"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Έλεγαν για τον αββά Σιλουανό πως, όταν θέλησε να πάει στην Συρία, του είπε ο μαθητής του ο Μάρκος, " Πάτερ, δεν θέλω να φύγω από εδώ, δεν θα σε αφήσω όμως ούτε εσένα να φύγεις, αββά, αλλά μείνε εδώ τρείς μέρες". Και την τρίτη μέρα εκοιμήθη.

Ρώτησε ο αββάς Αμμούν από τη Ραϊθού τον αββά Σισόη, " Όταν διαβάσω την Αγία Γραφή η σκέψη μου προσπαθεί να δημιουργήσει ωραίο λόγο για να τον έχω να αποκριθώ αν με ρωτήσουν". Του λέει ο γέροντας, " Δεν είναι ανάγκη, αλλά περισσότερο από την καθαρότητα του νού να αποκτήσεις και την αμεριμνησία και τον λόγο".

Έγινε προσφορά στο όρος του αββά Αντωνίου και βρέθηκε εκεί ένα αγγείο με κρασί. Ένας από τους γέροντες πήρε μικρό αγγείο και ποτήρι, το πήγε στον αββά Σισόη και του έδωσε και εκείνος το ήπιε. Έπειτα του έδωσε δεύτερο, και το δέχτηκε. Του έδωσε και τρίτο αλλά δεν το πήρε λέγοντας, " Σταμάτα αδελφέ, ή δεν ξέρεις ότι υπάρχει Σατανάς ".

'Εμενε κάποτε ο αββάς Σισόης κοντά στο όρος του αββά Αντωνίου και επειδή άργησε ο διακονητής του να πάει κοντά του, για δέκα μήνες περίπου δεν είδε άνθρωπο. Ενώ βάδιζε στο όρος βρίσκει ένα Φαρανίτη που κυνηγούσε άγρια ζώα και τον ρωτά ο γέροντας, "Από που έρχεσαι και πόσο καιρό είσαι εδώ;". Και αυτός είπε, " Αλήθεια, αββά, έχω ένδεκα μήνες σ΄αυτό το όρος και δεν είδα άλλον άνθρωπο εκτός από σένα". Όταν άκουσε αυτό ο γέροντας μπήκε μέσα στο κελί του και χτυπιόταν λέγοντας, " Να, Σισόη, νόμισες πως κάτι έκανες, αλλά ούτε αυτόν τον λαϊκό δεν έφτασες".

Είπε ο αββάς Πέτρος ότι, " Δεν πρέπει να υπερηφανευόμαστε όταν ο Θεός μας χρησιμοποιεί σαν όργανά του για να κάνει κάτι το θαυμαστό, αλλά να τον ευχαριστούμε περισσότερο που καταξιωθήκαμε να μας χρησιμοποιήσει. Αυτό συμφέρει", έλεγε,"να το σκέπτεται κανείς για κάθε αρετή".

Υπήρχε ένας αδελφός που ονομαζόταν Αρέθας, Φαρανίτης και ήταν λίγο απρόσεκτος στη μοναχική ζωή. Γύρω του, όταν επρόκειτο να πεθάνει, κάθονταν μερικοί από τους πατέρες. Βλέποντας τον αυτόν ο γέροντας με ιλαρότητα και χαρά να εγκαταλείπει το σώμα, επειδή ήθελε να βοηθήσει πνευματικά τους αδελφούς , του λέγει, "Αδελφέ, πίστεψέ με όλοι ξέρουμε ότι δεν υπήρξες πολύ σπουδαίος στον πνευματικό αγώνα. Πως λοιπόν τόσο πρόθυμα αναχωρείς;". Του απαντά ο αδελφός," πίστεψέμε , πατέρα, σωστά μίλησες, όμως από τότε που έγινα μοναχός δεν νομίζω ότι έκρινα άνθρωπο αλλά αμέσως την ίδια ημέρα συμφιλιωνόμουν μ' αυτόν που κατέκρινα. Θέλω να πώ στον Θεό, " Σύ είπες Δέσποτα, Μή κρίνετε για να μή κριθήτε και ακόμη, Συγχωρήσετε και θα συγχωρηθήτε". Καθώς όλοι ωφελήθηκαν πνευματικά του λέγειό γέροντας " Ειρήνη σε σένα παιδί μου, γιατί και χωρίς κόπο σώθηκες"

Είπε ο αββάς Ιωάννης ο Κίλιξ Ηγούμενος της Ραϊθού :
" Ποιά δύναμη μπορεί να έχει η αμαρτία εκεί που υπάρχει μετάνοια ;"
και
" Τί ωφελεί η αγάπη εκεί που υπάρχει υπερηφάνεια ;"

Είπε ό αββάς Ματόης : Τρείς γέροντες πήγαν στον αββά Παφνούτιο τον Κεφαλά να τον παρακαλέσουν για καμμιά συμβουλή. Τους ρώτησε λοιπόν ο γέροντας, " Τί θέλετε να σας πώ; Πνευματικά η σωματικά πράγματα ;" Του απαντούν <Πνευματικά >. Τους λέγει ο γέροντας < Πηγαίνετε στη ευχή του Θεού και να αγαπήσετε πιότερο την θλίψη παρά την ανάπαυση, τις προσβολές περισσότερο παρά τη δόξα, το δόσιμο παρά το πάρσιμο "

Έχοντας μεταφέρει στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ ένα μεγάλο μέρος (περίπου 50% ) του βιβλίου πήρα την απόφαση να σταματήσω αυτό το θέμα και να επανέλθω αργότερα με κάποιο άλλο βιβλίο. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΠΟΥ ΔΕΙΞΑΤΕ

Συμπληρώνοντας θα ήθελα να διευκρινήσω ο λόγος που ξεκίνησα αυτό το θέμα ήταν να δώσω μιά ''γεύση'' από το συγκεκριμένο βιβλίο ώστε αν σε κάποιο αρέσει να το πάρει να το διαβάσει. Μόνο που δεν ξέρω από που μπορείτε να το προμηθευτείτε γιατί εγώ το αγόρασα από την ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ σε πρόσφατη προσκυνηματική εκδρομή.