Απόψε (23.00) το Άγιον Όρος στην ΕΤ3

[keliotis]

Αντιγράφω για... πρόγευση

Η εκπομπή της Τετάρτης: Η αποδόμηση του Αγίου Όρους

Από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή το βράδυ βρέθηκα στο Άγιο Όρος για να δω και να ακούσω από κοντά μοναχούς τους οποίους εκτιμώ και να συζητήσω μαζί τους το θέμα της μονής Βατοπαιδίου. Μάλλον αφορμή στάθηκαν τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας ως δραστηριότητες της μονής.
Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.
Πηγαίνω κατά καιρούς στο Όρος από το 1975. Δεν θα μπορούσα να πως πώς γνωρίζω σε βάθος τα τεκταινόμενα- αυτό, ίσως κανείς δεν θα μπορούσε να το ισχυριστεί διότι το Όρος έχει μια ιστορία εξαιρετικά περίπλοκη- αλλά μια εικόνα διαχρονική διατηρώ.
Με λίγα λόγια στο Όρος δεν διέκρινα, πλέον, τίποτε από την παλιά πνευματικότητα και ευσέβεια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη διατηρούσε.
Η αγωνία όλων, ή σχεδόν όλων για να μην αδικήσω ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις πατέρων, είναι η υλική επιβίωση. Από την κορυφή ως τη βάση. Υποτίθεται πως ο λόγος για τον οποίο γίνεται κάποιος μοναχός είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής. Λιτό, ξένοιαστο από τις υλικές δεσμεύσεις της ζωής, αφοσιωμένο στην προσευχή και τη νηστεία, σε μια διαρκή αναζήτηση του θεού σε κάθε κίνηση και κάθε προσπάθεια του μοναχού, χωρίς τις ανέσεις της κοσμικής ζωής. Αυτή η άσκηση, έλεγαν οι Πατέρες, σε φέρνει κοντύτερα στο Θεό. Άλλωστε, αυτή η λιτότητα και η στέρηση είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ασκητικής ζωής μαζί με την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή.
Ακόμη και αν ο ηγούμενος Εφραίμ ή οποιοσδήποτε άλλος αγιορίτης έχει δίκαιο ως προς το νομικό σκέλος των κατηγοριών που του προσάπτουν, όλη η δραστηριότητά του, όπως έχει καταγραφεί το τελευταίο διάστημα, έχει κάποια σχέση με τις αναζητήσεις ενός μοναχού, όπως περιγράφηκαν παραπάνω;
Κατά την παραμονή μου στο Όρος πραγματοποιήθηκε και η διπλή Ιερά Σύναξη, η συνάντηση δηλαδή, των ηγουμένων και των αντιπροσώπων των είκοσι μονών. Και λέω είκοσι διότι ακόμη και η Μονή Εσφιγμένου εκπροσωπήθηκε από τη διορισμένη ηγεσία της και όχι φυσικά από τους έγκλειστους εδώ και χρόνια μοναχούς της Μονής.
Τη μονή Ιβήρων εκπροσώπησε στη σύναξη ο προηγούμενος ηγούμενός της ο πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης, από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του Όρους, με διδακτορικό από τη Σορβόννη. Ο πατήρ Βασίλειος, αφού διετέλεσε ηγούμενος της μονής Σταυρονικήτα την κρίσιμη περίοδο που εμφανίσθηκε το κίνημα των νεοορθόδοξων, ανέλαβε το μεγάλο αλλά κατεστραμμένο μοναστήρι της Ιβήρων το οποίο κατάφερε να αναστηλώσει και να το καταστήσει ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα στο Όρος.
Ο πατήρ Βασίλειος με την έναρξη της σύναξης ζήτησε σε αυστηρό ύφος από τον ηγούμενο Εφραίμ να παραιτηθεί για να πάρει την απάντηση πως δεν παραιτούμε και να δείτε πως θα δικαιωθούμε δικαστικά. Λες και το πρόβλημα είναι νομικό και όχι αν η συμπεριφορά του πατέρα Εφραίμ συνάδει με την ιδιότητά του ως μοναχού και το αξίωμά του ως ηγουμένου.
Εν πάσει περιπτώσει στη σύναξη υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά και ο ηγούμενος Εφραίμ είχε τους υποστηρικτές του.
Όσοι γνωρίζουν καλά τα αγιορίτικα λένε πως οι υποστηρικτές του Εφραίμ ήσαν κυρίως όσοι ηγούμενοι ή αντιπρόσωποι μονών έχουν σε εξέλιξη ανάλογες με του Βατοπαιδίου περιπτώσεις και ανησυχούν μήπως έρθει κάποτε η σειρά τους, έστω και αν χειρίζονται τις υποθέσεις τους με μεγαλύτερη διακριτικότητα.
Πριν τη σύναξη μόνο δύο μονές ήταν υπέρ του ηγουμένου της μονής Βατοπαιδίου. Όταν άρχισε η σύναξη ο συσχετισμός διαμορφώθηκε στο μισό μισό και στο τέλος της όλοι συμφώνησαν, ανεξαρτήτως του τι συζήτησαν, η ανακοίνωση που θα εκδώσουν να είναι ενωτική και να μη ληφθεί κανένα μέτρο κατά του Βατοπαιδίου αν και τόσο ο ηγούμενος Εφραίμ φοβόταν όσο και οι μοναχοί ανέμεναν το διορισμό μιας Ελεγκτικής Επιτροπής.
Λίγο η παράδοση του Όρους, που θέλει μετά τις συνάξεις να βγαίνει ενωτική ανακοίνωση, λίγο η διπλωματική δραστηριότητα του Εφραίμ ο οποίος το προηγούμενο βράδυ διανυκτέρευσε στη μονή Σταυρονικήτα, μιας από τις σφοδρότερες πολέμιους του Βατοπαιδίου μονές, το αποτέλεσμα ήταν η σύναξη να ολοκληρωθεί χωρίς καμιά κίνηση ή παρατήρηση. Μάλιστα, για να αντιληφθούμε πόσο εξισορροπιστικά κινείται το Όρος σε τέτοιες περιπτώσεις αρκεί να αναφερθεί πως ακόμη και για τη σύνταξη της ανακοίνωσης που θα εκδοθεί διορίσθηκαν ως συντάκτες της δύο ηγούμενοι με διαφορετική ο καθένας στάση απέναντι στο Βατοπαίδι.
Ο ηγούμενος της Σιμονόπετρας, ο οποίος διάκειται θετικά και ο ηγούμενος της Σταυρονικήτα, ο οποίος διάκειται αρνητικά.
Το αποτέλεσμα, όμως, αυτής της στάσης της σύναξης μπορεί να αποβεί μοιραίο για το Άγιο Όρος. Διότι η κρίση αυτή δεν είναι όπως οι παλαιότερες που περνούσαν χωρίς να αφήσουν αρνητικό αποτύπωμα στη συνείδηση του κόσμου.
Αγιορίτες οι οποίοι τις ημέρες που εμείς βρισκόμασταν στο Όρος είχαν βγει από τη μοναστική πολιτεία, όταν επέστρεψαν περιέγραφαν με τα μελανότερα χρώματα τον ειρωνικό τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπιζαν «έξω» οι πιστοί.
Αυτήν την παράμετρο δεν την έλαβε υπόψη της η ηγεσία του Όρους.
Η άλλη σοβαρή διαπίστωση είναι πως η απόφαση της Σύναξης έρχεται σε μεγάλη δυσαρμονία με το ίδιο το αίσθημα των απλών μοναχών.
Νωρίτερα, είχαμε συνεννοηθεί με αρκετούς αγιορίτες να μας μιλήσουν στην κάμερα και να μας εκθέσουν την άποψή τους για τα τελευταία γεγονότα που έφεραν το Όρος στο φως της δημοσιότητας. Αρνήθηκαν να το πράξουν μετά την απόφαση της Σύναξης. «Περιμέναμε- μας έλεγαν- η απόφαση να είναι πιο αυστηρή. Εμείς θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα;» Βεβαίως στο θέμα της σχέση κορυφής και βάσης, το Όρος είναι περισσότερο αυταρχικό ακόμη και από αρκετές αυταρχικές δημοκρατίες. Όταν οι μοναχοί φοβούνται να ανοίξουν το στόμα τους για τέτοια θέματα, και όταν η σύναξη αποφασίζει ακόμη και να απαγορεύσει συνομιλίες μοναχών με δημοσιογράφους για ποια δημοκρατία μπορούμε να μιλάμε;
Όλη αυτή η αντιμετώπιση του θέματος που προέκυψε, από την Ιερά Σύναξη του Αγίου Όρους μόνο καλό δεν μπορεί να του κάνει.
Το ζήτημα πλέον είναι που βαδίζει το Άγιο Όρος; Έχει να επιτελέσει κάποιο ρόλο και ποιος μπορεί να είναι αυτός; Γιατί ένας ακόμη διαχρονικός θεσμός με σημαντική συμβολή στην αναπαραγωγή της κοινωνίας μας υφίσταται αυτήν τη φθορά και αποδόμηση; Που οδηγούνται τα πράγματα; Μπορεί να βρεί μέρος έστω της παλιάς αίγλης του ή μια τέτοια προσπάθεια είναι μάταιη; Πότε άρχισε να αποδομείται το Όρος και ποια είναι τα βαθύτερα αίτια αυτής της αποδόμησης;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα επιχειρήσει να απαντήσει η εκπομπή της επόμενης Τετάρτης.

Π.Σαβ.
http://anixneuseis.blogspot.com/2008/09 ... st_22.html

[keliotis]

Στη συζήτηση θα συμμετέχουν:
Χρήστος Γιανναράς,
Λάμπρος Σιάσος και
Κώστας Ζουράρις.

[nektarios73]

Όποιος εξετάσει το κείμενο αντικειμενικά είμαι σίγουρος ότι θα μπει σε πολλές σκέψεις

[Kostantinosve]

Αντιγράφω για... πρόγευση

Η εκπομπή της Τετάρτης: Η αποδόμηση του Αγίου Όρους

Από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή το βράδυ βρέθηκα στο Άγιο Όρος για να δω και να ακούσω από κοντά μοναχούς τους οποίους εκτιμώ και να συζητήσω μαζί τους το θέμα της μονής Βατοπαιδίου. Μάλλον αφορμή στάθηκαν τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας ως δραστηριότητες της μονής.
Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.
Πηγαίνω κατά καιρούς στο Όρος από το 1975. Δεν θα μπορούσα να πως πώς γνωρίζω σε βάθος τα τεκταινόμενα- αυτό, ίσως κανείς δεν θα μπορούσε να το ισχυριστεί διότι το Όρος έχει μια ιστορία εξαιρετικά περίπλοκη- αλλά μια εικόνα διαχρονική διατηρώ.
Με λίγα λόγια στο Όρος δεν διέκρινα, πλέον, τίποτε από την παλιά πνευματικότητα και ευσέβεια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη διατηρούσε.
Η αγωνία όλων, ή σχεδόν όλων για να μην αδικήσω ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις πατέρων, είναι η υλική επιβίωση. Από την κορυφή ως τη βάση. Υποτίθεται πως ο λόγος για τον οποίο γίνεται κάποιος μοναχός είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής. Λιτό, ξένοιαστο από τις υλικές δεσμεύσεις της ζωής, αφοσιωμένο στην προσευχή και τη νηστεία, σε μια διαρκή αναζήτηση του θεού σε κάθε κίνηση και κάθε προσπάθεια του μοναχού, χωρίς τις ανέσεις της κοσμικής ζωής. Αυτή η άσκηση, έλεγαν οι Πατέρες, σε φέρνει κοντύτερα στο Θεό. Άλλωστε, αυτή η λιτότητα και η στέρηση είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ασκητικής ζωής μαζί με την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή.
Ακόμη και αν ο ηγούμενος Εφραίμ ή οποιοσδήποτε άλλος αγιορίτης έχει δίκαιο ως προς το νομικό σκέλος των κατηγοριών που του προσάπτουν, όλη η δραστηριότητά του, όπως έχει καταγραφεί το τελευταίο διάστημα, έχει κάποια σχέση με τις αναζητήσεις ενός μοναχού, όπως περιγράφηκαν παραπάνω;
Κατά την παραμονή μου στο Όρος πραγματοποιήθηκε και η διπλή Ιερά Σύναξη, η συνάντηση δηλαδή, των ηγουμένων και των αντιπροσώπων των είκοσι μονών. Και λέω είκοσι διότι ακόμη και η Μονή Εσφιγμένου εκπροσωπήθηκε από τη διορισμένη ηγεσία της και όχι φυσικά από τους έγκλειστους εδώ και χρόνια μοναχούς της Μονής.
Τη μονή Ιβήρων εκπροσώπησε στη σύναξη ο προηγούμενος ηγούμενός της ο πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης, από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του Όρους, με διδακτορικό από τη Σορβόννη. Ο πατήρ Βασίλειος, αφού διετέλεσε ηγούμενος της μονής Σταυρονικήτα την κρίσιμη περίοδο που εμφανίσθηκε το κίνημα των νεοορθόδοξων, ανέλαβε το μεγάλο αλλά κατεστραμμένο μοναστήρι της Ιβήρων το οποίο κατάφερε να αναστηλώσει και να το καταστήσει ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα στο Όρος.
Ο πατήρ Βασίλειος με την έναρξη της σύναξης ζήτησε σε αυστηρό ύφος από τον ηγούμενο Εφραίμ να παραιτηθεί για να πάρει την απάντηση πως δεν παραιτούμε και να δείτε πως θα δικαιωθούμε δικαστικά. Λες και το πρόβλημα είναι νομικό και όχι αν η συμπεριφορά του πατέρα Εφραίμ συνάδει με την ιδιότητά του ως μοναχού και το αξίωμά του ως ηγουμένου.
Εν πάσει περιπτώσει στη σύναξη υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά και ο ηγούμενος Εφραίμ είχε τους υποστηρικτές του.
Όσοι γνωρίζουν καλά τα αγιορίτικα λένε πως οι υποστηρικτές του Εφραίμ ήσαν κυρίως όσοι ηγούμενοι ή αντιπρόσωποι μονών έχουν σε εξέλιξη ανάλογες με του Βατοπαιδίου περιπτώσεις και ανησυχούν μήπως έρθει κάποτε η σειρά τους, έστω και αν χειρίζονται τις υποθέσεις τους με μεγαλύτερη διακριτικότητα.
Πριν τη σύναξη μόνο δύο μονές ήταν υπέρ του ηγουμένου της μονής Βατοπαιδίου. Όταν άρχισε η σύναξη ο συσχετισμός διαμορφώθηκε στο μισό μισό και στο τέλος της όλοι συμφώνησαν, ανεξαρτήτως του τι συζήτησαν, η ανακοίνωση που θα εκδώσουν να είναι ενωτική και να μη ληφθεί κανένα μέτρο κατά του Βατοπαιδίου αν και τόσο ο ηγούμενος Εφραίμ φοβόταν όσο και οι μοναχοί ανέμεναν το διορισμό μιας Ελεγκτικής Επιτροπής.
Λίγο η παράδοση του Όρους, που θέλει μετά τις συνάξεις να βγαίνει ενωτική ανακοίνωση, λίγο η διπλωματική δραστηριότητα του Εφραίμ ο οποίος το προηγούμενο βράδυ διανυκτέρευσε στη μονή Σταυρονικήτα, μιας από τις σφοδρότερες πολέμιους του Βατοπαιδίου μονές, το αποτέλεσμα ήταν η σύναξη να ολοκληρωθεί χωρίς καμιά κίνηση ή παρατήρηση. Μάλιστα, για να αντιληφθούμε πόσο εξισορροπιστικά κινείται το Όρος σε τέτοιες περιπτώσεις αρκεί να αναφερθεί πως ακόμη και για τη σύνταξη της ανακοίνωσης που θα εκδοθεί διορίσθηκαν ως συντάκτες της δύο ηγούμενοι με διαφορετική ο καθένας στάση απέναντι στο Βατοπαίδι.
Ο ηγούμενος της Σιμονόπετρας, ο οποίος διάκειται θετικά και ο ηγούμενος της Σταυρονικήτα, ο οποίος διάκειται αρνητικά.
Το αποτέλεσμα, όμως, αυτής της στάσης της σύναξης μπορεί να αποβεί μοιραίο για το Άγιο Όρος. Διότι η κρίση αυτή δεν είναι όπως οι παλαιότερες που περνούσαν χωρίς να αφήσουν αρνητικό αποτύπωμα στη συνείδηση του κόσμου.
Αγιορίτες οι οποίοι τις ημέρες που εμείς βρισκόμασταν στο Όρος είχαν βγει από τη μοναστική πολιτεία, όταν επέστρεψαν περιέγραφαν με τα μελανότερα χρώματα τον ειρωνικό τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπιζαν «έξω» οι πιστοί.
Αυτήν την παράμετρο δεν την έλαβε υπόψη της η ηγεσία του Όρους.
Η άλλη σοβαρή διαπίστωση είναι πως η απόφαση της Σύναξης έρχεται σε μεγάλη δυσαρμονία με το ίδιο το αίσθημα των απλών μοναχών.
Νωρίτερα, είχαμε συνεννοηθεί με αρκετούς αγιορίτες να μας μιλήσουν στην κάμερα και να μας εκθέσουν την άποψή τους για τα τελευταία γεγονότα που έφεραν το Όρος στο φως της δημοσιότητας. Αρνήθηκαν να το πράξουν μετά την απόφαση της Σύναξης. «Περιμέναμε- μας έλεγαν- η απόφαση να είναι πιο αυστηρή. Εμείς θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα;» Βεβαίως στο θέμα της σχέση κορυφής και βάσης, το Όρος είναι περισσότερο αυταρχικό ακόμη και από αρκετές αυταρχικές δημοκρατίες. Όταν οι μοναχοί φοβούνται να ανοίξουν το στόμα τους για τέτοια θέματα, και όταν η σύναξη αποφασίζει ακόμη και να απαγορεύσει συνομιλίες μοναχών με δημοσιογράφους για ποια δημοκρατία μπορούμε να μιλάμε;
Όλη αυτή η αντιμετώπιση του θέματος που προέκυψε, από την Ιερά Σύναξη του Αγίου Όρους μόνο καλό δεν μπορεί να του κάνει.
Το ζήτημα πλέον είναι που βαδίζει το Άγιο Όρος; Έχει να επιτελέσει κάποιο ρόλο και ποιος μπορεί να είναι αυτός; Γιατί ένας ακόμη διαχρονικός θεσμός με σημαντική συμβολή στην αναπαραγωγή της κοινωνίας μας υφίσταται αυτήν τη φθορά και αποδόμηση; Που οδηγούνται τα πράγματα; Μπορεί να βρεί μέρος έστω της παλιάς αίγλης του ή μια τέτοια προσπάθεια είναι μάταιη; Πότε άρχισε να αποδομείται το Όρος και ποια είναι τα βαθύτερα αίτια αυτής της αποδόμησης;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα επιχειρήσει να απαντήσει η εκπομπή της επόμενης Τετάρτης.

Π.Σαβ.
http://anixneuseis.blogspot.com/2008/09 ... st_22.html

το κείμενο αυτό μεταφέρει κυρίως έναν προβληματισμό για το μέλλον , την κατεύθυνση και την πορεία του Αγίου Όρους ως μοναστικής πολιτείας και ότι συνεπάγεται αυτό,

πιστεύω βέβαια ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο σκούρα όσο τα παρουσιάζουν οι δημοσιογράφοι , για την συγκεκριμένη εκπομπή δεν μπορώ να πώ τίποτα αν δεν τη δω πρώτα , καθοριστικό ρόλο για την ποιότητα της εκπομπής αυτής θα παίξει η αντικειμενικότητά

πάντως για τέτοιου είδους θέματα "ειδικός" είναι ο κ.Ασλανίδης με τα "αληθινά σενάρια"

Ωραια η εκπομπη του κυριου Σαββιδη την βλεπω, αλλα φαινεται ορθολογιστης και τουλαχιστον απο τις εκπομπες του που ειδα δεν καταλαβα αν ειναι πιστος.Οποτε ισως ειναι "ξερη" η εκπομπη του για το Αγιο Ορος.Διαμαντι ειναι ο Νικος ο Ασλανιδης που κανει τα Αληθινα Σεναρια στην ΕΤ3.Ωραια εκπομπη με ορθοδοξη θεματολογια αλλα και σπουδαια θεματα ανθρωπιας.Ολη η Ελλαδα ειχε δει τα επεισοδια του για το Γεροντα Παισιο.

[dionysisgr]

Oποιοι ειδαμε την εκπομπη ας πουμε μια γνωμη εδω, για να ολοκληρωθει το θεμα που ευστοχα εθεσε ο keliotis.

Καταρχην, ηταν μια οαση πραγματικη, τουλαχιστον ως προς το υφος και το ηθος αυτη η εκπομπη, αν την συγκρινουμε με το συνηθες ξεκατινιασμα του αισχιστου ειδους των τηλεοπτικων πανελ, καθως και την αγνοια, τον λαικισμο και την εμπαθεια για θεματα που απτονται της πιστεως απο τον καθε τυχαρπαστο που εμφανιζεται συνηθως σε τετοιες εκπομπες "προβληματισμου".

Οι καλεσμενοι, οντες καθηγητες επιστημονες ανθρωποι του λογου και της θεολογιας και της φιλοσοφιας με ευρυτατο πεδιο γνωσης και πληθωρα συγγραμματων και βιβλιων, εξασφαλισαν πολυ υψηλο επιπεδο συζητησης, το οποιο συχνα πυκνα φροντιζε να κατεβαζει σε πεζοδρομιακη σταθμη ο συντονιστης δημοσιογραφος, ομως δεν μπορουμε να του καταλογισουμε κακη προθεση, απλα εκανε τον δικηγορο του αμαθη και του διαβολου, ωστε να μην παρει απολυτο ακαδημαικο υφος η συζητηση. Υπο αυτην την προοπτικη τον δικαιολογουμε.

Ειπωθηκαν χρησιμα, αλλα και λιγο αφοριστικα πραγματα κυριως απο τον Κο Γιανναρα, ο οποιος ειναι γνωστο οτι δεν σταζει κει μελι για την Ιεραρχια και γενικα την "οργανωμενη" Εκκλησια ως διοικητικο οργανισμο, αλλα εχει ως ιδεατο προτυπο την αρχετυπη κοινωνια των πρωτων Χριστιανων, τις λεγομενες τραπεζες αγαπης και τελειας ακτημοσυνης μετα της κοινης χρησης αγαθων, αλλα και αλληλενδετης συν-υπαρξης μεσα απο την εκκλησιαστικη συναξη την λατρευτικη και οχι μονο.

Τασσεται σαφως και κατηγορηματικως κατα του ευσεβιστικου ατομοκεντρισμου που ως ζιζανιο δυτικο εχει παρεισφρησει στην ασκητικη Ορθοδοξια, αλλα και στην κοσμικη της υποσταση, και αλλοιωνει την αρχεγονη συσταση και ιδιοσυγκρασια της.

Εδω μας βρισκει συμφωνους, με την σημειωση ομως οτι η κοινωνια προσωπων ειναι το ορθο αντιβαρο στον ατομοκεντρισμο, στον βαθμο ομως που το προσωπο-υποσταση δεν αποσβαινεται μεσα σε αυτο το μοντελο συνυπαρξης αλλα διακρινεται σαφως ως προς την ατομικη του πνευματικη πορεια-εμπειρια.

Δηλαδη δεν μπορουμε στο ονομα της κοινωνικοτητας εστω και της πνευματικης, να παραγνωρισουμε την προσωπικη πορεια προς το σωστικο τρυπτυχο που πρεσβευει απ'αρχης η Πατερικη μας παραδοση, δηλαδη: καθαρση-φωτισμος-θεωση.

Πολλα μπορουμε να πουμε, ο Ζουραρις επισης εδωσε ευστοχο και μεστο λογο, εν αντιθεσει με συνηθη τηλεοπτικα του ξεσπασματα, αλλα ηταν και το θεμα τετοιο που δεν του επετρεπε αυτα, αλλα και ο Σασσιος (νομιζω) ως πιο αρμοδιος για τα θεολογικα ειπε την κατακλειδα της υποθεσης που ειναι:

Οτι η αναγεννηση του Ορους σε πνευματικο αλλα και υλικο επιπεδο τα τελευταια 40 χρονια, που οχι μονο το εσωσε απο τον αφανισμο με τον οποιο κινδυνευε την δεκαετια του '60, αλλα και το ανεδειξε στο κορυφαιο παγκοσμιως μοναστικο κεντρο με διεθνες κυρος και ακτινοβολια, αυτη λοιπον η αναγεννηση, φθονηθηκε απο τον αρχεκακο οφι, που επεδοθη σε μια λυσσαλεα επιθεση πειρασμικη, Θεου παραχωρουντος βεβαια, με κυριες αιτιες την ταση ορισμενων Μοναχων να κενοδοξουν, να αποκτησουν υλικα περαν των απολυτα αναγκαιων, την αποφυγη της σωματικης αρετης, και την μονοπλευρη πνευματικη αναζητηση της αρετης, και την γενικοτερη ταση ανοιγματος της Αθωνικης πολιτειας προς τον κοσμο και τα του κοσμου.

Ο τριτος πειρασμος λοιπον, η αναζητηση της εξουσιας, ως πνευματικη καθοδηγηση, και ως συναλλαγη καθε ειδους με την κοσμικη εξουσια, εστω και για αγαθους σκοπους, επεφερε μια "αλλοτριωση" στην ουσια της ασκητικης απομονωσεως του Αθωνα, και η ακτιβιστικη νοοτροπια που επικρατησε (οχι σε ολες τις Μονες), δηλαδη το να κανουμε κτιρια, εργα, συνεδρια, εκθεσεις, και λοιπες "δραστηριοτητες" παραθεωροντας λιγο η και πολυ το Κυριε Ελεησον, την νηψη, την σωματικη κοπωση, εφερε τα αποτελεσματα που βιωνουμε ολοι προσφατα.

Τελος να προσθεσω σαν τελευταια σκεψη μου οτι, θεωρω αυτη που πρωταρχικα ευθυνεται, ειναι η ευρυτατα και ταχυτατα απομακρυνομενη ελληνικη κοινωνια μας απο τον Χριστον, απο την Εκκλησια, με αποτελεσμα και τα μελη της τα κοσμικα, αλλα και οι Μοναχοι που βγαινουν απο το συστατικο κυτταρο της κοινωνιας δηλαδη την οικογενεια που νοσει βαθυτατα, και δεν πεφτουν με αλεξιπτωτο, αυτη λοιπον η δυτικοτροπη κοινωνια "αγοραζει" δεκαετιες τωρα αναπτυξη και καλοπεραση και πληρωνει το βαρυτατο τιμημα δηλαδη πνευματικη καταπτωση και αποσβαινομενη ταση πιστεως προς το Οντως ειναι ητοι Τον Θεον.

Αυτα επι τροχαδην και το θεμα σηκωνει πολυ συζητηση. Οσοι πιστοι..

Ισως θα επρεπε να ανοιξει ενα ξεχωριστο θεμα.

[ester]

O Σαββίδης είναι καλός δημοσιογράφος. Έχει ήθος και ποιότητα.
Τουλάχιστον έτσι φαίνεται σε μένα.
το ίδιο και ο Νίκος Ασλανιδης.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι.
Αλλά τώρα μιλάμε γι αυτούς.
Ε! να είναι καλά οι άνθρωποι
και να συνεχίζουν.
Να έχουμε κάτι βλέπουμε.

[dionysisgr]

Η συζητηση πως σου φανηκε;