Αποσπάσματα από το βιβλίο «Υπαίθριο Αρχονταρίκι»

[ntinoula]

Οι σύγχρονοι χριστιανοί

α’. Είπε ο Γέροντας: «Όποιος δεν συλλαμβάνει το νόημα της ζωής, μοιάζει με γερή μηχανή που έχει παγωμένα λάδια. Είναι άνθρωπος χωρίς ιδανικά, χωρίς πνεύμα θυσίας. Η καρδιά του είναι παγωμένη».

ι’. Είπε ο Γέροντας: «Ο σύγχρονος άνθρωπος με τα φάρμακα σκότωσε τα τριζόνια που έδιωχναν τα κουνούπια. Τώρα έφτιαξε τριζόνια με μπαταρίες και υπερήχους. Τι να πει κανείς». Και για τις γεωργικές καλλιέργειες: «Ο άνθρωπος με τα φάρμακα χάλασε τη φύση. Τώρα τρώμε ντομάτες και αγγουράκια το Γενάρη μήνα. Αυτό δεν είναι καλό. Τα φάρμακα και οι ορμόνες βλάπτουν».

ια’. Είπε ο Γέροντας: «Ο άνθρωπος σήμερα χάλασε τη φύση. Βλέπεις εδώ στο Άγιον Όρος τα δέντρα να είναι πολύ ωραία. Άλλα είναι μικρά, άλλα μεγαλύτερα. Το πράσινο επίσης το βλέπεις σε πολλές αποχρώσεις. Όλα έχουν ποικιλία. Ενώ περνάς απ’τη Χαλκιδική, όπου ο άνθρωπος φυτεύει δένδρα, και βλέπεις να μοιάζουν με τους Ιταλούς στρατιώτες του 1940. Εκεί είναι ομοιόμορφα και δεν έχουν ομορφιά».

ιδ’. Είπε ο Γέροντας: «Όσο οι άνθρωποι απομακρύνονται απ’τη φυσική ζωή, την απλή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, αυξάνουν και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο προχωρεί η κοσμική ευγένεια, τόσο χάνεται η απλότητα, η χαρά και το φυσικό χαμόγελο».

[ntinoula]

Διάφορα

ιβ’. Είπε ο Γέροντας: «Μια είναι η αξία της ζωής, η οικογένεια. Μόλις σβήσει η οικογένεια, θα σβησει ο κόσμος. Δείχνε αγάπη και πέρα από την οικογένειά σου». Και άλλη φορά είπε: «Όταν χαλάσει η οικογένεια, χαλούν όλα και ο κλήρος και ο μοναχισμός».

ιγ’. Για τις συνήθεις διαφωνίες των συζύγων ο Γέροντας είπε: «Και οι δύο σύζυγοι πρέπει να έχουν τον ίδιο πνευματικό. Για να εφαρμόζουν απόλυτα δυο ξύλα πρέπει να πλανιστούν με την ίδια πλάνη». Και άλλη φορά είπε: «Οι σύζυγοι πρέπει να έχουν τον ίδιο πνευματικό, γιατί αγώνας δίχως διαιτητή δεν γίνεται».

ιδ’. Είπε ο Γέροντας: «Η γέννηση των παιδιών είναι εύκολη. Η αναγέννηση είναι πολύ δύσκολη».

ε’. Σε ερώτηση ποιο κόμμα πρέπει να ψηφίζουν οι χριστιανοί, ο Γέροντας απάντησε αλληγορικά: «Να προτιμάτε τις ελιές που δεν θα έχουν δάκο. Αν δεν υπάρχουν τέτοιες, να προτιμάτε εκείνες που έχουν λιγότερο δάκο. Φαίνονται αυτές ποιες είναι».

[ntinoula]

Οι σύγχρονοι χριστιανοί

ιε’. Ο Γέροντας απευθυνόμενους σε κοσμικούς είπε: «Εάν εσείς οι λαϊκοί μπορούσατε να συνειδητοποιήσετε τους κινδύνους μέσα στους οποίους ζείτε, θα προσευχόσαστε δέκα φορές περισσότερο από εμάς τους μοναχούς».

ιστ’. Σε επισκέπτη του που είχε συχνά πονοκεφάλους, είπε ο Γέροντας: «Να προσέξεις πολύ εσύ. Μπορεί να πάθεις το χειρότερο. Να πας στο σούπερ-μάρκετ να αγοράσεις λίγη αδιαφορία. Να ξέρεις ακόμη ότι δεν φτάνει η πίστη μόνο. Χρειάζεται εμπιστοσύνη στο Θεό».

ιζ’. Είπε ο Γέροντας: «Παλιά οι άνθρωποι μπόλιαζαν άγρια δέντρα στα μονοπάτια για να τρώνε τους καρπούς τους οι ερχόμενες γενιές και συγχωρούν τα πεθαμένα τους. Σήμερα όλοι κοιτάζουν να βολευτούν προσωπικά και τελικά δεν βολεύεται κανένας».

ιγ’. Είπε ο Γέροντας: «Ένας γέρος 78 ετών που η γυναίκα του δεν είχε σαράντα μέρες πεθαμένη, μου ζήτησε να προσευχηθώ για να τον βοηθησει ο Θεός να βρει μια γυναίκα και θρησκευόμενη για να ξαναπαντρευτεί. Μα, του λέω, τι πράματα σκέφτεσαι. Δεν βλέπεις εδώ τους καλόγερους, οι οποίοι αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή στην παρθενία από μικρά παιδιά; Κι εσύ ζητάς να παντρευτείς πάλι; Μα πότε θ’ασχοληθείς και λίγο με την ψυχή σου; Τι να πει κανένας. Είδατε τι σκεφτόταν;».

[Misha]

ιδʼ. Είπε ο Γέροντας:]

«Όσο οι άνθρωποι απομακρύνονται απʼτη φυσική ζωή, την απλή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, αυξάνουν και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο προχωρεί η κοσμική ευγένεια, τόσο χάνεται η απλότητα, η χαρά και το φυσικό χαμόγελο».

Eπίτρεψε μου Ντινούλα να τονίσω περισσότερο τα λόγια του Γέροντα.


Η διδασκαλία του Γέροντα για την απλότητα και την λιτότητα μαζί με αυτή για την καλλιέργεια καλών λογισμών ήταν πάντα στο επίκεντρο των συζητήσεων ,των διδαχών και τής ίδιας του της ζωής.


Η αξία της είναι πολύ μεγάλη,ίση με αυτή της διδασκαλίας των μεγάλων Πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας μας!!


Θα έπρεπε να ακούγεται μέρα νύχτα από τους εκκλησιαστικούς σταθμούς,τα σαιτ και τα εκκλησιαστικά έντυπα,ως το κεντρικότερο σημείο της πνευματικής ζωής του σύγχρονου χριστιανού (ρασοφόρου ή λαικού).

[ntinoula]

Περί δοκιμασιών

δ’. Είπε ο Γέροντας: «Ο Θεός μας δίνει πολλές ευκαιρίες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο. Εμείς όμως αυτές τις ευκαιρίες δεν τις δεχόμαστε, τις διώχνουμε. Να δεχόμαστε τις δοκιμασίες με υπομονή και ταπείνωση ευχαριστώντας και δοξάζοντας το Θεό. Να προσπαθούμε να είμαστε πάντα κοντά στο Θεό και να μην απομακρυνόμαστε απ’Αυτόν, γιατί μακριά απ’το Θεό σωτηρία δεν υπάρχει».

στ’. Έγραψε ο Γέροντας: «Ο Θεός επιτρέπει να συκοφαντούνται μερικοί δίκαιοι για να μην απελπίζονται οι ένοχοι. Η πολλή αγάπη του Θεού για να μην απωλεσθεί καμιά ψυχή, επιτρέπει να κατηγορούνται και να συκοφαντούνται και δίκαιοι, αλλά στο τέλος φανερώνεται η αλήθεια».

[ntinoula]

Συζήτηση περί της αγωγής των παιδιών

Αξιόλογη και αξιοπρόσεκτη είναι η συζήτηση που είχε με το Γέροντα ένας αδελφικός μου φίλος σχετικά με τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών. Καταχωρώ τα κυριότερα σημεία της:
- Πολλοί οι πειρασμοί και οι κίνδυνοι για τους νέους σήμερα, Γέροντα. Ανησυχούμε, παρόλο που φροντίζουμε να έχουμε τα παιδιά μας μέσα στην Εκκλησία.
- Τα παιδιά που έχουν ποτιστεί από μικρά στην ευσέβεια, μην τα φοβάστε. Και να ξεφύγουν λίγο, λόγω ηλικίας, λόγω πειρασμών, θα επανέλθουν. Είναι σαν τα κουφώματα που τα περνάμε με το λάδι και δεν τα πιάνει η σαπίλα.
- Από ποια ηλικία πιστευεις, Γέροντα, ότι αρχίζουν τα παιδιά να γίνονται δέκτες και με ποιο τρόπο πρέπει να ενεργούμε πάνω τους σαν γονείς, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να τα βλάψουμε από τυχόν υπερβολές;
- Πρώτα πρώτα τα παιδιά αντιγράφουν εμάς και μάλιστα από μωρά. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να ενεργούμε επάνω τους όπως στα ρολόγια. Όσο παίρνει το ελατήριό τους, τα κουρδίζουμε γρήγορα. Μετά σιγά σιγά, προσέχοντας να μη σπάσουμε το ελατήριό τους με το ζόρισμα.
- Πολλές φορές, Γέροντα, τα παιδιά αντιδρούν σε διάφορα θέματα ευσέβειας.
- Όταν κάτι δεν πάει καλά, πάντα κάτι φταίει. Μήπως φταίει το παράδειγμά μας; Μήπως φταίνε τίποτε κακά θεάματα, τίποτε άσχημες πράξεις, άσχημα λόγια μεσα στο σπίτι; Πάντως την ευσέβεια τη δίνουμε στα παιδιά με το γάλα και όχι με την ξηρά τροφή. Ποτέ με πίεση και προσταγή. Και προπαντώς με το παράδειγμά μας.
- Στις περιπτώσεις των κακών πράξεων το ξύλο φέρνει αποτέλεσμα;
- Να το αποφύγουμε όσο μπορούμε. Ούτε εκείνα τα μη μη συνέχεια. Του παιδιού να του δίνουμε να καταλαβαίνει. Να ξέρει πότε κάνουμε κάτι και πότε δεν κάνουμε. Μόνο τότε το φέρνουμε σε λογαριασμό.
- Γέροντα, παρ’όλο που τα ακολουθούμε όλα αυτά, εκείνα είναι ατίθασα. Μερικές φορές ξεπερνάνε κάθε όριο.
- Ας δίνουμε καμιά φορά το κατσαβίδι και στο Χριστό για να ρυθμίζει τα πράγματα σφίγγοντας μερικές βίδες. Μη περιμένουμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας.
- Όταν, Γέροντα, το παιδί είναι μέσα στην Εκκλησία, αλλά μετά από κάποια ηλικία αρχίζει ν’αλλάζει συμπεριφορά, να ξεφεύγει, πώς πρέπει να ενεργούμε;
- Με ηρεμία. Αν είναι κάτι πολύ σοβαρό να επεμβαίνουμε. Να παραβλέπουμε και τίποτε για να μην θυμώνει και γίνεται χειρότερο.
- Όταν ένα παιδί μπλέξει με κακές παρέες και εγκαταλείψει το σπίτι του, ενώ δεν έχει πάρει πολύ Χριστό μαζί του, υπάρχουν ελπίδες να επανέλθει;
- Αγάπη πήρε μέσα του; Όταν μέσα στο σπίτι υπάρχει αγάπη και το ίδιο το παιδί το περιβάλλουμε με αγάπη, και να φύγει και να μπλέξει με παρέες και με γλέντια, θα δει κάποια στιγμή ότι έξω δεν υπάρχει αγάπη. Θα δει ότι υπάρχει παντού υποκρισία και θα γυρίσει σπίτι. Ενώ αν θυμάται εχθρότητα και μίσος, δεν θα του κάνει καρδιά να πάρει τη στράτα του γυρισμού.
- Όταν γνωρίσουμε το Χριστό αργά, δηλ. ενώ τα παιδιά μας έχουν ήδη μεγαλώσει, τι πρέπει να κάνουμε για να τα βάλουμε στο δρόμο του Θεού;
- Εδώ μόνο η προσευχή φέρνει αποτέλεσμα. Πρέπει να ζητήσουμε από το Θεό με πολλή πίστη έλεος γι’αυτά τα παιδιά, που δεν ευθύνονται για την απιστία τους. Να αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη είναι μόνο δική μας, να ταπεινωθούμε και να μετανοήσουμε ειλικρινά και ο Θεός θα βοηθήσει. Έχει Εκείνος τον τρόπο του. Όλο και κάποιο σωσίβιο θα τους ρίξει για να σωθούν.

[ntinoula]

Αποφθέγματα του Γέροντα:
«Ούτε το έθνος θα χαθεί, ούτε η Ορθοδοξία».
«Προσέξτε πόσο ωραία είναι τ’αστέρια. Δείτε και τα φώτα της πόλης. Δεν συγκρίνονται. Τα φώτα είναι κουραστικά, γιατί δεν έχουν ομορφιά».
«Σε λίγο οι άνθρωποι θα μπαίνουν μέσα στο βλήμα και θα φτάνουν σε ελάχιστα λεπτά στη Γαλλία. Αυτά δεν είναι σωστά. Αυτά είναι τρέλα».
«Το χάρισμα που μας έδωσε ο Θεός δεν πρέπει να το κάνουμε δικό μας. Να το διαθέτουμε για τους άλλους. Όταν το κάνουμε δικό μας, μπαίνει ο εγωισμός και η υπερηφάνεια και τότε θα χρειαστεί να ξελασκάρει τη βίδα ο Χριστός για να ταπεινωθούμε».

[ntinoula]

Eπίτρεψε μου Ντινούλα να τονίσω περισσότερο τα λόγια του Γέροντα.

Η διδασκαλία του Γέροντα για την απλότητα και την λιτότητα μαζί με αυτή για την καλλιέργεια καλών λογισμών ήταν πάντα στο επίκεντρο των συζητήσεων, των διδαχών και τής ίδιας του της ζωής.

Η αξία της είναι πολύ μεγάλη,ίση με αυτή της διδασκαλίας των μεγάλων Πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας μας!!

Θα έπρεπε να ακούγεται μέρα νύχτα από τους εκκλησιαστικούς σταθμούς,τα σαιτ και τα εκκλησιαστικά έντυπα,ως το κεντρικότερο σημείο της πνευματικής ζωής του σύγχρονου χριστιανού (ρασοφόρου ή λαικού).

Περισσότερο απ'τα λόγια του μιλούσε το παράδειγμά του. Φυσικά και έχει δίκιο, γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος ενώ τα έχει όλα είναι δυστυχισμένος. Έκανε πολύπλοκη τη ζωή του και συνεχώς τρέχει να προλάβει τις υποχρεώσεις του..

[ntinoula]

O ενάρετος άνθρωπος

γ’. Είπε ο Γέροντας: «Η αρετή δεν κρύβεται, όσο και να θέλει κανείς. Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο, διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες».

δ’. Υπάρχουν μοναχοί, οι οποίοι είναι πολύ προχωρημένοι πνευματικά και ο Θεός τους δίνει το προορατικό χάρισμα. Ο π. Παΐσιος λέγει ότι έχουν πνευματική τηλεόραση και είναι ασυρματιστές του Θεού.

ε’. Είπε ο Γέροντας: «Ο καλός άνθρωπος βλέπει όλες τις γυναίκες ως αδελφές του. Ακόμη κι όταν βλέπει μια παραστρατημένη γυναίκα, πρέπει να λέει: Αν αυτή ήταν πραγματική αδελφή μου, θα με είχε κάνει ρεζίλι, δεν θα μπορούσα να δω άνθρωπο. Δόξα τω Θεώ, λοιπόν, που δεν είναι πραγματική αδελφή μου. Έτσι δεν θα επιχειρήσει να την εκμεταλλευτεί».

στ’. Στους ανθρώπους του Θεού έχει εμπιστοσύνη ο λαός, γιατί βλέπει στο πρόσωπό τους τη «θεϊκή λιακάδα» και γι’αυτό ανοίγει την πονεμένη καρδιά του και θεραπεύεται. Κάτι τέτοιο συνέβαινε και με το Χατζη-Γεώργη τον Αθωνίτη, όπως μας πληροφορεί ο π. Παΐσιος.

[ntinoula]

Το παράδειγμα των Αγίων

α’. Ο π. Παΐσιος έγραψε: «Οι απόγονοι έχουν ιερό καθήκον να γράφουν θεία κατορθώματα των Αγίων Πατέρων της εποχής τους και τον φιλότιμο αγώνα που έκαναν, για να πλησιάσουν στο Θεό. Φυσικά, με το να γράφουμε για τους Αγίους μας, πάλι εμείς ωφελούμαστε, διότι μ’αυτόν τον τρόπο τους θυμόμαστε και προσπαθούμε να τους μιμηθούμε, και οι Άγιοι τότε συγκινούνται περισσότερο και μας βοηθούν, για να φτάσουμε κι εμείς κοντά τους».

β’. Ο Γέροντας είπε: «Οι Άγιοι καλύπτουν τις αρετές τους με διάφορα καπιά. Οι εξωτερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει και γι’αυτό τους παρεξηγούν».

γ’. Είπε ο Γέροντας για τον εαυτό του: «Όταν ήμουν μικρός άκουγα με περιέργεια ό,τι διηγόνταν για τον πατέρα Αρσένιο οι γνωστοί του και χαράσσονταν με μεγάλη ευκολία στην τότε απαλή καρδιά μου, η οποία δεν είχε πιάσει ακόμη πουρί».