Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτήν την περίοδο;

[aposal]

Τυχερός/τυχερή είσαι gpir. Δεν το έχω διαβάσει για να έχω άποψη, αλλά απ' ό,τι ακούω από αυτούς που το διάβασαν πρέπει να είναι πολύ καλό!

[toula]

Φίλοι μου, αυτήν την εβδομάδα "ρούφηξα" τα δύο βιβλία του Σεβ. Μητροπολίτη Μεσογαίας : "Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός" και "Αγ. Ορος. Το υψηλότερο σημείο της γης". Και λέω ρούφηξα γιατί αυτό έκανα. Αυτά τα βιβλία δεν τα διαβάζεις απλώς. Τα ρουφάς. 'Αμα τα αρχίσεις δεν μπορείς να τα σταματήσεις ! Και τα δύο είναι Υ Π Ε Ρ Ο Χ Α !

Όσοι δεν τα έχετε προμηθευτεί, προτείνω να σπεύσετε. Είναι στολίδια και για την βιβλιοθήκη σας.

[LOCKHEART]

Καλύτερος τρόπος αγορά βιβλίων για οσους ειναι στην επαρχία ειναι το www.e-shop.gr διοτι δεν εχει μεταφορικά και τα προιοντα παραλαμβανονται απο κατα τόπους καταστήματα.

[Dimitris39]

θεωρια και πραξη της Εκκλησιαστικης μουσικης

αλλα δεν καταλαβαινω και πολλα

[giorgospet]

Μόλις παρέλαβα τα ΄΄στοχασμοί περί καλού και κακού΄΄ του Αγίου Νικολάου Βελιμιροβιτς (ακούω απόψεις) και το Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός.

[WHEEL]

"Προσδοκώ Ανάσταση Νεκρών - Η ανάσταση των νεκρών κατά τους Πατέρες". Εκδόσεις : "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ" - Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Καρέας, 2007.
Το θέμα της μετά θάνατον ζωής με απασχολεί πολύ, εδώ και μερικά χρόνια. Με προβλημάτισε πολύ το βιβλίο με τίτλο : "Η ζωή μετά τον θάνατο", του πατρός Σεραφείμ Ρόουζ, αλλά ο πρωτοπρεσβύτερος της ενορίας μου με προσγείωσε λέγοντάς με πως το βιβλίο αυτό περιέχει προσωπικές απόψεις του π. Σεραφείμ, τις οποίες όμως δεν δέχεται η Εκκλησία μας.
Έκτοτε είμαι κάπως επιφυλακτικός με βιβλία του είδους. Δεν βρήκα το βιβλίο του π. Β. Μπακογιάννη, που μου σύστησε ο Ηλίας καί κατέληξα στο βιβλίο που διαβάζω τώρα.

Αντιθέτως αδελφέ Απόστολε, ο δικός μου πνευματικός το θεωρεί το πλέον κατάλληλο βιβλίο και υποστηρίζει ότι προσεγγίζεται πλήρως ορθόδοξα το θέμα της μετα θάνατο ζωής.Είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω αφού με αγγίζει σε προσωπικό επίπεδο. Στην αρχή του βιβλίου ομολογώ ότι μου ήταν λίγο δυσνόητο καθότι δεν είμαι ούτε θεολόγος ούτε κατέχω τα ορθόδοξα πράγματα σε βάθος. Παρόλα αυτά όμως πιστεύω πως διαχωρίζει τις εξωσωματικές εμπειρίες της ψυχής πολλών ανθρώπων και δεν σου κρύβω και δικής μου εμπειρίας, στις οποίες κρύβονται δαιμονικές πειράξεις και άλλο ο θάνατος υπό την ορθόδοξη άποψη που μιλά για τελώνεια, για προσκύνηση στον Χριστό την τρίτη ημέρα, τα σαρανταήμερα και τα λοιπά. Θα ήθελα τη γνώμη σου όποτε μπορέσεις.

[Dimitris39]

Εξυπνες αγορες ...
Εβδομαδιαιες προσφορες απο το LIDL
και το ALDI

[aposal]

"Προσδοκώ Ανάσταση Νεκρών - Η ανάσταση των νεκρών κατά τους Πατέρες". Εκδόσεις : "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ" - Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Καρέας, 2007.
Το θέμα της μετά θάνατον ζωής με απασχολεί πολύ, εδώ και μερικά χρόνια. Με προβλημάτισε πολύ το βιβλίο με τίτλο : "Η ζωή μετά τον θάνατο", του πατρός Σεραφείμ Ρόουζ, αλλά ο πρωτοπρεσβύτερος της ενορίας μου με προσγείωσε λέγοντάς με πως το βιβλίο αυτό περιέχει προσωπικές απόψεις του π. Σεραφείμ, τις οποίες όμως δεν δέχεται η Εκκλησία μας.
Έκτοτε είμαι κάπως επιφυλακτικός με βιβλία του είδους. Δεν βρήκα το βιβλίο του π. Β. Μπακογιάννη, που μου σύστησε ο Ηλίας καί κατέληξα στο βιβλίο που διαβάζω τώρα.

Αντιθέτως αδελφέ Απόστολε, ο δικός μου πνευματικός το θεωρεί το πλέον κατάλληλο βιβλίο και υποστηρίζει ότι προσεγγίζεται πλήρως ορθόδοξα το θέμα της μετα θάνατο ζωής.Είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω αφού με αγγίζει σε προσωπικό επίπεδο. Στην αρχή του βιβλίου ομολογώ ότι μου ήταν λίγο δυσνόητο καθότι δεν είμαι ούτε θεολόγος ούτε κατέχω τα ορθόδοξα πράγματα σε βάθος. Παρόλα αυτά όμως πιστεύω πως διαχωρίζει τις εξωσωματικές εμπειρίες της ψυχής πολλών ανθρώπων και δεν σου κρύβω και δικής μου εμπειρίας, στις οποίες κρύβονται δαιμονικές πειράξεις και άλλο ο θάνατος υπό την ορθόδοξη άποψη που μιλά για τελώνεια, για προσκύνηση στον Χριστό την τρίτη ημέρα, τα σαρανταήμερα και τα λοιπά. Θα ήθελα τη γνώμη σου όποτε μπορέσεις.

Ο π. Σεραφείμ είναι ορθόδοξος, απλά στα της μετά θάνατον ζωής προσεγγίζει την Ρώσικη θεωρία, σύμφωνα με την οποία η ψυχή ΔΕΝ πορεύεται, αμέσως μετά τον διαχωρισμό της από το σώμα, προς τον Δημιουργό της (περνώντας από τα τελώνια), αλλά μόνο μετά από 40 ημέρες.

Σύμφωνα με το βιβλίο του πατρός Σεραφείμ:
1. Τις πρώτες δύο ημέρες μετά τον δωματικό θάνατο η ψυχή απολαύει σχετικής ελευθερίας και έχει τη δυνατότητα να επισκεφθεί τόπους που της ήταν προσφιλείς στο παρελθόν, αλλά την τρίτη ημέρα μετακινείται σε άλλες σφαίρες (σελ. 283 – 286).
2. Την ώρα αυτή (την τρίτη ημέρα) η ψυχή διέρχεται από λεγεώνες πονηρών πνευμάτων που παρεμποδίζουν την πορεία της και την κατηγορούν για διάφορες αμαρτίες που στις οποίες αυτά τα ίδια την είχαν παρασύρει. Σύμφωνα με διάφορες θεϊκές αντιλήψεις υπάρχουν είκοσι τέτοια εμπόδια, τα επονομαζόμενα τελώνια, σε καθένα από τα οποία περνά από δοκιμασία κάθε μορφή αμαρτίας. Η ψυχή αφού περάσει από ένα τελώνιο, συναντά το επόμενο και μόνον αφού διέλθει επιτυχώς από όλα τα τελώνια μπορεί να συνεχίσει την πορεία της χωρίς να απορριφθεί βιαίως στη γέεννα. Το πόσο φοβεροί είναι αυτοί οι δαίμονες και τα τελώνιά τους φαίνεται στο γεγονός ότι και η ίδια η Παναγία, όταν πληροφορήθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ τον επικείμενο θάνατό Της, ικέτευσε τον Υιό Της να διασώσει τη ψυχή Της από αυτούς τους δαίμονες και, απαντώντας στην προσευχή Της ο Ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε από τους ουρανούς για να παραλάβει τη ψυχή της Παναγίου Μητρός Του και να την οδηγήσει στους Ουρανούς. Φοβερή είναι πράγματι η τρίτη ημέρα για την ψυχή του απελθόντος και για το λόγο αυτό η ψυχή έχει ιδιαίτερη ανάγκη τότε από προσευχές για τη σωτηρία της (σελ. 286 – 289).
3. Κατόπιν, έχοντας επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, η ψυχή για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα πού θα παραμείνει και μόνο τη τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών (σελ. 290).

Σύμφωνα με έντυπο που εξέδωσε η ενορία μου (Άγιος Δήμητριος του ομώνυμου Δήμου):
Η ψυχή, αμέσως μετά τον θάνατο: Υπάρχει η λαϊκή γνώμη ότι η ψυχή μετά τον χωρισμό από το σώμα δεν πηγαίνει στον Χριστό για να απολογηθεί, αλλά για σαράντα ημέρες κυκλοφορεί και επισκέπτεται τους τόπους που έζησε στη γη. Αυτή η δοξασία είναι λαϊκή και δεν την δέχεται η χορεία των πατέρων, ούτε είναι διδασκαλία της επισήμου Εκκλησίας. Πιθανώς κάποιος από τους αγίους να εξέφρασε μια τέτοια άποψη, αλλά περισσότερο βαραίνουν οι γνώμες των πολλών, τις οποίες αποδέχεται η Εκκλησία. Η ψυχή, αμέσως μετά τον θάνατο, φέρεται υπό αγγέλων αγαθών, αν ήταν πιστή και ζούσε μυστηριακή ζωή και μάλιστα αν είχε κοινωνήσει την ημέρα του θανάτου, μπροστά στο Χριστό. Αν δεν ήταν ετοιμασμένη και ζούσε αμαρτωλά, φέρεται υπό σκοτεινών αγγέλων. Απολογείται, κρίνεται μερικώς και τοποθετείται δεξιά του Δικαιοκρίτου Χριστού, στον παράδεισο, ή απορρίπτεται στη χώρα της βασάνου, όπου προγεύονται, οι μεν αγαθές ψυχές τα του παραδείσου, και τη θεία μακαριότητα, οι δε αμετανόητες και άπιστες στην κόλαση. Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει, στην 2η ομιλία του στον Λάζαρο : «Οι ψυχές όταν βγουν από το σώμα δεν μένουν πια εδώ, αλλά αμέσως μεταφέρονται, όχι μόνο των δικαίων, αλλά και των αδίκων». Ούτε ισχύει η γνώμη ότι οι ψυχές από την Ανάσταση έως την Ανάληψη κυκλοφορούν στη γη ελεύθερες. Δεν υπάρχει επίσημη διδασκαλία γι’ αυτό. Είναι απλές λαϊκές δοξασίες.

[dionysisgr]

O μακαριστος οσιοτατος π.Σεραφειμ Ροουζ, ξεκαθαριζει ηδη απο την αρχη του εν λογω βιβλιου,
οτι δεν υιοθετει κατ'αναγκη τις θεσεις, που εκφραζονται σε αυτο, ο ιδιος,
αλλα προχωρα σε μια μελετη, επανω στο θεμα της μεταθανατιας καθολικης ανθρωπινης εμπειριας.
υπο το πρισμα της Ορθοδοξου Εκκλησιας, η οποια εχει τελικα και την ορθως θεολογικη δοξα.

Αλλωστε και στο παρατιθεμενο κειμενο του Αποστολου, το λεει ο π.Σεραφειμ εδω..

"Σύμφωνα με διάφορες θεϊκές αντιλήψεις ..." αλλα και αλλου το αναφερει.

φραση που δειχνει οτι οι δοξες-γνωμες διιστανται στο θεμα, και εφοσον δεν υπαρχει δογματικο σφαλμα,
δεν ειναι και ιδιαιτερα απαραιτητη η μερικη διαφωνια.

Ο ιδιος ηταν αριστα καταρτισμενος, οχι μονον στην θεολογια των Ρωσσων μεγαλων θεολογων του 18ου-19ου-20ου αιωνα, και αυτων της διασπορας, αλλα ειχε εντρυφησει και στους Πατερες των πρωτων αιωνων, Αποστολικους, Καππαδοκες, Αλεξανδρινους, ασκητικους-νηπτικους, και των μεσων χρονων, Βυζαντινους και μεταβυζαντινους.
Ειχε υπόψιν και Αγιο Νικοδημο και π.Παϊσιο ακομη.

Λοιπον μην τον αδικουμε, εφοσον τονιζει εξ'αρχης οτι δεν ειναι δικα του πραγματα και αποψεις,
ολα οσα γραφει στο βιβλιο του, και φυσικα δεν υιοθετει επ'ουδενι και αλλοδοξες αποψεις που εκφραζονται σε αυτο.

Ειναι σαν να γραφει ενας Ιερομοναχος Αγιορειτης, μια μελετη επανω στην προσευχη και περαν της Ορθοδοξιας, περιγραφει και τις αντιληψεις αλλων ομολογιων, η θρησκειων.

Δεν σημαινει φυσικα, οτι τα υιοθετει αυτα. Προς Θεου.

Αλλο μελετη, και ερευνα, αλλο προσωπικη ομολογια, απολογια περι της πιστεως. Μην τα συγχεουμε.

Παντως πιο εμπεριστατωμενο, και πιο περιεκτικο σε ορθοδοξες εννοιες, θεολογια, πατερικη σκεψη, ειναι του Σεβ. κ.Ιεροθεου, του Ναυπακτου, "η ζωη μετα θανατον", το οποιο συνιστω ανεπιφυλακτα, σε οσους δεν το εχουν.

Αξιζει τον κοπο.

[giorgospet]

Μήπως έχετε να μου προτείνετε κάποιο βιβλίο όπως το ΄΄οι γκουρού ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος΄΄ , το οποίο μπορώ να πώ ότι με επηρέασε αρκετά.