"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Αγαπητοί φίλοι(ες)

Από τη δική μου πλευρά δεν έχω την παραμικρή εχθρότητα προς το φίλο μας το ΝικοΖ. Πιστεύω πως ότι λέει το πιστεύει. Ίσως μερικά θέματα τα βλέπει χωρίς να τα αναλύσει σε βάθος και αυτό τον κάνει να απαντάει έντονα...αυτό είναι το λάθος του. Νομίζω δε ότι έχουμε τον ίδιο στόχο και αυτός είναι να αποκτήσουμε την Αγάπη του Χριστού. Αυτός βάζει σε πρώτη προτεραιότητα το να μην κρίνουμε κανέναν όσο αμαρτωλός και αν είναι εγώ βάζω σε πρώτη προτεραιότητα το να μην παραβούμε το θέλημα του Θεού, όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται . Αυτά και τα δυο είναι συνισταμένες της Αγάπης...δεν αναιρεί το ένα το άλλο.

Μέσ' απ' του βράχου
τη σχισμή
βγαίνει το Ζωντανό Νερό.
Έλα να πιεις να ξεδιψάσεις
όπως ξεδίψασα κι εγώ.

Και για τον Νίκο και για τον Ιωνά έχω εξαιρετική γνώμη όσο χρόνο είμαι σε αυτό το site / forum.

Χωρίς καμία διάθεση διπλωματίας και άλλων λόγων να αγαπιόμαστε.

Δεν δέχομαι ωστόσο να κρίνουμε ελαφρά τη καρδιά ως κριτή των πάντων κάποιον που ακέραιος στη συμπεριφορά επικαλείται την Παράδοση και όχι τα γλυκά λόγια για να είναι αγαπητός.

Από την άλλη δεν μου αρέσει κάθε φορά που γίνεται λόγος για τον silver να επικαλούνται κακές του στιγμές. Όλοι έχουμε κακές στιγμές. Και αυτό το περι μνησικακίας Νίκο δεν είναι προσωπικό. Στεναχωριέμαι γιατί σε στεναχώρησα αλλά δεν έχω καθόλου τέτοια διάθεση. Έχεις μέσα σου ανθρωπιά ενώ εγώ στον τομέα αυτό δεν ξέρω... Απο καρδιάς στο λέω αυτό.

Τέλος ο ίδιος ο Κύριος είπε, πως δεν κρίνουμε κάποιον κατ΄όψιν αλλά κατα την δικαία κρίση. Άσχετα αν ο ίδιος με λάθη του έχασε ως ένα βαθμό μια έξωθεν καλή μαρτυρία. Ας επικεντρωνόμαστε σε ότι κατα περίσταση λέει και ας μην είναι πανάκεια το παρελθόν.

Αυτά

Νικοζ θα επαναλάβω αυτά που έγραψα προηγουμένως :

"Τυχερός αυτός που μπορεί να πετάξει τα βάρη και ανάλαφρος να προχωρήσει πετώντας προς τα εμπρός."

Αστα φίλε μου και φύγε προς τα μπρός...

Χρ.

Χαίρετε

Θυμήθηκα πάλι τις δέκα παρθένες...όλες ήσαν παρθένες, το οποίο σημαίνει έτοιμες για την υποδοχή του Νυμφίου κατά τα άλλα. Οι πέντε όμως από αυτές δεν είχαν τη φλόγα της Αγάπης, έσβησε το λυχνάρι τους γιατί δεν το είχαν τροφοδοτήσει με το έλαιον...Τα λόγια του Χριστού έχουν και ένα συμβολισμό πάντοτε. Είπε ότι η Κρίση θα είναι ανελέητη σε αυτούς που δεν επέδειξαν έλεος. Αν εξετάσουμε τον εαυτό μας πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν έχουμε αγάπη για τον αδελφό μας αλλά βρίσκουμε πολλές δικαιολογίες να μην δείξουμε έμπρακτα αγάπη σ' αυτούς που έχουν ανάγκη. Αν το κάνουμε όμως και από καθήκον στην αρχή θα αισθανθούμε μια χαρά και ικανοποίηση εσωτερική...έτσι σιγά-σιγά καλλιεργείται η Αγάπη. Θα πρέπει "για πολύ χρόνο να επιμείνουμε χωρίς καμία παρεκτροπή να εκτελούμε το θέλημα του Θεού" (όπως λέει ο Όσιος Μακάριος) για να έλθει το Πνεύμα το Άγιο και να σκηνώσει μέσα μας, να ερευνήσει τα έγκατα της ψυχής μας να μας βρει ευθείς ενώπιον του Κυρίου για να μας Πληρώσει με Αγάπη. Πριν γίνει αυτό θα πρέπει με φόβο και τρόμο να εργαζόμαστε σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου...Όταν "έλθει η Αγάπη έξω βάλλει το φόβο".

eortologio_gr έγραψε:Αστα φίλε μου και φύγε προς τα μπρός...

http://www.youtube.com/watch?v=jTVHuoUZ8VQ

Υπάρχει μια κακία την οποία δεν την βλέπουμε σαν κακία και μας εξαπατά ύπουλα ο πονηρός όταν μας ρίξει σ' αυτή την κατάσταση. Αυτή είναι η ραθυμία, την οποία επιδιώκουμε πολλές φορές, χαλαρώνω λέμε...αλλά αυτή η χαλάρωση δεν αργεί να γίνει ραθυμία, από την οποία ξεκινούν όλα τα κακά. Ο ίδιος ο Χριστός αναφέρθηκε σ' αυτή: "όταν το πονηρό πνεύμα εξέλθει από τον άνθρωπο πορεύεται σε τόπους ερημικούς και άνυδρους και λέει ας γυρίσω στον οίκο μου, γυρίζει και τον βρίσκει αργό και σκουπισμένο, πορεύεται και παίρνει και άλλα δαιμόνια και εγκαθίστανται εντός του ανθρώπου και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου πολύ χειρότερα από τα πρώτα...". Η αδιάλειπτη προσευχή και η εργασία φέρνουν τον άνθρωπο προς το Δημιουργό. Αντίθετα όταν κάποιος μένει αργός εύκολα λεηλατείται η ψυχή από τους δαίμονες...

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου «Αόρατος Πόλεμος»

Ήξευρε γαρ, τέκνον, ότι το πάθος της αμελείας, με το απόκρυφον φαρμάκι του, ολίγον κατ’ ολίγον σαπίζει, όχι μόνον τας πρώτας και μικράς ρίζας, αι οποίαι έμελλον να βλαστήσουν τας έξεις των αρετών, αλλά σαπίζει και εκείνας ακόμη τας ρίζας των καλών έξεων, οπού προλαβόντως αποκτήθηκαν… και με το μέτρον τούτο, ηξεύρει να στήνη παγίδας και βρόγχους ο διάβολος εις κάθε άνθρωπον, μάλιστα δε, εις τας πνευματικάς ψυχάς, ηξεύροντας ότι εύκολα πίπτει εις τας επιθυμίας κάθε αργός και αμελής καθώς γέγραπται: «εν επιθυμίαις εστί πάς άεργος» (Παρ. ιγ΄ 4).

Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τον έμφυτο ηθικό νόμο και τον κρατάει από το να κυλιστεί στο βούρκο, αν τον περιφρονήσει, θα περιφρονούσε και το λόγο του Θεού αν τον γνώριζε. Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσορήμων: " Το έλεός Του περνάει από μπροστά μας κάθε ημέρα...περιμένει να το αποδεχτούμε". Η Αγάπη Του συνέχει τα σύμπαντα και ποιεί έλεος κατά χιλιάδας τοις αγαπώσι Αυτόν...Αυτοί όμως που διακατέχονται από τον κούφιο εγωϊσμό δεν απλώνουν το χέρι τους να πάρουν το έλεός Του...Αυτοί είναι οι αιρετικοί και μπορεί να λέγονται και γνήσιοι Ορθόδοξοι αλλά η καρδία τους πόρρω να απέχει από τον Κύριο. Η αίρεση που προκύπτει από την έπαρση και το εγωϊσμό δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να προσέλθει κοντά στον Κύριο, δεν του επιτρέπει να απολαύσει τη Χάρη Του και την Αγάπη Του. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί αλλά ο Κύριος περιμένει από εμάς έργα μετανοίας, αυτά τα έργα δεν μας σώζουν.. μας σώζει η Χάρη Του. Τα αγαθά έργα μας κρατούν από το να κάνουμε την αμαρτία που διώχνει τη Χάρη...
Από Κρίση δεν περνούν οι Πιστοί που έχουν δεχθεί τον Παράκλητο της Αληθείας και έχουν ξεπεράσει το φόβο του θανάτου. Όλοι οι υπόλοιποι θα περάσουν από Κρίση όπου το Έλεός Του βάζει και τα έργα αγάπης για βοήθεια και την προαίρεση. Η δικαιοσύνη Του διαφέρει από τη δική μας όσο ο Ουρανός από τη γη...Προσκαλεί τους πάντες σε μετάνοια και εκείνοι που ήλθαν λίγο πριν πέσει ο Ήλιος παίρνουν τα ίδια με αυτούς που δουλεύουν από το πρωί, αφού έτσι συμφώνησαν...Για τους ανθρώπους αυτό φαίνεται αδικία...όμως ρώτησαν μια μητέρα:
-Αν πας εσύ από το πρωί και δουλεύεις με συμφωνία να πάρεις 50 ευρώ αλλά λίγο πριν σχολάσετε φώναζαν μια κοπέλα και της έδιναν και αυτής 50 ευρώ τι θα έλεγες;
-Αδικία ...
-Αν η κοπέλα αυτή ήταν η κόρη σου;
- Ε.. τότε θα έλεγα ..θα μου φαινόταν καλό...γιατί να μην τα πάρει το παιδί αφού έτσι συμφώνησαν.
Αυτό λοιπόν δείχνει ότι η Δικαιοσύνη του Θεού είναι γεμάτη Αγάπη. Δεν αδικεί κανέναν.
Όποιος αρνείται το Χριστό δεν έχει ελπίδα Σωτηρίας...