YiaVi έγραψε:
Εδώ είναι κοινό μυστικό ότι στην Ιταλία αποτρέπονταν Ορθόδοξοι από το να προσέλθουν στην Ορθοδοξία, αποτρέπονταν εκ μέρους των κληρικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου (αλλά είπαμε, το πατριαρχείο να μείνει στην Πόλη, με 1000 Ρωμιούς, και ας πάνε όλα...κατά γκ'μόν - στο βρόντο δηλ.-, που λένε και στα αρβανίτικα στο χωριό του πατέρα μου:lol: ).
Συγγνώμη, διόρθωση σε lapsus linguae: Στην Ιταλία αποτρέπονταν Ρωμαιοκαθολικοί από το να προσέλθουν στην Ορθοδοξία, και όχι βέβαια Ορθόδοξοι!!! (νομίζω ότι είναι αυτονόητο το λάθος μου στο προηγούμενο μήνυμα
).
Να πω πάντως στον Παρμενά ότι χαίρομαι ειλικρινά γιατί επιτέλους υπάρχει άνθρωπος όχι μόνο με ήθος, αλλά και με γνώσεις και σοβαρότητα και επιχειρηματολογία. Διατύπωσε τη γνώμη του με επιχειρήματα, βασισμένα στην εκκλησιαστική ιστορία και το κανονικό δίκαιο, ανταπάντησα με επιχειρήματα, προτείνοντας μία διαφορετική ερμηνεία της εκκλησιαστικής ιστορίας και του κανονικού δικαίου, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ειλικρινά χαίρομαι! :)
Ετσι γίνεται διάλογος ουσιαστικός. Οχι με επιχειρήματα του τύπου "ο πατριάρχης μας είναι μορφωμένος και έχει και πολλά ντοκτορά, άρα αυτός ξέρει", ούτε με πολυχρονισμούς και φωτογραφίες κεμπαπτσίδικων της Πόλης, λες και πάσχουμε ακόμη από το κατοχικό σύνδρομο!
Να σας στείλω εγώ φωτογραφία από ανδριώτικο λαμπριάτη, που τον φτιάχνω και ο ίδιος, να πάθετε.
Αλλά δεν θα το χρησιμοποιήσω ως επιχείρημα υπέρ των απόψεών μου!
Στον αρχιμανδρίτη-κανονολόγο του Πατριαρχείου π. Γ., που ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, όταν ήταν λαϊκός ακόμη, του είχα διατυπώσει τις διαφωνίες μου σχετικά με τα γνωστά περί πενταρχίας και περί καθορισμών των ορίων δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου από τη Σύνοδο της Χαλκηδόνος. Είχα διαφωνήσει μαζί του, παρά την αγάπη και την εκτίμηση που του έχω (δεν είναι Φαναριώτης πάντως, ούτε μένει στην Πόλη!!!). Και μάλιστα είχα, πιστεύω, και ισχυρά επιχειρήματα, βασιζόμενα στη βυζαντινή και εκκλησιαστική ιστορία, την οποία, ευτυχώς, γνωρίζω και από "κοσμικούς" ιστορικούς, Έλληνες και ξένους (άρα, όχι από θεολόγους-κανονολόγους που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία στήριξης των "δικαίων" του Φαναρίου). Τα ίδια πιστεύω και τώρα, που έχω ερευνήσει κάπως καλύτερα το θέμα, αλλά και μετά από συζητήσεις που είχα με συναδέλφους που κατέχουν τη βυζαντινή και την εκκλησιαστική ιστορία.
Απλά, οποιοσδήποτε θεολόγος-κανονολόγος Έλληνας καταθέσει επίσημα άποψη που διαφοροποιείται από την επίσημη άποψη (από εποχής Μελετίου Μεταξάκη, όχι παλιότερα) του Φαναρίου, έχει γίνει το μαύρο πρόβατο και θα πρέπει να καταστραφεί η καριέρα του. Ένας όμως ιστορικός μπορεί να το κάνει πολύ πιο ελεύθερα, ευτυχώς....
Ειλικρινά, θα ήθελα κάποια στιγμή να έκανα ένα μεταπτυχιακό ή μεταδιδακτορικό στα ζητήματα αυτά (όχι εδώ, στο εξωτερικό), και ελπίζω, πρώτα ο Θεός, κάποια στιγμή, να το κάνω.
Και τούτο γιατί νομίζω ότι οι συγκεκριμένες ερμηνείες κανόνων και πρακτικών του παρελθόντος που προτείνει το Φανάρι από τη δεκαετία του 1920 και εντεύθεν, όχι μόνο αυθαίρετες και αβάσιμες σε μεγάλο βαθμό είναι, αλλά έχουν κάνει και κάνουν πολύ κακό και στην ορθόδοξη ενότητα και στην πρόοδο της Ορθοδοξίας.
Καλό κάνουν μόνο στο Φανάρι...
Και ας μην τολμήσει κανείς να με θεωρήσει ρωσόφιλο, γιατί τη γνώμη μου για τη Μόσχα την έχω πει, και δεν είναι η καλύτερη (για να μην πούμε και για τον τρόπο ανέλιξης του Αλεξίου επί κομμουνιστικού καθεστώτος....). Άλλο αν δεν ασπάζομαι τις απόψεις του Φαναρίου περί της έκτασης της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
