Η θεολογία της γκρίνιας

[NIKOSZ]

Διαβαζω το "ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ" του Ιερομοναχου Χριστοδουλου για τον Π.Παισιο και παραθετω ενα χωριο:

-Γεροντα,τολμησε ενας κοσμικος μια φορα να του πει,λενε οτι ο ταδε ειναι ανηθικος.Εσεις τι γνωμη εχετε γι'αυτο;

-"Oτι << οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του Θεου>> ( Ματθ κεφ κα' , στιχ 31 ) δεν σου λεει τιποτα;Γιατι τελικα αυτους,επειδη συναισθανονται τα χαλια τους,ο Θεος τους οικονομει,και τα χαλια τους - με την μετανοια τους - τα κανει χαλια(τονος στο τελευταιο α) για την ουρανια βασιλεια Τπυ.

Μ'εμας εχει προβλημα ο Θεος,που νομιζουμε οτι ειμαστε δικαιοι και κρινουμε τους αλλους,και μη αισθανομενοι την αναγκη της βοηθειας Του,δεν τη ζητουμε και συνεπως στερουμε στην Θεια Χαρη το δικαιωμα να ενεργησει και να μας σωσει"

Καπου αλλου λεει ο ιερομοναχος Χριστοδουλος:

Παρα πολλοι απο εμας εχουμε παρεξηγησει τον λογο αυτο.Οταν εχουμε καποιο προβλημα μ'εναν αδελφο,του λεμε κατ'ιδιαν αυτο που θελουμε.Αν ομως δεν μας ακουσει,κανουμε μετα χρηση του χωριου <<ειπε η εκκλησια>> κι αρχιζουμε να κοινοποιουμε και να γνωστοποιουμε το παραπτωμα του αδελφου και στους αλλους,και μαλιστα,φτανουμε στο σημειο να το δημοσιευσουμε στα περιοδικα και στις εφημεριδες.

Ο Γεροντας,ομως στεναχωριοταν και δεν ηθελε τα αδελφια-γιατι ειμαστε αδελφοι εν Χριστω- να ξεσκεπαζουν και να διαπομπευουν το ενα το αλλο.Παντα ελεγε οτι σε καμμια περιπτωση δεν δικαιολογειται,οταν δει ενας αδελφος μια ακαθαρσια,να ΦΩΝΑΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΜΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.Ο συνετος Χριστιανος με καθε τροπο κοιτα πως να την σκεπασει,για να μην την αντιληφθουν και οι αλλοι,κι αυτο δεν πρεπει να γινεται μεχρι ενος ορισμενου σημειου και απο κει και περα να ξεσκεπαζει κανεις τη βρωμια,γιατι η αγαπη-εφ'οσον βεβαια υπαρχει στην ψυχη και η ψυχη κατευθυνεται απ'αυτην-ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΠΕΙ.

Ρητα το ευαγγελιο και χωρις περιθωρια μας το λεει,δεν λεει <<μερικες φορες>> η <<μεχρι ενος ορισμενου οριου>> αλλα ΠΑΝΤΑ ΣΚΕΠΕΙ,ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙ...κλπ.Οταν καποιος ξεσκεπαζει τοτε αυτος δεν φερεται απο το Αγιο Πνευμα του Θεου κι ουτε το Πνευμα ενεργει τους καρπους Του,γιατι <<ο δε καρπος του Πνευματος εστι αγαπη,χαρα,ειρηνη,μακροθυμια,χρηστοτης,αγαθωσυνη...>>

Oστις εαυτον υψωσει ταπεινωθησεται και οστις εαυτον ταπεινωση υψωθησεται