Σελίδα 117 από 160

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Παρ Φεβ 22, 2013 12:42 pm
από aposal
Το 1971 έβγαλαν έναν από τους καλύτερους δίσους τους. Αυτόν με το παντελόνι και το φερμουάρ. Για μένα τον καλύτερο μουσικά. Τι να πρωτοβάλεις από κει...Ας περιοριστώ σε ένα slow. H στιγμή που στο μουσικό γίγνεσθαι του τραγουδιού εισέρχεται το synthesizer είναι μοναδική, καταλυτική.


Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Παρ Φεβ 22, 2013 12:51 pm
από aposal
Firth of fifth – Genesis 1973

Το τραγούδι αυτό εμπεριέχεται στο άλμπουμ των Genesis που κυκλοφόρησε το 1973 με τίτλο: «Selling England by the pound» και θεωρείται μαζί με αυτό που ακολούθησε, το 1974, ως ένα από τα κορυφαία δημιουργήματα, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, του υπέροχου Βρετανικού συγκροτήματος.
Τα περισσότερα κομμάτια είναι μουσικές συνθέσεις του πιανίστα Tony Banks και του αρχηγού του συγκροτήματος Peter Gabriel. Ακούστε στο συγκεκριμένο τραγούδι την είσοδο του φλάουτου που παίζει ο αρχηγός, περίπου 3,5 λεπτά μετά την έναρξη του τραγουδιού, η οποία δένει εξαιρετικά με τις αιθέριες νότες από το πιάνο του Tony: Ένα διαχρονικό αριστούργημα.






The path is clear
Though no eyes can see
The course laid down long before.
And so with gods and men
The sheeps remain inside their pen,
Though many times they've seen the way to leave.

He rides majestic
Past homes of men
Who care not or gaze with joy,
To see reflected there
The trees, the sky, the lily fair,
The scene of death is lying just below.

The mountain cuts off the town from view,
Like a cancer growth is removed by skill.
Let it be revealed.
A waterfall, his madrigal.
An inland sea, his symphony.

Undinal songs
Urge the sailors on
Till lured by the sirens' cry.

Now as the river dissolves in sea,
So Neptune has claimed another soul.
And so with gods and men
The sheeps remain inside their pen,
Until the Shepherd leads his flock away.

The sands of time were eroded by
The river of constant change.

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Φεβ 25, 2013 10:32 am
από panagiotisspy
Καλή βδομάδα στους φίλους απ' τα παλιά, στους αναγνώστες κι' επισκέπτες του φόρουμ μας.. :8 :8

Εναέρια τρένα..

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μια στήλη φως του δειλινού
τη γρίλια μου περνάει,
όνειρο η μέρα πάει
και πίσω δε γυρνά.
Ανοίγω το παράθυρο
στον τελευταίο ήλιο.
Κόλλησε το βινύλιο,
σ΄ ένα `'ποτέ ξανά `'.

Σαν όνειρο σ΄ αγάπησα
και πως να σε ξεχάσω.
Ποτέ μου δε σ΄ απόκτησα,
ποτέ δε θα σε χάσω.

Φεύγουν στα ξένα τα πουλιά
σαν εναέρια τρένα,
να παίρνανε και μένα
μαζί τους μια φορά.
Τις αλυσίδες τ΄ ουρανού
κάθε ψυχή ζητάει.
Στο σώμα δε χωράει
στα λόγια δε χωρά.

Σαν Ουρανό σ΄ αγάπησα
και πως να σε ξεχάσω.
Ποτέ μου δε σ΄ απόκτησα,
ποτέ δε θα σε χάσω..



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Παρ Μαρ 01, 2013 6:17 pm
από panagiotisspy
Φίλοι παλιοί κι' αναγνώστες του φόρουμ μας,
καλό ΠΣΚ, καλό Μάρτη και καλήν Άνοιξη,
με Αγάπη.. :8 :8

Παντελής Θαλασσινός..

Ο Μάρτης μίλησε..

Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει
έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.
Ένα δεντράκι τ' άκουσε και πήγε να λυγίσει
του είπα να' χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.
πάλι στο Φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει Ευλογημένο...

Ο Μάρτης χείλη έσκασε, στον ήλιο να γελάσει
είπε θ' αργήσει, μα θα' ρθεί ο κόσμος να χαλάσει.
Θα βάλει τ' Ανοιξιάτικα να ομορφύνει η πλάση,
στα μπλε και στα κατάλευκα θα βγει να παρελάσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο,
πάλι στο Φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει Ευλογημένο...



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Μαρ 04, 2013 11:49 am
από vivika
Αδέλφια, φίλοι παλιοί και νέοι, αναγνώστες του φόρουμ,
Καλή άνοιξη, καλή προετοιμασία για το στάδιο της Σαρακοστής!

Ο Andre Rieu είναι ένας 62χρονος Ολλανδός βιολιστής, από τα μεγαλύτερα εν ζωή ονόματα μαέστρων κλασικής μουσικής σήμερα στον κόσμο. Θεωρείται ο κορυφαίος ερμηνευτής στον κόσμο, των βαλς των Γιόχαν Στράους (πατέρα & υιού).
Το 1987 δημιουργεί την διάσημη ορχήστρα του: «Johann Strauss Orchestra», με 50 περίπου εξαιρετικούς μουσικούς. Έχει γυρίσει όλο τον κόσμο και έχει παίξει στα μεγαλύτερα θέατρα & αίθουσες του κόσμου. Του έχει απονεμηθεί 2 φορές το World Music Award (κάτι σαν Όσκαρ για την παγκόσμια μουσική σκηνή κάθε είδους..) και έχει αρκετούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους σε ευρωπαϊκές χώρες, Αυστραλία και Βρετανία…

Το 2001 δίνει στην πιο ιστορική αίθουσα συναυλιών της Βρετανίας (και μια από τις πιο γνωστές ανά το κόσμο, μαζί με τη Σκάλα του Μιλάνου, το Madison Square Garden της Ν. Υόρκης κ.λπ.), στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, (έχουν παίξει και ερμηνεύσει εκεί κατά καιρούς όλοι οι μεγάλοι του 20 αιώνα, από τη Μαρία Κάλλας και την Εντίθ Πιάφ μέχρι τους U2, τους Deep Purple και τους Beatles), μια από τις σπουδαιότερες συναυλίες του, το «Millenium Concert», (η οποία μάλιστα ηχογραφείται ζωντανά και κυκλοφορεί αργότερα σε δίσκο).

Επιλέγει για το κλείσιμο μιας συναυλίας, με έργα Strauss, Sostakovich, George Gersuin Glen Miller, και άλλων μεγάλων κλασικών των προηγούμενων, αλλά κυρίως του 20 αιώνα, το κομμάτι που περιλαμβάνει το βίντεο που ακολουθεί. Αυτός που «τιμάται» όμως από τον Andre Rieu, με την επιλογή του, είναι ένας κλασικός του 20 αιώνα που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα στενά όρια της νεοελληνικής μιζέριας και έχει γίνει μέρος της παγκόσμιας μουσικής πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας στο διηνεκές…


[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... a34kknFpk0[/youtube]

:8

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μαρ 07, 2013 8:22 am
από panagiotisspy
Φίλοι παλιοί κι' επισκέπτες του ιστοχώρου μας, καλή Τσικνοπέμπτη με Αγάπη Χριστού.. :8 :8

Μήλο μου και μανταρίνι..

Παραδοσιακό..

Μες στα γλυκά ματάκια σου
μες στα γλυκά σου κάλλη
εξέχασα σιγά σιγά
κάθε Αγάπη άλλη

Μήλο μου και μανταρίνι
ό,τι πεις εσύ θα γίνει

Και τώρα που σ΄αγάπησα
τρελαίνομαι ολοένα
και χάνομαι και σβήνομαι
Αγάπη μου στα ξένα

Έλα, έλα που σου λέγω
μην με τυραννείς και κλαίγω

Πόσα θυμάμαι να σου πω
κι όταν σε δω τα χάνω
κι απ' την Αγάπη την πολλή
κοντεύω να πεθάνω

Μήλο μου και μανταρίνι
ό,τι πεις εσύ θα γίνει..



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Μαρ 11, 2013 11:37 am
από panagiotisspy
Καλή βδομάδα παλιόφιλοι.. :8 :8

Ας διαβάσουμε,
οπτικο-ακουστικο-ποιημένο,
ένα μέρος απ' την αποχαιρετιστήρια επιστολή του Gabriel Garcia Marquez..

Νάχετε Αγάπη αδέρφια μου.. :8 :8


Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Μαρ 11, 2013 11:47 am
από aposal
Ο Gabriel έχει καμία σχέση με τον Pablo;

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Μαρ 11, 2013 12:52 pm
από panagiotisspy
aposal έγραψε:Ο Gabriel έχει καμία σχέση με τον Pablo;
Χμμμ :105 :105 ,,
μπα :wink: :wink:
Ο πρώτος είναι αρχάγγελος, ενώ ο δεύτερος απόστολος.... :smile: :smile: :25 :25 :roll: :roll: :mrgreen: :mrgreen:

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Μαρ 14, 2013 9:16 am
από ΜΙΧΣ
"Μεσάνυχτα 13ης προς 14η Μαρτίου 1957 απαγχονίζεται ο 18χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Το τελευταίο του γράμμα τα λέει όλα σε όλους ακόμα και σήμερα - και για πάντα..."

ΗΡΩΩΝ ΓΗ

Στίχοι: Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Όλη η φύση κοιμάται, τη ναρκώνει το κρύο
και 'γω φεύγω λαλώντας το στερνό μου αντίο
και τη μάνα φιλώντας την κοιτάζω να κλαίει
μάνα, μην κλαις της λέω μάνα, μην κλαις και κλαίω

Κι όλο πάω και τρέχω και το δάκρυ της σβήνει
για μια μόνο στιγμούλα, και μιαν άλλη μανούλα
την Ελλάδα μας έχω π' όλο κλαίει κι εκείνη

Στου βουνού τη ραχούλα σ' ανθοστόλιστα πλάγια
τη γλυκειά μου μανούλα ψάχνω να βρω την άγια
θ' ανεβαίνω ραχούλες χιονισμένες κορφές
ώσπου να 'βρω ηρώων γη κι ηρώων μορφές