Κωλύματα ιερωσύνης

[srev]

Δυνατός ο λόγος του Μερκουρίου, διακριτικός τού alithis. Φοβάμαι όμως ότι πρέπει να συμφωνήσω με το Μερκούριο, ότι οικονομίες δεν υπάρχουν για την ιερωσύνη. Παίξαμε και χάσαμε... θα πρέπει τώρα να αρκεστούμε στην αγιοσύνη :D

Το θέμα όμως εδώ ονομάζεται "Πνευματικά Ερωτήματα προς τον π. Αντώνιο". Πού είναι -αναρωτιέμαι- ο π. Αντώνιος να δώσει κι εκείνος μια απάντηση στα ερωτήματα ως ιερέας που -υποθέτω ότι- είναι;

Σπύρος.

[alithis]

αγαπητε μοι srev,


ειμαι στη δυσαρεστη θεση να σου πω πως -μεσα στο δικιο σου-εχεις αδικο...! :) :)και εσυ και ο αγαπητος Μερκουριος :) :) ! συγχωρεστε με...
συμφωνα με την ταξη της Εκκλησιας μας,η μονη αρχη αρμοδια να νομοθετει σε πνευματικα θεματα,ως και να ασκει την ακριβεια και την οικονομια ειναι η ιδια η Εκκλησια,με τα αρμοδια για καθε περιπτωση οργανα της-π.χ. ο ιερευς,ο πνευματικος,ο επισκοπος,η Δ.Ι.Σ.,η Ι.Σ.Ι. κλπ!Η δε εκκλησιαστικη οικονομια σε μια περιπτωση δεν αποτελει δεδικασμενο και προηγουμενο και για αλλες!
το να ειναι κανεις βασιλικοτερος του βασιλεως-"αυστηροτερος απο την ιδια την Εκκλησια"-δεν διαδιδει υποχρεωτικα και πνευματικοτητα!
η οικονομια μπορει να αποτελεσει μεσο σωτηριας ή απωλειας,το ιδιο ομως και η ακριβεια.
ως προς το θεμα μας ,πολυ ωραια διετυπωσε τα ερωτηματα που προκυπτουν απο την ασκηση ή μη της οικονομιας ο filotas στην 2η δημοσιευση του στο παρον θεμα!
ο μονος αρμοδιος για να γινει ή να μην γινει οικονομια σε θεμα χειροτονιας υποψηφιου προς ιερωσυνην με κωλυμα ειναι ο επισκοπος που θα κανει τη χειροτονια!εκεινος θα λαβει υποψιν του ολα τα θεματα-παραγοντες πνευματικους,κοινωνικους,εκκλησιαστικες αναγκες,την προσωπικοτητα του χειροτονουμενου,τη βαρυτητα του αμαρτηματος που κωλυει τον υποψηφιο και αλλα πολλα- και θα αποφασισει!
αν καποιος χριστιανος εχει ενστασεις επι της αποφασεως του αρχιερεως,τις εκφραζει αρμοδιως και ακολουθειται συγκεκριμενη διαδικασια!
το να ειμαστε απολυτοι και υπερβολικα αυστηροι-περισσοτερο και απο την ιδια την Εκκλησα μας(βασιλικοτεροι του βασιλεως") ή υπερβολικα χαλαροι και αμοραλιστες ειναι ΕΞΙΣΟΥ ΛΑΘΟΣ!δεν μπορει ο οιοσδηποτε με ενα Πηδαλιο Ιερων Κανονων ανα χειρας,μη αρμοδιως ,να κρινει γενικως και αοριστως.
πιο πρακτικα,εχω να καταθεσω στην αγαπη σας,πως αν εχουμε εναν υποψηφιο κληρικο μπροστα μας με κωλυμα,εμεις ουτε να τον προτρεψουμε εχουμε αρμοδιοτητα,ουτε να τον αποτρεψουμε.αυτο ειναι εργο του επισκοπου.εμεις ισως μπορουμε να ενημερωσουμε γενικα και θεωρητικα.οχι ομως να αποφασισουμε.το ιδιο και οταν εχουμε εναν ηδη κληρικο,που του προεκυψε εκουσιως ή ακουσιως κωλυμα-ο Θεος να φυλαει!
ευχαριστω για την ανοχη σας και συγχωρεστε με

[lazarr]

Ο άγιος Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, πριν βαπτισθεί διήγαγε έκλυτο βίο και απέκτησε εξώγαμο παιδί(μαζί με το οποίο αργότερα βαπτίστθηκε).Αυτό γιατί δεν τον εμπόδισε να γίνει πρεσβύτερος και επίσκοπος; Μήπως επειδή το βάπτισμα τα "σβήνει" όλα;

[pAntonios]

Έφτασα νομίζω στην κατάλληλη στιγμή, έστω κι αν έχουν δοθεί επαρκείς απαντήσεις.
Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι τα κωλύματα ιεροσύνης δεν μπορούν να παραβιάζονται από οποιονδήποτε διότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό.

Εγώ σαν ιερέας (ανάξιος έστω), όταν παίρνω ένα ζυμωτό πρόσφορο που μου φέρνουν στην εκκλησία και είναι λίγο καμμένο η άψητο, το αφήνω στην άκρη και χρησιμοποιώ ένα ακέραιο και ας είναι και από το φούρνο!!!
Είναι ασέβεια διαφορετικά. Ό,τι αφιερώνουμε στο Θεό πρέπει να είναι τέλειο από κάθε άποψη. Και ο ιερέας είναι το αφιέρωμα της κοινωνίας στο Θεό μας.
Την αρχαία εποχή δεν αφιέρωναν ποτέ στο ναο ένα ζώο που είχε κάποιο κουσούρι (στραβό, κουτσό κλπ) αλλά το καλύτερο. Και μιλάμε για ζώα! Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τον ποιμένα λογικών προβάτων.
Όταν παραβιάζονται οικανόνες αυτοί της Εκκλησίας πέφτει βαρυς ο πέλεκυς της θείας δικαιοσύνης για να μας συνεφέρει.
Ας προσέχουμε στο Θεό να δίνουμε το καλύτερο από τη ζωή μας και την ψυχή μας, το φιλέτο! Αλλιώς σημαίνει ότι δεν έχουμε καταλάβει σε ποιό Θεό πιστεύουμε...

Εξαίρεση αποτελούν τα αμαρτήματα που έγιναν πριν το βάπτισμα διότι το βάπτισμα σημαίνει πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου και γίνεται μία φορά! Και πάλι όμως πρέπει να προηγηθεί μετάνοια.

[eortologio_gr]

...Εγώ σαν ιερέας (ανάξιος έστω)...

π.Αντωνιε, με όλο τον σεβασμό στην προσωπικότητά σου, στην επιστημονική σου κατάρτιση και στην Ιερωσύνη σου, αφού αισθάνεσαι ανάξιος γιατί δεν παραιτείσαι ?

Χρ.

[Melpomeni]

Ο μέγας απόστολος Παύλος ήταν ο πρώη Σαούλ, εξίσου μέγας διώκτης των Χριστιανών. Πώς έφτασε σε αυτό το ιλλιγιώδες ύψος εν θεώ;

Σπύρος.

Διορθωστε με αν κανω λαθος,αλλα ο Αποστολος Παυλος δεν ηταν θεομαχος.Ηταν πιστος,που νομιζε οτι διωκοντας τους Χριστιανους,προσεφερε υπηρεσια στο Θεο. Δεν ειχε η καρδια του αναγνωρισει τον Θεο στον διωκομενο Χριστο και τους οπαδους Του.
Οταν αυτο εγινε με την βοηθεια του οραματος,και του απεκαλυφθη ο Χριστος /Θεος ,τοτε εγινε και η μεταστροφη. Τοτε μετα την τυφλωση του,ανοιξαν πραγματικα τα ματια του.

[Melpomeni]

...Εγώ σαν ιερέας (ανάξιος έστω)...

π.Αντωνιε, με όλο τον σεβασμό στην προσωπικότητά σου, στην επιστημονική σου κατάρτιση και στην Ιερωσύνη σου, αφού αισθάνεσαι ανάξιος γιατί δεν παραιτείσαι ?

Χρ.

Οταν μιλαμε σε εναν ιερεα, λιγη περισσοτερη προσοχη στον τροπο που εκφραζομαστε,δεν βλαπτει.
Αν οχι τιποτα αλλο, απο σεβασμο στην απο 2000 ετων Ιερωσυνη του.

[Melpomeni]

...Εγώ σαν ιερέας (ανάξιος έστω)...

π.Αντωνιε, με όλο τον σεβασμό στην προσωπικότητά σου, στην επιστημονική σου κατάρτιση και στην Ιερωσύνη σου, αφού αισθάνεσαι ανάξιος γιατί δεν παραιτείσαι ?

Χρ.

Και ποιος μπορει βαζοντας το χερι στην καρδια να πει "ειμαι οντως αξιος" ?

[eortologio_gr]

...Και ποιος μπορει βαζοντας το χερι στην καρδια να πει "ειμαι οντως αξιος" ?

Ο σεβασμός μου είναι δεδομένος.

Η κριτική μου δεν είναι προς το πρόσωπο αλλα προς τον θεσμό. Εφόσον κάποιοι σοφότεροι αποφάσισαν οτι κάποιος είναι άξιος για Ιερέας τότε είναι άξιος χωρίς καμία αμφισβήτηση.

Δεν τολμώ να διαννοηθώ ότι κάποιος Ιερέας μπορεί να αισθάνεται ανάξιος.

Και έτσι, εξέφρασα την σκέψη μου. Δεν έβρισκα άλλα λόγια βρε Μελπομένη. Καλοπροαίρετα και αφλιτράριστα έθεσα το ερώτημα.

Χρ.

[alithis]

σεβαστε π.Αντωνιε,

κανεις δεν δυναται να διαφωνησει με αυτα που λετε,φυσικα!
αυτο ειναι το ευκταιο και το επιθυμητο και το πρεπον!και μακαρι να γινεται ετσι παντοτε με τους υποψηφιους ιερεις μας,να ειναι δηλ οπως τους θελει ο Θεος και και η Εκκλησια!
ομως,αγαπητε μοι π.Αντωνιε,ποσες φορες επρεπε να λειτουργησετε καποια καθημερινη μερα και δεν ειχατε το τελειο προσφορο?και ποσες φορες δεν αναγκαστηκατε -δια το μη υπαρχειν βασιλεα εν τω Ισραηλ,εβασιλευσεν η Δεββορα-να χρησιμοποιησετε ενα οχι κ τοσο τελειο προσφορο για να μην αναβληθη η θ.λειτουργια?δεν κανατε ποτε ,πατερ μου,...οικονομια στο θεμα του προσφορου-αφου δεν ειχατε καλυτερο τι να κανατε?!-μονο κ μονο για να γινει η λειτουργια?
εδω νομιζω οτι υπεισερχεται το θεμα της οικονομιας κατα περιπτωση,φυσικα.
συγχωρησατε με.την ευχη σας