Οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1460
- Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Τι ωραίες εικόνες...
- theodora
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1482
- Εγγραφή: Παρ Μαρ 03, 2006 6:00 am
- Τοποθεσία: https://theomezcrochet.blogspot.com/
- Επικοινωνία:
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Τί ωραίες εικόνες, τί αβάσταχτα συναισθήματα !
Γεμίζει η καρδιά, η ψυχή, ο νους αρώματα αγιότητας τέτοιες μέρες.
Μέρες θλίψης και περισυλλογής. Μέρες μετάνοιας και γλυκιάς αναμονής για την επιστροφή στο σπίτι του Πατέρα μας.
Εικόνες, ακούσματα, αρώματα, γεύσεις από τον χαμένο Παράδεισο που δεν προλάβαμε και δεν αξιωθήκαμε να ζήσουμε.
Μοναδική παρηγοριά και ελπίδα Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ, από τον τάφο των παθών μας...........
Πάντα τέτοιες μέρες η ανάγκη για συνάντηση με τον Αγαπημένο, τον Σταυρωμένο, τον Αναστημένο γίνεται πιό έντονη, πιό πιεστική, πιό επιτακτική...........
Ο πόνος και η χαρά γίνονται ΕΝΑ αυτές τις άγιες μέρες! Τί παράλογο για τον νου, πόσο αληθινό για τις καρδιές μας που το ζουν!
Τα λόγια δεν επαρκούν για να ΔΟΞΑΣΟΥΝ, για να τιμήσουν, να υμνήσουν, να λατρέψουν, να ζητιανέψουν λίγο έλεος, να φανερώσουν την μετάνοια.............. Μόνο οι καρδιές ζουν πραγματικά τέτοιες μέρες. Και οι ψυχές οι καθαρές.
Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι πως είναι να ζεις χωρίς να προσμένεις. Χωρίς να ελπίζεις. Χωρίς να πονάς πολύ και βαθιά. Χωρίς ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ μέχρι τρέλλας τον σταυρωμένο Χριστό μας.
Πώς είναι να ζεις χωρίς να θέλεις να γίνεις όλος μία αγκαλιά και να κλείσεις μέσα σου τις έγνοιες, τα βάσανα, τις σκοτούρες όλων των ανθρώπων της γης και να φωνάζεις δυνατά:
"Αμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ!"
Γεμίζει η καρδιά, η ψυχή, ο νους αρώματα αγιότητας τέτοιες μέρες.
Μέρες θλίψης και περισυλλογής. Μέρες μετάνοιας και γλυκιάς αναμονής για την επιστροφή στο σπίτι του Πατέρα μας.
Εικόνες, ακούσματα, αρώματα, γεύσεις από τον χαμένο Παράδεισο που δεν προλάβαμε και δεν αξιωθήκαμε να ζήσουμε.
Μοναδική παρηγοριά και ελπίδα Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ, από τον τάφο των παθών μας...........
Πάντα τέτοιες μέρες η ανάγκη για συνάντηση με τον Αγαπημένο, τον Σταυρωμένο, τον Αναστημένο γίνεται πιό έντονη, πιό πιεστική, πιό επιτακτική...........
Ο πόνος και η χαρά γίνονται ΕΝΑ αυτές τις άγιες μέρες! Τί παράλογο για τον νου, πόσο αληθινό για τις καρδιές μας που το ζουν!
Τα λόγια δεν επαρκούν για να ΔΟΞΑΣΟΥΝ, για να τιμήσουν, να υμνήσουν, να λατρέψουν, να ζητιανέψουν λίγο έλεος, να φανερώσουν την μετάνοια.............. Μόνο οι καρδιές ζουν πραγματικά τέτοιες μέρες. Και οι ψυχές οι καθαρές.
Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι πως είναι να ζεις χωρίς να προσμένεις. Χωρίς να ελπίζεις. Χωρίς να πονάς πολύ και βαθιά. Χωρίς ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ μέχρι τρέλλας τον σταυρωμένο Χριστό μας.
Πώς είναι να ζεις χωρίς να θέλεις να γίνεις όλος μία αγκαλιά και να κλείσεις μέσα σου τις έγνοιες, τα βάσανα, τις σκοτούρες όλων των ανθρώπων της γης και να φωνάζεις δυνατά:
"Αμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ!"
Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Θεός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Θεό.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Θεό.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1648
- Εγγραφή: Πέμ Μάιος 03, 2007 5:00 am
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1460
- Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Τι ωραία που τα λέτε.
Η ωραιότερη περίοδος του έτους για μένα είναι η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
- eleimon
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3520
- Εγγραφή: Τρί Νοέμ 11, 2008 6:34 am
- Τοποθεσία: Ελπίδα-Αθήνα
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Συμφωνω απολυτα Πετρο μου κι εγω τη λατρευω αυτη τη περιοδο,και τη Μ Εβδομαδα επισης με τις υπεροχες κατανυκτικες της λειτουργιες.petrosathonas έγραψε:
Τι ωραία που τα λέτε.
Η ωραιότερη περίοδος του έτους για μένα είναι η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
«Το θάνατο δεν τον φοβάμαι, όχι βέβαια ένεκα των έργων μου, αλλά επειδή πιστεύω στο έλεος του Θεού».
- eleimon
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3520
- Εγγραφή: Τρί Νοέμ 11, 2008 6:34 am
- Τοποθεσία: Ελπίδα-Αθήνα
Re: ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Η συμβολή της Παναγίας μας κατά τη διάρκεια του επί γης απολυτρωτικού έργου του Χριστού υπήρξε τεράστιο. Βρισκόταν συνεχώς πλάι στον Λυτρωτή μας, από τη Γέννηση ως το Πάθος, την Ανάσταση και την Ανάληψη. Δοκίμασε, ως μητέρα, τις πίκρες των παθημάτων του Θείου Γιου της, με αποκορύφωμα εκείνη του σταυρικού θανάτου Του. Ένοιωσε κοντά Του την αγωνία Εκείνου για την υλοποίηση του θείου σχεδίου της σωτηρίας του κόσμου . Σύμφωνα επίσης με την αρχέγονη παράδοση της Εκκλησία μας Αυτή ήταν που εμψύχωνε τους διωκόμενους πρώτους χριστιανούς της νεαράς Εκκλησίας των Ιεροσολύμων.
Κοντολογίς η επί γης ζωή της Παναγίας μας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας και προσφορά για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πιστός λαός του Θεού, γι’ αυτό αποδίδει στη Θεοτόκο, από την αρχαιότητα ως σήμερα, ύψιστη τιμή, τη μεγαλύτερη, μετά τον Τριαδικό Θεό. Πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως μόνο η Ορθοδοξία μας αποδίδει την δέουσα τιμή στην Μητέρα του Κυρίου μας.
Κοντολογίς η επί γης ζωή της Παναγίας μας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας και προσφορά για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πιστός λαός του Θεού, γι’ αυτό αποδίδει στη Θεοτόκο, από την αρχαιότητα ως σήμερα, ύψιστη τιμή, τη μεγαλύτερη, μετά τον Τριαδικό Θεό. Πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως μόνο η Ορθοδοξία μας αποδίδει την δέουσα τιμή στην Μητέρα του Κυρίου μας.
«Το θάνατο δεν τον φοβάμαι, όχι βέβαια ένεκα των έργων μου, αλλά επειδή πιστεύω στο έλεος του Θεού».