα μέρος ούτε προς το άλλο » .
Σε τέτοιες περιπτώσεις να τονίζουμε στα παιδιά να προσέξουν να μη χάνουν άσκοπα τον χρόνο τους. Να ζήσουν όσο πιο πνευματικά γίνεται στην διάρκεια των σπουδών τους, να πάρουν σύντομα το πτυχίο τους, που είναι απαραίτητο, και ύστερα έχει ο Θεός. Στο διάστημα αυτό να βρουν έναν καλό Πνευματικό να τους βοηθάη, για να μην ενθουσιάζονται εύκολα με την μια ζωή ή με την άλλη και να μην απελπίζωνται. Να κάνουν υπομονή να τελειώσουν τις σπουδές τους και τότε θα μπορούν να αποφασίσουν , ώριμα πλέον και με τις περισσότερες προϋποθέσεις που θα έχουν, για την μια ή για την άλλη ζωή, και να κάνουν ό,τι νομίζουν καλύτερο εις δόξαν Θεού. Έτσι που είναι σήμερα ο κόσμος, όσο ωριμάζουν, τόσο καλύτερα είναι. Ξέρετε τι παρατράγουδα συμβαίνουν; Ιδίως όταν κάποιος έχει ενθουσιασμό, πρέπει να προσέχη να μην παίρνη ανώριμες αποφάσεις.
- Γέροντα, υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν όρεξη να διαβάσουν τα μαθήματά τους , γιατί προτιμούν την πνευματική μελέτη και την προσευχή.
- Όχι, να μην αφήνουν το διάβασμα. Ας διαβάζουν παράλληλα με τα μαθήματά τους κάτι δυνατό από κάποιο πατερικό βιβλίο , ας προσεύχωνται λίγο, ας κάνουν καμμιά μετάνοια, για να συντηρούνται λίγο πνευματικά. Όταν έχουν πολύ διάβασμα, μπορούν να κάνουν διαλείμματα και να λένε την ευχή ή να ψάλλουν. Γιατί, αν θέλουν να κάνουν κάτι άλλο που είναι για αργότερα , ούτε εκείνο θα μπορούν να τον κάνουν σωστά, επειδή θα σκέφτωνται το διάβασμα, ούτε στις σπουδές τους θα προχωρούν, και τελικά δεν θα κάνουν τίποτε. Ενώ, αν διαβάζουν, θα πάρουν γρήγορα το πτυχίο τους και μετά θα κάνουν αυτό που θέλουν. Εγώ, όταν ήμουν στο Σανατόριο, για λίγες μέρες ούτε κομποσχοίνια ούτε μετάνοιες ούτε νηστείες έκανα. Έτρωγα ό,τι μου έδιναν. « Να βοηθήσω τώρα λίγο τους γιατρούς, έλεγα, για να με βοηθήσουν κι εκείνοι να γίνω καλά, και ύστερα θα κάνω αυτό που θέλω » .
Έρχονται παιδιά και μου παραπονιούνται ότι οι γονείς τους τα ζορίζουν πολύ , για να διαβάσουν. Αν τα ζορίσω και εγώ, δεν θα τα βοηθήσω. Για να καταλάβουν ότι πρέπει να μην αφήνουν το διάβασμά τους , τους λέω παραδείγματα από παιδιά που δεν διάβαζαν και ταλαιπωρήθηκαν , και από παιδιά που πρόκοψαν , επειδή διάβαζαν . Να , θυμάμαι μια περίπτωση : Ήταν σε μια πόλη δύο γειτονόπουλα. Ο ένας ήταν πανέξυπνος. Με λίγο διάβασμα έπαιρνε συνέχεια άριστα , από το δημοτικό ως το γυμνάσιο. Ο άλλος με λιγώτερο μυαλό και με πολλή επιμέλεια τον ακολουθούσε. Τελικά ο πρώτος, μόλις τελείωσε την πρώτη λυκείου, έμπλεξε με παρέες, άφησε το σχολείο, και τελικά αναγκάστηκε να εργαστή σε μια επιχείρηση ως καθαριστής. Παντρεύτηκε κιόλας, απέκτησε και δυό παιδιά, και δύσκολα τα έβγαζε πέρα. Ο άλλος τελείωσε την νομική , πήγε και στην Ευρώπη για ανώτατες σπουδές και πήρε πτυχίο για επιχειρήσεις. Μια μέρα στην επιχείρηση που εργαζόταν ο πρώτος περίμεναν νέο διευθυντή. Όλοι έλεγαν ότι έχει ανώτερη μόρφωση. Και τελικά ο νέος διευθυντής ήταν εκείνος ο συμμαθητής του! Μόλις τον είδε , τον γνώρισε. Τον έπιασε τέτοια απελπισία, που έκανε δύο-τρεις απόπειρες αυτοκτονίας. Κάποιος του είπε να έρθη στο Άγιον Όρος να με βρη. Αφού μου μίλησε για την ζωή του, μου λέει πάνω στην συζήτηση: « Ακούς εκεί, να έχω αυτόν τον διευθυντή! ». Του δίνω τότε ένα ξεσκόνισμα γερό. « Βρε , του λέω, εσύ θα γινόσουν ανώτερος από αυτόν. Θα περνούσες κι εσύ καλά και τα παιδιά σου καλά και θα έκανες και καλωσύνες! Δεν φθάνει που έγινες αιτία και ταλαιπωρείται η οικογένειά σου, τώρα θέλεις να αυτοκτονήσης, για να τους δώσης την χαριστική βολή και να μείνουν ορφανά τα παιδιά σου; Εσένα δεν σε λυπάμαι, γιατί από το κεφάλι σου έπαθες ό,τι έπαθες. Τα παιδιά σου λυπάμαι. Το καταλαβαίνεις; Κοίταξε τώρα να κάνης υπομονή και πιστεύω ότι με την βοήθεια του Θεού και ο νέος διευθυντής θα σου φερθή καλά. Μπορεί να σε βάλη και σε καλύτερη θέση. Και αν τυχόν δεν αναπαυθής, να βρης μια άλλη δουλειά. Να μην αφήσης τα παιδιά σου στον δρόμο » . Έτσι συμμαζεύτηκε.
Για αυτό λέω, αν τα παιδιά που σπουδάζουν και κουραστούν λίγο στην διάρκεια των σπουδών τους , δεν θα χρωστούν μαθήματα, θα τελειώσουν γρήγορα και δεν θα έχουν αργότερα στενοχώριες. Βλέπω πως όσα παιδιά χρωστούν μαθήματα κατά την διάρκεια των σπουδών τους, όταν τελειώσουν και διορισθούν, πάλι χρωστούν στον έναν, στον άλλον, και έχουν όλο προβλήματα.
- Γέροντα, αν ένας νέος έχη κάποια ενδιαφέρουσα γνωριμία κατά την διάρκεια των σποδών του , συμφέρει να δημιουργήση οικογένεια, ενώ ακόμα σπουδάζει;
- Νομίζω, όσο καλή και αν είναι η γνωριμία , θα είναι εις βάρος των σπουδών του. Ακόμη κι αν βρη την καλύτερη σύντροφο και παντρευτή , θα είναι μια ταλαιπωρία και για την γυναίκα του και για τα παιδιά του . Καλύτερα ας συγκεντρώση όλες τις ψυχικές και σωματικές του δυνάμεις στην επιστήμη του, για να τελειώση ξεκούραστα τις σπουδές του , και ύστερα τακτοποιεί αυτό το θέμα. Γιατί, αν έχη τις δυνάμεις του σκορπισμένες, θα είναι συνέχεια ψυχικά και σωματικά τσακισμένος.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ « ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
« ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η ευχαρίστηση του ελαφρού στομαχιού

Όταν δεν κάνη κανείς εγκράτεια, έχει επάνω του αποθήκες ολόκληρες. Ενώ, όταν κάνη εγκράτεια και τρώη αυτό που του χρειάζεται, το καίει ο οργανισμός του και δεν αποθηκεύει.
Η ποικιλία των φαγητών τεντώνει το στομάχι και φέρνει όρεξη, αλλά και δημιουργεί χαύνωση και πυρώσεις. Αν στο τραπέζι υπάρχη μόνον ένα φαγητό και δεν είναι πολύ νόστιμο, ίσως να μην το φάη κανείς όλο ή, αν είναι νόστιμο και λαιμαργήση, ίσως φάη λίγο παραπάνω . Όταν όμως υπάρχη ψάρι, σούπα, πατάτες ,τυρί, αυγό, σαλάτα, φρούτο ,γλυκό , θέλει όλα να τα φάη και ζητάει και άλλα. Όλα τα τραβάει η όρεξη, γιατί το ένα παρακινεί στο άλλο. Και βλέπεις, ο άνθρωπος έναν λόγο δεν σηκώνει. Τον έναν δεν τον χωνεύει, το άλλον δεν τον χωνεύει, ενώ το καημένο το στομάχι, ό,τι του ρίχνουμε , το υπομένει. Το ρωτήσαμε αν τα χωνεύη; Το στομάχι δηλαδή που δεν έχει λογική, μας περνάει στην αρετή και αγωνίζεται όλα να τα χωνέψη. Και αν δεν ταιριάζη το ένα είδος με το άλλο, όταν μπουν μέσα, μαλώνουν , και τι να κάνη τότε και εκείνο; Αρχίζει μετά η βαρυστομαχιά.
- Και πως μπορείς, Γέροντα, να κόψης την συνήθεια να τρως πολύ;
Χρειάζεται λίγο φρένο. Ας μη φας κάτι που σου αρέσει , για να μην ανοίγης δουλειά, γιατί σιγά- σιγά μεγαλώνει η αχυρώνα. Το στομάχι, ο κακός « τελώνης » που λέει ο Αββάς Μακάριος, μετά συνέχεια ζητάει. Την ώρα του φαγητού ευχαριστιέσαι, ύστερα όμως θέλεις να κοιμηθής. Ούτε να δουλέψης μπορείς. Αν τρως ένα είδος φαγητού, αυτό βοηθάει να κόψεις την όρεξη.
- Αν, Γέροντα, υπάρχει ποικιλία φαγητών, αλλά σε μικρές ποσότητες, υπάρχει πάλι η ίδια δυσκολία;
- Ε, πάλι η ίδια δυσκολία είναι, αλλά είναι μικρά τα … κόμματα και δεν μπορούν να κάνουν κυβέρνηση ! ...
Όταν υπάρχη μεγάλη ποικιλία , είναι σαν να μαζεύωνται πολλά... κόμματα στο στομάχι και το ένα κόμμα ερεθίζει το άλλο, πιάνονται μεταξύ τους , χτυπιούνται και αρχίζει βαρυστομαχιά…
Η ευχαρίστηση από το λιτό φαγητό είναι μεγαλύτερη από την ευχαρίστηση που δίνουν τα καλύτερα φαγητά . Όταν μικρός έφευγα στο δάσος και έτρωγα μόνον ένα κομμάτι κουλούρα, ω, δεν ήθελα τίποτε άλλο! Τα καλύτερα φαγητά δεν μπορούσαν να αντικαταστήσουν εκείνη την πνευματική ευχαρίστηση που ένοιωθα . Αλλά το έκανα με χαρά. Πολλοί άνθρωποι όμως δεν έχουν αισθανθή την ευχαρίστηση του ελαφρού στομαχιού . στην αρχή , όταν τρώνε κάτι νόστιμο , αισθάνονται μια ευχαρίστηση και μετά μπαίνη η λαιμαργία, η γαστριμαργία, τρώνε πολύ και , ιδίως όταν είναι ηλικιωμένοι, νιώθουν βάρος, και έτσι στερούνται την ευχαρίστηση του ελαφρού στομαχιού.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Οι σχέσεις με τους συγγενείς και τους φίλους.

- Γέροντα, κάποια κυρία ρώτησε τι να κάνη με τις δυό ξαδέλφες της που ζουν χρόνια παρασιτικά εις βάρος της .
- Τι θέλει; Να κάνουμε τώρα καινούριο Ευαγγέλιο; Από αυτήν ζητάει ο Θεός να τις βοηθάη και Εκείνος θα κάνη ό, τι συμφέρει στην ψυχή τους.
- Γέροντα, όταν ανάμεσα σε συγγενείς δημιουργηθή μια παρεξήγηση , πρέπει να τους πη κανείς κάτι, για να τους βοηθήση;
- Ναι, πρέπει να πη κάτι με τρόπο , γιατί αν σιωπήση, ίσως κάνει κακό. Αν τον παρεξηγήσουν, να πάη ξανά και να τους πη : « να με συγχωρήσετε που σας στεναχώρησα », και στο εξής να τους αφήση και να προσεύχεται για αυτούς.
Όποιος θέλει να ζήση ειρηνικά , πρέπει να προσέξη ιδιαίτερα τις σχέσεις του με συγγενείς και φίλους. Να μην ξεγελιέται από την ευγένεια που ίσως συναντά. Η κοσμική ευγένεια μπορεί να κάνη πολύ κακό, γιατί έχει υποκρισία. Η εξωτερική συμπεριφορά μπορεί να παρουσιάζη έναν τέλειο άγιο, αλλά, όταν αποκαλυφθή ο εσωτερικός του κόσμος, να είναι τελείως το αντίθετο.
- Όταν , Γέροντα, νιώθη κανείς την καλωσύνη του άλλου, είναι σωστό να εκφράζεται για αυτήν;
- Αν είναι πολύ δικός του άνθρωπος, δεν χρειάζεται, γιατί και αυτός κάποτε θα τον είχε εξυπηρετήσει, αλλά και νιώθει την εσωτερική ευγνωμοσύνη που υπάρχει. Αν όμως δεν είναι δικός του άνθρωπος, τότε, με όποιον τρόπο μπορεί , ας εκφράση την ευγνωμοσύνη του . Στους « ξένους » λέμε « ευχαριστώ » . Εάν θελήση λ.χ. ένα παιδί να εκφράση την ευγνωμοσύνη του στους γονείς του , δεν πρέπει να κάνη άλλη δουλειά από το να τους λέη συνέχεια, μέρα – νύχτα « ευχαριστώ » για όσα κάνουν για αυτό.
Πολύ βοηθάει το να είναι κανείς απλός στις σχέσεις του με τους άλλους, να έχη για αυτούς πάντοτε καλό λογισμό και να μην παίρνη όλους τους ανθρώπους στα σοβαρά. Να αποφεύγη τις συζητήσεις που γίνονται δήθεν για πνευματική ωφέλεια και φέρνουν μάλλον πονοκέφαλο. Να μην περιμένη πνευματική κατανόηση από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό. Καλύτερα να εύχεται για αυτούς να τους συγχωρήση ο Θεός και να τους φωτίση. Να μιλάη στον καθέναν με την δική του γλώσσα και να μην φανερώνη τις μεγάλες αλήθειες που πιστεύει και ζη, γιατί δεν θα τον καταλάβουν, επειδή μιλάει σε άλλη συχνότητα και σε διαφορετικό μήκος κύματος.
Μερικοί λένε: « θέλω να γνωρίσουν και οι άλλοι τον Χριστό, όπως Τον γνώρισα κι εγώ » , και κάνουν τον δάσκαλο στους άλλους. Πρέπει όμως η ζωή τους να συμβαδίζει με αυτά που διδάσκουν. Όταν με την ζωή τους διδάσκουν άλλον Χριστό και δεν ανταποκρίνωνται σε αυτά που λένε, τότε δεν μπορούν να πουν ότι γνώρισαν τον Χριστό. Και αν κανείς δεν έχη βιώματα , θα είναι έξω από την πραγματικότητα και, αργά ή γρήγορα, θα τον προδώση ο εαυτός του. Όταν με πόνο και αληθινή αγάπη πλησιάσουμε κάποιον , τότε η αληθινή αυτή αγάπη του Χριστού αλλοιώνει τον πλησίον μας. Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα, όπου κι αν βρεθή , δημιουργεί κατά κάποιο τρόπο γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό πνευματικό πεδίο και επηρεάζει όσους βρίσκονται μέσα σε αυτό. Βέβαια, πρέπει να προσέχουμε να μη σπαταλάμε την αγάπη μας και να μην δίνουμε την καρδιά μας εύκολα , γιατί μερικές φορές μερικοί εκμεταλλεύονται την δική μας καρδιά και μας την κάνουν κιμά ή άλλοτε δεν μπορούν να μας καταλάβουν και μας παρεξηγούν.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Με την υπομονή σώζεται η οικογένεια

-Τι κάνει η αδελφή σου; Πώς τα πάει με το σύζυγό της;
- Γέροντα , μαθαίνω ότι έχει δυσκολίες, αλλά κάνει υπομονή και, όταν χρειάζεται , τραβάει μπροστά.
- Έτσι είναι. Όταν δύο βόδια είναι στον ζυγό και το ένα είναι λίγο αδύνατο ή τεμπέλικο, τότε το άλλο βάζει περισσότερη δύναμη και τραβάει, σβαρνίζει κατά κάποιο τρόπο το άλλο. Είδες; Κοσμικοί άνθρωποι και κάνουν δουλειά στον εαυτό τους. Εσείς εδώ είστε αρχοντοπούλες. Σκέψου μια μητέρα να έχη τέσσερα παιδιά και το ένα να είναι καθυστερημένο, το άλλο να έχη ψυχοπάθεια, το άλλο μεσογειακή αναιμία, το άλλο να γυρνάη τα μεσάνυχτα. Και με τον σύζυγο, ανάλογα με το τι άνθρωπος είναι, να έχη η καημένη άλλα βάσανα. Και να υπομένη τόσα και τόσα και να μη μιλάη, να πάη να σκάση, να μην έχη πού να πη τον πόνο της , γιατί και μερικά πράγματα από την οικογένεια δεν μπορεί να τα πη κανείς πιο πέρα. Μπορεί λ.χ. ο άνδρας της να σηκώνεται να φεύγη και να μην της δίνη ούτε διατροφή . Να μην έχη χρήματα η καημένη ούτε το νοίκι να πληρώση, να θέλουν να την βγάλουν από το σπίτι. Να αναγκάζεται να εργάζεται οπουδήποτε, να συναντά κινδύνους, και να σου λέη: « Κάνε προσευχή να απαλλαγώ τουλάχιστον από αυτούς τους κινδύνους » ! Ή να είναι μέθυσος ο άνδρας της και να μη δουλεύη, να αναγκάζεται να δουλεύη εκείνη, να καθαρίζη σκάλες στις πολυκατοικίες, κι εκείνος να πηγαίνη στην ταβέρνα. Να έρχεται τα μεσάνυχτα μεθυσμένος , να την δέρνη και να της ζητάη τα χρήματα που πήρε ή να πηγαίνη να τα παίρνη μόνος του από τα αφεντικά της. Αχ, τι μαρτύριο είναι!
Και καλά, μερικές γυναίκες έχουν αμαρτίες και εξοφλούν έτσι, αλλά είναι και άλλες που δεν έχουν αμαρτίες. Αυτές έχουν καθαρό μισθό από την ταλαιπωρία που περνούν. Γνωρίζω μια μάνα που ήταν ένα αγγελούδι, πολύ καλή ψυχή, το πιο καλό, το πιο ήσυχο παιδί από την οικογένεια, και σε τι στραβόξυλο έπεσε! Πώς ξεγελάστηκαν οι δικοί της! Παντρεύτηκε έναν μέθυσο, που από μικρός ήταν αλητάκι. Ο πατέρας του μεθούσε και πήρε και αυτός την ίδια συνήθεια. Να ξενοδουλεύη η καημένη, να σκοτώνεται στην δουλειά , και εκείνος να την δέρνη και να την απειλή με μαχαίρι. Πόσες φορές της λέει: « Θα σε σφάξω » ! Και να φοβάται μην την σφάξη! Μαρτύριο περνάει! Έχει και τέσσερα παιδιά. Οι δικοί της έφθασαν σε σημείο να της λένε να τον χωρίση, αλλά εκείνη τους απαντάει: « Λέω να κάνω ακόμη υπομονή. Το καταλαβαίνετε; Ούτε Γεροντικό διάβασε ούτε Συναξάρια,και όμως κάνει υπομονή. «Καλά, της είπα μια φορά,τα παιδιά δεν επεμβαίνουν ; » .
«Ακόμη είναι δεκαπέντε-δεκαέξι χρονών, μου είπε. Ας πάνε στρατιώτες, και μετά θα τον περιλάβουν! » .Δηλαδή , μέχρι να πάνε στρατιώτες τα παιδιά, να τρώη ξύλο!

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Οι πειρασμοί στις γιορτές

- Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;
- Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά, η οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο ,οι Άγιοι γιατί να μην κεράσουν; Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές. Γι΄ αυτό ο διάβολος ,επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς ,για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή. Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν σε μια γιορτή ετοιμάζονται όλοι να κοινωνήσουν , τους βάζη ο πειρασμός να μαλώσουν, και όχι μόνο δεν κοινωνούν, αλλά ούτε στην εκκλησία πηγαίνουν. Τα φέρνει έτσι τα πράγματα το ταγκαλάκι, ώστε να στερηθούν όλη την θεία βοήθεια.
Αυτό παρατηρείται και στην δική μας ,την καλογερική ζωή. Πολλές φορές το ταγκαλάκι, επειδή γνωρίζει εκ πείρας ότι θα βοηθηθούμε πνευματικά σε κάποια γιορτή, εκείνη την ημέρα, ή μάλλον από την παραμονή , δημιουργεί έναν πειρασμό- σαν πειρασμός που είναι- και μας χαλάει όλη την διάθεση. Μπορεί λ.χ. να μας βάλη να φιλονικήσουμε με ένα αδελφό ,και ύστερα μας θλίβει, μας τσακίζει ψυχικά και σωματικά. Έτσι, δεν μας αφήνει να ωφεληθούμε από την γιορτή με τον χαρούμενο τρόπο της δοξολογίας. Ο Καλός Θεός όμως, όταν δη ότι δεν δώσαμε εμείς αφορμή, αλλά αυτό έγινε μόνον από φθόνο του πονηρού, μας βοηθάει. Και ακόμη πιο θετικά μας ωφελεί ,όταν εμείς παίρνουμε ταπεινά το σφάλμα επάνω μας και δεν κατηγορούμε όχι μόνον τον αδελφό μας αλλά ούτε και τον μισόκαλο διάβολο, διότι η δουλειά του αυτή είναι: να δημιουργή σκάνδαλα και να σκορπάη κακότητα, ενώ ο άνθρωπος ως εικόνα Θεού πρέπει να σκορπάη ειρήνη και καλωσύνη.

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δʼ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η διανομή της περιουσίας



Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα ,έχουν ευθύνη να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους. Φυσικά, το κυριώτερο είναι να τους δώσουν καλή ανατροφή, μετά να τα μορφώσουν ή να τα στείλουν να μάθουν κάποια τέχνη ,για να μπορούν να ζήσουν ,κι ύστερα να τους εξασφαλίσουν ένα σπιτάκι κ.λ.π. Όταν το 1924 η οικογένειά μας ήρθε στην Ελλάδα από τα Φάρασα της Καππαδοκίας ,τότε με την Ανταλλαγή, ο πατέρας μου, ως πρόεδρος του χωριού , φρόντισε να τακτοποιήση όλους τους συγχωριανούς μας. Την οικογένειά μας την άφησε τελευταία. Αργότερα τα μεγαλύτερα αδέλφια μου του παραπονέθηκαν. « Όλους τους τακτοποίησες, πατέρα, είπαν, εμάς δεν μας σκέφτηκες » . Αν είναι κανείς μόνος του, μπορεί όλα να τα δώση και να αδιαφορήση για τον εαυτό του από αυταπάρνηση, από αρχοντιά, αλλά , αν έχη οικογένεια, πρέπει να σκεφθή και την οικογένειά του.

Βέβαια, οι γονείς δεν πρέπει να ξεθαρρεύουν και να δίνουν στα παιδιά τους όσα έχουν, όλα μαζί, γιατί τα παιδιά είναι άπειρα και μπορεί να ξανοιχτούν στην σύγχρονη ζωή που δεν έχει άκρη. Ύστερα θα πονούν ,που δεν θα έχουν να τα βοηθήσουν. Να προσέξουν επίσης, ώστε το πιο αδύνατο παιδί να το ενισχύσουν περισσότερο υλικά, και ακόμη περισσότερο ηθικά ,για να μην το πάρη σβάρνα ο πανικός της αποτυχίας ,αλλά και με διάκριση και αγάπη να τα τακτοποιήσουν όλα τα παιδιά, για να μην ψυχρανθούν μεταξύ τους.

Σπάνια βρίσκεις οικογένειες αγαπημένες, που ζουν πνευματικά ,και τα αδέλφια δεν μαλώνουν για οικόπεδα και περιουσίες και δεν τρέχουν στα δικαστήρια. Είχα γνωρίσει μια επταμελή οικογένεια . Οι γονείς είχαν κάτι χρυσαφικά. Μετά τον θάνατό τους ,τα παιδιά είπαν να τα πάρη όλα ο ένας αδελφός που τους είχε γηροκομήσει. Εκείνος όμως σκέφθηκε ότι η αδελφή τους έχει μεγάλη οικογένεια και έχει πιο πολλή ανάγκη και τα έδωσε σε εκείνη. Αυτή τα έδωσε στον άλλο αδελφό ,εκείνος τον άλλον, και τελικά γύρισαν στον πρώτο! Ό,τι ακριβώς έκαναν εκείνοι οι Πατέρες που διαβάζουμε στο Γεροντικό. Στο τέλος, επειδή και εκείνος δεν ήθελε να τα κρατήση, τα έδωσαν σε μια εκκλησία.



Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Δʼ

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ