"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

stratos έγραψε:ωφελει καποιους ετοιμους να πεσουν στόν γκρεμο του παλαιοημερολογητισμου.
Λίγο το εχεις;

Α ! Πα ! Πα ! Πα ! Πα !
Αυτοι δεν μας αγαπανε,ολο μας αγριευουνε και μας μαλλωνουνε !

Το θεμα ειναι ενα αγαπητοι μου.
Θελουν να ενωθουμε ολοι εις ΜΙΑ ΑΓΙΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
Και κατι που διαβασα νομιζω απο καποιον κληρικο, ειναι οτι δεν εφυγε το παλαιο ημερολογιο αλλα το νεο εφυγε μπροστα 13 ημερες. Κανω λαθος; Να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους. Στο κατω κατω ρωτησαν το λαο αν θελουμε το νεο;
Ευχαριστω για το χρονο σας.

Ο αδελφός stratos γράφει:

Ποιά Συνοδος η ποιος Επίσκοπος [δεν ειχατε ουτε το ενα ουτε το αλλο] επανέφερε στήν κανονικοτητα τόν επί 10 χρόνια σχισματικό Επισκοπο Χρυσοστομο [σχισματικος για εσάς]
και στη συνέχεια παραθέτει ένα κείμενο σε φωτογραφία.


Κατ'αρχήν ας δούμε (πολύ σύντομα) τι συνέπειες έχει επιφέρει η αλλαγή του ημερολογίου στο σώμα της Εκκλησίας. Προσπερνώντας όλη την ιστορία του ημερολογιακού ζητήματος από τον 16ο έως και τον 20ο αιώνα θα σταθούμε στην δήλωση του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου την οποία έκανε ως Αρχιμανδρίτης το 1922 όντας μέλος μιάς ειδικής επιτροπής που συγκροτήθηκε γιά να μελετήσει την δυνατότητα αποδοχής του Νέου ημερολογίου από την Εκκλησία της Ελλάδος:

«..η Εκκλησία της Ελλάδος, ως και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αν και ανεξάρτητοι εσωτερικώς, είναι όμως στενώς συνδεδεμέναι προς αλλήλας και ηνωμέναι δια της αρχής της πνευματικής ενότητος της Εκκλησίας, αποτελούσαι μίαν και μόνην, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και συνεπώς ουδεμία τούτων δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή νέον ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική απέναντι των άλλων».

(είμαι απόλυτα βέβαιος ότι το ανωτέρω χωρίο θα προβληματίσει πολλούς αδελφούς και θα τους κάνει πλέον να βλέπουν το ημερολογιακό ζήτημα διαφορετικά)

Ο ίδιος λοιπόν ο πρωτεργάτης της αλλαγής, o οποίος δύο χρόνια αργότερα (1924) ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών επέβαλε μονομερώς (δηλαδή μόνο στην Ελλαδική Εκκλήσία) την ημερολογιακή αλλαγή, ομολογεί ότι η μονομερής αποδοχή άλλου ημερολογίου καθιστά σχισματική την τοπική Εκκλησία που την αποδέχεται. Φυσικά, ο χαρακτηρισμός “σχισματική” θα πρέπει να νοηθεί ως δυνάμει σχισματική διότι (όπως και με την περίπτωση των αιρέσεων) θα πρέπει το αρμόδιο εκκλησιαστικό όργανο (Σύνοδος) να κηρύξει την τοπική αυτή εκκλησία ως ενεργεία σχισματική. Τέτοια Σύνοδος όμως ακόμα δεν έχει γίνει. Επομένως πάντες οι αποδεχόμενοι την ημερολογιακή καινοτομία είναι δυνάμει σε σχίσμα, χωρίς ακόμα να έχουν υποστεί τις ποινές που τους πρέπουν. Τα περί της ημερολογιακής αλλαγής καθώς και της σημασίας του ημερολογίου στην Εκκλησία θα προσπαθήσουμε να τα εκθέσουμε σε ιδιαίτερο post όταν δοθεί κατάλληλη ευκαιρία και πιστέψτε με υπάρχουν πολύ πιό συνταρακτικά ντοκουμέντα από αυτό που παρετέθη. Προς το παρόν φρονούμε ότι το ανωτέρω είναι υπέραρκετό και πιστέψτε με υπάρχουν και άλλα παρόμοια, αν όχι υπεροχότερα.

Σε αυτή την κατάσταση βρίσκονταν οι τρεις Μητροπολίτες οι οποίοι 10 περίπου χρόνια μετά την αλλαγή απετειχίσθησαν από το νέο και προσήλθαν στο πάτριο. Εφόσον δεν είχαν υποστεί τις ποινές του σχίσματος (λόγω απουσίας Συνόδου) και μετέβησαν προς την καλήν ομολογία δεν χρειάζονταν αποκατάσταση όπως την εννοεί το κείμενο που παρέθεσε ο stratos. Με άλλα λόγια και οι τρεις αυτοί Μητροπολίτες ήταν υπόδικοι σε μία μέλλουσα να συνέλθει Σύνοδο, όπως υπόδικοι είναι και όσοι μένουν στην καινοτομία μέχρι σήμερα (χωρίς να συμπεριλάβουμε τον Οικουμενισμό φυσικά, διότι εξαιτίας αυτού οι ευθύνες είναι πολύ μεγαλύτερες). Με την πράξη τους αυτή όμως τι άλλο έδειξαν οι τρεις Μητροπολίτες παρά μετάνοια; Επομένως δεν χρειάζεται να γίνει κάτι άλλο όπως αποκατάσταση διότι απλούστατα σχίσμα εν ενεργεία δεν υφίστατο ούτε τότε, ούτε σήμερα.


Στη συνέχεια λέει:

Διάλεξε καί πάρε τωρα τι από τα 2 προτιμάς
Υπερόρια χειροτονια η χειροτονια από αιρετικη Εκκλησια μιας και οι ρωσοι επισκοποι της διασπορας ειχαν κανονικοτατη κοινωνια και με τόν Αμερικης Ιακωβο και μέ τον Αθηναγορα και θεωρουσαν τις Εκκλησιες αυτων ως Εκκλησιες Ορθοδόξους
και έπειται παραθέτει ξανά δεύτερο κείμενο σε φωτογραφία.


Δεν θα πάρω τίποτε από τα δύο.

Όσον αφορά τις Υπερόριες χειροτονίες, δεν αρνείται κανείς ότι είναι υπερόριες αλλά εδώ λειτουργεί ο νόμος της ανάγκης και όχι η κατά γράμμα ερμηνεία του κανόνος. Με άλλα λόγια λόγω των ειδικών συνθηκών εν Ελλάδι είναι δυνατή η άσκηση οικονομίας, εφόσον άλλωστε δεν πρόκειται καν γιά ζήτημα πίστεως αλλά γιά εμφανέστατη ποιμαντική ανάγκη η οποία δεν μπορούσε διαφορετικά να καλυφθεί. Αυτό δεν δύναται να χαρακτηριστεί ως ανομία ή ασέβεια προς τους Ιερούς Κανόνες.

Όσον αφορά το δεύτερο που αναφέρεις, ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φιλάρετος το έχει ξεκαθαρίσει αναγνωρίζοντας τις χειροτονίες αυτές και διατηρώντας μάλιστα και πλήρη κοινωνία με τους χειροτονηθέντας. Είναι δηλαδή κάτι που έχει οριστικά λήξει. Δεν παίζει πλέον κάποιο ρόλο.



Και καταλήγει με τα ακόλουθα:

Εχετε καταπατησει καθε κανονα και καθε κανονικοτητα και μου εχετε την καραμελα του
οικουμενισμου λες και αυτο ειναι το αλοθι σας.
Ειδατε οτι οταν δεν επιασε το κολπο των 13 ημερων για να δικαιολογ το σχισμα μερικων απο την
Εκκλησια και το ρίξατε στον οικουμενισμο κλπ.


Σε παρακαλούμε πολύ, την πρώτη πρόταση που αναφέρεις να την τροποποιήσεις όπως φαίνεται παρακάτω:

Εχετε καταπατησει καθε κανονα και καθε κανονικοτητα και μου εχετε την καραμελα του
να μη γίνει σχίσμα στην Εκκλησία λες και αυτο ειναι το αλοθι σας.

να την γράψεις σε ένα e-mail και να τη στείλεις στο Φανάρι, στην Αλεξάνδρεια, στην Αθήνα, στην Αντιόχεια, στην Μόσχα, στην Ελβετία κλπ. Νομίζω ότι τα πολύ ορθά σου λόγια πρέπουν να ακουστούν από τους ιθύνοντες στις εν λόγω Μητροπόλεις/Αρχιεπισκοπές κλπ. και όχι από τους παλαιοημερολοτίτες.


Αλήθεια γιά πες μας εσύ ποιό άλοθι έχεις να παρουσιάσεις γιά τον τρόπο που εκφράζεσαι; Οφείλεις επί τέλους να σέβεσαι τους συνομιλιτές σου και να διεξάγεις έντιμο διάλογο χωρίς ύβρεις και λοιδορίες. Βλέπεις ότι σου απαντώ με ευγένεια σε ότι παραθέτεις. Κανείς όμως δεν σου έδωσε το δικαίωμα να αποκρίνεσαι με τέτοιο τρόπο. Αν δεν θες να κάνεις διάλογο μπορείς να αποχωρήσεις, όχι να υβρίζεις.


Όσον αφορά το “κόλπο με τις 13 ημέρες”, διαπίστωσες και μόνος σου, πιστεύω, ότι με τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο τα “κάναμε πλακάκια”, έτσι; Κρατήσου καλά όμως, διότι τα όσα θα ακολουθήσουν σε μελλοντική δημοσίευση ίσως σε ταρακουνήσουν περισσότερο...


Σε αυτό το σημείο θεωρώ απαραίτητο να κάνουμε και μερικά σχόλια με αφορμή τη δημοσίευση του αδελφού stratou.

Όπως φαίνεται, τα κείμενα που παρέθεσε ο αδελφός είναι από το γνωστό βιβλίο “Τα δύο άκρα – Οικουμενισμός και Ζηλωτισμός” του κεκοιμημένου πλέον αρχιμανδρίτου π.Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Θα ήθελα λοιπόν να ενημερώσω τους αδελφούς, αποκλειστικά και μόνο γιά λόγους εξοικονόμησης χρόνου και χώρου, να μην χρησιμοποιήσουν επιχειρήματα από το βιβλίο του εν λόγω αρχιμανδρίτου διότι το έργο αυτό έχει πλήρως αναιρεθεί από εκτενείς εργασίες του Αγιορείτου Ιερομονάχου π.Θεοδωρήτου Μαύρου καθώς και του Ιερέως π.Βασιλείου Σακκά από τη Γενεύη (τουλάχιστον αυτούς τους δύο συγγραφείς γνωρίζω εγώ). Βέβαια, εάν κάποιος αδελφός φρονεί ότι τα γραφόμενα στο βιβλίο αυτό έχουν να προσφέρουν ή να στηρίξουν τις τοποθετήσεις του (όποιες και αν είναι αυτές) σε αυτό το διάλογο, τότε ας τα παρουσιάσει. Να μην εκπλαγεί όμως εάν τα δει να αναιρούνται αυτοστιγμεί (κυριολεκτικά χωρίς υπερβολές).

Δυστυχώς ο αρχιμανδρίτης π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, παρόλο το πλούσιο συγγραφικό του έργο, συνέβαλε αρνητικά στην αντιμετώπιση του Οικουμενισμού αλλά και στην κατανόηση της σημασίας του Ημερολογιακού Ζητήματος στην Ελλάδα, διότι πολέμησε και δίεστρεψε το νόημα της Ορθοδόξου αποτειχίσεως και στην πράξη εισήγαγε μία εκκλησιολογία κατά την οποία ο πιστός δύναται να πισ
τεύει ορθόδοξα ενώ ο επίσκοπος κακόδοξα και παρόλα αυτά να διατηρεί την κοινωνία μαζί του ώστε δήθεν να μην προκαλέσει σχίσμα στην εκκλησία. Βέβαια δε ήταν μόνο ο εν λόγω κληρικός που έκανε αυτό αλλά αποτελεί ίσως τον κυριότερο εισηγητή αυτής της εκκλησιολογίας. Σε μία περίοδο κρίσιμη (δεκαετία του '60) όπου το Άγιο Όρος αλλά και πολλοί εν Ελλάδι Μητροπολίτες σκέπτονταν σοβαρά την παύση της κοινωνίας με τον Οικουμενιστή Πατριάρχη Αθηναγόρα, η λεγόμενη επιστολμιαία διατριβή (υπάρχει στα “δύο άκρα” ως “το μνημόσυνο του Πατριάρχου Αθηναγόρα”) “καθυσήχασε” τις συνειδήσεις πολλών πιστών οι οποίοι εμπιστευόμενοι τα γραφόμενά του δεν διέκοψαν την κοινωνία με το Φανάρι καίτοι αυτό από τότε συνεχίζει με ολοένα μεγαλύτερα ανοίγματα εφαρμόζοντας στην πράξη τον Οικουμενισμό και δυστυχώς μέχρι σήμερα πολλοί τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη χαρακτηρίζοντάς τον ως τον “νέο Ζωναρά” (ο Ζωναράς ήταν ένας μεγάλος ερμηνευτής Ιερών Κανόνων του παρελθόντος).

Γιά όποιον αδελφό επιθυμεί να μελετήσει και να κρίνει ο ίδιος μόνος του την παραπάνω αλήθεια (φυσικά όχι επειδή το λέω εγώ) παραθέτω τα δύο έργα του Ιερομονάχου π.Θεοδωρήτου Μαύρου:

“Διάλογοι της ερήμου περί Οικουμενισμού”
“Το αντίδοτο”

Το πρώτο εκ των δύο απαντάει στις δύο μεγαλύτερες επιστολές του π.Επιφανίου που βρίσκονται στα “δύο άκρα” και έχει αφηγηματικό χαρακτήρα (δεν είναι δηλαδή σκέτες επιστολές) ενώ το δεύτερο απαντά και στις υπόλοιπες (παραθέτοντας τώρα τις απαντητικές επιστολές στα γραφόμενα του π.Επιφανίου). Το δεύτερο περιλαμβάνει και τις τοποθετήσεις του π.Βασιλείου Σακκά. Τα βιβλία αυτά δεν θα τα βρείτε στα περισσότερα Χριστιανικά βιβλιοπωλεία (γιά “ευνόητους” λόγους). Προσωπικά γνωρίζω δύο βιβλιοπωλεία που σίγουρα τα έχουν (είναι στην περιοχή της Ομόνοιας αμφότερα). Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά να μελετήσει το θέμα ας μου στείλει προσωπικό μήνυμα γιά να του δώσω ακριβείς διευθύνσεις γιά το που θα πάει να τα βρει.



Ο αδελφός Dimokratis έγραψε:

Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Αν ο Πατριάρχης μας και γενικά όσοι κληρικοί και μητροπολίτες σταματήσουν τις επαφές με τους αιρετικούς,τότε οι του παλαιού θα μείνουν ξεκρέμαστοι.


Αδελφέ Dimokratis διαφωνούμε με την τοποθέτησή σου. Εάν συμβεί αυτό που λες τότε οι του πατρίου θα είναι δικαιωμένοι διότι ακριβώς γιά αυτό αγωνίζονται και όπως είδες από την εγκύκλιο του 1920 το ημερολογιακό είναι το πρώτο βήμα γιά τον Οικουμενσιμό. Αλλά ακόμα και αν σταματήσουν αυτά που ανέφερες υπάρχει και μία δυνάμει σχισματική κατάσταση γιά την οποία την αποκλειστική ευθύνη φέρει η Κρατούσα Εκκλησία της Ελλάδος, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιδίου του πρωτεργάτου τηε ημερολογιακής μεταβολής.



Ο αδελφός Thomas15n παρέθεσε ένα ημερολόγιο. Επ'αυτού μπορούμε να πούμε τα εξής:

Πράγματι το παπικό εορτολόγιο που παρέθεσε δεν μοιάζει με το ορθόδοξο. Μόνο τρεις γιορτές είναι κοινές (Αγίου Αντωνίου, Αγίας Αγνής και τα Θεοφάνεια). Οι ημερομηνίες βέβαια ταυτίζονται στα δύο ημερολόγια κάτι που δεν συμβαίνει με το Ιουλιανό, επομένως ως προς αυτή την πτυχή το νέο ακολουθεί πιστά το παπικό. Επίσης το Πασχάλιο στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει σύμφωνα με τα παπικά πρότυπα επομένως είναι αναμενόμενο να μην συμπίπτει με το Ορθόδοξο ημερομηνιακά. Παρόλα αυτά η παρατήρηση του αδελφού, αν και σωστή, δεν αλλάζει ιδιαίτερα την κατάσταση διότι δεν αίρεται έτσι η ευθύνη των καινοτόμων οι οποίοι διήρεσαν την Ορθόδοξη Εκκλησία ημερολογιακά. O διχασμός εξακολουθεί να υφίσταται καθώς και η εορτολογική διαίρεση μεταξύ των Ορθοδόξων. Επιπλέον δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκοπός της αλλαγής ήταν (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1920) ο “ταυτόχρονος εορτασμός των μεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών”. Ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη γίνει από την Εκκλησία της Ελλάδος. Επίσης, ως γνωστόν οι πάπες της δύσης “κόβουν και ράβουν” κατά βούληση ακόμα και σε λατρευτικά θέματα. Γιά παράδειγμα, ο προηγούμενος πάπας είχε αφαιρέσει την Αγία Αικατερίνη από το αγιολόγιό του, ενδεχομένως και άλλους Αγίους. Υπάρχει περίπτωση λοιπόν το παπικό εορτολόγιο να έχει υποστεί αλλαγές με το πέρας το δεκαετιών. Επί του θέματος του εορτολογίου (μαζί και αυτό που έθιξε ο αδελφός) θα προσπαθήσω να αναφέρω αρκετά σε ιδιαίτερο post.

Προσωπικά ευχαριστώ τον αδελφό Thomas15n γιά το στοιχείο που παρέθεσε. Είναι κάτι που δεν είχα προσέξει. Καλό είναι να το γνωρίζουμε και εμείς του πατρίου ώστε να είμαστε ακριβέστεροι.

Επίσης συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του αδελφού περί του ζητήματος της μετάληψης της Θείας Κοινωνίας από τους παπικούς. Κάτι τέτοια πονηρά, μπερδεμένα, δίγλωσσα και “κουτοπόνηρα” κάνουν οι Οικουμενιστές και μετά δικαιολογούνται κάτω από ανόητες δικαιολογίες. Το ποίμνιο όμως σιγά-σιγά συνηθίζει σε τέτοιες εικόνες και χαλαρώνει έτσι το Ορθόδοξο αισθητήριό του. Αυτός είναι ο βασικότερος τρόπος δράσης των Οικουμενιστών. Έτσι “διαφωτίζουν” (με συγχωρείτε γιά αυτό: αποβλακώνουν) τους πιστούς, όπως λένε, με σκοπό να δεχτούν ευκολότερα τα ανοίγματά τους και την τελική ένωση ερήμην της αληθείας.

Ο αδελφός Κωνσταντίνος γράφει:

Αδελφέ κάθε επιστητό ερευνάται και ερμηνεύεται πάντα σε συνδυασμό με πολλά περιβάλλοντα, χωρίς την γνώση των οποίων οι απόπειρές μας μοιραία οδηγούνται στο λάθος ή το άκαρπο.

Εν προκειμένω η ερμηνεία των Κανόνων και γενικά της Ιστορίας Δογμάτων χρειάζεται απαραίτητα καλή γνώση της Εκκλησιαστικής Ιστορίας της οποίας βασικά πράγματα να μου επιτρέψεις ότι αγνοείς.


Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο σε αυτό που γράφεις, αδελφέ (εκτός από το δεύτερο μισό της τελευταίας πρότασης!). Εννοείται ότι δεν μπορεί να γίνει ξερή ερμηνεία ενός Κανόνα ή ενός Ιερού Πατρός εάν δεν δούμε σφαιρικά το ζήτημα και πάντοτε σε συνάρτηση με την Ορθόδοξη ερμηνευτική και την πρακτική των Αγίων Πατέρων.



Εν συνεχεία αναφέρει ότι:

Αν και δεν μένω στα Τυπικά, ως Οικουμενική ή με Οικουμενικό κύρος αναγνωρίζεται μια Σύνοδος μόνο απο μια άλλη Οικουμενική.


Ναι αλλά θα πρέπει πριν από αυτό να έχει δεχθεί τις αποφάσεις της το Ορθόδοξο ποίμνιο. Πολλές Σύνοδοι (πχ. στη Φλωρεντία με τον Άγιο Μάρκο) είχαν όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να τις αναδείξουν ως Οικουμενικές αλλά επειδή ο λαός δεν δέχτηκε τις αποφάσεις τους, ουδεμία μεταγενέστερη Οικουμενική Σύνοδος τις αναγνώρισε. Φαντάζεσαι μία μέλλουσα Οικουμενική Σύνοδο να αναγνωρίσει τα όσα έγιναν στη Φλωρεντία, γιά παράδειγμα; Προηγείται λοιπόν η αναγνώριση από το Ορθόδοξο ποίμνιο. Αυτό μαρτυρείται σαφώς και στο ακόλουθο κείμενο:

“Εις το σημείο τούτο θα ηδύνατο να προστεθή, ότι και η “κατ'οικονομίαν” ενέργεια, ως και πάσαι αι ενέργειαι του Πατριάρχου και της Συνόδου, κατά την Ορθόδοξον αντίληψιν, υπόκεινται εις την απόφασιν του κριτηρίου της συνειδήσεως του συνόλου της Εκκλησίας σώματος. Υπό την έννοιαν ταύτην πρέπει να αντιληφθή τις και τας ενέργειας του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου και των περί αυτόν μοναχών, οι οποίοι έκριναν και κατεδίκασαν πράξεις της Πατριαρχικής Συνόδου ενώ νομικώς και κανονικώς ουδεμίαν είχον προς τούτο αρμοδιότητα.

Άλλαις λέξεσιν, υπεράνω της υπό των νόμων και των Ιερών Κανόνων παρεχομένης αρμοδιότητος, υπάρχει η ηθική αρμοδιότης του συνόλου πληρώματος της Εκκλησίας, η οποία είναι αδέκαστος.”
(Ι.Κοτσώνης, “Προβλήματα της Εκκλησιαστικής Οικονομίας”, σελ.113)

Βέβαια η παραπάνω περίπτωση δεν αναφέρεται σε Οικουμενική Σύνοδο. Παρόλα αυτά διαφαίνεται η λεγόμενη ηθική αρμοδιότητα όλου του Ορθοδόξου πληρώματος η οποία είναι καθολική και αδέκαστος.


Έπειτα τοποθετείται λέγοντας:

Ο εν ενεργεία Ιερέας ακόμα και αν είναι εμφανώς αιρετικός ιερουργεί, συνεπώς μνημονεύεται γιατί οι αποφάσεις του εξαρτούν την ποιμαντική μας και οφείλουμε να τον μνημονεύουμε δηλαδή να τον στηρίζουμε με τις προσευχές μας.
Ο Αρχιερέας προφήτευσε καίτοι αρνητής της Αναστάσεως των Νεκρών. Οι Αρχιερείς της εποχής του Χριστού ήταν κατα κανόνα Σαδδουκαίοι άρα αρνητές της Αναστάσεως και των περισσοτέρων βιβλίων του Κανόνος της Παλαιάς Διαθήκης. Ο ίδιος ο Χριστός συνδιαλέχθηκε με την αιρετική Σαμαρείτιδα.


Όχι αδελφέ, παρόλο που τα μυστήρια του δυνάμει αιρετικού ιερέως είναι ισχυρά (δηλαδή αυτός ιερουργεί) αυτός δεν πρέπει να μνημονεύεται από κανέναν ο οποίος γνωρίζει το τι κυρύττει. Εάν ήταν έτσι, τότε γιατί οι Αγιορείτες Πατέρες διαμαρτύρονται και ομιλούν περί παύσεως της κοινωνίας με τον Ιωάννη Βέκκο στην επιστολή που παρέθεσε παραπάνω η Romfaia καθώς και σε απόσπασμά της που έχω παραθέσει και εγώ; Μήπως είχε προηγηθεί καμία Σύνοδος που να καταδίκασε τον Βέκκο; Άλλο πράγμα είναι το μνημόσυνο ενός αρχιερέως δημοσία και άλλο η ιδιωτική προσευχή. Δεν είπε κανείς να μην προσευχηθούμε ιδιωτικώς γιά τους σύγχρονους αρχιερείς. Προσευχή μπορεί να κάνει κανείς (και πρέπει) ακόμα και γιά τον πάπα, τους μάρτυρες του Ιεχωβά, τους δωδεκαθεϊστές κλπ., επ' Εκκλησίαις όμως μόνο καθαροί περί την πίστη πρέπει να μνημονεύονται. Εάν περιμένουμε να σωθούμε από την ποιμαντική ενός κακοδόξου ποιμένως χαθήκαμε αδελφέ, μας έφαγε ο λύκος! Αυτά λένε οι άγιοι; Τόσα Πατερικά χωρία δεν παραθέσαμε γιά αυτό ακριβώς το σκοπό; Τέλος πάντων, ας παραθέσουμε ακόμα ολίγα:

«φευγετε την προς τους ακοινωνητους κοινωνιαν και το μνημοσυνον των αμνημονευτων»
Αγιος Μαρκος ο Ευγενικος

«Πας ανθρωπος το διακρινειν παρα του Θεου ειληφως, κολασθησεται απειρω ποιμενι και ψευδη δοξαν ως αληθη δεξαμενος.»
και
«Εαν ο Επισκοπος η ο πρεσβυτερος οι οντες οφθαλμοι της Εκκλησιας , κακως αναστρεφονται και σκανδαλιζουσι τον λαον, χρη αυτους εκβαλλεσθαι. Συμφερον γαρ ανευ αυτων συναθροιζεσθαι εις ευκτηριον οικον, η μετ’αυτων εμβληθηναι, ως μετα Αννα και Καϊαφα, εις την γεενα του πυρος.»
Μέγας Αθανάσιος

Βλέπεις τι λέει εδώ ο Άτλας της Ορθοδοξίας; Εάν ο επίσκοπος ή ο ιερέας κακώς αναστρέφονται τότε ο λαός πρέπει να τους πετάξει. Είναι προτιμότερο να συναθροίζονται οι πιστοί σε οίκους προσευχής (σε σπίτια) παρά στην απώλεια μαζί με τον Άννα και τον Καϊάφα.

Κατόπιν:

«Οι μεν τελεον περι την πιστιν εναυαγισαν˙ οι δε ει και τοις λογισμοις ου κατεποντισθησαν, ομως τη κοινωνια της αιρεσεως συνολλυνται.»
και
[ι]«Ουδ’αν ολα τα χρηματα του κοσμου παρεξει τις και κοινωνων ειη τη αιρεσει, φιλος Θεου ου καθισταται αλλ’εχθρος.»[/ι]
Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης


Ο διάλογος του Κυρίου με την αιρετική Σαμαρείτιδα δεν αίρει την ευθύνη όσων συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς. Άλλο διάλογος άλλο αποδοχή της αίρεσης του άλλου ως μέρος της αλήθειας, που γίνεται σήμερα. Άλλοι οι διάλογοι που θέσπισε ο Κύριος και έκαναν οι Άγιοι και άλλοι οι σημερινοί οι οποίοι μόνο στο όνομα μοιάζουν με τους ορθούς διαλόγους ενώ κατά τα άλλα γέμουν υποχωρήσεων, συμβιβασμών και δίγλωσσων διακηρύξεων ώστε να μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από όλους τους συμμετέχοντες, ανεξαρτήτου δόγματος. Αυτά δε είναι πολύ λίγα γιά να περιγράψουν πλήρως το τι γίνεται στα συνέδρια αυτά. Τώρα σε αυτό που λες γιά τους Σαδδουκαίους και την Ιουδαϊκή Αρχιερωσύνη δεν γνωρίζω να απαντήσω διότι δεν ξέρω και πολλά περί των Ιουδαϊκών πραγμάτων. Οι Άγιοι όμως έχουν ξεκαθαρίσει πλήρως τι να κάνει ο πιστός στην εποχή της χάριτος. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ότι και αν συνέβαινε στον Ισραήλ. Εξάλλου τα Ιουδαϊκά έχουν παρέλθει πλέον και η ιερωσύνη τους κατά την τάξην Ααρών έχει αντικατασταθεί με την αρχιερωσύνη του Κυρίου κατά την τάξη Μελχισεδέκ.



Στη συνέχεια ο αδελφός λέει:

Το παράδειγμα του Ίβα Εδέσσης και του Θεοδωρήτου Κύρου, δείχνει ότι αγνοείς καν την Ιστορία των Οικουμενικών Συνόδων και εν προκειμένω της Δ΄. Μην προτρέχεις λοιπόν και βγάζεις εύκολα ξερά συμπεράσματα ως άλλος Κάδης.


Συγχώρεσέ με αλλά αυτό δε δείχνει καθόλου ότι αγνοώ την Ιστορία των Οικουμενικών Συνόδων, πλην βεβαίως του συγκεκριμένου περιστατικού. Δεν είναι εύκολο να γνωρίζει κανείς κάθε ένα περιστατικό που έχει λάβει χώρα σε κάθε Οικουμενική Σύνοδο. Πως βγάζεις τέτοια συμπεράσματα; Γιατί όμως ενώ σου ζήτησα να με παραπέμψεις σε σχετική βιβλιογραφία και δη Πατερική δεν το έκανες; Επιπλέον, απόδειξη του ότι δεν ομιλώ αγνοώντας το πνεύμα των Συνόδων αλλά και της Εκκλησίας γενικότερα είναι ότι σου έθεσα ορισμένα πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα γιά την περίπτωση των δύο επισκοπων αυτών στα οποία όμως δεν έδωσες απάντηση. Θα έπρεπε να είχαν δοθεί πρώτα απαντήσεις σε αυτά και όχι να προκύψει το συμπέρασμα ότι δεν γνωρίζω επαρκώς τα περί των ζητημάτων τούτων.

Αλλά και εσύ μην στηρίζεσαι τόσο πολύ σε ένα γεγονός. Τόσα άλλα έχουν ήδη παρατεθεί (και υπάρχουν ακόμα περισσότερα) τα οποία ουδόλως ανηρέθησαν. Έπρεπε να είχες ασχοληθεί και με
αυτά. Δηλαδή τι, εξαρτήθηκε η ιστορική κατάρτιση ενός προσώπου αλλά κυρίως η στάση έναντι του Οικουμενισμού από ένα γεγονός του οποίου οι λεπτομέρειες ούτε που φάνηκαν πουθενά;



Μετά αναφέρει:

Παρ΄ ενορία (δηλαδή υπερόρια) χειροτονία είναι μη γενόμενη χειροτονία. Αυτά για τα περι Ρώσων της Διασποράς.


Σε αυτό έχει δοθεί απαντηθεί απάντηση στον Strato. Και φυσικά θα πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν ο πιστός πρέπει να αποτειχιστεί ή όχι.



Κατόπιν γράφει:

Ναί διακόπτουμε κοινωνία με τους αιρετικούς που επισήμως θεσμοθετημένο όργανο Συνοδικό της Εκκλησίας χαρακτήρισε έτσι. Στην περίπτωση του ΙΕ΄ της Α΄Β΄ Συνόδου, μόνο την ευθεία άρνηση αποφάσεων του Ορθόδοξου Συνοδισμού αλλά και φυσικά της Γραφής μπορώ να δεχτώ. Αλλά και πάλι μου είναι αδιανόητο να μην προσεύχομαι για τον οικείο επίσκοπο.


Μάλλον το λες αυτό λόγω της λέξης “κατεγνωσμένην” η οποία χαρακτηρίζει την αίρεση σύμφωνα με τον γνωστό μας πλέον Κανόνα. Όμως η λέξη αυτή δεν σημαίνει μόνο προκαταδεδικασμένη αλλά και αξιοκατάκριτη. Στη λέξη αυτή δηλαδή αποδίδεται η δεύτερη έννοια στον Ιερό Κανόνα όπως φαίνεται από την γραμματική, συντακτική, αγιογραφική και ερμηνευτική παράδοση των κανόνων αλλά και από τη διαχρονική πράξη της Εκκλησίας. Ορισμένα παραδείγματα αυτού είναι τα ακόλουθα:

«ὅτι κατεγνωσμένος ἦν» ὁ Πέτρος (Γαλ. βʹ 11) : ἦτο ἀξιόμεμπτος καὶ
ἀξιοκατάκριτος.

«καταγινώσκῃ ἡμῶν ἡ καρδία», «μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν» (Αʹ ᾿Ιωάν. γʹ 20, 21) : ἡ συνείδησις κατηγορεῖ ἡμᾶς διὰ τὴν διαγωγήν μας.

«ἐπικινδύνως γινόμενα ἤτοι κατεγνωσμένως» (Μ. Βασιλείου, PG τ. 31, στλ.1601Α) : ἀξιομέμπτως καὶ ἀξιοκατακρίτως.

«μηδὲν κατεγνωκὼς τοῦ ᾿Επισκόπου» (ΛΑʹ ᾿Αποστολικός).

«ἐπὶ ἐγκλήμασί τισι τοῦ οἰκείου κατεγνωκὼς ᾿Επισκόπου» (ΙΓʹ τῆς Πρωτοδευτέρας).

«Σημείωσαι τὸν παρόντα ᾿Αποστολικὸν Κανόνα διοριζόμενον ἀκινδύνως ἀποσχίζειν
τοὺς κληρικοὺς ἀπὸ τῶν ᾿Επισκόπων αὐτῶν, καταγινώσκοντας τούτων ὡς ἀσεβούντων»
(Θεοδώρου Βαλσαμῶνος, PG τ. 137, στλ. 97C).

Οἱ εὐσεβεῖς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κλῆρος καὶ λαός, ἀπετειχίσθησαν ἐκ
τοῦ πατριάρχου Νεστορίου πρὸ συνοδικῆς κρίσεως, ἐπειδὴ οὗτος ἐκήρυττε καινοφανῆ
καὶ κατεγνωσμένην-ἀξιοκατάκριτον αἵρεσιν, δηλαδὴ ψευδεπισκόπου καὶ
ψευδοδιδασκάλου κατέγνωσαν. (Αυτό δεν θα μπορούσαν διαφορετικά να το κάνουν οι πιστοί διότι ο Νεστόριος και η αίρεσή του δεν είχαν μέχρι τότε καταδικαστεί από Σύνοδο.)



Στη συνέχεια παραθέτει:

Και απο πότε (παρότι διαφωνώ με βάση την φιλοσοφία της Α΄ Οικουμενικής για την μονομερή αρχικά αλλαγή του ημερολογίου), οι ενισταμένοι του 1924 μπορούσαν με βάσει τον ΙΕ΄ να αποσχισθούν; Ποια απόφαση καθιστά ένα αστρονομικό γεγονός Ορθόδοξο; Υπάρχει απόφαση της Εκκλησίας που απαγορεύει την αλλαγή των Ημερολογίων; Και ακόμα και αν δεχτούμε όπως εσύ επικαλείσαι τον ΙΕ΄, δίνει το δικαίωμα εκτός απο τη διακοπή της κοινωνίας σε παράλληλη λειτουργική Ιεροπραξία και παρ΄ενορίας χειροτονιών και αυτοανακηρύξεις επισκόπων;


Ναι αλλά είχαμε ήδη αναφέρει ότι το ημερολογιακό ζήτημα δεν είναι ούτε θεολογούμενο ούτε αστρονομικο ζήτημα γιά την Εκκλησία. Έχει καταδικαστεί τρεις φορές κατά το παρελθόν από Συνόδους η μία εκ των οποίων ήταν Πανορθόδοξος. Έχει χαρακτηριστεί ως “υπαγόρευμα του διαβόλου” (μαζί με κάθε άλλο νεωτερισμό). Άρα υπάρχει απόφαση της Εκκλησίας περί της αλλαγής των ημερολογίων. Επίσης, προς το παρόν η μαρτυρία του ίδιου του πρωτεργάτου της αλλαγής που έχει παρατεθεί στην απάντηση στον Strato πιστεύω ότι θα σε πείσει ότι δεν είναι ένα ζήτημα αστρονομικό (ή οτιδήποτε άλλο) όπως οι περισσότεροι των πιστών φρονούν.

Δεν έχω προλάβει ακόμα να παραθέσω (όσο είναι δυνατόν βέβαια) την ιστορία του ημερολογιακού ζητήματος γιά αυτό εγείρονται απορίες, πιστεύω. Εκεί φαίνεται ξεκάθαρα γιατί έχει καταδικαστεί με αναθέματα κάθε απόπειρα αλλαγής. Αυτό αποτελεί ένα από τα δύο αναπάντητα από μέρους μου ερωτήματα που παρέθεσες σε προηγούμενη δημισίευσή σου (το άλλο ήταν περί Εκκλησίας). Δεν το έχω ξεχάσει, απλώς δεν έχω χρόνο λόγω των απαντήσεων που πρέπει να δοθούν. Και τα δύο αυτά ερωτήματα θα απαντηθούν εκτενέστατα (γιά τα δεδομένα του forum) ελπίζω στο προσεχές μέλλον.

Αυτοανακηρύξεις επισκόπων (δηλαδή επισκόπους χειροτονημένους από τον εαυτό τους) σε καμία περίπτωση δεν είναι δικαιολογημένη. Αυτό είναι όχι μόνο αντικανονικό αλλά και τρελλό! Είπαμε ότι στο παλιό δρουν ευκολότερα διάφοροι φιλόδοξοι από ότι στο νέο λόγω της καλύτερης οργάνωσης που υπάρχει. Σαφώς και κάθε τέτοιο φαινόμενο είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Γιά να είναι σαφέστερο το πλαίσιο στο οποίο μιλάμε θα πρέπει να πούμε ότι ως “παλαιοημερολογίτες” σε αυτή την κουβέντα εννούμε (τουλάχιστον εγώ) όσους πιστούς της Εκκλησίας της Ελλάδος έχουν πράξει την αποτείχιση λόγω του ημερολογίου αρχικά και έπειτα ως συνέπεια της αιρέσεως του Οικουμενισμού (και γιά να ακριβολογήσουμε ούτε ο χαρακτηρισμός “παλαιοημερολογίτες” είναι ορθός αλλά αυτό ας το δούμε όταν έρθει η ώρα του). Οι διάφοροι απατεώνες δεν έχουν θέση στο χώρο.

Παράλληλη ιεροπραξία υπό την έννοια των λατρευτικών ακολουθιών εκ των πραγμάτων θα υπάρξει. Πως αλλιώς θα εξυπηρετηθεί το ποίμνιο του πατρίου; Και χειροτονίες κληρικών θα πρέπει να γίνονται ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες οι οποίες είναι μεγάλες. Τώρα, βέβαια δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείς με το “παρ'ενορίας χειροτονιών”, αλλά εάν εννοείς τη δράση κληρικών οι οποίοι υπόκεινται σε δικαιοδοσία διάφορη της Κρατούσης Εκκλησίας τότε αυτό ήδη απαντήθηκε. Εάν πάλι εννοείς τις υπερόριες χειροτονίες τότε και πάλι έχει δοθεί απάντηση. Εννοείται βέβαια πως μετά τη Συνοδική διαγνώμη (εφόσον πρόκειται γιά Σύνοδο που έχει συγκληθεί με Ορθόδοξα κριτήρια) θα πρέπει να παραμείνει μόνο η δικαιοδοσία της Κρατούσης Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς δεν θα έχει λόγο ύπαρξης πλέον η ένστασις.



Μετά γράφει:

Εγώ με την δική σου και όχι μόνο λογική τί πρέπει να κάνω με τον Άγιο Νικόδημο ο οποίος εσφαλμένως και ανθρωπίνως δημοσίως δε στο Πηδάλιο (να πώ "γυμνή τη κεφαλή" δέχεται ως Ορθόδοξη την Εικόνα της "Αγίας Τριάδος", παρότι δύο Ορθόδοξες Σύνοδοι, της Ρωσίας του 1666 και του Πατριαρχείου του 1776 την έχουν καταδικάσει ξεκάθαρα ως Αντικανονική, Παπικοί ως Φιλικβική και όχι μόνο; Να τον πω "αιρετικό" και.........


Είναι γνωστό ότι πολλοί Άγιοι της Εκκλησίας έχουν εσφαλμένες τοποθετήσεις στα έργα τους και δη περί ζητημάτων πίστεως. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο Ιερός Αυγουστίνος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης και ακόμα ο Άγιος Νεκτάριος. Αυτά όμως τα γνώριζε ανέκαθεν η Εκκλησία και επειδή ήξερε ότι εκ παρεκτροπής και όχι εσκεμμένως συμπεριελήφθησαν στα γραπτά τους, δεν έκανε κάτι περισσότερο. Με άλλα λόγια παρόλο που οι Άγιοι αυτοί έγραψαν και μερικά ανακριβή πράγματα εν τούτοις δεν φρονούσαν αιρετικά. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει κάπου ότι τα λάθη που υπάρχουν στα έργα των Αγίων (ακόμα και στο δόγμα κάποιες φορές) προέκυψαν επειδή ο συ
γγραφέας δεν προσευχήθηκε επαρκώς ώστε να φωτιστεί και να αποδώσει τα ορθά. Ξέρει η Εκκλησία να δείχνει την πρέπουσα διάκριση σε τέτοιες περιπτώσεις.

Τι σχέση όμως έχουν αυτά με τον Οικουμενισμό, ο οποίος από όλους τους Ορθοδόξους Θεολόγους, παλαιού και νέου ημερολογίου, έχει χαρακτηριστεί ως παναίρεση και πρόδρομος του αντιχρίστου; Ποιά σύγκριση μπορεί να υπάρξει με τον Οικουμενισμό ο οποίος έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, που αποτελεί ένα χωνευτήρι κάθε πλάνης και αίρεσης, όπου είναι δεκτικός κάθε θρησκείας και δέχεται όλα αυτά ως δρόμους που οδηγούν στο κοινό “Θεό-Πατέρα” που δεν είναι άλλος παρά ο διάβολος; Συγκρίνονται αυτά που αναφέρεις με τις επ'εκκλησίας διακηρύξεις διασήμων Οικουμενιστών όπως η ακόλουθη του Μασώνου 33ου βαθμού Πατριάρχου Αθηναγόρα ο οποίος έλεγε:

«Απατώμεθα και αμαρτάνομεν, εάν νομίζομεν ότι η ορθόδοξος πίστις κατήλθεν εξ ουρανού και ότι τα άλλα δόγματα είναι ανάξια. Τριακόσια εκατομμύρια ανθρώπων εξέλεξαν τον μουσουλμανισμόν δια να φθάσουν εις τον Θεόν και άλλαι εκατοντάδες εκατομμυρίων είναι Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί, Βουδισταί. Σκοπός κάθε θρησκείας είναι να βελτιώσει τον άνθρωπον»

καθώς και ότι οι υπάρχουσες “Εκκλησίες” πρόκειται να

«επανιδρύσουν (!!!) την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν εν συνυπάρξει εις Ανατολήν και Δύσιν». ;

Εάν οι Άγιοι Πατέρες άκουγαν κάτι τέτοιο δεν τολμώ να φανταστώ ποιά θα ήταν η πρώτη τους αντίδραση...

Εδώ λοιπόν χρειάζεται η διάκριση που αναφέρεις στην αρχή της απάντησής σου. Δύνασαι να απαντήσεις στα ανωτέρω;



Και ουσιαστικά καταλήγει με τα ακόλουθα:

Λές: "Νομίζω ότι γενικεύεις πολύ λέγοντας αυτά. Ουδείς άλλος πλην των εν Ελλάδι Παλαιοημερολογητών (και φυσικά των αντίστοιχων κοινοτήτων σε χώρες του εξωτερικού) επικαλέστηκε τον εν λόγω Κανόνα ώστε να αποτειχιστεί γιά μη δογματικούς λόγους. Δεν είδαμε κάποιον ο οποίος να είναι παραπονεμένος γιά την Α ή την Β συμπεριφορά του επισκόπου του (εκτός από τα δογματικά) και να χωρίζεται από αυτόν επικαλούμενος τον ΙΕ' Κανόνα (σε περίπτωση που θα το έκανε τότε εκείνος θα προκαλούσε σχίσμα στην Εκκλησία). Νομίζω λοιπόν ότι άλλες περιπτώσεις πλην των προαναφερθεισών δεν υπάρχουν. Εκτός πιά εάν δεν κατάλαβα τι ήθελες να πεις με αυτό. Διόρθωσέ με εάν δεν σε εννόησα".

Αγνοείς σαφώς πόσοι επικαλούνται αυτόν τον ΙΕ΄. Εσύ γενικεύεις όχι εγώ. Απο πότε οι Γ.Ο.Χ. είναι ο αποκλειστικός φορέας που μόνο αυτός επικαλείται την Παράδοση; Στην δική μου Μητρόπολη για παράδειγμα πήγαν μια ομάδα κληρικών "ζηλωτών" και είπαν ορθά κοφτά στον μητροπολίτη πως ή κόβεις το μνημόσυνο ή με βάσει τον ΙΕ΄ σου ή θα το κόψουμε εμείς. Τώρα του επισκόπου μας του Πατριάρχη δεν πολυκατάλαβα, γιατί τυφλός "Κανονολόγος", τυφλό οδηγεί αμφότεροι εις....πεσούνται. Και για να μην το θεωρήσεις ο ΙΕ΄ έχει γίνει σημαία σε όλη την Ελλάδα.


Κατ'αρχήν πρέπει να ομολογήσω ότι και εγώ υπερέβαλλα. Βάσει του ΙΕ' Κανόνα έχουν αποτειχιστεί από την Κρατούσα Εκκλησία τόσο ο Ιερομόναχος π.Ευθύμιος Τρικαμινάς όσο και μία-δύο γυναικείες μοναστηριακές αδελφότητες. Επομένως έχει γίνει χρήση από κληρικούς του Νέου οι οποίοι μεταπήδησαν στην Ομολογία αφού διαπίστωσαν τα όσα συμβαίνουν στην Εκκλησία. Επίσης, δεν ήθελα να πω ότι οι ΓΟΧ είναι οι μοναδικοί που επικαλούνται τους Ιερούς Κανόνες, απλά εννούσα ότι δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αποτείχισης βάσει της Πατερικής Παράδοσης. Ως προς αυτό δεν υπάρχουν πολλά παραδείγματα.

Όσον αφορά τους ιερείς της Μητροπόλεώς σου, φρονώ ότι επειδή γιά λόγους πίστεως και μόνο πίεσαν τον Επίσκοπό τους να αποτειχιστεί έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν σαν ιερείς. Μακάρι αυτό να το έκαναν όλοι οι ιερείς σε κάθε Επισκοπή. Τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Μία τέτοια πίεση χρειάζεται σήμερα. Αλλά δυστυχώς, λίγοι βλέπεις βρίσκονται με καθαρό ζήλο γιά την Εκκλησία, που να θέλουν εκτός από του να κηρύττουν και να πράττουν τα Πατερικά παραδεδομένα. Το “ορθά-κοφτά” που λες είναι άριστο. Έχει παραγίνει το κακό. Στα θέματα της πίστεως δεν σηκώνουν οι αναβολές και οι “οικονομίες”.

Μόνο σε παρακαλώ στο εξής: ο ΙΕ' Κανόνας δεν είναι μου αλλά της Ορθοδόξου Εκκλησίας (συγχώρεσέ με όμως εάν παρανόησα το “σου” που είπες). Είναι το μοναδικό μέσο που μπορεί να εμποδίσει την πορεία του Οικουμενισμού.

Σημαία ο ΙΕ' έπρεπε να είχε γίνει σε όλη την Ελλάδα. Αυτό πρέπει να γίνει μπας και φοβηθούν οι Οικουμενιστές διότι με τη λάσπη που έχουν ρίξει στο πάτριο λίγοι δυστυχώς αντιλαμβάνονται ότι όσοι αποτειχίζονται ρύουν την Εκκλησία από τα σχίσματα.



Να ξέρεις και εσύ Κωνσταντίνε ότι χαίρομαι πραγματικά που υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να διεξάγουν διάλογο με επιχειρήματα και τοποθετήσεις. Μόνο που θα ήθελα να σε παρακαλέσω τα όσα εκθέτεις να τα τεκμηριώνεις αγιοπατερικώς διότι διαφορετικά δεν δύνανται να σταθούν.






Τέλος θα ήθελα να αναφέρω ότι επιθυμούσα να δώσω απάντηση και στον αδελφό arxontopoulo περί του θέματος των μνημονεύσεων αλλά λόγω χρόνου δεν πρόλαβα. Εάν δεν προλάβει άλλος αδελφός θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση και σε αυτό.

Δεν θεωρώ ότι απαντήθηκε από κανένα η πρόκλησή μου προς τους αδελφούς του "πατρίου" να μας αναφέρουν ποια απ΄όλες τις εκκλησίες του "πατρίου" θεωρούν ότι είναι η κανονική, εκτός αν μου πείτε ότι είναι όλες (κάτι τέτοιο υπονόησε η Ζωή).

Δεύτερο και σημαντικότερο δεν θεωρώ ότι απάντησε κανείς σε όσα είπα για την ισχύ των Μυστηρίων, ότι δηλαδή αυτό που εμποδίζει την δια του Αγίου Πνεύματος τέλεση ενός Μυστηρίου δεν είναι η μνημόνευση ενός αναξίου Επισκόπου ά ακόμη και η τέλεσή του από ανάξιο ιερέα, αλλά η μη κανονική χειροτονία του ιερέα.

Μόνο ο Θωμάς κάτι είπε σχετικά περί Αλβανίας και Βαρθολομαίου κλπ, πράγματα βέβαια που είναι εκτός θέματος, αλλά θα πω ότι ακόμη και στην περίπτωση αυτή, παρά την μεγάλη ευθύνη εκείνου που χορηγούσε τη Θεία Κοινωνία και των ετερόδοξων που κοινώνησαν, οι υπόλοιποι Χριστιανοί που κοινώνησαν από το ίδιο Άγιο Ποτήριο κοινώνησαν Σώμα και Αίμα Χριστού, γιατί η κοινωνία ενός αναξίου δεν αλλοιώνει το περιεχόμενο του Ποτηρίου, απλά οι κατ΄οικονομίαν αξίως μεταλαμβάνοντες μεταλαμβάνουν "εις άφεσιν αμαρτιών και Ζωήν την αιώνιον" οι δε αναξίως μεταλαμβάνοντες προσθέτουν ακόμη ένα βαρύ αμάρτημα στην ψυχή τους.

Προσέξτε πολύ αδελφοί πως χρησιμοποιείτε τα περί Θείας Κοινωνίας, γιατί μιλώντας περί των Θείων Μυστηρίων προχείρως και κινδυνεύετε να πέσετε σε βλασφημία και όσους μας διαβάζουν και δεν γνωρίζουν σκανδαλίζετε αδίκως.

Στην πραγματικότητα οι αδελφοί του παλιού ημερολογίου αναμασούν τα ίδια και τα ίδια περί του τρόπου που έγινε η αλλαγή του ημερολογίου και περί Οικουμενισμού, γιατί δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν. Τα μεν επιχειρήματα για τον λάθος τρόπο της άλλαγης του ημερολογίου ευσταθούν, αλλά δεν δικαιολογούν το σχίσμα και κυρίως τη διαιώνισή του, τα επιχειρήματα όμως ότι λόγω οικουμενιστικών αντιλήψεων κάποιων Επισκόπων πρέπει να οδηγηθούμε όλοι σε σχίσμα από την Εκκλησία είναι έωλα, θεολογικά αστήρικτα και επικίνδυνα για όσους δεν γνωρίζουν την Θεολογική και Εκκλησιολογική αλήθεια.

Ειλικρινά σας παρακαλώ αδελφοί του "πατρίου", δεν σας ζητούμε ν΄αλλάξετε αυτά που πιστεύετε, έστω κι αν προσευχόμαστε εν καιρώ να καταλάβετε το λάθος σας και να επιστρέψετε στη Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όμως μην προσπαθείτε να μεταστρέψετε κι άλλους αδελφούς που δεν έχουν τις κατάλληλες γνώσεις να καταλάβουν το αστήρικτο των επιχειρημάτων σας, διότι με τον τρόπο αυτό προσθέτετε ακόμη ένα βαρύ αμάρτημα στο λάθος σας.

john1984 έγραψε: Όσον αφορά τις Υπερόριες χειροτονίες, δεν αρνείται κανείς ότι είναι υπερόριες αλλά εδώ λειτουργεί ο νόμος της ανάγκης και όχι η κατά γράμμα ερμηνεία του κανόνος. Με άλλα λόγια λόγω των ειδικών συνθηκών εν Ελλάδι είναι δυνατή η άσκηση οικονομίας, εφόσον άλλωστε δεν πρόκειται καν γιά ζήτημα πίστεως αλλά γιά εμφανέστατη ποιμαντική ανάγκη η οποία δεν μπορούσε διαφορετικά να καλυφθεί. Αυτό δεν δύναται να χαρακτηριστεί ως ανομία ή ασέβεια προς τους Ιερούς Κανόνες.

Γιά εσάς επιτρεπετε καθε οικονομια [παρανομία και καταπατηση κανονων]
Για εμάς απαιτείται τό γραμμα τού νόμου.

Μιά χαρά.

john1984 έγραψε: Θα ήθελα λοιπόν να ενημερώσω τους αδελφούς, αποκλειστικά και μόνο γιά λόγους εξοικονόμησης χρόνου και χώρου, να μην χρησιμοποιήσουν επιχειρήματα από το βιβλίο του εν λόγω αρχιμανδρίτου διότι το έργο αυτό έχει πλήρως αναιρεθεί από εκτενείς εργασίες του Αγιορείτου Ιερομονάχου π.Θεοδωρήτου Μαύρου .

Γιά πές μάς τί ηταν αυτός ο Ιερομ Θεοδώρητος;
Καί γιατι νά μην χρησιμοποιουμε αυτο το βιβλίο;

Μηπως γιατι κανει σκονη και τον Ιερομοναχο και τις οποιες θεσεις σας και σας αφηνει ξεκρεμαστους.
Δέν εχω κανενα προβλημα να βαλω λιγο λιγο [ολο] το βιβλιο για νά δού και οσοι δέν γνωριζουν τό θέμα