Το πρόβλημα της αλλαγής του ημερολογίου.
Δημοσιεύτηκε: Δευ Ιαν 22, 2007 2:34 am
Είναι λυπηρό, για ένα τόσο απλό θέμα να γίνεται προσπάθεια συσκότισης, συγχρόνως δε να υπάρχει τόση άγνοια. Με πολύ απλά λόγια για να γίνει κατανοητό. Πιστεύουμε ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία. Ερώτηση: Είναι Εκκλησία η εκκλησία του Πάπα της Ρώμης; Όχι δεν είναι Εκκλησία. Γιατί δεν είναι Εκκλησία; Διότι δεν έχει κοινωνία με τη Ορθόδοξο Εκκλησία. Είναι Εκκλησία η εκκλησία των Αγγλικανών; Όχι διότι δεν έχει κοινωνία με την Ορθόδοξο Εκκλησία. Είναι Εκκλησία η εκκλησία των εν Ελλάδι Παλαιοημερολογιτών; Όχι δεν είναι διότι δεν έχει κοινωνία με την Ορθόδοξο Εκκλησία. Αν έγιναν καταπατήσεις των Ιερών Κανόνων, από Κληρικούς των Ρώσων της διασποράς ή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ή της Σερβίας, ουδόλως αλλάζει το θέμα. Δύναται τις να αποδείξει ότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ή της Σερβίας ή άλλης, ανά την οικουμένην, τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, έχει κοινωνία με τους εν Ελλάδι Παλαιοημερολογίτες ; Ουδείς δύναται να αποδείξει. Λοιπόν τότε τι; Απλούστατα συμβαίνει ένα εκ των δύο : ή η Εκκλησία της Ελλάδος έγινε σχισματική ένεκα της μεταβολής του ημερολογίου το 1924 και μαζί με τη σχισματική Εκκλησία της Ελλάδος έγιναν σχισματικές όλες οι ανά την οικουμένην Ορθόδοξες Εκκλησίες, διότι κοινωνούν με τη σχισματική Εκκλησία της Ελλάδος, και η εκκλησία των εν Ελλάδι Παλαιοημερολογιτών είναι η μόνη απομένουσα Εκκλησία του Χριστού επί της γής, επειδή δεν έχει κοινωνία με καμία άλλη εκκλησία, ή η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι σχισματική και η εκκλησία των εν Ελλάδι Παλαιοημερολογιτών δεν είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού. Εδώ δημιουργείται μία ερώτησης για τους αγαπητούς Παλαιοημερολογίτες: Από πού άραγε απεσχίσθη η Εκκλησία της Ελλάδος ; Το σχίσμα δεν δημιουργούν οι παρεκκλίσεις αλλά η διακοπή κοινωνίας με τις άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Είχαμε διακοπή κοινωνίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με τις άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ; Ασφαλώς όχι.
Τώρα θα αναφερθώ για την Ιερωσύνη των Παλαιοημερολογιτών. Η Ιερωσύνη των Παλαιοημερολογιτών προέρχεται εκ των Αρχιερέων πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και πρ. Δημητριάδος Γερμανού. Αυτοί όμως μέχρι του 1935, ήτοι επί ενδεκαετία από της αλλαγής του ημερολογίου, ήσαν στό «σχίσμα» δηλαδή εις την Ελλαδική Εκκλησία. Οι Παλαιοημερολογίτες διακηρύττουν ότι τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών είναι άκυρα, διότι έφυγε η Χάρης ένεκα του «σχίσματος» και επιβάλλουν την αναμύρωση των εις αυτούς προσερχομένων Νεοημερολογιτών (Βλ. περί τούτου επίσημο Εγκύκλιο του πρ. Φλωρίνης και των λοιπών Αρχιερέων με ημερομηνία 13/26 Μαρτίου 1950). Άρα και οι δύο ανωτέρω Αρχιερείς είχαν στερηθεί της Χάριτος, εφ’ όσον ήσαν στο «σχίσμα» μέχρι του 1935. Βεβαίως όταν κάποιος σχισματικός ή αιρετικός Κληρικός επιστρέφει στην Ορθοδοξία, γίνεται δεκτός, πολλάκις άνευ χειροτονίας, δι’ απλής αποφάσεως Συνόδου. Ναι σύμφωνοι! Επαναλαμβάνω, τούτο όμως γίνεται διά Συνόδου. Σύνοδος πάντοτε αποφασίζει την αποκατάσταση των αιρετικών ή σχισματικών. Όταν λοιπόν ο Χρυσόστομος και ο Γερμανός προσχώρησαν εις τους Παλαιοημερολογίτες, διά ποίας Συνοδικής αποφάσεως ήρθησαν απ’ αυτών οι συνέπειες του σχίσματος και εγένοντο δεκτοί ως κανονικοί Ορθόδοξοι Επίσκοποι ; Ποία Σύνοδος (διότι έτσι είθισται στην Ορθόδοξο Εκκλησία) αποκατέστησε αυτούς ; Μήπως οι διάκονοι και οι Πρεσβύτεροι και οι Μοναχοί του Αγίου Όρους ; Ή μήπως τα λαiκά Σωματεία ; Οι συνέπειες της αιρέσεως και του σχίσματος δεν αίρονται αυτομάτως ουδέ διά Μοναχών ή Διακόνων ή Πρεσβυτέρων ή λαiκών Σωματίων. Αίρονται μόνον με απόφαση Συνόδου. Αυτά, και μόνο αυτά, γνωρίζει η Ορθόδοξος Εκκλησία.
Τώρα θα αναφερθώ για την Ιερωσύνη των Παλαιοημερολογιτών. Η Ιερωσύνη των Παλαιοημερολογιτών προέρχεται εκ των Αρχιερέων πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και πρ. Δημητριάδος Γερμανού. Αυτοί όμως μέχρι του 1935, ήτοι επί ενδεκαετία από της αλλαγής του ημερολογίου, ήσαν στό «σχίσμα» δηλαδή εις την Ελλαδική Εκκλησία. Οι Παλαιοημερολογίτες διακηρύττουν ότι τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών είναι άκυρα, διότι έφυγε η Χάρης ένεκα του «σχίσματος» και επιβάλλουν την αναμύρωση των εις αυτούς προσερχομένων Νεοημερολογιτών (Βλ. περί τούτου επίσημο Εγκύκλιο του πρ. Φλωρίνης και των λοιπών Αρχιερέων με ημερομηνία 13/26 Μαρτίου 1950). Άρα και οι δύο ανωτέρω Αρχιερείς είχαν στερηθεί της Χάριτος, εφ’ όσον ήσαν στο «σχίσμα» μέχρι του 1935. Βεβαίως όταν κάποιος σχισματικός ή αιρετικός Κληρικός επιστρέφει στην Ορθοδοξία, γίνεται δεκτός, πολλάκις άνευ χειροτονίας, δι’ απλής αποφάσεως Συνόδου. Ναι σύμφωνοι! Επαναλαμβάνω, τούτο όμως γίνεται διά Συνόδου. Σύνοδος πάντοτε αποφασίζει την αποκατάσταση των αιρετικών ή σχισματικών. Όταν λοιπόν ο Χρυσόστομος και ο Γερμανός προσχώρησαν εις τους Παλαιοημερολογίτες, διά ποίας Συνοδικής αποφάσεως ήρθησαν απ’ αυτών οι συνέπειες του σχίσματος και εγένοντο δεκτοί ως κανονικοί Ορθόδοξοι Επίσκοποι ; Ποία Σύνοδος (διότι έτσι είθισται στην Ορθόδοξο Εκκλησία) αποκατέστησε αυτούς ; Μήπως οι διάκονοι και οι Πρεσβύτεροι και οι Μοναχοί του Αγίου Όρους ; Ή μήπως τα λαiκά Σωματεία ; Οι συνέπειες της αιρέσεως και του σχίσματος δεν αίρονται αυτομάτως ουδέ διά Μοναχών ή Διακόνων ή Πρεσβυτέρων ή λαiκών Σωματίων. Αίρονται μόνον με απόφαση Συνόδου. Αυτά, και μόνο αυτά, γνωρίζει η Ορθόδοξος Εκκλησία.