H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
- Dimitris39
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 5841
- Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Σε ένα Μοναστήρι σε χωριό στα μέρη μας ο μοναχός που είχε τέτοια άποψη και ήθελε να την κατεβάσει κάτω την εικόνα την επομένη το πρωί άρχισε να μυροβληζει κατά διαστήματα και τώρα αραγες όλα μπορούν να αγιασουν που έλεγε και ο Όσιος παισιος κάτι θα θέλει να μας δείξει ο Θεός
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς
Θεέ μου σ'αγαπώ
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς
Θεέ μου σ'αγαπώ
- dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Χριστος Ανεστη!
Προς επιρρωσιν των λεγομενων του Δημητρη, του Νεου και Οσιου εκ Σερρων, να πω οτι ειδα στα Ιεροσολυμα, να μυροβλυζει (εδω και δεκαετιες μας ειπαν) μια ασπρομαυρη χαρτινη εικονα, της Θεοτοκου, τοσο φτηνη και προχειρη σχεδον εν ειδει φωτοτυπιας..
Το λατρευτικο αντικειμενο αγιαζεται και αποκτα αξια, οχι απο την καλλιτεχνικη και δογματικη του πιστοτητα σε φορμες και νορμες διαφορων εποχων,
αλλα απο την ειλικρινη και πηγαια λατρευτικη και προσευχητικη ευλαβεια και αγαπη που δειχνουμε στο εικονιζομενο Ιερο Προσωπο.
Ζωντανευει εφοσον στεκομαστε ζωντανα και εμεις μπροστα του. Αλλιως ειναι απλα ενα ακομα ωραιο ανθρωπινο δυμιουργημα..
Θελω να πω, οτι ξεκινωντας απο την "καλυτερη" και "πιστοτερη εικονα" δογματικα-καλλιτεχνικα, ειτε υστεροβυζαντινης Παλαιολογειας τεχνοτροπιας, ειτε του Πανσεληνου, ειτε του Θεοφανη, ειτε των λαϊκων αγιογραφων της Ηπειρου, και της ευρυτερης ελληνικης υπαιθρου, ειτε απευθειας απο τα αρχεγονα αρχετυπα των Φαγιουμ, φτανοντας στην βυζαντινη αναγεννηση του Φ.Κοντογλου εως και τις συγχρονες υψηλες αιθεριες μορφες του Κορδη, το αποτελεσμα οσο αρτιο εικαστικα και θεολογικα-συμβολικα και εαν ειναι, δεν αρκει.
Η Εικονα ειναι μια σχεση υπαρξιακης αναδρασης, μεταξυ προσευχομενου-ορωντα και εικονιζομενου-μυστικως παροντα.
Ειναι ενα "παραθυρο" ανοιγμενο απο το υπερβατικο και αδιαστατο -συνεχως- ερχομενο μελλον, στο επισης -συνεχως- φευγαλεο παρον μας.
Πιο ποιητικα, θα λεγαμε οτι οι Εικονες ειναι "φωτογραφιες της αιωνιοτητας".
Οι οποιες κοιτωντας μας, κομιζουν το μυνημα της σχεσης περα απο το θανατο.
Εχετε ποτε αναρωτηθει σε βαθος γιατι επικρατησαν στην λατρεια μας, οι Εικονες εναντι των αγαλματων;
Μια προφανης απαντηση φυσικα, ειναι για λογους δογματικους, και επιθυμιας των Χριστιανων για την -μη ταυτιση τους- με την αρχαια ειδωλολατρικη πρακτικη.
Ορθα ειναι αυτα. Αλλα υπαρχει κατι βαθυτερο. Ουσιαστικοτερο.
Το αγαλμα (εκ του αγαλομμαι- αγαλιαμμα ), δηλαδη μεγαλυνομαι, πλην ομως αυτο-δοξαστικα, παρολη την τεχνικη του μεγαλοπρεπεια και ομορφια,
αστοχει τελικα να οδηγησει τον προσ-ευχομενο ανθρωπο στο ζητουμενο επιπεδο κοινωνιας, διοτι λειτουργει ακριβως ειδωλο-λατρικα,
με την καθολα φυσικη του μορφη.
Με τις τρεις φυσικες του διαστασεις, τις αναλογιες, και την πλαστικοτητα του, εγκλωβιζει το βλεμμα και την κινηση της ψυχης εντος του.
Ετσι την ακινητοποιει.
Δεν μπορει να διαπορθμευσει το βλεμμα, και να το μεταγει εκ γης προς ουρανον, να το διασταυρωσει με το ερχομενο βλεμμα της Εικονας.
Το αγαλμα το περιδιαβαινεις γυρω του, και το κοιτας.
Η Εικονα ομως σε συναντα. Γκρεμιζει την ψευδαισθηση των αισθητων και σου αποκαλυπτει το Καινον.
Ερχεται σε σενα πρωτη, και σου λεει, οτι μπορεις και εσυ να ζησεις περα απο τα φαινομενα, και την ζωη οπως κειται, οπως στην εχουν μαθει.
Σου ψιθυριζει οτι ειναι αυτο που θες ανεπιγνωστα να γινεις, οχι αυτο που απλως σου παρεδωσαν να εισαι. Οτι εισαι καθ'οδον, δεν εχεις φτασει.
Δεν εχει ορια η Εικονα, γιατι δεν υπακουει στην φυσικη αναγκαιοτητα του υψους, του μηκους και του πλατους, συν τω χρονω που καθιστα τα κτιστα οντα,
αλλα τα υπερβαινει και τα εμβαπτιζει στο αειθαλες και αφθορο πελαγος του μη διαστατου "απειρου".
Απειρο, που δεν ειναι αλλο απο την κοινωνια με τον Ζωντα Τριαδικο Θεο, στο εδω και τωρα, αλλα και προπαντος εις το νυν και αει..
Γιαυτο η Εικονα ποτε δεν κλεινει την συ-ζητηση. Παντα κρατα το ζητημα ανοιχτο.
Οπως ενα μισανοιχτο παραθυρο στον πρωϊνο ζωογονο ανεμο του καλοκαιριου.
Και περιμενει απο εμας, να παρουμε θεση οχι απλα απεναντι της, αλλα να αναλαβουμε πορεια μαζι της. Μας καλει.
Με την ιδια ευκολια μπορει καποιος να καθεται τοσο αδιαφορα σαν "γιαπωνεζος τουριστας", η σαν.. ufo με σκουφο,
ενωπιον του αρχαιου Σιναϊτικου Παντοκρατορα Χριστου, της Κρισεως,
μια απο τις πιο επιβλητικες και ιερες εικονες και ακραιφνως ορθοδοξες στον κοσμο,
οπως την ιδια ωρα καποιος πονεμενος και πιστος ανθρωπος, να αναπεμπει θερμες και πηγαιες προσευχες και δεησεις με αποτελεσμα το αμεσο θαυμα,
μπροστα σε μια δυτικης-μπαροκ τεχνοτροπιας, και ακομα χειροτερα εαν θελετε και φθηνης απομιμησης μιας εικονας της Θεοτοκου.
Ετσι η συζητηση πηγαινει περα απο καλλιτεχνικες και δογματικες πιστοτητες, εν πολλοις βεβαια απαραιτητες.
Αυτο που τελικα μετρα, ειναι η σταση μας, απεναντι στην Εικονα, και οχι τοσο η καταγωγικη της προελευση...
Προς επιρρωσιν των λεγομενων του Δημητρη, του Νεου και Οσιου εκ Σερρων, να πω οτι ειδα στα Ιεροσολυμα, να μυροβλυζει (εδω και δεκαετιες μας ειπαν) μια ασπρομαυρη χαρτινη εικονα, της Θεοτοκου, τοσο φτηνη και προχειρη σχεδον εν ειδει φωτοτυπιας..
Το λατρευτικο αντικειμενο αγιαζεται και αποκτα αξια, οχι απο την καλλιτεχνικη και δογματικη του πιστοτητα σε φορμες και νορμες διαφορων εποχων,
αλλα απο την ειλικρινη και πηγαια λατρευτικη και προσευχητικη ευλαβεια και αγαπη που δειχνουμε στο εικονιζομενο Ιερο Προσωπο.
Ζωντανευει εφοσον στεκομαστε ζωντανα και εμεις μπροστα του. Αλλιως ειναι απλα ενα ακομα ωραιο ανθρωπινο δυμιουργημα..
Θελω να πω, οτι ξεκινωντας απο την "καλυτερη" και "πιστοτερη εικονα" δογματικα-καλλιτεχνικα, ειτε υστεροβυζαντινης Παλαιολογειας τεχνοτροπιας, ειτε του Πανσεληνου, ειτε του Θεοφανη, ειτε των λαϊκων αγιογραφων της Ηπειρου, και της ευρυτερης ελληνικης υπαιθρου, ειτε απευθειας απο τα αρχεγονα αρχετυπα των Φαγιουμ, φτανοντας στην βυζαντινη αναγεννηση του Φ.Κοντογλου εως και τις συγχρονες υψηλες αιθεριες μορφες του Κορδη, το αποτελεσμα οσο αρτιο εικαστικα και θεολογικα-συμβολικα και εαν ειναι, δεν αρκει.
Η Εικονα ειναι μια σχεση υπαρξιακης αναδρασης, μεταξυ προσευχομενου-ορωντα και εικονιζομενου-μυστικως παροντα.
Ειναι ενα "παραθυρο" ανοιγμενο απο το υπερβατικο και αδιαστατο -συνεχως- ερχομενο μελλον, στο επισης -συνεχως- φευγαλεο παρον μας.
Πιο ποιητικα, θα λεγαμε οτι οι Εικονες ειναι "φωτογραφιες της αιωνιοτητας".
Οι οποιες κοιτωντας μας, κομιζουν το μυνημα της σχεσης περα απο το θανατο.
Εχετε ποτε αναρωτηθει σε βαθος γιατι επικρατησαν στην λατρεια μας, οι Εικονες εναντι των αγαλματων;
Μια προφανης απαντηση φυσικα, ειναι για λογους δογματικους, και επιθυμιας των Χριστιανων για την -μη ταυτιση τους- με την αρχαια ειδωλολατρικη πρακτικη.
Ορθα ειναι αυτα. Αλλα υπαρχει κατι βαθυτερο. Ουσιαστικοτερο.
Το αγαλμα (εκ του αγαλομμαι- αγαλιαμμα ), δηλαδη μεγαλυνομαι, πλην ομως αυτο-δοξαστικα, παρολη την τεχνικη του μεγαλοπρεπεια και ομορφια,
αστοχει τελικα να οδηγησει τον προσ-ευχομενο ανθρωπο στο ζητουμενο επιπεδο κοινωνιας, διοτι λειτουργει ακριβως ειδωλο-λατρικα,
με την καθολα φυσικη του μορφη.
Με τις τρεις φυσικες του διαστασεις, τις αναλογιες, και την πλαστικοτητα του, εγκλωβιζει το βλεμμα και την κινηση της ψυχης εντος του.
Ετσι την ακινητοποιει.
Δεν μπορει να διαπορθμευσει το βλεμμα, και να το μεταγει εκ γης προς ουρανον, να το διασταυρωσει με το ερχομενο βλεμμα της Εικονας.
Το αγαλμα το περιδιαβαινεις γυρω του, και το κοιτας.
Η Εικονα ομως σε συναντα. Γκρεμιζει την ψευδαισθηση των αισθητων και σου αποκαλυπτει το Καινον.
Ερχεται σε σενα πρωτη, και σου λεει, οτι μπορεις και εσυ να ζησεις περα απο τα φαινομενα, και την ζωη οπως κειται, οπως στην εχουν μαθει.
Σου ψιθυριζει οτι ειναι αυτο που θες ανεπιγνωστα να γινεις, οχι αυτο που απλως σου παρεδωσαν να εισαι. Οτι εισαι καθ'οδον, δεν εχεις φτασει.
Δεν εχει ορια η Εικονα, γιατι δεν υπακουει στην φυσικη αναγκαιοτητα του υψους, του μηκους και του πλατους, συν τω χρονω που καθιστα τα κτιστα οντα,
αλλα τα υπερβαινει και τα εμβαπτιζει στο αειθαλες και αφθορο πελαγος του μη διαστατου "απειρου".
Απειρο, που δεν ειναι αλλο απο την κοινωνια με τον Ζωντα Τριαδικο Θεο, στο εδω και τωρα, αλλα και προπαντος εις το νυν και αει..
Γιαυτο η Εικονα ποτε δεν κλεινει την συ-ζητηση. Παντα κρατα το ζητημα ανοιχτο.
Οπως ενα μισανοιχτο παραθυρο στον πρωϊνο ζωογονο ανεμο του καλοκαιριου.
Και περιμενει απο εμας, να παρουμε θεση οχι απλα απεναντι της, αλλα να αναλαβουμε πορεια μαζι της. Μας καλει.
Με την ιδια ευκολια μπορει καποιος να καθεται τοσο αδιαφορα σαν "γιαπωνεζος τουριστας", η σαν.. ufo με σκουφο,
ενωπιον του αρχαιου Σιναϊτικου Παντοκρατορα Χριστου, της Κρισεως,
μια απο τις πιο επιβλητικες και ιερες εικονες και ακραιφνως ορθοδοξες στον κοσμο,
οπως την ιδια ωρα καποιος πονεμενος και πιστος ανθρωπος, να αναπεμπει θερμες και πηγαιες προσευχες και δεησεις με αποτελεσμα το αμεσο θαυμα,
μπροστα σε μια δυτικης-μπαροκ τεχνοτροπιας, και ακομα χειροτερα εαν θελετε και φθηνης απομιμησης μιας εικονας της Θεοτοκου.
Ετσι η συζητηση πηγαινει περα απο καλλιτεχνικες και δογματικες πιστοτητες, εν πολλοις βεβαια απαραιτητες.
Αυτο που τελικα μετρα, ειναι η σταση μας, απεναντι στην Εικονα, και οχι τοσο η καταγωγικη της προελευση...
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
- Captain Yiannis
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3182
- Εγγραφή: Τρί Νοέμ 18, 2008 9:34 pm
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Νάναι ευλογημένο, στο διαταύτα όμως ,
...πως αντιδρούμε στην προσωποποίηση του άπειρου Θεού,
....μήπως έτσι, ... δίνοντας Του ένα πρόσωπο Τον κάνουμε ένα "απόλυτο είναι"
διότι τότε πλέον ξεφεύγουμε....
Εδώ δεν μιλάμε για εικόνες γενικά…
...πως αντιδρούμε στην προσωποποίηση του άπειρου Θεού,
....μήπως έτσι, ... δίνοντας Του ένα πρόσωπο Τον κάνουμε ένα "απόλυτο είναι"
διότι τότε πλέον ξεφεύγουμε....
Εδώ δεν μιλάμε για εικόνες γενικά…
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Χριστός ανέστη!
Χωρίς να είμαι ειδικός στο θέμα θεωρώ πως ο φίλος konstantinoupolitis πέρα από την μελέτη που έχει κάνει δεν λέει κάτι που να χωράει αμφισβήτηση. Ή αγιογραφία δεν είναι απλά εικονογραφία είναι θεολογία.Ή δυτικότροπη έκφραση των δογμάτων της πίστης αποτελεί αλλοίωση όχι μόνο της ίδιας της πίστης αλλά και της τέχνης που παραδοσιακά "μας ανήκει" και αποτελεί μοναδικό και διακριτό δείγμα παγκοσμίως. Εδώ πρέπει να είμαστε απόλυτοι! Δεν είναι τυχαίο πως ο ίδιος ο Αντρέ Μπρετόν αρνήθηκε να συμπεριλάβει στον υπερρεαλιστικό του χάρτη την Αθήνα αντίθετα με την Κωνσταντινούπολη που την θεώρησε "μητέρα" του μεγάλου κινήματος που ο ίδιος θεμελίωσε τον προηγούμενο αιώνα. Αυτά ως προς την τέχνη. Ο τρόπος του να τεχνολογείν έχει άμεση επίπτωση στον τρόπο του φιλοσοφείν πόσο μάλλον στον τρόπο του θεολογείν. Έχουμε κάτι μοναδικό κι ανεπανάληπτο που μας ανήκει. Εκεί πρέπει να πατάμε και να προοδεύουμε. Έχω γνωρίσει νεαρούς αγιογράφους που με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση χωρίς ίχνος δυτισμού πάνε την αγιογραφία ένα βήμα μπρος.Υπάρχει ακόμη ελπίδα κι είμαστε ζωντανοί. Δίνω κι ένα δείγμα ενός ζωντανού σε πίστη αγιογράφου.
Φιλιά κι ευχαριστώ!
Χωρίς να είμαι ειδικός στο θέμα θεωρώ πως ο φίλος konstantinoupolitis πέρα από την μελέτη που έχει κάνει δεν λέει κάτι που να χωράει αμφισβήτηση. Ή αγιογραφία δεν είναι απλά εικονογραφία είναι θεολογία.Ή δυτικότροπη έκφραση των δογμάτων της πίστης αποτελεί αλλοίωση όχι μόνο της ίδιας της πίστης αλλά και της τέχνης που παραδοσιακά "μας ανήκει" και αποτελεί μοναδικό και διακριτό δείγμα παγκοσμίως. Εδώ πρέπει να είμαστε απόλυτοι! Δεν είναι τυχαίο πως ο ίδιος ο Αντρέ Μπρετόν αρνήθηκε να συμπεριλάβει στον υπερρεαλιστικό του χάρτη την Αθήνα αντίθετα με την Κωνσταντινούπολη που την θεώρησε "μητέρα" του μεγάλου κινήματος που ο ίδιος θεμελίωσε τον προηγούμενο αιώνα. Αυτά ως προς την τέχνη. Ο τρόπος του να τεχνολογείν έχει άμεση επίπτωση στον τρόπο του φιλοσοφείν πόσο μάλλον στον τρόπο του θεολογείν. Έχουμε κάτι μοναδικό κι ανεπανάληπτο που μας ανήκει. Εκεί πρέπει να πατάμε και να προοδεύουμε. Έχω γνωρίσει νεαρούς αγιογράφους που με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση χωρίς ίχνος δυτισμού πάνε την αγιογραφία ένα βήμα μπρος.Υπάρχει ακόμη ελπίδα κι είμαστε ζωντανοί. Δίνω κι ένα δείγμα ενός ζωντανού σε πίστη αγιογράφου.
Φιλιά κι ευχαριστώ!
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Αν επιτρέπετε μια ερώτηση, καθότι δεν είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε τον Αντρέ Μπρετόν, ούτε το ''κίνημά του'' καθώς και τον τρόπο που συσχέτισε Αθήνα και Κωνσταντ/λη, αν έχει κοιμηθεί ο Θεός να τον αναπαύσει......οπότε δεν αντιλαμβανόμεθα προφανώς όλες τις παραμέτρους......
Και η ερώτηση είναι η εξής: Η περίφημη πλέον αγία εικών της Παναγίας μας της Ιεροσολυμίτισσας,και η Μεγαλόχαρη η ίδια η οποία αν θυμάστε πέρυσι το καλοκαίρι μας στήριξε και όχι μόνο, ερχομένη παρ΄ημίν, σε ποιά απο τις γνωστές καλλιτεχνικές τεχνοτροπίες κατατάσσεται; Στην ''Βυζαντινή'' ( ΔΕΝ νομίζω) ή στην ''Δυτικότροπη'' ( τώρα τι ακριβώς εστί δυτικότροπη είναι μεγάλο θέμα, και ειδικά δι εμάς τους αδαείς, πάντως αν χαρίσαμε στους Δυτικούς τον λεγόμενο νατουραλισμό, ή την προσωπογραφία...ουδέν περαιτέρω σχόλιο. )
Και η ερώτηση είναι η εξής: Η περίφημη πλέον αγία εικών της Παναγίας μας της Ιεροσολυμίτισσας,και η Μεγαλόχαρη η ίδια η οποία αν θυμάστε πέρυσι το καλοκαίρι μας στήριξε και όχι μόνο, ερχομένη παρ΄ημίν, σε ποιά απο τις γνωστές καλλιτεχνικές τεχνοτροπίες κατατάσσεται; Στην ''Βυζαντινή'' ( ΔΕΝ νομίζω) ή στην ''Δυτικότροπη'' ( τώρα τι ακριβώς εστί δυτικότροπη είναι μεγάλο θέμα, και ειδικά δι εμάς τους αδαείς, πάντως αν χαρίσαμε στους Δυτικούς τον λεγόμενο νατουραλισμό, ή την προσωπογραφία...ουδέν περαιτέρω σχόλιο. )
Αληθές είναι το πραγματικό, και Αλήθεια ο ίδιος ο Κύριος, μόνο Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1080
- Εγγραφή: Τετ Ιαν 17, 2007 6:00 am
- Τοποθεσία: Μακεδονία
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Ξεκινώ από το εξής εύστοχο του Διονύση, το οποίο και προσυπογράφω: Προς επίρρωσιν των λεγομένων του Δημήτρη, του Νέου και Οσίου εκ Σερρών, να πω ότι είδα στα Ιεροσόλυμα, να μυροβλύζει (εδώ και δεκαετίες μας είπαν) μια ασπρόμαυρη χάρτινη εικόνα, της Θεοτόκου, τόσο φτηνή και πρόχειρη σχεδόν εν είδει φωτοτυπίας.. Το λατρευτικό αντικείμενο αγιάζεται και αποκτά άξια, όχι από την καλλιτεχνική και δογματική του πιστότητα σε φόρμες και νόρμες διάφορων εποχών, άλλα από την ειλικρινή και πηγαία λατρευτική και προσευχητική ευλάβεια και αγάπη που δείχνουμε στο εικονιζόμενο Ιερό Πρόσωπο. Ζωντανεύει εφόσον στεκόμαστε ζωντανά και εμείς μπροστά του. Αλλιώς είναι άπλα ένα ακόμα ωραίο ανθρωπινό δημιούργημα..
Η κεφαλή του Ιωάννου Προδρόμου έγινε αφορμή θαυμάτων και εν γένει θείας χάριτος, στα χέρια Αρειανού, ο οποίος δεν ομολογούσε τον Χριστό. Προφανώς ο Θεός ανταποκρίθηκε στο θρησκευτικό ζήλο του πιστού και όχι στο ότι το λείψανο εντάσσονταν σε προπαγάνδα Αρειανού.
Επειδή αντιλαμβάνομαι πως κάποια σχόλια δείχνουν ότι δεν διαβάζονται αυτά τα οποία γράφω, τονίζω ξανά πως η βυζαντινή αναγωγή μιας εικόνας δεν την καθιστά ορθόδοξη, ούτε η δυτική μανιέρα της παπική. Η βυζαντινότητα ενός έργου τέχνης δεν αποτελεί απαραίτητα ορθόδοξο κριτήριο. Επίσης το ότι υπάρχει δείγμα στο Όρος, δεν λέει απολύτως τίποτα. Η εικόνα αυτή εμφανίζεται κάποια στιγμή σε όλη την Ελλάδα. Στο Όρος έχω δει πεντάλφες και εβραϊκά σύμβολα ως διακοσμητικά. Όπως επίσης κάποια φορά στο όρος, ως "γραφικοί" ωνειδίστηκαν οι ορθόδοξοι "κολυββάδες" την ευχή τους να έχουμε.
Ξανατονίζω πως η εικόνα της φιλιοκβικής Τριάδος έχει 2 συνοδικές καταδίκες. Της Μόσχας του 1666 και του Πατριαρχείου με ειδική αναφορά στη παπική θεολογία της το 1776. Πέραν του ότι είναι βλάσφημο να φιλοτεχνείται ο Πατήρ σαρκωμένος και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς πέρα από το ιστορικό του πλαίσιο, το οποίο είναι η Βάπτιση (ή ως φλόγα στην Πεντηκοστή), υποψιάζομαι πως απεικονίζεται κάτι πολύ περισσότερο από το filioque: ο Ρώμης ως τύπος Χριστού, ο οποίος ως Χριστός είναι εικόνα του Πατρός και άρα βλασφήμως κατά τους Παπικούς εκπορεύει όπως ο Πατήρ. Έτσι η Ρώμη θεωρείται ως ο Χριστός και η πηγή της αυθεντίας, ο οποίος αποστέλλει το Πνεύμα, τις εξαρτημένες από τον Χριστό κατά τόπους Εκκλησίες: ήτοι το αλάθητο, το πρωτείο και την μη δυνατότητα εγκρίσεως συνοδικής απόφασης των τοπικών Εκκλησίων / Αγίου Πνεύματος, άνευ της συνευδόκησης από την Ρώμη / Χριστό ο οποίος εκπορεύει το Πνεύμα. Μάλιστα στην βυζαντινή εικόνα της Πατρότητος, είναι εμφανές το filioque: η Καστοριά ήταν μια από τις βυζαντινές πόλεις όπου ληστρικά οι Φράγκοι / Παπικοί, είχαν πετύχει ατελεία και προκλητικά προνόμια στο εμπόριο, πριν το 1260-1280, οπότε και φιλοτεχνείται η φιλιοκβική Πατρότητα στην Παναγία Κουμπελίδικη. Έτσι στην περιοχή εμφανίζονται μια σειρά από δυτικές εισαγωγές, όπως δυτικότροπες εικόνες, ανάγλυφες φορητές του Αγίου Γεωργίου κ.α.
Η κεφαλή του Ιωάννου Προδρόμου έγινε αφορμή θαυμάτων και εν γένει θείας χάριτος, στα χέρια Αρειανού, ο οποίος δεν ομολογούσε τον Χριστό. Προφανώς ο Θεός ανταποκρίθηκε στο θρησκευτικό ζήλο του πιστού και όχι στο ότι το λείψανο εντάσσονταν σε προπαγάνδα Αρειανού.
Επειδή αντιλαμβάνομαι πως κάποια σχόλια δείχνουν ότι δεν διαβάζονται αυτά τα οποία γράφω, τονίζω ξανά πως η βυζαντινή αναγωγή μιας εικόνας δεν την καθιστά ορθόδοξη, ούτε η δυτική μανιέρα της παπική. Η βυζαντινότητα ενός έργου τέχνης δεν αποτελεί απαραίτητα ορθόδοξο κριτήριο. Επίσης το ότι υπάρχει δείγμα στο Όρος, δεν λέει απολύτως τίποτα. Η εικόνα αυτή εμφανίζεται κάποια στιγμή σε όλη την Ελλάδα. Στο Όρος έχω δει πεντάλφες και εβραϊκά σύμβολα ως διακοσμητικά. Όπως επίσης κάποια φορά στο όρος, ως "γραφικοί" ωνειδίστηκαν οι ορθόδοξοι "κολυββάδες" την ευχή τους να έχουμε.
Ξανατονίζω πως η εικόνα της φιλιοκβικής Τριάδος έχει 2 συνοδικές καταδίκες. Της Μόσχας του 1666 και του Πατριαρχείου με ειδική αναφορά στη παπική θεολογία της το 1776. Πέραν του ότι είναι βλάσφημο να φιλοτεχνείται ο Πατήρ σαρκωμένος και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς πέρα από το ιστορικό του πλαίσιο, το οποίο είναι η Βάπτιση (ή ως φλόγα στην Πεντηκοστή), υποψιάζομαι πως απεικονίζεται κάτι πολύ περισσότερο από το filioque: ο Ρώμης ως τύπος Χριστού, ο οποίος ως Χριστός είναι εικόνα του Πατρός και άρα βλασφήμως κατά τους Παπικούς εκπορεύει όπως ο Πατήρ. Έτσι η Ρώμη θεωρείται ως ο Χριστός και η πηγή της αυθεντίας, ο οποίος αποστέλλει το Πνεύμα, τις εξαρτημένες από τον Χριστό κατά τόπους Εκκλησίες: ήτοι το αλάθητο, το πρωτείο και την μη δυνατότητα εγκρίσεως συνοδικής απόφασης των τοπικών Εκκλησίων / Αγίου Πνεύματος, άνευ της συνευδόκησης από την Ρώμη / Χριστό ο οποίος εκπορεύει το Πνεύμα. Μάλιστα στην βυζαντινή εικόνα της Πατρότητος, είναι εμφανές το filioque: η Καστοριά ήταν μια από τις βυζαντινές πόλεις όπου ληστρικά οι Φράγκοι / Παπικοί, είχαν πετύχει ατελεία και προκλητικά προνόμια στο εμπόριο, πριν το 1260-1280, οπότε και φιλοτεχνείται η φιλιοκβική Πατρότητα στην Παναγία Κουμπελίδικη. Έτσι στην περιοχή εμφανίζονται μια σειρά από δυτικές εισαγωγές, όπως δυτικότροπες εικόνες, ανάγλυφες φορητές του Αγίου Γεωργίου κ.α.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1460
- Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Μάλλον εσύ δεν αντιλαμβάνεσαι αυτά που γράφουμε.konstantinoupolitis έγραψε:.......................
Επειδή αντιλαμβάνομαι πως κάποια σχόλια δείχνουν ότι δεν διαβάζονται αυτά τα οποία γράφω, τονίζω ξανά πως η βυζαντινή αναγωγή μιας εικόνας δεν την καθιστά ορθόδοξη, ούτε η δυτική μανιέρα της παπική. Η βυζαντινότητα ενός έργου τέχνης δεν αποτελεί απαραίτητα ορθόδοξο κριτήριο. Επίσης το ότι υπάρχει δείγμα στο Όρος, δεν λέει απολύτως τίποτα. Η εικόνα αυτή εμφανίζεται κάποια στιγμή σε όλη την Ελλάδα. Στο Όρος έχω δει πεντάλφες και εβραϊκά σύμβολα ως διακοσμητικά.................
Η εικόνα της Αγίας Τριάδας στο Καθολικό των Καυσοκαλυβίων δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο.
Τι θέλεις να μας πεις;
Ότι στα Καυσοκαλύβια λιβανίζουν βλάσφημη και αιρετική εικόνα της Αγίας Τριάδας;
Και σε άπειρους άλλους ιερούς ναούς;
Από τον πρώτο εορτασμό του αγίου Πορφυρίου στα Καυσοκαλύβια :
https://agioskosmasoaitolos.wordpress.c ... %AF%CE%BF/
- Captain Yiannis
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 3182
- Εγγραφή: Τρί Νοέμ 18, 2008 9:34 pm
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Σεβαστέ Πέτρο ησύχασε.
Θα έλεγα ότι , ενίοτε,
άλλο το γράμμα και άλλο το πνεύμα ....του νόμου.
Χωρίς το ένα να ακυρώνει το άλλο...
Θα έλεγα ότι , ενίοτε,
άλλο το γράμμα και άλλο το πνεύμα ....του νόμου.
Χωρίς το ένα να ακυρώνει το άλλο...
Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί από τους άλλους τελειότητα.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
Όλοι ως ατελείς πορευόμαστε και με ατέλειες συμπορευόμαστε.
Η τελειότητα δεν ανήκει στους ανθρώπους παρά μονάχα στον Θεό.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1460
- Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Ήσυχος είμαι Κάπτεν.
Μπορεί κάποιος να μου δώσει απάντηση στο εξής;
Αφού η εικόνα αυτή είναι βλάσφημη και αιρετική, πως υπάρχει και τιμάται στους ναούς;
Δεν είναι εις γνώση των ιερέων, των μητροπολιτών, του Αρχιεπισκόπου, της Ιεράς Συνόδου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ.τ.λ., ότι είναι βλάσφημη και αιρετική;
Μπορεί κάποιος να μου δώσει απάντηση στο εξής;
Αφού η εικόνα αυτή είναι βλάσφημη και αιρετική, πως υπάρχει και τιμάται στους ναούς;
Δεν είναι εις γνώση των ιερέων, των μητροπολιτών, του Αρχιεπισκόπου, της Ιεράς Συνόδου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ.τ.λ., ότι είναι βλάσφημη και αιρετική;
- dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4279
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Re: H εικόνα της Αγίας Τριάδας
Ακουσε Πετρο αγαπητε. Μην στενοχωρεισαι χωρις λογο, και αυτοεγκλωβιζεσαι σε ψευδοδιλημματα.
Δεν ειναι ολα ασπρο μαυρο, και περναει ρευμα - δεν περναει ρευμα.
Υπαρχει η ακριβεια, υπαρχει και η οικονομια.
Πρωτα πρωτα, αμα τηρουσε ακριβεια ο Θεος, θα ειμαστε ολοι καρβουνα ηδη.. Και δικαιως.
Ολο στην οικονομια μας, εχει, και ολο τα στραβα ματια κανει, εδω και αμετρητους αιωνες..
Και μετα τον ισως ανουσιο προλογο, εξηγουμαι.
1. Κατα βαση ο Πατηρ, ως η Πηγη της Θεοτητος (οχι προοδευτικα, καθως δεν υπαρχει χρονος που μεσολαβει εως την γεννηση του Υϊου),
και ακριβως γιαυτο ονομαζεται Πατηρ επειδη παιρνει το Ονομα απο την σχεση, με τον Υϊο, ΔΕΝ εχει ενανθρωπησει.
Δεν εχει λαβει ανθρωπινη φυση. Συνεπως και ΔΕΝ εικονιζεται.
2. Το Πνευμα το Αγιον εμφανιστηκε "εν ειδει περιστερας", σε σχημα σαν περιστερι, οχι ως περιστερι, λεει το Ευαγγελιο, και αυτο εγινε απαξ ιστορικα, ως αποκαλυπτικη συμβολικη φανερωση κατα την βαπτιση του ενανθρωπησαντος, Του Υιου του Ανθρωπου, ως ανθρωπου, καθως η Θεοτητα δεν βαπτιζεται φυσικα.
Αρα ΟΥΤΕ το Αγιο Πνευμα εικονιζουμε, γιατι ΔΕΝ ειναι περιστερι..
αλλα Ειναι Το Ανειδεο, Ασχηματιστο, Αϋλο Πνευμα του Πατρος απο τον Οποιο και Μονον εκπορευεται.
3. Οποτε Μονον τον Υϊο εικονιζουμε, απλουστατα γιατι εχει λαβει ανθρωπινη περιγραπτη μορφη και ειδος κατα την Σαρκωση Του.
Αυτα ειναι σαφεστατα και λυμενα εδω και αιωνες απο την Εκκλησια. Συνοδικα και πανθομολογουμενα.
Απο εκει και περα.
Μια εικονα, ενα τυπικο, μια αρχιτεκτονικη, μια ανθρωπινη λατρευτικη συνηθεια εαν θελεις που δεν ειναι ακριβως συμφωνη με τον Τυπο και το Γραμμα,
η με την συνολη παραδοση της Εκκλησιας, αλλα υπαρχει καπου, καπως και τηρειται χωρις διαθεση αλλοιωσης εμπρακτως των παραδεδομενων αληθειων της πιστεως μας, δεν ειναι θεμα ζωης και θανατου..
Προφανως οι Αγιορειτες, και οχι μονο, καθως ακομα και στην Αγια Τριαδα του Πειραια τον περιλαμπρο αυτο Ναο, υπαρχει αυτη η εικονα,
δεν πιστευουν ουτε στο φιλοκβε, ουτε στην περιγραπτη φυση του Πατρος και του Αγιου Πνευματος!!! Προς Θεου.
Απλα υπηρχαν, εδω και αρκετα χρονια, και διατηρουνται, οπως μην ξεχνας πολλες συνηθειες λατρευτικες οπως πολυ σωστα ειπε παραπανω ο Shubik,
εχουν αλλαξει πλευρα απο Ανατολη σε Δυση και αντιστροφα, και τηρουνται σιωπηλα, χωρις καποιος να τις πολυεξεταζει.
Υπαρχουν αυτα. Δεν χρειαζεται να σπαμε το κεφαλι μας. Δεν ειναι απολυτα στεγανη η πλευρα η δικη μας, με την αλλη.
Εχουν γινει στο διαβα των αιωνων πολλες προσμιξεις, αλλα στα ουσιωδη μεχρι τωρα τουλαχιστον, δεν εχουμε επηρεαστει.
Τωρα σε μια λατρευτικη πρακτικη, σε μια απεικονιση, σε εναν τυπο στολισματος και περιφορας επιταφιου, δεν χαθηκε και η Αληθεια της Ορθοδοξιας.
Προσλαμβανονται αυτα και χωνευονται στην παραδοση των ανθρωπων.
Αμα το παμε ετσι, το θυμιαμα, δεν επρεπε επ'ουδενι να το χρησιμοποιουμε, γιατι οπως πιθανον να ξερεις, (η εαν δεν το ξερεις στο λεω), πρωτοι θυμιαζαν οι Ειδωλολατρες Ελληνες και μη, τα "ιερα" και τα προσωπικα προσκυνηταρια τους, αιωνες πριν τους Χριστιανους.
Οποτε ας ειμαστε πιο ευελικτοι στον λογισμο μας.
Την ουσια της Πιστεως να μην χασουμε, αυτο μετραει, στα αλλα εξωτερικα, τα ανθρωπινα δημιουργηματα και τις συνηθειες, συν τω χρονω,
μπορει να υπαρχουν και εξαιρεσεις λιγες μεν, αλλα σιωπηρα ανεκτες..
Δεν ειναι ολα ασπρο μαυρο, και περναει ρευμα - δεν περναει ρευμα.
Υπαρχει η ακριβεια, υπαρχει και η οικονομια.
Πρωτα πρωτα, αμα τηρουσε ακριβεια ο Θεος, θα ειμαστε ολοι καρβουνα ηδη.. Και δικαιως.
Ολο στην οικονομια μας, εχει, και ολο τα στραβα ματια κανει, εδω και αμετρητους αιωνες..
Και μετα τον ισως ανουσιο προλογο, εξηγουμαι.
1. Κατα βαση ο Πατηρ, ως η Πηγη της Θεοτητος (οχι προοδευτικα, καθως δεν υπαρχει χρονος που μεσολαβει εως την γεννηση του Υϊου),
και ακριβως γιαυτο ονομαζεται Πατηρ επειδη παιρνει το Ονομα απο την σχεση, με τον Υϊο, ΔΕΝ εχει ενανθρωπησει.
Δεν εχει λαβει ανθρωπινη φυση. Συνεπως και ΔΕΝ εικονιζεται.
2. Το Πνευμα το Αγιον εμφανιστηκε "εν ειδει περιστερας", σε σχημα σαν περιστερι, οχι ως περιστερι, λεει το Ευαγγελιο, και αυτο εγινε απαξ ιστορικα, ως αποκαλυπτικη συμβολικη φανερωση κατα την βαπτιση του ενανθρωπησαντος, Του Υιου του Ανθρωπου, ως ανθρωπου, καθως η Θεοτητα δεν βαπτιζεται φυσικα.
Αρα ΟΥΤΕ το Αγιο Πνευμα εικονιζουμε, γιατι ΔΕΝ ειναι περιστερι..
αλλα Ειναι Το Ανειδεο, Ασχηματιστο, Αϋλο Πνευμα του Πατρος απο τον Οποιο και Μονον εκπορευεται.
3. Οποτε Μονον τον Υϊο εικονιζουμε, απλουστατα γιατι εχει λαβει ανθρωπινη περιγραπτη μορφη και ειδος κατα την Σαρκωση Του.
Αυτα ειναι σαφεστατα και λυμενα εδω και αιωνες απο την Εκκλησια. Συνοδικα και πανθομολογουμενα.
Απο εκει και περα.
Μια εικονα, ενα τυπικο, μια αρχιτεκτονικη, μια ανθρωπινη λατρευτικη συνηθεια εαν θελεις που δεν ειναι ακριβως συμφωνη με τον Τυπο και το Γραμμα,
η με την συνολη παραδοση της Εκκλησιας, αλλα υπαρχει καπου, καπως και τηρειται χωρις διαθεση αλλοιωσης εμπρακτως των παραδεδομενων αληθειων της πιστεως μας, δεν ειναι θεμα ζωης και θανατου..
Προφανως οι Αγιορειτες, και οχι μονο, καθως ακομα και στην Αγια Τριαδα του Πειραια τον περιλαμπρο αυτο Ναο, υπαρχει αυτη η εικονα,
δεν πιστευουν ουτε στο φιλοκβε, ουτε στην περιγραπτη φυση του Πατρος και του Αγιου Πνευματος!!! Προς Θεου.
Απλα υπηρχαν, εδω και αρκετα χρονια, και διατηρουνται, οπως μην ξεχνας πολλες συνηθειες λατρευτικες οπως πολυ σωστα ειπε παραπανω ο Shubik,
εχουν αλλαξει πλευρα απο Ανατολη σε Δυση και αντιστροφα, και τηρουνται σιωπηλα, χωρις καποιος να τις πολυεξεταζει.
Υπαρχουν αυτα. Δεν χρειαζεται να σπαμε το κεφαλι μας. Δεν ειναι απολυτα στεγανη η πλευρα η δικη μας, με την αλλη.
Εχουν γινει στο διαβα των αιωνων πολλες προσμιξεις, αλλα στα ουσιωδη μεχρι τωρα τουλαχιστον, δεν εχουμε επηρεαστει.
Τωρα σε μια λατρευτικη πρακτικη, σε μια απεικονιση, σε εναν τυπο στολισματος και περιφορας επιταφιου, δεν χαθηκε και η Αληθεια της Ορθοδοξιας.
Προσλαμβανονται αυτα και χωνευονται στην παραδοση των ανθρωπων.
Αμα το παμε ετσι, το θυμιαμα, δεν επρεπε επ'ουδενι να το χρησιμοποιουμε, γιατι οπως πιθανον να ξερεις, (η εαν δεν το ξερεις στο λεω), πρωτοι θυμιαζαν οι Ειδωλολατρες Ελληνες και μη, τα "ιερα" και τα προσωπικα προσκυνηταρια τους, αιωνες πριν τους Χριστιανους.
Οποτε ας ειμαστε πιο ευελικτοι στον λογισμο μας.
Την ουσια της Πιστεως να μην χασουμε, αυτο μετραει, στα αλλα εξωτερικα, τα ανθρωπινα δημιουργηματα και τις συνηθειες, συν τω χρονω,
μπορει να υπαρχουν και εξαιρεσεις λιγες μεν, αλλα σιωπηρα ανεκτες..
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."