Αφιέρωμα στην Γερόντισσα Θεονύμφη Αλεξοπούλου

[Evi_J]

Επίσης έχω την άποψη (λανθασμένη φοβάμαι) ότι το Βατοπέδι προέρχεται από το πεδίο των Βάτω και γι' αυτό γράφεται με έψιλον και όχι με την δίφθογγο "αι". Διορθώστε με παρακαλώ.

Το Βατοπαίδι πήρε το όνομα του από ένα θαύμα που έγινε με ένα παιδί δίπλα σε μια βάτο. Το θαύμα αναφέρθηκε στην γνωστή εκπομπή της Πειραϊκής εκκλησίας "Στη σκιά του Άθωνα" πολλές φορές. Αν τύχει και την ξανακούσω την εκπομπή θα σου πω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί πάει πολύς καιρός από τότε που την άκουσα και δεν θυμάμαι καλά...

[aposal]

Το Βατοπαίδι πήρε το όνομα του από ένα θαύμα που έγινε με ένα παιδί δίπλα σε μια βάτο. Το θαύμα αναφέρθηκε στην γνωστή εκπομπή της Πειραϊκής εκκλησίας "Στη σκιά του Άθωνα" πολλές φορές. Αν τύχει και την ξανακούσω την εκπομπή θα σου πω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί πάει πολύς καιρός από τότε που την άκουσα και δεν θυμάμαι καλά...

Επομένως η ετυμολογία της λέξης είναι από το παιδί και τα βάτα.
Ευχαριστώ για την πληροφορία.

[Evi_J]

Βασιλική όχι μόνο δεν έχω εργαστεί στα ΜΜΕ για να ξέρω, αλλά αν κρίνω από τα σκουπίδια της τηλεόρασης πιστεύω ότι έχεις δίκιο για πολλά ακόμα πράγματα όχι μόνο γι' αυτό.

Αλλά σε ότι αφορά το ρεπορτάζ θα διαφωνήσω. Το είπες και μόνη σου: κάποιες άλλες φορές που έχει εμφανιστεί η κ.Αλεξοπούλου το μόνο που θρησκευτικό που μπορεί να προσφέρει είναι η δύναμη να απαρνηθεί αυτά που ζούσε έως τώρα και να αφιερωθεί στο Μοναχισμό. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα κατά την γνώμη μου. Όχι μόνο αυτός που εγκατέλειψε τον κόσμο ήταν διάσημος ώστε πρώτον δίνει το καλό παράδειγμα -μια ελπίδα για τον απελπισμένο άνθρωπο- αλλά και δεύτερον φέρνει στην επιφάνεια την σπουδαιότητα του να αντιληφθούμε ότι όλα είναι εφήμερα! Το ότι εμείς αγαπάμε έναν άνθρωπο πάρα πολύ δεν σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να πεθάνει. Και καλό είναι να το καταλάβουμε αυτό. Και αν έτυχε η Τατιάνα να το ανέφερε αυτό τουλάχιστον έκανε και ένα καλό. Που ξέρεις.... μπορεί να είναι το δικό της κρεμμύδι*.


* = Το ξέρεις το διήγημα με το κρεμμύδι; Αν όχι πες μου να στο πω....

[aposal]

Επίσης έχω την άποψη (λανθασμένη φοβάμαι) ότι το Βατοπέδι προέρχεται από το πεδίο των Βάτω και γι' αυτό γράφεται με έψιλον και όχι με την δίφθογγο "αι". Διορθώστε με παρακαλώ.

Το Βατοπαίδι πήρε το όνομα του από ένα θαύμα που έγινε με ένα παιδί δίπλα σε μια βάτο. Το θαύμα αναφέρθηκε στην γνωστή εκπομπή της Πειραϊκής εκκλησίας "Στη σκιά του Άθωνα" πολλές φορές. Αν τύχει και την ξανακούσω την εκπομπή θα σου πω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί πάει πολύς καιρός από τότε που την άκουσα και δεν θυμάμαι καλά...

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα μας
Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε στο τέλος του 40υ αιώνα από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ από ευγνωμοσύνη προς τη Θεοτόκο που έσωσε τον γιο του ο οποίος, ταξιδεύοντας στο πέλαγος, παιδί ακόμη, ναυάγησε κοντά στις ακτές του 'Ορους και μεταφέρθηκε θαυματουργικά στη στεριά κοντά σε μια βάτο. έτσι ονομάστηκε και το μοναστήρι Βατο-παίδιον. Η ονομασία του όμως Βατο-πέδιον, νομίζουμε ότι είναι προτιμότερη και εξηγείται από τις πολλές βάτους που υπάρχουν στο πεδινό μέρος που απλώνεται μπροστά από αυτό.

[Evi_J]

Το Βατοπαίδι πήρε το όνομα του από ένα θαύμα που έγινε με ένα παιδί δίπλα σε μια βάτο. Το θαύμα αναφέρθηκε στην γνωστή εκπομπή της Πειραϊκής εκκλησίας "Στη σκιά του Άθωνα" πολλές φορές. Αν τύχει και την ξανακούσω την εκπομπή θα σου πω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί πάει πολύς καιρός από τότε που την άκουσα και δεν θυμάμαι καλά...

Επομένως η ετυμολογία της λέξης είναι από το παιδί και τα βάτα.
Ευχαριστώ για την πληροφορία.

Παρακαλώ! :) Σε γενικές γραμμές η εκπομπή είναι κάθε βράδυ στις 23:30 αν θες να την παρακουλουθησεις.

[vasilikirimp]

Βασιλική όχι μόνο δεν έχω εργαστεί στα ΜΜΕ για να ξέρω, αλλά αν κρίνω από τα σκουπίδια της τηλεόρασης πιστεύω ότι έχεις δίκιο για πολλά ακόμα πράγματα όχι μόνο γι' αυτό.

Αλλά σε ότι αφορά το ρεπορτάζ θα διαφωνήσω. Το είπες και μόνη σου: κάποιες άλλες φορές που έχει εμφανιστεί η κ.Αλεξοπούλου το μόνο που θρησκευτικό που μπορεί να προσφέρει είναι η δύναμη να απαρνηθεί αυτά που ζούσε έως τώρα και να αφιερωθεί στο Μοναχισμό. Αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα κατά την γνώμη μου. Όχι μόνο αυτός που εγκατέλειψε τον κόσμο ήταν διάσημος ώστε πρώτον δίνει το καλό παράδειγμα -μια ελπίδα για τον απελπισμένο άνθρωπο- αλλά και δεύτερον φέρνει στην επιφάνεια την σπουδαιότητα του να αντιληφθούμε ότι όλα είναι εφήμερα! Το ότι εμείς αγαπάμε έναν άνθρωπο πάρα πολύ δεν σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να πεθάνει. Και καλό είναι να το καταλάβουμε αυτό. Και αν έτυχε η Τατιάνα να το ανέφερε αυτό τουλάχιστον έκανε και ένα καλό. Που ξέρεις.... μπορεί να είναι το δικό της κρεμμύδι*.


* = Το ξέρεις το διήγημα με το κρεμμύδι; Αν όχι πες μου να στο πω....

αν μπορείς πες μου το διήγημα με το κρεμμύδι δε το γνωρίζω!
Σ'ευχαριστώ

[Evi_J]

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα μας
Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε στο τέλος του 40υ αιώνα από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ από ευγνωμοσύνη προς τη Θεοτόκο που έσωσε τον γιο του ο οποίος, ταξιδεύοντας στο πέλαγος, παιδί ακόμη, ναυάγησε κοντά στις ακτές του 'Ορους και μεταφέρθηκε θαυματουργικά στη στεριά κοντά σε μια βάτο. έτσι ονομάστηκε και το μοναστήρι Βατο-παίδιον. Η ονομασία του όμως Βατο-πέδιον, νομίζουμε ότι είναι προτιμότερη και εξηγείται από τις πολλές βάτους που υπάρχουν στο πεδινό μέρος που απλώνεται μπροστά από αυτό.

Με πρόλαβες για λίγο.....
Δεν διαφωνώ για την εξήγηση. Απλά νομίζω ότι πρέπει να εξακολουθήσουμε να το γράφουμε με "αι". Μην ξεχνάς ότι η γλώσσα παίζει σημαντικό ρόλο στον ορθόδοξο λόγο. Πως θα διαβάζαμε Αγία Γραφή; Πώς θα καταλαβαίναμε αλλιώς; Το γνωστό σχέδιο Κίσσινγκερ το ξέρεις. "Αν καταστρέψουμε τα ήθη, τα έθιμα, την θρησκεία και την γλώσσα....". Σκέψου λίγο τις τυχών συνέπειες που θα υπάρξουν έτσι και επικρατήσει το "ε". Μπορείς να φανταστείς; Αν επικρατήσει το νόημα θα είναι ότι υπάρχει μια πεδιάδα, ένας μέρος, ένα κομμάτι με χόρτα. Το θαύμα; Ποιος θα το θυμάται; Η χάρη της Παναγίας; Θα χαθεί το όλο νόημα στα βάθη του χρόνου. Κανείς δεν θα ξέρει περισσότερα. Ποιος έκανε τι; Ποιος Θεοδόσιος; Ποιο παιδί; Ήδη εμείς δεν ξέρουμε καλά-καλά... Που είναι η ιδεολογία μας περί συντήρησης της παραδόσεως; Είναι γνωστό ότι σιγά-σιγά γκρεμίζεται ο πύργος. Ένα "ε" σήμερα, ένα κάτι άλλο αύριο.... (εδώ γράφουν το τραίνο με "ε"!!!) Δεν είναι ανάγκη να το χειροτερέψουμε. Και στο κάτω-κάτω σιγά τον κόπο... ένα γράμμα παραπάνω.... Πάντως εγώ προσωπικά θα το γράφω με "αι". Και όποιος άλλος θέλει καλό θα κάνει....

[Evi_J]

* = Το ξέρεις το διήγημα με το κρεμμύδι; Αν όχι πες μου να στο πω....

αν μπορείς πες μου το διήγημα με το κρεμμύδι δε το γνωρίζω!
Σ'ευχαριστώ

Πολύ ευχαρίστως! Άκου λοιπόν:
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια γριά στρίγγλα. Πολύ κακιά γυναίκα. Δεν είχε κάνει καλό στην ζωή της. Πολύ λογικά λοιπόν όταν πέθανε πήγε στην κόλαση κατευθείαν!! Ο φύλακας άγγελος της όμως που την λυπότανε έψαξε και ξανάψαξε τα βιβλία της ζωής της να δει μήπως είχε κάνει τελικά κάτι καλό...

Ανακάλυψε λοιπόν ότι μια μέρα η γριά είχε δώσει ένα κρεμμύδι σε έναν ζητιάνο. Όχι από καλοσύνη. Του το πέταξε για να τον ξεφορτωθεί. Όμως επειδή του έσωσε την ζωή για να μην πεθάνει από την πείνα, ο άγγελος το θεώρησε καλό. Παρουσιάστηκε λοιπόν μπροστά Του και του είπε "το και το".... Και τον παρακάλεσε να τον αφήσει να πάει στην κόλαση να την σώσει. Ο Θεός που ήξερε τις καρδιές όλων τον ανθρώπων ήξερε πολύ καλά ότι αυτή ήταν αμετανόητη. Όμως δεν ήθελε να στεναχωρήσει τον φύλακα άγγελο της, έτσι του επέτρεψε να πάει.

Πράγματι ο άγγελος φτάνει μέχρι την πόρτα του πηγαδιού που ξεχώριζε τον άδη από τον παράδεισο, την ανοίγει και κοιτάζει να δει που είναι η γριά. Την βλέπει κάπου εκεί ανάμεσα με τους άλλους αμαρτωλούς να υποφέρει. Της φωνάζει και της λέει ότι η καλή της πράξη θα την βγάλει έξω από εκείνη την φριχτή κατάσταση! Και τότε οι ρίζες του κρεμμυδιού μεταβάλλονται σε γερά σκοινιά που θα οδηγούσαν κάποιον έξω από την κόλαση αν σκαρφάλωνε επάνω τους!! Χαρά-χαρούμενη η γριά που βρήκε μέσον να φύγει από τα αιώνια βασανιστήρια, αρπάζει το σκοινί και αρχίζει να σκαρφαλώνει όσο ποιο γρήγορα μπορεί.

Την είδαν όμως και οι άλλοι κολασμένοι που ήθελαν να φύγουν από κει και αφού βέβαια ευκαιρία γύρευαν και τη βρήκαν δεν κάθησαν με σταυρωμένα τα χέρια.... Τρέχουν προς το σκοινί, το φτάνουν και αρχίζουν να σκαρφαλώνουν επίσης... Φτάνουν μέχρι εκεί που είχε σκαρφαλώσει εντωμεταξύ η γριά, και καταλάθος την ρίχνουν κάτω στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν. Προσγειώνεται η γριά στο πάτωμα και αρχίζει να ξανασκαρφαλώνει..... Σπρωξίματα από δω, σπρωξίματα από κει, μπάχαλο, κραυγές, φωνές και στο τέλος η γριά δεν μπορεί να σκαρφαλώσει από τον πολύ κόσμο... Ε, θυμωμένη τότε αλλά καθόλου μετανοημένη αρχίζει να φωνάζει και να καταριέται τους άλλους που την εμπόδιζαν.... Ούτε που σκέφτηκε το καλό των συνανθρώπων της. Ούτε ενδιαφέρθηκε για τα βασανιστήρια τους.... λες και θα πάθαινε τίποτα αν τους άφηνε να φύγουν.... Μόνο τον εαυτούλη της σκέφτηκε.... "τι κάνουν όλοι αυτοί στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ το κρεμμύδι" φώναζε συνέχεια..... Ε, με το που φανέρωσε όλον αυτόν τον εγωισμό και την κακία οι συνέπειες δεν άργησαν να έρθουν... Το κρεμμύδι δεν άντεξε το βάρος όλων αυτών... Από γερό σκοινί, οι ρίζες ξανάγιναν φυτικές ρίζες...

Ξαφνιασμένη και θυμωμένη η γριά φωνάζει τον άγγελο της να της φέρει άλλο κρεμμύδι. Αλλοίμονο όμως.... το μοναδικό καλό που είχε κάνει ήταν εκείνο το κρεμμύδι.... Αν είχε κάνει και άλλα κρεμμύδια... και άλλες καλές πράξεις.... αν.... αν........

Το διήγημα αυτό θα το δεις με πολλές μορφές. Άλλοι λένε αντί για κρεμμύδι, μακαρόνια.... άλλοι πράσα.... όπως και αν το λένε όμως το νόημα είναι το ίδιο.... όχι κακία προς τους άλλους, μόνο καλοσύνη. Και πολλές καλές πράξεις. Μήπως και μας συγχωρήσει κάποτε ο Θεός....

Και που ξέρεις... ίσως να είναι το πρώτο κρεμμύδι της Τατιάνας.... εγώ ελπίζω να μην είναι... ούτε κανενός άλλου να μην είναι το πρώτο...

[iliasvou]

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα μας
Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε στο τέλος του 40υ αιώνα από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ από ευγνωμοσύνη προς τη Θεοτόκο που έσωσε τον γιο του ο οποίος, ταξιδεύοντας στο πέλαγος, παιδί ακόμη, ναυάγησε κοντά στις ακτές του 'Ορους και μεταφέρθηκε θαυματουργικά στη στεριά κοντά σε μια βάτο. έτσι ονομάστηκε και το μοναστήρι Βατο-παίδιον. Η ονομασία του όμως Βατο-πέδιον, νομίζουμε ότι είναι προτιμότερη και εξηγείται από τις πολλές βάτους που υπάρχουν στο πεδινό μέρος που απλώνεται μπροστά από αυτό.

Με πρόλαβες για λίγο.....
Δεν διαφωνώ για την εξήγηση. Απλά νομίζω ότι πρέπει να εξακολουθήσουμε να το γράφουμε με "αι". Μην ξεχνάς ότι η γλώσσα παίζει σημαντικό ρόλο στον ορθόδοξο λόγο. Πως θα διαβάζαμε Αγία Γραφή; Πώς θα καταλαβαίναμε αλλιώς; Το γνωστό σχέδιο Κίσσινγκερ το ξέρεις. "Αν καταστρέψουμε τα ήθη, τα έθιμα, την θρησκεία και την γλώσσα....". Σκέψου λίγο τις τυχών συνέπειες που θα υπάρξουν έτσι και επικρατήσει το "ε". Μπορείς να φανταστείς; Αν επικρατήσει το νόημα θα είναι ότι υπάρχει μια πεδιάδα, ένας μέρος, ένα κομμάτι με χόρτα. Το θαύμα; Ποιος θα το θυμάται; Η χάρη της Παναγίας; Θα χαθεί το όλο νόημα στα βάθη του χρόνου. Κανείς δεν θα ξέρει περισσότερα. Ποιος έκανε τι; Ποιος Θεοδόσιος; Ποιο παιδί; Ήδη εμείς δεν ξέρουμε καλά-καλά... Που είναι η ιδεολογία μας περί συντήρησης της παραδόσεως; Είναι γνωστό ότι σιγά-σιγά γκρεμίζεται ο πύργος. Ένα "ε" σήμερα, ένα κάτι άλλο αύριο.... (εδώ γράφουν το τραίνο με "ε"!!!) Δεν είναι ανάγκη να το χειροτερέψουμε. Και στο κάτω-κάτω σιγά τον κόπο... ένα γράμμα παραπάνω.... Πάντως εγώ προσωπικά θα το γράφω με "αι". Και όποιος άλλος θέλει καλό θα κάνει....

Αδελφοί συμφωνώ μαζί και με τους 2 Αλλά αν είναι να το γράφουμε με αι ως ενδειξη τιμής στο θαύμα, θα πρέπει να αλλάξει και η λέξη βατοπεδινός. Γιατί το υποκοριστικό του πεδίου είναι πεδινός, εξ` ου και Βατοπεδινός. Αν το πάρουμε ως Βατοπαίδι, το υποκοριστικό του παιδιου γραμματικά είναι παιδικός, άρα θα πρέπει να γράγουμε Βατοπαιδικός. Για αυτό δημιουργούνται πολλά προβλήματα γλωσσικά. Το να το γράψουμε το Βατοπαιδινός με ``αι`` γραμματικά δεν στέκει.

[Teri]

Άκου λοιπόν:
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια γριά στρίγγλα. Πολύ κακιά γυναίκα. Δεν είχε κάνει καλό στην ζωή της. Πολύ λογικά λοιπόν όταν πέθανε πήγε στην κόλαση κατευθείαν!! Ο φύλακας άγγελος της όμως που την λυπότανε έψαξε και ξανάψαξε τα βιβλία της ζωής της να δει μήπως είχε κάνει τελικά κάτι καλό...

Ανακάλυψε λοιπόν ότι μια μέρα η γριά είχε δώσει ένα κρεμμύδι σε έναν ζητιάνο. Όχι από καλοσύνη. Του το πέταξε για να τον ξεφορτωθεί. Όμως επειδή του έσωσε την ζωή για να μην πεθάνει από την πείνα, ο άγγελος το θεώρησε καλό. Παρουσιάστηκε λοιπόν μπροστά Του και του είπε "το και το".... Και τον παρακάλεσε να τον αφήσει να πάει στην κόλαση να την σώσει. Ο Θεός που ήξερε τις καρδιές όλων τον ανθρώπων ήξερε πολύ καλά ότι αυτή ήταν αμετανόητη. Όμως δεν ήθελε να στεναχωρήσει τον φύλακα άγγελο της, έτσι του επέτρεψε να πάει.

Πράγματι ο άγγελος φτάνει μέχρι την πόρτα του πηγαδιού που ξεχώριζε τον άδη από τον παράδεισο, την ανοίγει και κοιτάζει να δει που είναι η γριά. Την βλέπει κάπου εκεί ανάμεσα με τους άλλους αμαρτωλούς να υποφέρει. Της φωνάζει και της λέει ότι η καλή της πράξη θα την βγάλει έξω από εκείνη την φριχτή κατάσταση! Και τότε οι ρίζες του κρεμμυδιού μεταβάλλονται σε γερά σκοινιά που θα οδηγούσαν κάποιον έξω από την κόλαση αν σκαρφάλωνε επάνω τους!! Χαρά-χαρούμενη η γριά που βρήκε μέσον να φύγει από τα αιώνια βασανιστήρια, αρπάζει το σκοινί και αρχίζει να σκαρφαλώνει όσο ποιο γρήγορα μπορεί.

Την είδαν όμως και οι άλλοι κολασμένοι που ήθελαν να φύγουν από κει και αφού βέβαια ευκαιρία γύρευαν και τη βρήκαν δεν κάθησαν με σταυρωμένα τα χέρια.... Τρέχουν προς το σκοινί, το φτάνουν και αρχίζουν να σκαρφαλώνουν επίσης... Φτάνουν μέχρι εκεί που είχε σκαρφαλώσει εντωμεταξύ η γριά, και καταλάθος την ρίχνουν κάτω στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν. Προσγειώνεται η γριά στο πάτωμα και αρχίζει να ξανασκαρφαλώνει..... Σπρωξίματα από δω, σπρωξίματα από κει, μπάχαλο, κραυγές, φωνές και στο τέλος η γριά δεν μπορεί να σκαρφαλώσει από τον πολύ κόσμο... Ε, θυμωμένη τότε αλλά καθόλου μετανοημένη αρχίζει να φωνάζει και να καταριέται τους άλλους που την εμπόδιζαν.... Ούτε που σκέφτηκε το καλό των συνανθρώπων της. Ούτε ενδιαφέρθηκε για τα βασανιστήρια τους.... λες και θα πάθαινε τίποτα αν τους άφηνε να φύγουν.... Μόνο τον εαυτούλη της σκέφτηκε.... "τι κάνουν όλοι αυτοί στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ το κρεμμύδι" φώναζε συνέχεια..... Ε, με το που φανέρωσε όλον αυτόν τον εγωισμό και την κακία οι συνέπειες δεν άργησαν να έρθουν... Το κρεμμύδι δεν άντεξε το βάρος όλων αυτών... Από γερό σκοινί, οι ρίζες ξανάγιναν φυτικές ρίζες...

Ξαφνιασμένη και θυμωμένη η γριά φωνάζει τον άγγελο της να της φέρει άλλο κρεμμύδι. Αλλοίμονο όμως.... το μοναδικό καλό που είχε κάνει ήταν εκείνο το κρεμμύδι.... Αν είχε κάνει και άλλα κρεμμύδια... και άλλες καλές πράξεις.... αν.... αν........

Το διήγημα αυτό θα το δεις με πολλές μορφές. Άλλοι λένε αντί για κρεμμύδι, μακαρόνια.... άλλοι πράσα.... όπως και αν το λένε όμως το νόημα είναι το ίδιο.... όχι κακία προς τους άλλους, μόνο καλοσύνη. Και πολλές καλές πράξεις. Μήπως και μας συγχωρήσει κάποτε ο Θεός....

Κορυφαίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!