Σελίδα 3 από 3
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 26, 2006 5:32 pm
από cloaca
Δεν ξέρω πόσοι από την συζήτηση έχουν κάποιον δικό τους αλλά εγώ θα ήθελα στους δικούς μου ανθρώπους(συγνώμη για την μακάβρια γνώμη αλλά θέλουμε δεν θέλουμε όλοι θα πεθάνουμε) έστω και ψυχολογικά να ξέρω ότι βρίσκονται τα σώματα τους ή έστω τα κόκκαλα τους μέσα στο μνήμα και να τους νιώθω κοντά μου όταν θα πάω να τους ανάψω ένα κεράκι.Ενώ αν καούν δεν ξέρω αλλά νιώθω σαν να έχουν εντελώς εξαφανισθεί.
Δόξα σοι ο Θεός
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 26, 2006 5:40 pm
από nkope
Δεν ξέρω πόσοι από την συζήτηση έχουν κάποιον δικό τους αλλά εγώ θα ήθελα στους δικούς μου ανθρώπους(συγνώμη για την μακάβρια γνώμη αλλά θέλουμε δεν θέλουμε όλοι θα πεθάνουμε) έστω και ψυχολογικά να ξέρω ότι βρίσκονται τα σώματα τους ή έστω τα κόκκαλα τους μέσα στο μνήμα και να τους νιώθω κοντά μου όταν θα πάω να τους ανάψω ένα κεράκι
Γι αυτό cloaca οι περισσότεροι αρχαίοι λαοί τιμούσαν τους νεκρούς τους και δεν τους έκαιγαν. Πολ'υ περισσότερο εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που πιστεύουμε, ότι το σώμα συμμετέχει στην αμοιβή ή την τιμωρία που δικαιούται ο άνθρωπος, για τη συμπεριφορά του κατά την παραμονή του σ΄αυτή τη ζωή.
Πάντως το μεγαλύτερο καθήκον μας προς τ' αγαπημένα μας πρόσωπα, που έχουν κοιμηθεί είναι να τα θυμόμαστε στην προσευχή μας και να κάνουμε ελεημοσύνη στ΄όνομά τους.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 26, 2006 5:56 pm
από 123
cloaca έγραψε:Δεν ξέρω πόσοι από την συζήτηση έχουν κάποιον δικό τους αλλά εγώ θα ήθελα στους δικούς μου ανθρώπους(συγνώμη για την μακάβρια γνώμη αλλά θέλουμε δεν θέλουμε όλοι θα πεθάνουμε) έστω και ψυχολογικά να ξέρω ότι βρίσκονται τα σώματα τους ή έστω τα κόκκαλα τους μέσα στο μνήμα και να τους νιώθω κοντά μου όταν θα πάω να τους ανάψω ένα κεράκι.Ενώ αν καούν δεν ξέρω αλλά νιώθω σαν να έχουν εντελώς εξαφανισθεί.
Δόξα σοι ο Θεός
Συμφωνώ και συμπληρώνω.
Πριν 5 χρόνια πέθανε η μανούλα μου. Την ώρα της κηδείας ένοιωθα ότι δεν ήταν πια εκεί, είχε ήδη φύγει, αλλά πρόσφερα ό,τι μπορούσα για να τιμήσω το σώμα που για τόσα χρόνια φιλοξενούσε την ψυχή της. Αυτήν την ψυχή την αποχαιρέτησα την ώρα που αποχωρήστηκε από το σώμα.
Θέλω να πω ότι είναι θέμα τιμής κι όχι για να ξέρουμε που βρίσκονται. Γιατί βεβαίως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι εκεί που ανάβεις το κερί.
Ο Θεός να τους συγχωρέσει και να τους αναπαύσει όλους.
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 26, 2006 5:58 pm
από cloaca
Στο τελευταίο nkope έχεις δίκιο γιατί εμείς μέχρι να πεθάνουμε (που βέβαια δεν ξέρουμε το πότε) μπορούμε να κάνουμε αγώνα να σωθούμε ενώ αυτοί εκεί δεν μπορούν πια να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους για να σωθούν ,μόνο εμείς μπορούμε να τους βοηθήσουμε και δεν ξέρεις μπορεί και να σώσεις κάποιον.Γιαυτό κάνοντας ελεημοσύνη υπέρ αυτών αποκομοίζουν και αυτοί καλό αλλά και εσύ.
Δόξα σοι ο Θεός
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Οκτ 26, 2006 7:28 pm
από sotirio
Ελεύθερη επιλογή !
Ο Ιησους μου ειπε οποιος θελει οπισω μου ελθειν !
Θελουν οι αιρετικοι να καψουνε τους νεκρους τους ?
Με γειά τους με χαρά τους !
Εδω έχουν την ελευθερία να καψουν την αιωνια ψυχή τους στην αιωνια κολαση ,να μην εχουν το δικαιωμα να καψουν και το σωμα τους ?
Κάποιος μου ειπε οτι και οι οικουμενιστες " ορθοδοξοι " στο εξωτερικο ευλογουν καύσεις ! Μικτους γαμους , Βαπτισεις με ετροδοξο κουμπαρο κτλ .Δεν ξαιρω !!! Και δεν θελω να πιστεψω οτι εφτασαν μεχρι εκει ! Πρόβλημα βεβαια φαντάζωμαι αν ... τους ναους μας και τα κοιμητηρια μας μολύνουν με τέτοιες τελετές !