Μόλις ......επέστρεψα

[stathisekp]

Ευχαριστούμε αδέλφια για τη κοινοποίηση των εμπειριών σας από το Άγιο Όρος, με κάνατε να νοσταλγώ κι εγώ το προσκύνημά μου και να αδημονώ για το επόμενο, όταν ο Θεός και η Παναγία θελήσουν....

[ntinos]

Μόλις επέστρεψα λοιπόν….χθες βράδυ….βασικά δν ξέρω τι να πρωτογράψω κ τι να πρωτοπεριγράψω…κάθε επίσκεψη στο περιβόλι της Κυράς είναι μοναδικό κ διαφορετικό…νέα πράγματα βλέπεις, ακούς, αισθάνεσαι…νέες εμπειρίες, συζητήσεις, ευλογίες…πρώτη φορά πήγαινα στις μονές κ τις σκήτες που επισκέφτηκα κ μου άρεσαν πάρα πολύ!!!

Καλύτερα να μην μπω σε λεπτομέρειες μιας κ μερικά πράγματα είναι ‘ου φωνητά’ όπως μου είπε ένας γέροντας στα Καυσοκαλύβια…μερικά πράγματα δεν περιγράφονται…απλά βιώνονται και συν-αισθάνονται….οπότε θα γράψω κάποια πραγματάκια γενικά.

1η μέρα Καυσοκαλύβια
Πρώτη φορά έφτανα έως εκεί…πανέμορφο τοπίο, γνώρισα κάποιους Κελιώτες μοναχούς εντελώς τυχαία (βασικά ανέβηκα με μηδέν επιδιώξεις κ μηδέν προσδοκίες)…κάνουν πολύ αγώνα εκεί…κ για την ψυχή τους αλλά κ για εμάς… ‘η καλογερική δν είναι βαριά…βαρύ είναι να κόψουμε το θέλημά μας’ μου είπες ένας νέος μοναχός… ‘Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο για είναι χαρούμενη η ζωή μας’, μου έλεγε...

2η μέρα Νέα Σκήτη
ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ!!!!!!...τι όμορφος τόπος είναι αυτός βρε παιδιά?!?!...καθόμουν ώρες στα παγκάκια απέναντι από το Κυριακό κ χάζευα το Αιγαίο….δεν βαρέθηκα 1 δευτερόλεπτο…μα ούτε 1?!...έτυχε να ήμουν ο μοναδικός προσκυνητής εκείνη την ημέρα…μίλησα αρκετά με τον Δίκαιο της Σκήτης…πολύ ευγενική ψυχή…καθόμασταν δίπλα δίπλα και ακουμπούσαμε στο κάγκελο απέναντι από το Κυριακό κ μιλούσαμε χωρίς να κοιτάμε ο ένας το άλλον..κοιτούσαμε το πέλαγος κ μιλούσαμε… βασικά αυτός μιλούσε, εγώ άκουγα εεεε, εκανα 1-2 ερωτήσεις…όχι παραπάνω όμως

3η μέρα Δοχειρίου
Μπαίνοντας φάτσα κάρτα ο ηγούμενος (γ. Γρηγόριος)…ενδεχομένως έχετε ακούσει κάποιοι…έχει ‘βαρύνει’ πολύ, με το ζόρι περπατάει…κάναμε ένα μικρό διάλογο με το γνωστό ύφος που έχει ο γέροντας ('ου φωνητός' ο διάλογος )…βοήθησα ένα γέροντα μοναχό σε κάποια διακονήματα…έμαθα διάφορα πράγματα για τη ζωή των μοναχών που αγνοούσα παντελώς!!...βασικά αυτός μιλούσε καθώς κάναμε τα διακονήματα, εγώ άκουγα…τραβάνε ΠΟΛΥ ΚΟΥΠΙ οι μοναχοί…πολλές εργασίες, πολύς κόπος, πολύς ιδρώτας, κ πολλά δάκρυα…αν δεν ήξερα από πού αντλείται αυτή η δύναμη δεν θα πίστευα τίποτα…να κάνουμε καμιά προσευχή για τους αδελφούς μας εκεί που κ που… ‘το παν είναι η προσκομιδή’... ‘εκεί είναι όλη η ουσία’....μου έλεγε κάποιος...

4η μέρα Κωνσταμονίτου
Μου άρεσε πολύ…μέσα στο πράσινο (μου αρέσει κ το βουνό πολύ βλέπετε)…φτωχό μοναστήρι μου φάνηκε…χωρίς ρεύμα, λάμπες πετρελαίου το βράδυ…λίγοι μοναχοί κ πολλές εργασίες…πολύς κόπος...κ πιο πολύ η προσευχή…βοήθησα λίγο στα διακονήματα στην κουζίνα…οι μοναχοί έχουν ένα πολύ όμορφο, ανθρώπινο πρόσωπο όταν έρχεσαι σε πιο στενή επαφή μαζί τους…με την ευγένια, το χαμόγελο, με το καλαμπούρι τους, αλλά και με τις (φαινομενικές) ζωχάδες τους όταν κάτι δεν πήγαινε καλα…καθαρίζαμε κάτι τρόφιμα κ ήταν απέναντι ένας μοναχός…συνεχώς ανοιγόκλεινε τα χείλη του χωρίς να λέει κάτι…κατάλαβα φυσικά τι έλεγε από μέσα του…για κάποια δευτερόλεπτα δεν τα ανοιγόκλεινε…κ μετά φωναχτά, γλυκά κ με εμπιστοσύνη: ‘Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον Με...Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν Με’…κ μετά πάλι ανοιγόκλεινε τα χείλη του…από ότι κατάλαβα, όταν σταματούσε να λέει για λίγο την ευχή από μέσα του, πρέπει να ξεχνιόταν ή να κουραζόταν τέλος πάντων, και μετά για να πάρει ‘θάρρος’ την έλεγε φωναχτά 2 φορές, και μετά πάλι από μέσα του...και ξανά, και ξανά…κάθησα 2-3 ώρες εκεί, γινόταν αυτό συνέχεια!

Αυτά και άλλα πολλά και θαυμαστά συνέβηκαν στο περιβόλι της Παναγίας μας τα οποία όμως είναι…‘ου φωνητά’
Να είστε όλοι καλά!

ΥΓ1 τελικά δεν γύρισα με γαϊδούρι (όπως ανησυχούσα: viewtopic.php?f=3&t=20642&start=10 ), αλλά κατέβηκα πρωί-πρωί στον αρσανα Κωνσταμονίτου και ‘τυχαία’ ήρθε το πρωϊνό Αγ. Άννα (το οποίο κανονικά δεν κάνει στάσεις, πάει καρφί από Ουρ/λη -> Δάφνη), και με πήρε κ με πήγε Δάφνη, κ από εκεί πήρα ταχύπλοο κ βγήκα έξω για να προλάβω το κτελ στης 13.00, κ μετά το αεροπλάνο).

ΥΓ2 Σε κάποια μονή, 5 το πρωί, σκοτάδι, στον πρόναο, παραδίπλα μου στο στασίδι, ένας μοναχός κατάκοπος...τον έπαιρνε για λίγο ο υπνός και μετά πάλι ξυπνούσε...με δυσκολία να κρατηθεί...απέναντί μου ένας άλλος μοναχός...φαινόταν πιο ξεκούραστος...σε κάποια σημεία της ακολουθίας (π.χ. Δοξολογία), σηκωνόμασταν όρθιοι...ο κατάκοπος μοναχός παραδίπλα μου, είχε λαγοκοιμηθεί στο σημείο αυτό....τότε, ο 'ξεκούραστος' μοναχός, σηκωνόταν και έκανε μια μικρή βόλτα γύρω-γύρω, κ πολύ-πολύ διακριτικά περνούσε ξυστά από το στασίδι του κουρασμένου αδελφού μοναχού...αυτός το αντιλαμβανόταν κ έτσι ξυπνούσε κ σηκωνόταν όρθιος....αυτό εγινε 2-3 φορές...στην αρχή δν καταλάβαινα...'ρε, τι έπαθε αυτός ο καλογερος κ κάνει κάθε τρεις και λίγο βόλτες γύρω-γύρω?!'...έλεγα με τον λογισμό μου...μετά κατάλαβα ότι ήταν ένας τρόπος με πολύ-πολύ διάκριση να κρατά σε αφύπνιση τον κατάκοπο αδελφό του για να σηκώνεται όρθιος στα σημεία της ακολουθίας που έπρεπε'...με λίγα λόγια βρήκε ένα τρόπο ώστε κ να τον αδελφό του να μην ελέγξει (π.χ. δν πήγαινε να τον σκουντήσει), και να μην τον αφήσει να 'αμαρτήσει', και έτσι με διακριτικό τρόπο να τον κρατα ξύπνιο....έπαθα πλάκα με αυτό που σκέφθηκε

[nickzark]

Yπεροχα ολα αυτα που μοιράστηκες μαζι μας .Τωρα θελω και εγω να παω Στην Κωσταμονητου οντως φτωχικα χωρις ρευμα.Αλλα να σου πω την αληθεια αυτο μου αρεσε πιο πολυ.Ενα μοναστηρι απο τα παλια.που δεν εχουν φτασει ακομα ολες οι ανεσεις της σύγχρονης ζωησ. Ειδες παντως που προλαβε καραβια λεωφορεία κτλ?Ετσι θα σε αφηνε η Παναγια?

[stathisekp]

Μπράβο ρε Ντίνο που τα κατάφερες και όλα πήγαν κατ΄ ευχήν!!!
Ωραία και η περιγραφή σου.
Με το καλό να ξαναπάς.

[nickzark]

Είπα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου λοιπόν από το όρος. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγα . Απλά στην παρέα μας είχαμε έναν φίλο που πρώτη φορά έμπαινε. Από την πρώτη στιγμή είχαμε κάποιες εμπειρίες που θα έλεγα δεν μπορείς να παραβλέψεις.

Αρχίζω λοιπόν την αφήγηση όσο μπορώ γιατί δεν είμαι κάλος σε αυτό. Ξεκινήσαμε το Σάββατο αυτό (3/12/2016) από θεσσαλονικη με το αμάξι για Ι.Μ. Διονυσίου την πρώτη μέρα και Ι.Μ. Γρηγορίου την δεύτερη . Φτάσαμε και παρκάραμε ..με την πρώτη σε κάποιο στενό της Ουρανουπολης . Ωραία λέω .πρώτη φορά έτσι. Δεν θα έχει κόσμο σκέφτηκα. Χειμώνας είναι…Αμ δε.. Φεύγουμε και ενώ έχω απομακρυνθεί εγώ και ο άλλος φίλος ο νέος της παρέας αποφασίζει να πάρει κουλούρι..εμείς πολλά μετρά μακριά....επιστρέφει με 3 κουλούρια χωρίς να τα έχει ζητησει, ετσι έτυχε να του τα δώσει η φουρνάρισσά..Μωρε μπραβο λεω. Στην αίθουσα με τα διαμονητήρια δεν είχε ουρά .Πολύ ωραία . ΑΝ και νωρις και θέλαμε να πάρουμε εισιτήρια με το ΄΄αργο΄΄ καράβι στην αναμονή λεει να κάτσετε .Έχει κρατήσεις. Διαμαρτυρίες από όλους εκεί. Άλλαξε πολιτική η εταιρεία. Για να ξέρετε και οι άλλοι πλέον όλα τηλεφωνικά. Δεν λεει να βρεθείτε εκτός Ορούς για αυτόν τον λόγο. Τελικά δεν βρήκαμε εισιτήρια παρα μόνο στις 13.00 με ταχύπλοο και αυτό εκτάκτως γιατί είχε κόσμο ελεω Εορτής στην Ι.Μ Χιλανδαριου…Εμείς όμως για να παμε Διονυσιου δεν προλαβαιναμε .Οποτε λεμε παει. Επιστροφη πισω. Αμ δε. Ξαφνικα βρεθηκε ενας καλος χριστιανος ο οποιος καταλαθος ακουσε και με πηγε σε άλλη εταιρεια (όχι την γνωστη.μην κανω διαφημιση) και μου εκλεισε θεση τελευταία στιγμη σε ταχυπλλο που πηγαινε απευθειας Διονυσιου. Και άλλη εμπειρια λεω που θα μου μείνει αξεχαστη …

Φτασαμε καλα Ι.Μ. Διονυσιου , τακτοποιηθηκαμε σε ένα καλο δωματιο (δεν μας ρωτησαν καν πως λεγομαστε αν και ειχαμε κανονικα κλείσει) και ακομα δεν τακτοποιηθηκαμε ο αρχονταρης π.Παυλος ‘’τσιμπησε’’ τον έναν της παρεας για εξομολογηση ο οποιος γυρισε πισω ζαλισμενος γιατι του βρηκε πραγματα χωρις να του τα πει ο ιδιος. (τον οποιον άλλος γεροντας αργότερα εκανε παρατηρηση ότι καπνιζει πολύ χωρις να εχει προλαβει όμως να καπνιζει …Εφυγε με φοβο από το μοναστηρι.Σου λεει εδώ όλα τα βρηκαν.χαχαχα) Εγω ειχω πνευματικο εκτος ορους αλλα και τον νέο της παρεας που δεν ειχε δεν το πηρε μεσα για εξομλογηση. Μυστηρια πραγματα παλι λεω σε μια μερα. Η Ιερα Μονη υπεροχη. Οι μοναχοι υπεροχοι ψαλμωδοι. Ειχαμε νωρίς απόδειπνο (στις 14.00 ωρα) και στις 19.00 ξεκινουσε η αγρυπνια γιατί ηταν παραμονη Εισοδιων Θεοτοκου . Στις 06.00 πάλι την άλλη μερα η Θ.Λειτουργια για τα Εισοδια. Και γευμα γαλεος λογω ημερας .

Αναχωρηση την Κυριακη για Ι.Μ. Γρηγοριου και ενώ ειχαμε αποφασισει να παμε με τα ποδια μας τρομαξε ενας επισκεπτης ότι είναι το χειροτερο μονοπατι ολου του Ορους (πιο πολύ και από Αθω) και ετσι πηραμε τηλεφωνο σε ταχυπλοο. Δυστυχως δεν ειχαμε προετοιμαστεί και για την τιμη παρολου που ηταν μια σταση..Φτασαμε στην Ι.Μ. Γρηγοριου γρηγορα. Κατοπιν αναμονης στο αρχονταρικη και της γνωστης αγιοριτιης φιλοξενιας (που τύχαμε φυσικα και Διονυσιου) δηλαδη τσιπουρο λουκουμι καφε πηγαμε ..εκτος Μονης σε ένα άλλο κτίριο. Στο οποιο και ειχα μηνει παλι το 2000 πριν 16 χρονια. Μονο στο ιδιο δωματιο που δεν πηγα. Μαλλον λεω είναι γραφτο στην Γρηγοριου και μενω εκτος Μονης .χααχα…και καθοτι ειχαμε χρονο μεχρι τον αποδειπνο (περιπου 4 ωρες) και ακουσαμε ότι θελει με τα ποδια για Σιμωνοπετρα μονο 30 λεπτα λεμε δεν παμε??? Αμ δεν.Πιο ανηφόρα χαλια δρομο πετρες δεν ειχα πετύχει ποτε. Καναμε 90 λεπτα τελικα και γιναμαι μουσκεμα στον ιδρώτα. Τα ποδια ακομα πονανε. Οποτε δεν θα το συνιστούσα ποτε σε καποιον. Ο γυρισμος πολυ πιο καλος. Ενοιωσα δεος όμως όταν βρεθηκα κατω από την Σιμωνοπετρα. Μικρη Μονη αλλα υπεροχη. Ειχα περασει το 2000 αλλα σχεδον την ειχα ξεχασει.ειχαν κανει και πολλες εργασιες από τοτε.Που να την θυμηθω. Πετυχα και μιλησα και με τον πρωτο Κινεζο μοναχο που εχουμε στο Ορος.Μαλλον και σε ολον τον κοσμο .Γυρισαμε πισω στην ωρα του αποδειπνου στην Γρηγοριου και την νυχτα , τι νυχτα δηλαδη από τις 20.30 κοιμομασταν κατακοποι. Ξυπνημα στις 04.00 κανονικα αλλα δυστυχως μετα ντροπης στις 06.00 καταφεραμε και πηγαμε . Τα γόνατα πονουσαν. Πανε τα χρονια που ημασταν για περπατημα. Δεν αντεχουμε πια τοσο πολύ. Δεν πειραζει.

Μιλησαμε αυτές τις μερες με γεροντες. Πηραμε συμβουλες πολλες. Η κυρια φυσικα ηταν να λεμε την ευχη συνεχεια. Έναν μοναχο που εψαχνα γιατι ειχα να του δωσω χαιρετισματα με βρηκε αυτος από μονος του κατά λαθος σε νυχτερινη ομιλια που δεν ηξερα φυσικα ότι θα εκανε αυτος. . Πολλα θαυμαστα παραγματα. Φυγαμε σημερα στις 14.00 γιατι επρεπε να ειχαμε κλεισει δεν ξερω εγω ποσο πριν και εφτασα πισω το απογευμα έχοντας ευχαριστες αναμνησεις και μαλλον κλασσικα άλλη μια φορα μεινει νοερως εστω ακομα στο Ορος. Μεχρι την επομενη φορα λοιπον.

[toula]

Βοήθειά σας Νίκο η Παναγία μας !!

[aposal]

Φτασαμε καλα Ι.Μ. Διονυσιου , τακτοποιηθηκαμε σε ένα καλο δωματιο (δεν μας ρωτησαν καν πως λεγομαστε αν και ειχαμε κανονικα κλείσει) και ακομα δεν τακτοποιηθηκαμε ο αρχονταρης π.Παυλος ‘’τσιμπησε’’ τον έναν της παρεας για εξομολογηση ο οποιος γυρισε πισω ζαλισμενος γιατι του βρηκε πραγματα χωρις να του τα πει ο ιδιος. (τον οποιον άλλος γεροντας αργότερα εκανε παρατηρηση ότι καπνιζει πολύ χωρις να εχει προλαβει όμως να καπνιζει …

Τι μου θύμισες...
Τι μου θύμισες...

[aposal]

Στην ΙΜ Γρηγορίου είχε πάει μοναχός ένα μέλος του φόρουμ, με κοσμικό όνομα Γέωργιος, που ήταν παρών στην πρώτη συνάντησή μας στο Λιτόχωρο, τον Ιούνιο του 2008.

[nickzark]

Στην ΙΜ Γρηγορίου είχε πάει μοναχός ένα μέλος του φόρουμ, με κοσμικό όνομα Γέωργιος, που ήταν παρών στην πρώτη συνάντησή μας στο Λιτόχωρο, τον Ιούνιο του 2008.

Αντε. Ποιος ξέρει. Ίσως πέρασα μπροστά του. Μίλησα με έναν νεαρό μοναχό από Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Δαβίδ ονομάστηκε. Φαντάζεσαι να είναι αυτός?

[aposal]

Ο δικός μας ήταν κάπου από Φλώρινα αν δεν κάνω λάθος και πολύ ψηλός.