"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Κατερίνα πανέμορφο το κείμενο! Με συγκίνησε πάρα πολύ!

Εμένα μου συμβαίνει κάτι περίεργο - της ημέρες των γιορτών νοιώθω έτοιμη να αγκαλιάσω όλο το κόσμο σκέφτομαι τη μοναξιά που νοιώθουν πολλοί συνανθρώποι μας τις γιαγιάδες μου που μια ζωή ήταν μόνες τους γιατί τα παιδιά τους βρισκόντουσαν στη ξενιτιά και πολλά διάφορα τέτοια.
Θα μου πείτε μόνο τότε τα σκέφτεσαι; Θα σας απαντήσω όχι μόνον τότε ,αλλά εκείνες τις ημέρες είναι πιο έντονο.
Παλεύω με τους συλλογισμούς μου διότι σκέφτομαι και λέω ..... είμαι τόσο υποκρίτρια;
Χρειάζομαι συγκεκριμένες ημερομηνίες για να δω τριγύρω μου τι συμβαίνει;
Απο την άλλη συγγνώμη που θα το πω έτσι ωμά νοιώθω απελπισμένη για όλους εμάς τους ανθρώπους διότι εκείνες τις ημέρες δείχνουμε το καλό εαυτό μας , την αγάπη τη συμπόνοια και ξαφνικά ανακαλύπτουμε το γείτονα που υποφέρει , τον άνθρωπο που πονά , το παιδί που δεν έχει γάλα.
Τελικά τι μας συμβαίνει;Ακολουθούμε το δρόμο της αγάπης που μας δίδαξε ο Χριστός ; Μήπως ακόμη και στη προσπάθειά μας για ταπείνωση και προσευχή βλέπουμε τον εαυτό μας και όχι τους γύρω μας και αυτό μας κάνει Εγωιστές;
Είναι περίεργο συναίσθημα για μένα τα χριστούγεννα υπάρχει κάτι μαγικό στην ατμόσφαιρα κάτι σα κουδουνάκια που χτυπούν κατευθείαν μέσα στη καρδιά σου..... και σου φωνάζουν
Έλα ...... όπως εγώ γεννήθηκα έτσι και εσύ μπορείς να γεννηθείς ξανά και ξανά η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο είναι απέραντη και δεν έχει ημερομηνία λήξης.

Κάθε Χριστούγεννα νοιώθω την ευκαιρία που μου δίνεται να πετάξω τα παλαιά , τα βρώμικα και επιτέλους να γευτώ την απέραντη αγάπη που μου προσφέρεται και πολλες φορές δεν την αντιλαμβάνομαι .
Σε ευχαριστώ Θεέ μου

Για μένα τα Χριστούγεννα ειναι η πιό ομορφη γιορτή , μαζί με την Πρωτοχρονιά....μάλιστα τα χριστούγεννα απο το 2006 απέκτησαν και μιά καποια νοσταλγική χροιά , γιατί ανήμερα των χριστουγέννων ήταν που μας άφησε η πολυαγαπημένη μου γιαγιά Βαγγελίτσα που μας μεγάλωσε εμενα και την αδερφή μου Μαρία και αυτή μας πρόσεχε οσο οι γονείς μας ηταν στην δουλειά ... χάρις σε αυτήν την γλυκιά ψυχούλα εμαθα να αγαπώ τον Χριστό , την Παναγία , τους Αγίους και τις Αγίες μας..... οταν πέθαινε στο νοσοκομείο τα μεσάνυχτα την ώρα που εμπαιναν τα Χριστουγεννα , προσευχόμουν για αυτήν ... Ελεγα στον Χριστούλη μας ...Χριστούλη μου που σάν σήμερα γεννήθηκες , κάνε καλά την γιαγιά μου , η άν είναι το θέλημά σου να την πάρεις κοντά σου , ας πεθάνει με όσο λιγότερο πόνο γίνεται ... ειχε πρόβλημα με την καρδούλα της η γιαγιάκα μου.....σνιφφφ.....μετα την προσευχουλα κοιμήθηκα... την ειδα στο ονειρό μου χαμογελαστη , ηταν σαν να μην ειχε πάθει εγκεφαλικό , ούτε παράλυτη ηταν .. το άλλο πρωϊ ξύπνησα με καποια χαρά , εχοντας στο νού μου πως η γιαγια μου εγινε καλά ... η θεία μου η Στέλλα ηταν σε μας , κι εφερε τον Θανάση για να παιξουμε βιντεοπαιχνίδια... οταν την ρώτησα για την γιαγιά μου ειπε τα ποιο ομορφα λόγια που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου οσο ζω ..... " Βαγγέλη μου , η γιαγιά μας , μας αγαπούσε πολυ ... αλλά ηθελε φετος να κάνει χριστούγεννα με την κόρη της την Μαρία και τα αδέλφια της εκει ψηλά......

Σαν τα ακουσα αυτα τα λογια δάκρυσα.... μετα πηγαμε στο σπίτι της γιαγιας , κι ο παππούς Βαγγελης μεσα στα κλαματα ελεγε ¨ Σηκω Βαγγελιώ να δείς τα εγγόνια σου που τα μεγαλωσες......" όλοι εκλαιγαν.... Στην νεκρώσιμη τελετή στην εκκλησία , το κλαμα ποταμι..... εγω μεχρι τοτε δεν εκλαιγα ... οταν ομως είδα τον παππού μου να δίνει τον τελευταιο ασπασμο στο μετωπο... και μετα ηρθε κι η δική μου σειρα εκλαψα... πριν την φιλήσω για τελευταια φορα της είπα " Αντιο γιαγιά ... καλό παράδεισο ... σε ευχαριστώ για όλα.... κι εκλαψα.... κι η αδελφη μου εκλαψε... ως κι ο Θανάσης που ηταν στην εκκλησία εκλάιγε.... βγαίνοντας εξω για να ηρεμήσουμε εγω και τα ξαδελφια μου ειπα στον αδερφο του Θανάση τον βαγγελη..." Θα μου λειψει ρε γαμώτο....την αγαπούσα πολύ...¨συγχωρεστε με για το γαμωτο....

στο νεκροταφειο δεν πήγα ... δεν αντεξε η ψυχή μου... γυρισα σπίτι και πηγα στο δωματιο μου... εκλαψα απαρηγόρητα ακουγοντας το " My Immortal" των Evanescence .... απο τότε για μένα τα Χριστούγεννα είναι διαφορετικά... η θλίψη μπορει να εφυγε , ομως η αγάπη μου για την γιαγιά μου δεν θα σβήσει ποτε! Με περιμένει εκει ψηλά μαζί με τον Γεροντα Παϊσιο....

greekboy1981 έγραψε:Για μένα τα Χριστούγεννα ειναι η πιό ομορφη γιορτή , μαζί με την Πρωτοχρονιά....μάλιστα τα χριστούγεννα απο το 2006 απέκτησαν και μιά καποια νοσταλγική χροιά , γιατί ανήμερα των χριστουγέννων ήταν που μας άφησε η πολυαγαπημένη μου γιαγιά Βαγγελίτσα που μας μεγάλωσε εμενα και την αδερφή μου Μαρία και αυτή μας πρόσεχε οσο οι γονείς μας ηταν στην δουλειά ... χάρις σε αυτήν την γλυκιά ψυχούλα εμαθα να αγαπώ τον Χριστό , την Παναγία , τους Αγίους και τις Αγίες μας..... οταν πέθαινε στο νοσοκομείο τα μεσάνυχτα την ώρα που εμπαιναν τα Χριστουγεννα , προσευχόμουν για αυτήν ... Ελεγα στον Χριστούλη μας ...Χριστούλη μου που σάν σήμερα γεννήθηκες , κάνε καλά την γιαγιά μου , η άν είναι το θέλημά σου να την πάρεις κοντά σου , ας πεθάνει με όσο λιγότερο πόνο γίνεται ... ειχε πρόβλημα με την καρδούλα της η γιαγιάκα μου.....σνιφφφ.....μετα την προσευχουλα κοιμήθηκα... την ειδα στο ονειρό μου χαμογελαστη , ηταν σαν να μην ειχε πάθει εγκεφαλικό , ούτε παράλυτη ηταν .. το άλλο πρωϊ ξύπνησα με καποια χαρά , εχοντας στο νού μου πως η γιαγια μου εγινε καλά ... η θεία μου η Στέλλα ηταν σε μας , κι εφερε τον Θανάση για να παιξουμε βιντεοπαιχνίδια... οταν την ρώτησα για την γιαγιά μου ειπε τα ποιο ομορφα λόγια που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου οσο ζω ..... " Βαγγέλη μου , η γιαγιά μας , μας αγαπούσε πολυ ... αλλά ηθελε φετος να κάνει χριστούγεννα με την κόρη της την Μαρία και τα αδέλφια της εκει ψηλά......
[Σαν τα ακουσα αυτα τα λογια δάκρυσα.... μετα πηγαμε στο σπίτι της γιαγιας , κι ο παππούς Βαγγελης μεσα στα κλαματα ελεγε ¨ Σηκω Βαγγελιώ να δείς τα εγγόνια σου που τα μεγαλωσες......" όλοι εκλαιγαν.... Στην νεκρώσιμη τελετή στην εκκλησία , το κλαμα ποταμι..... εγω μεχρι τοτε δεν εκλαιγα ... οταν ομως είδα τον παππού μου να δίνει τον τελευταιο ασπασμο στο μετωπο... και μετα ηρθε κι η δική μου σειρα εκλαψα... πριν την φιλήσω για τελευταια φορα της είπα " Αντιο γιαγιά ... καλό παράδεισο ... σε ευχαριστώ για όλα.... κι εκλαψα.... κι η αδελφη μου εκλαψε... ως κι ο Θανάσης που ηταν στην εκκλησία εκλάιγε.... βγαίνοντας εξω για να ηρεμήσουμε εγω και τα ξαδελφια μου ειπα στον αδερφο του Θανάση τον βαγγελη..." Θα μου λειψει ρε γαμώτο....την αγαπούσα πολύ...¨συγχωρεστε με για το γαμωτο....

στο νεκροταφειο δεν πήγα ... δεν αντεξε η ψυχή μου... γυρισα σπίτι και πηγα στο δωματιο μου... εκλαψα απαρηγόρητα ακουγοντας το " My Immortal" των Evanescence .... απο τότε για μένα τα Χριστούγεννα είναι διαφορετικά... η θλίψη μπορει να εφυγε , ομως η αγάπη μου για την γιαγιά μου δεν θα σβήσει ποτε! Με περιμένει εκει ψηλά μαζί με τον Γεροντα Παϊσιο....

Αιωνία σου η μνήμη γιαγιά μου.... ξερω πως όσα μου εμαθες ηταν για καλό.... δεν θα σε ξεχάσω ποτε....ευχαριστω...σαν δευτερη μητερα μου στάθηκες....ευχαριστώ απο τα βαθη της ψυχής μου....

Teri έγραψε:Καλόν Παράδεισο να 'χει η γιαγιάκα σου Βαγγέλη... Πολύ με συγκίνησες.

σε ευχαριστώ πολύ Τέρι...ο Θεός να σε εχει πάντα καλα ....

Καλήν αντάμωση να έχουμε όλοι μας............ αγαπημένοι και εχθροί, όλοι μαζί!
Να μπορούσα να ξαναφιλήσω τα χέρια του παππού μου κι εγώ............... πόσο σε νιώθω greekboy........

theodora έγραψε:Καλήν αντάμωση να έχουμε όλοι μας............ αγαπημένοι και εχθροί, όλοι μαζί!
Να μπορούσα να ξαναφιλήσω τα χέρια του παππού μου κι εγώ............... πόσο σε νιώθω greekboy........

Αυτό νιώθω κι εγώ.... μάλλιστα ο παππούς Βαγγελης ειναι κλινιρής τωρα μετα απο καποιο προβλημα στο παχύ εντερο που εκανε εγχειριση ... εχει χάσει πολύ βάρος... εμινε σχεδόν πετσι και κόκαλλο ...ποτε του δεν ηταν κοντα στην εκκλησία , τους παπάδες τους θεωρουσε απατεώνες.... Η γιαγιά μου ομως ηταν παντα θρησκευόμενη και οταν ερχόταν οι φιλες της και τυχαινε να ημουν εκει κι εγώ , μιλούσαμε για τους Αγίους ... για θάυματα.... για ολα τα ορθδοξα θέματα.... ο παππους μου βεβαια εκανε και τα σχόλια του.... τώρα ομως είναι σε δύσκολη θέση... επειδή ειναι σε τετοια κατάσταση , θελει πάντα καποιον για παρέα... πηγαίνουν οι γονεις μου και τα αλλα αδελφια του πατερα μου...πηγάινω κι εγώ αλλα δεν μπορω να τον βλέπω ετσι... στενοχωριέμαι πολυ οποτε πηγαίνω δίπλα στο σπιτι του θειου Πετρου και της θείας Πετρούλας να παιξω με την Ευαγγελία , την Φωτεινη και την Σταυρούλα....

To Σαββατο που μας περασε και ξεκινησε και η νηστεια στολισα το σπιτι αν σας λεει κατι αυτο...τα παιδακια μεσ τη τρελλη χαρα δε σταματαγαν ν ανοιγουν τα κουτια και να βγαζουν τα στολιδια...αυτες οι μερες ειναι ευλογημενες γιατι γινομαστε και εμεις παιδια μαζι με τα παιδια μας,οσο πλησιαζουν οι μερες των Χριστουγεννων η ατμοσφαιρα γινεται πιο ζεστη πιο γλυκια...στολισμενοι οι δρομοι,τα καταστηματα,κοσμος παει κι ερχεται με δωρα στα χερια,τα παιδια περιμενουν σαν τρελα τα δωρα κατω απ το δεντρο,ολα ειναι πιο λαμπερα....Οντως τα Χριστουγεννα ειναι η πιο ομορφη γιορτη της χριστιανοσυνης ιδιως αν τη ζουμε με κατανυξη κοντα στην εκκλησια,κι οχι με κοσμικα ρεβεγιον...Υπαρχει πιο ωραιο πραγμα να σηκωθεις ανημερα το πρωι των Χριστουγεννων και της Πρωτοχρονιας με την οικογενεια σου και να πας στη λειτουργια της εκκλησιας σου?ποσο πιο ομορφα θα αισθανθεις τις γιορτες ετσι,ποσο ευλογημενη θαναι η οικογενεια,παρα να ξενυχτησεις ασκοπα το βραδυ της παραμονης σε χαζα ρεβεγιον χαρτοπαιζοντας η σε κοσμικα κεντρα διασκεδαζοντας?...Βεβαια ποτε δε ξεχναμε αυτες τις μερες και την ελεημοσυνη,γινομαστε πιο ευαισθητοι πιστευω απ τον υπολοιπο καιρο...αυτες τις μερες πρεπει ναμαστε λιγο πιο γενναιοδωροι λογω και των δωρων που παιρνουμε καποιοι απ την εργασια μας...Ευχομαι αυτα τα Χριστουγεννα να φερουν στο καθενα σας την ευλογια του Χριστου μας στα σπιτια σας και στις οικογενειες σας και οτι επιθυμει ο καθενας σας να το βρει απλοχερα...

Ζηλεύω αυτούς που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ζουν τα Χριστούγεννα!
Αυτούς που όχι μόνο συγχωρούν όσους τους έβλαψαν, αλλά καταφέρνουν να τους αγαπούν κι όλας!
Αυτούς που κάνουν τη σωστή νηστεία, σε όλα τους τα πάθη.
Αυτούς που εξομολογούνται ειλικρινά.
Αυτούς που αγόγγυστα στερούνται κάτι, προκειμένουν να δουν κάποιους άλλους να χαμογελούν!
Αυτούς που φθάνουν στην γιορτή των Χριστουγέννων έτοιμοι να γευτούν τον Κύριό μας.
Αυτούς που είναι πραγματικά ευτυχισμένοι και δεν γνωρίζουν τι είναι τα ψυχολογικά προβλήματα, η αγωνία, η μεγάλη στενοχώρια, το άγχος!
Μακάρι ο Κύριος να με ελεήσει να γίνω κάποια μέρα σαν κι αυτούς!