pan έγραψε:πολλοί αδελφοι τα λεγανε αυτα που λετε τώρα εσεις αλλα τους αγνοοίσατε, αχ.
Tωρα αυτο το λες επειδη παραπανω, εκανα εγω αυτοκριτικη, και ειπα αυτα που ειπα,
και να με καταδικασεις εκ του ασφαλους, το δεχομαι δεν εχω κανενα προβλημα,
οτι εκραξα ισως υπερβολικα καποιους που ναι μεν ειχαν δικιο σε ορισμενα θεματα,
αλλα το εχαναν εξ'αιτιας των ακραιων τοποθετησεων τους, και τους αφορισμους τους κατα παντων,
η ειχες κανεναν φωτισμο, και συνεπεσε με το θεμα, η επανεμφανιση σου;
Κατα βαση ομως εχεις δικιο.
Και ας μας δικαζεις εμμεσα, αλλα μας δινεις και ενα ελαφρυντικο με το.. αχ!
Με κανεναν δεν εχουμε κατι να χωρισουμε, παρα μονο εαν μας καταπατει τα πεπιστευμενα.
Κοιταξε αγαπητε ομως.
Οπως ειχα το θαρρος να πω προσωπικα,
οτι ειχαν δικιο καποιοι αδελφοι, εν τελει,
ετσι πρεπει και εσυ να καταλαβεις και να παραδεχτεις,
οτι υπαρχει καιρος του λαλειν και καιρος του σιγαν,
και δεν πρεπει να ορμαμε με τα μουτρα, αμεσως,
ιδιως σε τετοια σοβαροτατα θεματα,
τα οποια σαφως περνανε απαρατηρητα για τους πολλους,
και δεν εχουν την βαρυτητα που θα επρεπε,
στο οντως ακαταχητο, αθεολογητο και αποιμαντο συγχρονο ποιμνιο,
και να καταρρακωνουμε θεσμους και προσωπα,
με την πρωτη ευκαιρια.
Γιατι με την πρωτη ευκαιρια, να τα διαλυσουμε ολα,
ναι αυτο ισως θα ηταν ιεροκατακριση,
εφοσον ομως αποδεικνυεται σταθερη τακτικη και στοχος ορατος,
και αλλοτριος της Ορθοδοξιας, δεν με ενδιαφερει με ποιο κινητρο, αγαθο η κακο,
εφοσον υπαρχει ηθελημενη αποσταση απο των παραδεδομενων υπο των Πατερων, θεσμιων και πιστευομενων,
μετα απο επαναλαμβανομενα "ατυχη", γεγονοτα τοτε θα "γαυγισουμε" και ασχημα μαλιστα.
Γιατι οπως καθενας, που θα γαυγισει χωρις ιδιαιτερο λογο, θα απολογηθει,
ετσι και οποιος δεν γαυγισει μετα απο οργια κυριολεκτικα, παλι θα κληθει να δωσει απολογια.
Αδιαφορια δεν επιτρεπεται ουτε και ωχαδερφισμος, σε κανεναν,
χαριν μιας πνευματικης δηθεν και ασκητικης μονωσεως, στην φαντασια καποιων,
που απλα δεν θελουν να ειναι μπροστα, και τους βολευει να βγαζουν αλλοι το φιδι απο την τρυπα.
Χρειαζεται λοιπον ει δυνατον, οσο αυτο ειναι εφικτο, μεσα στο φθηνο μας θυμικο και λογικο,
καποια συνεση, και μετρο, ενας ελεγχος και μια μελετη,
μια ενημερωση και συζητηση με τους πνευματικους μας οδηγους,
πριν βγουμε στο μπαλκονι να εγκαλεσουμε αυτους που υποσκαπτουν τα θεμελια της Εκκλησιας,
για τους οποιους σκοπους τους, προσωπικους, φιλοδοξους, γεωπολιτικους, κλπ κλπ..
Οπως θα απολογηθουν αυτοι εις τον Θεον, ετσι θα απολογηθουμε και εμεις,
εαν και αυτοι οι λιθοι κεκραξονται, και εμεις σιωπησαμε, ως μη οφειλαμε.
Και φυσικα παντα παραμονευει το πιπτειν, και το λαθος, κατα το ανθρωπινο,
γιαυτο πρεπει να σπευδουμε μετα σπουδης και υπομονης,
αλλα και προπαντων ταπεινωσεως, υποστατικως και ουσιωδως εννοουμενης
και οχι ταπεινολογιας, εξωτερικης και ηθικοπλαστικης υφης οπως πολλοι την νομιζουν.
Δεν ξερω πως τα βλεπεις και εσυ.