Σελίδα 123 από 160

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Παρ Ιουν 14, 2013 6:52 am
από panagiotisspy
Καλημέρα φίλοι παλιοί κι' επισκέπτες του αγαπημένου μας φόρουμ.. :8 :8

Μ' ένα "πολυπαιγμένο" τραγούδι σ' αυτόν τον χώρο, μα που πάντοτε είναι επίκαιρο, ειδικά στους καιρούς που ζούμε, στους οποίους είναι διπλά επιβεβλημένο να ζητάμε τη βοήθεια του Ήλιου του Δικαιοσύνης προς την αγαπημένη μας πατρίδα..

Καλό ΠΣΚ σε όλες και όλους, με υπομονή και Αγάπη Χριστού.. :8 :8




Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΤΑ ΠΑΘΗ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά
και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα
πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο,
με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.
Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό,
τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο.
Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία,
οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες.
Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον
επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές,
πού 'λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.
Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντες οι Άλλοι, σφόδρα ταράχθηκαν.
Και φορές τρεις με το μάτι αναμετρώντας το
έχει τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες,
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει:
μία πήχη φωτιά κάτω απ' τα σίδερα, με τις μαύρες κάνες και τα δόντια του ήλιου.
Όπου μήτε κλώνος μήτε ανθός, δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν.
Και χτυπούσανε όπου να 'ναι, σφαλώντας τα βλέφαρα με απόγνωση.
Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε.
Σα να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ' ολάκερη τη γη, για να περάσει η Άνοιξη
παρά μονάχα αυτός, και να τον είχαν πάρει αμίλητοι, κοιτάζοντας πολύ μακριά, πέρ' απ' την άκρη της
απελπισιάς, τη Γαλήνη που έμελλαν να γίνουν, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες,
και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια.
Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα. Και θερίσανε πλήθος τα θηρία,
και άλλους εμάζωξαν. Και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα....

Της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ

Της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ και Μυρσίνη Σύ δοξαστική
μη παρακαλώ Σας μη λησμονάτε τη χώρα μου

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαύκου το γειτόνεμα

Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να και στη θάλασσα μόνη της

Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός και δικού της μήτε Αγάπη μιά
μόνο πένθος άχ παντού και το φως ανελέητο

Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω άπ' τον Καιρό
τους παλιούς φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα

Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι

Της Δικαιοσύνης Ήλιε νοητέ και Μυρσίνη Σύ δοξαστική
μη παρακαλώ Σας μη λησμονάτε τη χώρα μου....



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Σάβ Ιουν 15, 2013 6:38 am
από panagiotisspy
Γειά σας παλιόφιλοι αγαπημένοι κι' αναγνώστες του φόρουμ, :8 :8
καλό ΣΚ με Αγάπη.. :8 :8


Το παλικάρι έχει καημό - 1968

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Το παλληκάρι έχει καημό
κι εγώ στα μάτια το κοιτώ
και το κοιτώ και δε μιλώ
απόψε, απόψε που έχει τον καημό

Βδομάδα πάει χωρίς δουλειά
κι έξω χιονίζει και φυσά
χωρίς τσιγάρο και δουλειά
απόψε, απόψε μου σκίζει την καρδιά

Το παλληκάρι έχει καημό
μα όταν κοιτάει τον ουρανό
τα μάτια του είναι δυο πουλιά
απόψε, απόψε το δάκρυ μου κυλά....



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Δευ Ιούλ 29, 2013 6:43 am
από panagiotisspy
Καλημέρα και καλή βδομάδα,
στους φίλους τους παλιούς και τους αναγνώστες του ιστοχώρου τούτου,
με πολλή Αγάπη.. :8 :8

Έλα πάρε μου τη λύπη....

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Είσαι ένα περιστέρι
που πετάς στον ουρανό
πάμε να βρούμε ένα αστέρι
σε ένα κόσμο μακρινό

Έλα να βρούμε ένα αστέρι
που πετά ψηλά ψηλά στον ουρανό

Είσαι ένα καρδιοχτύπι
μου 'χεις κόψει τα φτερά
έλα πάρε μου τη λύπη
έλα δωσ' μου τη χαρά

Είσαι ένα καρδιοχτύπι
μου 'χεις κόψει τα φτερά

Τα γαρίφαλα σου μέτρα
σ' αγαπώ όσο κανείς
κάνω την καρδιά μου πέτρα
και προσμένω να φανείς

Έλα και σε περιμένω
στη γωνιά του δρόμου να φανείς....



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τρί Ιούλ 30, 2013 5:03 am
από panagiotisspy
Καλημέρα αδέρφια με πολλή Αγάπη.. :8 :8

Το παρακάτω έχει ξανακουστεί εδώ,
αλλά είναι τόσο ωραίο και νοηματοδοτεί τόσο πολλά πράγματα η αλληλουχία της μουσικής και των λεκτικών παραθέσεων μέσα στο βίντεο,
που πραγματικά "άξια εστίν" η επανάληψίς του..

Χωρίς Αγάπη, δεν υπάρχει κανένας "σταθμός", ούτε για αφετηρία, ούτε για διαδρομή, ούτε για προορισμό....

Χωρίς Αγάπη, δεν υπάρχει ζωή....


Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Τετ Ιούλ 31, 2013 5:39 am
από panagiotisspy
panagiotisspy έγραψε:Καλημέρα αδέρφια με πολλή Αγάπη.. :8 :8
:8 :8


Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Αύγ 01, 2013 6:54 am
από panagiotisspy
Καλημέρα παλιόφιλοι κι' επισκέπτες μας,
καλόν Αύγουστο με πολλή Αγάπη....

Αύγουστος....

Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου

Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το Φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το `χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με Φως
φεγγάρι Αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό....



Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Αύγ 01, 2013 9:09 am
από aposal
Έβαλες κι ένα καλό!

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Πέμ Αύγ 01, 2013 12:58 pm
από Dimitris39
Νικολαος 9 απο Λαρισα
που εισαι Νικο γνωριστικαμε και εξαφανηστικες ετσι κανουν τα φιλαρακια?

Angelsgr Κωστας Θεσσαλονικη
Κωστα ετσι απλα διχως ενα αντιο?

Andreasmas
Ανδρεα μου? τι κριμα μας εγκατελειψες αλλα σιγουρα εσυ γνωριζεις καλυτερα

Byzantine_Spirit?? καλα εισαι?

ΣΤΕΦΑΝΟΣ και εσυ ρε Στεφανε?

pepiixthis απο Καβαλα
Πεπι που βρισκεσε πας στην Συψα ακομη?


Filotas
Νικο σε πικραναμε αλλα δεν πρεπει να μας παιρνεις στα σοβαρα

zefs2008

ntinoula απο σενα δεν το περιμενα ..

babisgr

Re: Οι παλιοί μας φίλοι

Δημοσιεύτηκε: Παρ Αύγ 02, 2013 7:20 am
από aposal
Πολλοί είναι αυτοί που πέρασαν από εδώ, συζήτησαν ή γνωρίστηκαν μαζί μας και μετά χάθηκαν. Παλαιότερα (2007,2008,2009) που τα φόρα ήταν πολύ δημοφιλή γινόταν χαμός. Αν δει κάποιος παλιές δημοσειύσεις εκείνων των χρόνων θα δει ένα σωρό ονόματα που δεν γράφουν πια. Εύχομαι να είναι όλοι καλά.

Δημοσιεύτηκε: Παρ Αύγ 02, 2013 8:16 am
από ntinoula
Dimitris39 έγραψε:ntinoula απο σενα δεν το περιμενα ..
Εδώ είμαι, εδώ είμαι. :mrgreen: Απλά εξαφανίζομαι... λίγο :4