plou73 έγραψε:Συμφωνώ μαζί σου 123(με λένε Όλγα).Πολύ προσοχή και το κυριώτερο,τον πνευματικό μας από κοντά να καθοδηγεί,να στηρίζει και να μας συμβουλεύει,κατά την φτωχούλα μου γνώμμη!
Εδώ νομίζω ότι γίνεται μία παρανόηση. Το θέμα της μετενσάρκωσης είναι βασικό δογματικό ζήτημα, δεν είναι θέμα του α ή του β πνευματικού. Τη νονά μου τη μακαρίτισσα, που ήταν άνθρωπος του Θεού (όχι σαν εμένα), αν τη ρωτούσες θα σού'λεγε "αυτά παιδάκι μου δεν τα παραδέχεται η Εκκλησία", δεν θα σού'λεγε "δεν τα παραδέχεται ο πνευματικός μου". Αλλοίμονο αν σχετίζαμε με υπακοή σε πνευματικό τα βασικά δόγματα της Εκκλησίας. Έλεος! Ο πνευματικός μπορεί να πλανηθεί, η Εκκλησία ως σώμα ποτέ.
Το ζήτημα ειναι ξεκάθαρο: Όποιος δέχεται τη μετενσάρκωση απορρίπτει την Ορθόδοξη Εκκλησία στο σύνολό Της. Τα γράφω αυτά και ας με χαρακτηρίσουν και δογματικό και όπως θέλουν. Ολόκληρη η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι άγιοι, η 5η Οικουμενική Σύνοδος, οι πάντες είναι ξεκάθαροι: Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, η ψυχή κατοικεί στο σώμα με τη δημιουργία του σώματος, και πεθαίνοντας ο άνθρωπος η ψυχή χωρίζεται από το σώμα και, κατά την προαίρεσή της και τη Δίκαιη Κρίση του Θεού, προγεύεται την Κόλαση ή τον Παράδεισο μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, οπότε θα γίνει η ανάσταση των νεκρών και η Τελική Κρίση.
Η Παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου είναι ξεκάθαρο (για όποιον έχει κοινό νου), ότι αντιτίθεται στη μετενσάρκωση. Για να αντιτάσσομαι σε μία θεωρία χ δεν είναι απαραίτητο να την αναφέρω ονομαστικά, αρκεί να διατυπώνω μία θεωρία ψ που να διαφέρει ριζικά από τη χ. Κοινή λογική.
Όταν όμως κανείς είναι μπερδεμένος με την πίστη του, και μάλλον θέλει να παραμένει μπερδεμένος, αρχικά σε ρωτάει για το αν η Εκκλησία τη δέχεται τη μετενσάρκωση. Του μιλάς για Οικουμενική Σύνοδο, για Πατέρες, για την όλη Παράδοση (με κεφαλαίο Π) και λέει αυτός: Καλά αυτοί, αλλά το Ευαγγέλιο; Του δείχνεις χωρία από το Ευαγγέλιο, που και ένας άπιστος να τα διάβαζε θά' λεγε "εδώ φαίνεται καθαρά ότι ο Χριστιανισμός αντιτίθεται στη μετενσάρκωση". Και αυτός, ο ηθελημένα μπερδεμένος "θρήσκος", σου λέει: Ναι, αλλά δεν λέει ρητά ότι δεν δέχεται ο Χριστός τη μετενσάρκωση. Του λες "καλά, αφού δεν πιστεύεις την Εκκλησία, ρώτα τον πνευματικό σου". Ρωτά τον πνευματικό, του απαντά ο πνευματικός, αλλά ο μπερδεμένος θα ξαναπάει στο φόρουμ, λες και θα πειστεί ποτέ από κανένα (αλλά μέσα του σου λέει: Στάσου να τους προβοκάρω λίγο, που ξέρεις, μπορεί να βρω και άλλους μπερδεμένους εκεί μέσα και να μπερδέψουμε και κανένα άλλο αστήριχτο στην πίστη). Ο,τι και να του πεις, ό,τι βιβλία να του συστήσεις, αυτός τα δικά του, και Ορθοδοξία και μετενσάρκωση στο ίδιο τσουβάλι. Μετά του καρφώνεται κάποια άλλη ιδέα (ή του την καρφώνει ο "άλλος"), ας πούμε ότι η Παναγία γέννησε τον Χριστό άνθρωπο και μετά ενώθηκε με Αυτόν ο Θεός Λόγος. Θα του πεις: "αυτό είναι νεστοριανισμός, έχει καταδικαστεί από την 3η Οικουμενική Σύνοδο, να τί γράφει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και άλλοι άγιοι". Ναι, αλλά θα σου πει, πού το αντικρούει ρητά το Ευαγγέλιο; Του βρίσκεις και από το Ευαγγέλιο. "Ναι, σου λέει, αλλά δεν το λέει ρητά και κατηγορηματικά. Άρα, μπορώ να το πιστεύω". Και πάει λέγοντας.
Και μετά κάπου αλλού θα τον οδηγήσει ο στραβός ο λογισμός του και μετά κάπου αλλού, κ.ο.κ. Και ταυτόχρονα σου λέει "και γιατί αυτό θα με εμποδίσει στην πνευματική ζωή;". Άλλο φρούτο και αυτό των μετα-χριστιανικών ημερών μας: Η πνευματική ζωή. Εδώ αρνούμαστε τη διδασκαλία της Εκκλησίας συνειδητά, αλλά θέλουμε να μιλάμε και για πνευματική ζωή. Οι κολώνες του σπιτιού σου να τρίζουν και εσύ να ταχτοποιείς τις καρέκλες και να σκουπίζεις....
